INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej dla usług wykonywanych w budynkach nieobjętych społecznym programem mieszkaniowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku stawki podatku obowiązującej dla usług wykonywanych w budynkach nieobjętych społecznym programem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Firma Pana wykonuje roboty budowlane z zakresu parkieciarstwa. Firma nie jest producentem dostarczanych materiałów. Materiały potrzebne do wykonywania ww. usług nabywa w sklepach dla parkieciarzy. W chwili obecnej będzie Pan podpisywał dwie umowy z dwójką różnych klientów. Dotyczyć one będą nowowybudowanych budynków jednorodzinnych, w których usługa wykonywana będzie od początku (układanie parkietu/desek, cyklinowane, lakierowanie, olejowanie, montaż listew przypodłogowych). Roboty parkieciarskie wykonywane będą tylko w części budynków, a nie na całości ich powierzchni. Dodatkowo w pierwszym przypadku, w budynku są schody betonowe przygotowane do montażu schodów drewnianych, które wykonywała będzie Pana firma. W drugim przypadku w budynku nie ma drzwi wewnętrznych, które również będą montowane przez Pana firmę.

W pierwszym przypadku roboty budowlane (usługa parkieciarska) będą wykonywane w budynku mieszkaniowym jednorodzinnym (PKOB 1110). Powierzchnia, na której będą wykonywane wynosi 310 m², natomiast powierzchnia całego budynku jednorodzinnego wynosi 520 m². Usługa będzie wykonywana wraz z dostarczeniem i sprzedażą materiałów budowlanych (chemia parkieciarska, podłogi drewniane – parkiet/deski, listwy przypodłogowe) oraz dostawą i sprzedażą schodów (1 komplet schodów: 18 stopni, 18 podstopni, 1 balustrada). Całkowita cena usługi parkieciarskiej obejmuje usługę parkieciarską (układanie, cyklinowane, lakierowanie, montaż listew) wraz z materiałem (parkiet/deska, chemia parkieciarka, listwy). Całkowita cena wykonania montażu schodów obejmuje usługę zamontowania schodów (klejenie stopni i podstopni, zamontowanie balustrady) wraz z materiałem (stopnie, podstopnie, balustrada).

W drugim przypadku roboty budowlane (usługa parkieciarska) będą wykonywane w budynku mieszkaniowym jednorodzinnym (PKOB 1110). Powierzchnia, na której będą wykonywane wynosi 20 m², natomiast powierzchnia całego budynku wynosi 430 m². Usługa będzie wykonywana wraz z dostarczeniem i sprzedażą materiałów budowlanych (chemia parkieciarska, podłogi drewniane – parkiet/deski, listwy przypodłogowe) oraz dostawą i sprzedażą drzwi (4 pary drzwi wewnętrznych). Całkowita cena wykonania usługi parkieciarskiej obejmuje usługę parkieciarską (układanie, cyklinowane, lakierowanie, montaż listew) wraz z materiałem (parkiet/deska, chemia parkieciarska, listwy). Całkowita cena montażu drzwi obejmuje zamontowanie drzwi wraz z materiałem (drzwi, klamki, okucia, opaski drzwiowe, framuga).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy art. 41 ust. 12, 12a, 12b, 12c dotyczy również Pana firmy, która świadczy usługi w częściach budynku (np. salon, sypialnie), a nie na całości jego powierzchni...
2. W jaki sposób ma Pan zastosować obniżoną stawkę podatku od towarów i usług w obu przypadkach... Do jakiej części powierzchni, którą stawkę...
3. Jaką stawkę zastosować do wykonania montażu schodów w budynku jednorodzinnym o powierzchni ok. 520 m²...
4. Jaka stawkę zastosować do wykonania montażu 4 par drzwi wewnętrznych w budynku jednorodzinnym o powierzchni ok. 430 m²...
5. Czy klient musi podpisywać stosowne oświadczenie potwierdzające faktyczną całkowitą powierzchnię budynku...
6. W jakiej formie ma być takie oświadczenie...
7. Co zrobić kiedy klient nie chce podpisać takiego oświadczenia, bo nie ma takiego wymogu i nie ma na to stosownych przepisów... Na jakie przepisy się powoływać...

Zdaniem Wnioskodawcy art. 41 ust. 12, 12a, 12b, 12c ustawy dotyczą Pana firmy (firma parkieciarska wykonująca usługę w części budynku) z założeniem, że przepisy te należy interpretować, jako wykonywanie robót parkieciarskich na powierzchni 300 m² dla budynków jednorodzinnych oraz do 150 m² dla lokali mieszkaniowych. Pojęcie „powierzchnia budynku/lokalu” określa powierzchnię, na której wykonuje Pan usługę parkieciarską, która jest częścią całkowitej powierzchni całego budynku lub lokalu.

Odnosząc się do pytania drugiego wskazał Pan, że w pierwszym przypadku materiały wraz z usługą dotyczącą powierzchni do 300 m² opodatkowane są stawka 8% podatku od towarów i usług, a powyżej, tj. na powierzchni 10 m² stawką 23%. W drugim przypadku na powierzchni 20 m² stawką podatku w wysokości 8%.

