Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-742/11-2/JC
z 16 września 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-742/11-2/JC
Data
2011.09.16



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
odpowiedzialność cywilna
składki
ubezpieczenia
umowa ubezpieczenia
wydatek


Istota interpretacji
Czy wydatki ponoszone na opłacenie składek z tytułu dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej Spółki (Zakład oraz Centrum), na warunkach przedstawionych w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), mogą być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?



Wniosek ORD-IN 130 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 01.08.2011 r. (data wpływu 11.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na opłacenie składek z tytułu dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na opłacenie składek z tytułu dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka P. poprzez swoje jednostki organizacyjne – Zakład (…) oraz Centrum (…) wykonuje świadczenia zdrowotne. Spółka zamierza zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla P. - Zakładu oraz Centrum, będących niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, w zakresie odpowiedzialności z tytułu świadczonych przez nie świadczeń zdrowotnych.

Zakres ubezpieczenia obejmuje dobrowolne ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych świadczeń zdrowotnych przez zakład opieki zdrowotnej, w tym:

  • ustawowa odpowiedzialność cywilna osób objętych ubezpieczeniem za szkody w mieniu lub na osobie, wyrządzone w związku z wykonywaniem świadczeń zdrowotnych, wraz ze szkodami wyrządzonymi w związku z prowadzeniem działalności lub posiadaniem mienia służącego do wykonywania świadczeń zdrowotnych,
  • odpowiedzialność cywilna najemcy,
  • odpowiedzialność cywilna za szkody w mieniu znajdującym się w pieczy, pod dozorem lub kontrolą ubezpieczającego,
  • odpowiedzialność cywilna pracodawcy,
  • odpowiedzialność cywilna podwykonawcy,
  • rozszerzenie zakresu ochrony o przeniesienie chorób zakaźnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki ponoszone na opłacenie składek z tytułu dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej Spółki (Zakład oraz Centrum), na warunkach przedstawionych w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), mogą być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wydatki ponoszone na opłacenie składek z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla jednostki organizacyjnej Spółki (Zakład oraz Centrum), na warunkach przedstawionych w opisie stanu faktycznego (winno być: zdarzenia przyszłego), mogą być uznane przez Spółkę jako koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Celem zawarcia Umowy Ubezpieczenia przez Spółkę jest zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodu jaki generuje Zakład oraz Centrum. Ubezpieczenie we wskazanym powyżej zakresie zdejmuje/zmniejsza ryzyko konieczności pokrycia ew. roszczeń osób trzecich w stosunku do Spółki za działania Oddziału w ramach prowadzonej działalności. Majątek Spółki służący osiąganiu przez Spółkę przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych zostaje więc zabezpieczony przed uszczupleniem w wyniku działania Oddziału jako jednostki organizacyjnej P.

Wobec tego, że przedmiotem ubezpieczenia będzie ochrona interesu majątkowego Spółki przed zdarzeniami, które mogłyby narazić Spółkę na stratę, tym samym poniesienie przedmiotowych wydatków ponoszonych na składki z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej P. zajmującej się wykonywaniem świadczeń zdrowotnych, należy uznać za racjonalne działanie podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Składki na przedmiotowe ubezpieczenie spełniają zatem przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć bowiem można te wydatki, które nie zostały wyłączone przez ustawodawcę jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów i które służą m.in. zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Reasumując, w oparciu o przytoczone przepisy, należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę związane z opłacaniem składek z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej z tytułu świadczeń zdrowotnych wykonywanych przez Zakład oraz Centrum, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Co ważne, w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Dany podmiot gospodarczy ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków po wyłączeniu tych, których możliwość odliczenia jest wprost ograniczona w ustawie - zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że ich poniesienie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, lub wiąże się z zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka poprzez swoje jednostki organizacyjne - Zakład oraz Centrum wykonuje świadczenia zdrowotne. Spółka zamierza zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej dla P. - Zakładu oraz Centrum, będących niepublicznymi zakładami opieki zdrowotnej, w zakresie odpowiedzialności z tytułu świadczonych przez nie świadczeń zdrowotnych. Zakres ubezpieczenia obejmuje dobrowolne ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej z tytułu wykonywanych świadczeń zdrowotnych przez zakład opieki zdrowotnej.

Ponadto, jak wskazuje Wnioskodawca, przedmiotem ubezpieczenia będzie ochrona interesu majątkowego Spółki przed zdarzeniami, które mogłyby narazić Spółkę na stratę.

Z powyższego wynika, iż przedmiotowa umowa zostanie zawarta w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu jaki generują jednostki organizacyjne Spółki.

Zatem wydatki poniesione na opłacenie składek z tytułu zawarcia umowy ubezpieczenia mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone na opłacenie składek z tytułu dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej jednostki organizacyjnej Spółki, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, Spółka wskazała, iż w załączeniu przekazuje kopie polisy i warunków ubezpieczenia. Niemniej jednak tut. Organ zauważa, iż dokumenty te nie zostały dołączone do wniosku. Należy przy tym zaznaczyć, iż interpretacja indywidualna zostaje wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, natomiast dokumenty załączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach wydawania interpretacji indywidualnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj