Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-355/12-2/RR
z 5 lipca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP2/443-355/12-2/RR
Data
2012.07.05



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Odliczenie i zwrot podatku. Odliczanie częściowe --> Odliczenie i zwrot podatku --> Odliczenie podatku


Słowa kluczowe
leasing
paliwo
prawo do odliczenia
samochód osobowy
usługi serwisowe


Istota interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług ubezpieczeniowych w ramach usług leasingu oraz od usług serwisowych.



Wniosek ORD-IN 277 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4.04.2012 r. (data wpływu 10.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług ubezpieczeniowych w ramach usług leasingu oraz od usług serwisowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych usług ubezpieczeniowych w ramach usług leasingu oraz od usług serwisowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. („Spółka”) jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność opodatkowaną. Świadczy m.in. usługi stołówkowe, cateringowe, gastronomiczne oraz usługi zarządzania nieruchomościami. W celu wykonywania swojej działalności Spółka zatrudnia pracowników, których podstawowym narzędziem pracy jest samochód. Są to m.in. serwisanci, menadżerowie jednostek, handlowcy, kontrolerzy.

Spółka zapewnia tym pracownikom samochód służbowy.

Spółka zamierza podpisać z firmą leasingową dwie umowy:

  1. umowę leasingu samochodów osobowych;
  2. umowę dodatkową na zarządzanie flotą obejmującą kompleksową usługę serwisową i ubezpieczenie dotyczące leasingowanych samochodów osobowych.

Umowa dodatkowa obejmuje serwis samochodów, wymianę opon, pokrycie kosztów napraw wynikających z normalnej eksploatacji, pomoc drogową Assistance, ubezpieczenia, samochód zastępczy.

Na podstawie w/w umów będą wystawiane 2 faktury:

  1. z tytułu opłat związanych z umową leasingu - rata leasingowa;
  2. z tytułu umowy serwisowej - usługi serwisowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z art. 3 ust. 1 i ust. 6. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym umowę na serwis samochodów osobowych można traktować jako osobną umowę od umowy leasingu i czy w związku z tym Spółka będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT związanego z nabywanymi usługami serwisowymi samochodów osobowych, które nabędzie na podstawie tej dodatkowej umowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa serwisowa jest odrębną umową od umowy leasingu i w związku z tym będzie ona uprawniona do pełnego odliczania podatku naliczonego z tytułu nabywania usług serwisowych dotyczących samochodów osobowych.

Uzasadnienie

Spółka prowadzi działalność opodatkowaną i zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z otrzymanych faktur.

Nabywane usługi serwisowe będą związane z działalnością opodatkowaną.

Zdaniem Spółki ograniczenie dotyczące samochodów wynikające z art. 3 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) które wynosi 60% kwoty podatku naliczonego nie więcej jednak niż 6.000 zł, dotyczy VAT-u naliczonego od czynszu lub innych płatności wynikających z zawartej umowy najmu, dzierżawy leasingu lub innej o podobnym charakterze.

Usługi serwisowe będą nabywane na podstawie odrębnej umowy która nie podlega powyższemu ograniczeniu.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi usługami serwisowymi samochodów osobowych, na podstawie odrębnej od umowy leasingu, umowy serwisowej zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej IPPPI/443-1388/11-2/BS wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Podsumowanie

Mając powyższe na uwadze Spółce będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z nabywanymi usługami serwisowymi samochodów osobowych, na podstawie odrębnej od umowy leasingu, umowy serwisowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy tj. od dnia 01 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86. ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca – nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis art. 3 ust. 2 cyt. ustawy zawiera katalog pojazdów samochodowych, których powyższe ograniczenia nie dotyczą. Pojazdy te muszą jednak spełniać określone wymagania, o których mowa w kolejnych przepisach ustawy. W myśl art. 3 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Przepis ten, w odniesieniu do przypadków w nim określonych, modyfikuje definicję podatku naliczonego, zawartą w art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, wskazując, że kwotę podatku naliczonego stanowi nie cały wykazany na fakturze podatek od należnego czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, lecz tylko 60% tego podatku i tylko w ramach limitu wynoszącego 6.000 zł na jeden użytkowany samochód. Ograniczenie dotyczy każdej należności, która wynika z zawartej umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, i obejmuje wszystkie opłaty składające się na wynagrodzenie wydzierżawiającego (leasingodawcy) z tytułu oddania dzierżawcy (leasingobiorcy) do użytkowania samochodu osobowego lub innego pojazdu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 3 ust. 1 ustawy.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego podlega ponadto ograniczeniom, w przypadkach określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT prowadzącym działalność opodatkowaną. Świadczy m.in. usługi stołówkowe, cateringowe, gastronomiczne oraz usługi zarządzania nieruchomościami. W celu wykonywania swojej działalności Spółka zatrudnia pracowników, których podstawowym narzędziem pracy jest samochód. Spółka zapewnia tym pracownikom samochód służbowy.

Spółka zamierza podpisać z firmą leasingową dwie umowy: umowę leasingu samochodów osobowych oraz umowę dodatkową na zarządzanie flotą obejmującą kompleksową usługę serwisową i ubezpieczenie dotyczące leasingowanych samochodów osobowych.

Umowa dodatkowa obejmuje serwis samochodów, wymianę opon, pokrycie kosztów napraw wynikających z normalnej eksploatacji, pomoc drogową Assistance, ubezpieczenia, samochód zastępczy. Na podstawie ww. umów będą wystawiane 2 faktury: z tytułu opłat związanych z umową leasingu - rata leasingowa oraz z tytułu umowy serwisowej - usługi serwisowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi serwisowe samochodów osobowych, które Wnioskodawca nabędzie na podstawie dodatkowej umowy, odrębnej od umowy leasingu.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca ma zamiar podpisać z firma leasingową odrębną od umowy leasingu umowę dodatkową na zarządzanie flotą obejmującą kompleksową usługę serwisową i ubezpieczenie dotyczące leasingowanych samochodów osobowych.