Odnosząc się do pytania trzeciego wskazał Pan, że przy sprzedaży wraz z montażem schodów w budynku jednorodzinnym o powierzchni ok. 520 m² stawka podatku wynosi 8%.

Odnosząc się do pytania czwartego wskazał Pan, że przy sprzedaży wraz z montażem drzwi w budynku jednorodzinnym o powierzchni ok. 430 m² stawka podatku wynosi 8%.

Odnosząc się do pytania piątego, szóstego i siódmego wskazał Panu, że ustawa nie wymaga posiadania oświadczenia ze strony klienta o całkowitej powierzchni użytkowej budynku/lokalu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według ust. 5a ww. artykułu, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 -12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), którego zdanie wstępne zostało zmienione art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak zgodnie z art. 146a pkt 2 - wprowadzonym do ustawy przez art. 19 pkt 5 ww. ustawy z dnia 26 listopada 2010 r.- w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z ust. 12 ww. artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a. ustawy).

Zgodnie z brzmieniem art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Według art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w art. 41 ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b ww. artykułu, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c. ustawy).

Analiza powołanych regulacji prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż warunkiem zastosowania 8% stawki - w świetle art. 41 ust. 12 ustawy - jest spełnione dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Nie spełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku (w całości lub w części).

W związku z tym, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „budowa”, „remont”, „modernizacja” „przebudowa” „roboty budowlane”, należy dokonać ich wykładni w oparciu o przepisy z innych dziedzin.

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o:

• budowie – należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (pkt 6),

• robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7),

• przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; (…) (pkt 7a),

• remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (pkt 8).

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Ustawa o podatku od towarów i usług odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem dla celów tego podatku stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.).

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W Objaśnieniach wstępnych tego rozporządzenia – „Pojęcia podstawowe” – wskazano, iż całkowita powierzchnia użytkowa budynku obejmuje całą powierzchnię budynku z wyjątkiem:

• powierzchni elementów budowlanych m.in. podpór, kolumn, filarów, szybów, kominów;
• powierzchni zajmowanych przez pomieszczenia techniczne instalacji ogólnobudowlanych;
• powierzchni komunikacji, np. klatki schodowe, dźwigi, przenośniki.

Część „mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie)”.

Z powyższej definicji wynika, iż przez powierzchnię użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora (takich jak: garaże, miejsca parkingowe, komórki lokatorskie), bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania; za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

W świetle art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że zamierza Pan zawrzeć dwie umowy, których przedmiotem ma być:

• w pierwszym przypadku - wykonanie usługi parkieciarskiej oraz montaż schodów drewnianych z zastosowaniem własnych materiałów w budynku mieszkalnym jednorodzinnym (PKOB 1110) o pow. 520 m²,
• w drugim przypadku - wykonanie usługi parkieciarskiej oraz montaż drzwi wewnętrznych z zastosowaniem własnych materiałów w budynku mieszkalnym jednorodzinnym (PKOB 1110) o pow. 430 m².

Na tym tle powziął Pan wątpliwość dotyczącą stawki podatku obowiązującej dla wykonywanych czynności.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług, należy stwierdzić, że wykonywane przez Pana czynności w zakresie jakim będą dotyczyć budynków objętych społecznym programem mieszkaniowym - o ile będą wykonywane w ramach remontu, budowy lub modernizacji będą opodatkowane 8% stawką podatku.

Stawka ta będzie miała zastosowanie tylko do tej części należności otrzymanej od nabywców tych usług, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa budynku, kwalifikująca się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (w przypadku budynków jednorodzinnych jest to powierzchnia do 300 m²) w całkowitej powierzchni użytkowej danego budynku.

Według wskaźnika procentowego wyliczonego zgodnie z podaną wyżej formułą, należy podzielić kwotę należności za wykonaną usługę, na kwotę związaną ze sprzedażą opodatkowaną stawką 8% oraz kwotę związaną ze sprzedażą opodatkowaną według stawki 23%. W dalszej kolejności należy wyliczyć podstawę opodatkowania i kwoty podatku należnego od tych sprzedaży.

Ponadto należy zaznaczyć, że przy określaniu powierzchni użytkowej budynku należy kierować się definicją powierzchni użytkowej zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, bowiem do tego aktu odwołują się art. 41 ust. 12a oraz art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, które odnosząc się do stawki podatku odsyłają do tej klasyfikacji.

Natomiast odnosząc się do Pana wątpliwości w zakresie sposobu określenia powierzchni pomieszczeń, tut. organ podkreśla, że dobór odpowiedniej metody w tym zakresie nie wynika z przepisów prawa podatkowego, zatem pozostaje to poza sferą rozstrzygania w drodze interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. W tym kontekście można jednak wskazać, że - w świetle 180 § 1 Ordynacji podatkowej - za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.