INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 16 czerwca 2011r.), uzupełnionym w dniach 07 i 09 września 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu jego leasingu i przekazaniu z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do majątków osobistych tych wspólników – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu jego leasingu i przekazaniu z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do majątków osobistych tych wspólników. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 30 sierpnia 2011r. Znak: IBPBI/1/415-608/11/ESZ, IBPBII/1/436-381/11/AŻ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 07 i 09 września 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Osoby fizyczne prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w której posiadają równe udziały (po 50%). Formą opodatkowania są „zasady ogólne” (prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów), spółka nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka po zakończeniu umów leasingu operacyjnego wykupiła dwa samochody osobowe. Z uwagi na niską wartość początkową wydatki na nabycie samochodów zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Każdy ze wspólników posiada 50% udziału w zyskach, a wykupione samochody są takiej samej wartości (cena rynkowa ok. 40.000 zł). Wspólnicy rozważają - w drodze wspólnej uchwały - przekazać na swoje potrzeby osobiste po firmowym samochodzie. Przekazanie samochodów planują dokonać umową darowizny, której stronami będą wspólnicy spółki cywilnej jako darczyńcy, a obdarowanymi jeden ze wspólników ze swoją małżonką (samochody te wejdą w skład majątku wspólnego wspólników i ich małżonek).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 07 września 2011r. wskazano, iż pyta o swoją sytuację prawnopodatkową w opisanej we wniosku sprawie. Jest on wspólnikiem spółki cywilnej, to jemu i jego małżonce planowane jest przekazanie samochodu będącego składnikiem majątku ww. spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Jakie będą skutki podatkowe sprzedaży samochodu po przekazaniu go z majątku spółki cywilnej do majątku Wnioskodawcy i jego małżonki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych...

(pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, tylko sprzedaż samochodu przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiła darowizna spowoduje powstanie przychodu u Wnioskodawcy i jego małżonki zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 updof.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, innych rzeczy - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem wykupiła po zakończeniu umów leasingu operacyjnego dwa samochody osobowe. Z uwagi na niską wartość początkową wydatki na wykupienie samochodów zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Wspólnicy rozważają w drodze wspólnej uchwały przekazać na swoje potrzeby osobiste ww. samochody. Przekazania samochodów planują dokonać umową darowizny. Następnie planują sprzedaż ww. samochodów osobowych.

Z powyższego wynika, iż ww. samochody były i są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Samochody te były bowiem wcześniej leasingowane co oznacza także, iż uiszczone opłaty leasingowe mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów tej działalności. Możliwość preferencyjnego wykupu samochodów po okresie leasingu też była związana z działalnością gospodarczą. Wydatki na wykupienie samochodów po zakończeniu ich leasingu również zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, co oznacza, iż wydatki te musiały spełniać przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Co więcej stwierdzenie, iż „z uwagi na ich niską wartość początkową samochody zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów” może wskazywać, iż po wykupie samochody stanowiły środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej, a poniesione wydatki na ich nabycie zaliczono jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów. W świetle powyższego niewątpliwie istnieje powiązanie pomiędzy tym składnikiem majątku, a prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zauważyć przy tym należy, iż przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wskazuje na niektóre rodzaje przychodów, zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli przedmiotowe samochody stanowiły (stanowią) przed ich sprzedażą środki trwałe w prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej, to przychód z ich sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 w związku z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli natomiast przedmiotowe samochody nie stanowiły (stanowią) środków trwałych, to przychody z odpłatnego ich zbycia jako składników majątku wykorzystywanych uprzednio w działalności gospodarczej będą stanowić przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo ich uprzedniego przekazania na potrzeby osobiste wspólników spółki cywilnej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy iż w zakresie pytań oznaczonych w uzupełnieniu wniosku ORD-IN nr 1 i 3 oraz skutków podatkowych jakie powstaną dla osób innych niż Wnioskodawca w związku z zawarciem umowy darowizny oraz planowaną sprzedażą wskazanego we wniosku samochodu zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.