W tym miejscu wskazać jednak należy na zapis artykułu 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w myśl którego przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający obowiązany jest ponosić koszty ubezpieczenia rzeczy od jej utraty w czasie trwania leasingu, w braku odmiennego postanowienia umownego, koszty te obejmują składkę z tytułu ubezpieczenia na ogólnie przyjętych warunkach (art. 7096 ww. ustawy).

Zatem, w przypadku usługi leasingu - ubezpieczenie stanowi część składową podstawy opodatkowania usługi leasingu i to niezależnie od tego, czy stanowiąc element kalkulacyjny wchodzący w skład umówionej przez strony należności za usługę leasingu, czy też umowa stron wyodrębnia ubezpieczenie w oddzielnych kwotach. W związku z powyższym, koszty ubezpieczenia, którymi obciążany jest korzystający z leasingu, są elementem podstawy opodatkowania usługi leasingu, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, w myśl którego podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podkreślić należy, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale z dnia 8 listopada 2010 r., sygn. akt I FPS 3/10, zgodnie z którą w świetle art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) w stanie prawnym obowiązującym w 2006 r., podmiot świadczący usługi leasingu powinien włączyć do podstawy opodatkowania tych usług koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu. Sąd wskazał, iż „przy interpretowaniu pojęcia „całość świadczenia”, w przypadku usług o kompleksowym charakterze, takich jak usługa leasingu, której towarzyszy ubezpieczenie przedmiotu leasingu, nie ma podstaw do dzielenia tej czynności z punktu widzenia obowiązku w podatku od towarów i usług na dwie czynności z tego powodu, że mogą być one przedmiotem odrębnych stosunków zobowiązaniowych na gruncie prawa prywatnego”.

W świetle przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy oraz mając na uwadze powołane przepisy stwierdzić należy, że koszt ubezpieczenia pojazdu, będącego przedmiotem umowy leasingu, nie może być przedmiotem odrębnego fakturowania, bowiem stanowi on element cenotwórczy usługi leasingu. W niniejszej sprawie mamy do czynienia usługą leasingu, w skład której wchodzi ubezpieczenie. Nie można sztucznie dzielić jednej kompleksowej usługi na dwa odrębne świadczenia. Wobec powyższego, przedmiotem opodatkowania jest skonkretyzowana usługa, nie zaś zbiór wyodrębnionych w jej ramach usług. Kwota ubezpieczenia pojazdu stanowić bedzie część składową czynszu leasingowego, pozostając w bezpośrednim związku ze świadczoną usługą leasingu.

Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż koszty ubezpieczenia, powinny być elementem podstawy opodatkowania usługi leasingu samochodów niezależnie od tego, czy strony w umowie postanowiły, że ubezpieczenie będzie stanowiło element kalkulacyjny usługi leasingu, czy też umowa stron wyodrębnia ubezpieczenie i przewiduje odrębne fakturowanie.

Stosownie do art. 3 ust. 6 cyt. ustawy zmieniającej ustawę o VAT, ustawodawca ograniczył prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku użytkowania samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze do 60% (nie więcej jednak niż 6.000 zł) podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. W cytowanym przepisie, ustawodawca wskazuje na czynsz (ratę), a więc nazwę używaną do określenia opłaty za używanie samochodu na podstawie umowy leasingu, najmu.

W drugiej kolejności ustawodawca wskazuje na „inne płatności wynikające z zawartej umowy”. Wskazanie przez ustawodawcę na „inne płatności” potwierdza, że jego intencją jest aby przepis znalazł zastosowanie do wszystkich płatności jakie zostały wskazane w tej umowie, tj. umowie najmu, leasingu.

Zatem, wskazane ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego będzie miało zastosowanie co do usługi leasingu samochodów osobowych wraz z ubezpieczeniem stanowiącym element kalkulacyjny usługi leasingu. W konsekwencji, kwota podatku od towarów i usług związana z ubezpieczeniem przedmiotu leasingu wchodzi w zakres wyżej wskazanego ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, Spółka ma prawo do odliczenia w ramach wskazanego limitu 60% kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia usługi leasingowej, w skład której wchodzą również koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu, którym jest samochód osobowy.

W pozostałym zakresie, zgodnie z decyzją stron transakcji, oddzielnie od kwestii leasingu pojazdów ma zostać uregulowane - zarządzanie flotą obejmujące kompleksową usługę serwisową.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca nie nabywa od firmy leasingowej tylko jednej usługi, lecz leasingodawca zapewnia Wnioskodawcy odrębne świadczenia, tj. leasing samochodów osobowych oraz usługi serwisowaniem tychże pojazdów. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie ograniczenia, wynikającego z przepisu art. 3 ust. 6 ustawy nie będzie miało zastosowania do pozostałych usług świadczonych na podstawie odrębnej umowy o serwisowanie samochodów, o których mowa we wniosku.

W rezultacie należy stwierdzić, że podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących usługi serwisowe samochodów osobowych, które Wnioskodawca nabywa na podstawie odrębnej umowy z wyłączeniem wcześniej analizowanego ubezpieczenia - podlega odliczeniu na zasadach ogólnych określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, bowiem spełniona jest podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia tj. samochody te wykorzystywane są przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej. Jednakże Wnioskodawca winien mieć na uwadze ograniczenia wynikające z przepisu art. 88 tej ustawy.

Dodatkowo tut. Organ zauważa, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Stosownie do treści art. 14b cyt. ustawy interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m, mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną. Na mocy art. 14e § 1 i 2 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj