INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 lipca 2011r. (data wpływu 18 lipca 2011r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lipca 2011r. nr IPPP2/443-689/11-2/KG oraz pismem nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 9 września 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 22 sierpnia 2011r. nr IPPP2/443-689/11-4/KG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zawartą umową leasingu samochodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z zawartą umową leasingu samochodu.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 lipca 2011r. (data wpływu 18 lipca 2011r., data nadania 15 lipca 2011r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 5 lipca 2011r. nr IPPP2/443-689/11-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 13 lipca 2011r.) oraz pismem nadanym za pośrednictwem Poczty Polskiej w dniu 30 sierpnia 2011 r. (data wpływu 9 września 2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 22 sierpnia 2011r. nr IPPP2/443-689/11-4/KG (skutecznie doręczonym w dniu 23 sierpnia 2011r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka z o.o. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego w dniu 22 listopada 2010 r. Przedmiotem umowy jest samochód ciężarowy.

Samochód jest w całości wykorzystywany w działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Według otrzymanej od leasingodawcy homologacji samochodu jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność samochodu M. wynosi: 618 kg (4 siedzenia: dwa z przodu dwa z tyłu). Dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosi 2418kg. Umowa leasingu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym 31 stycznia 2011.

Samochód został przekazany do użytkowania zgodnie z protokołem zdawczo-odbiorczym w dniu 26 listopada 2010 roku. Opłata wstępna została zapłacona dnia 24 listopada 2010 roku i potwierdzona fakturą z dnia 29 listopada 2010. Pierwsza rata leasingowa za samochód została zapłacona 19 stycznia 2011 na podstawie faktury z dnia 5 stycznia 2011. Okręgowa stacja diagnostyczna odmówiła wydania zaświadczenia dla tego samochodu, potwierdzającego spełnienie dodatkowych warunków zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 1-4 i ust. 5 ustawy, aby zakwalifikować go jako samochód ciężarowy dla pełnego odliczenia VAT od faktur dokumentujących zapłatę opłaty wstępnej, rat leasingowych oraz paliwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (sformułowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

Czy możliwe jest odliczanie podatku VAT w pełnej wysokości od faktur za raty leasingowe dotyczące samochodu opisanego w w/w wniosku mimo braku zaświadczenia z okręgowej stacji diagnostycznej dla tego samochodu, potwierdzającego spełnienie dodatkowych warunków zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 1-4 i ust. 5 ustawy...

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do złożonego wniosku):

Zdaniem Wnioskodawcy, takie odliczenie jest możliwe zważywszy na fakt iż samochód ten spełnia wszystkie pozostałe warunki wymienione w ustawie zmieniającej, od których zależy prawo do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2011 r. w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 7 ww. ustawy o VAT w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 3, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

Zgodnie z art. 1 pkt 11 lit. b ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą zmieniającą, w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w art. 86 uchylono ust. 3 – 7a.

Jednocześnie, w okresie od dnia 1.01.2011 r. do 31.12.2012 r. uchylone przepisy regulujące odliczenie podatku naliczonego od nabycia i eksploatacji pojazdów, o których mowa powyżej zastąpione zostały przez art. 3 – 6 powołanej wyżej ustawy zmieniającej.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy zmieniającej w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 6 cyt. ustawy zmieniającej w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6 000 zł.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 przepisu art. 3 ust. 6 oraz art. 5 nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy zmieniającej przepis ust. 1 ma zastosowanie:

1. w odniesieniu do umowy zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, bez uwzględniania zmian tej umowy po wejściu w życie niniejszej ustawy, oraz
2. pod warunkiem że umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.
   
   

Odnosząc się do powołanego art. 3 ust. 1, który stanowi, że „w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2” zauważyć należy, że regulacja ta jest typowym przepisem epizodycznym, tzn. takim który ma z góry wyznaczony okres swojego obowiązywania. Tego właśnie dotyczy początkowy jego fragment. Wskazuje on, że ma zastosowanie od 1 stycznia 2011 r. (data wejścia w życie przepisu) do 31 grudnia 2012 r.

Druga część przepisu określa, jakie ograniczenia w odliczaniu i jakich samochodów dotyczące obowiązują w okresie wskazanym w początkowej jego części. Innymi słowy „w latach 2011-2012” nie można odliczyć całości podatku od „samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony” (z uwzględnieniem wyjątków wynikających z art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej). Ograniczenia w odliczaniu dotyczą tych właśnie samochodów obowiązują w latach 2011-2012.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego w dniu 22 listopada 2010 r. Przedmiotem umowy jest samochód ciężarowy. Samochód jest w całości wykorzystywany w działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Według otrzymanej od leasingodawcy homologacji samochodu jest to samochód ciężarowy. Dopuszczalna ładowność samochodu M. wynosi: 618 kg (4 siedzenia: dwa z przodu dwa z tyłu). Dopuszczalna masa całkowita pojazdu wynosi 2418kg. Umowa leasingu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym 31 stycznia 2011. Okręgowa stacja diagnostyczna odmówiła wydania zaświadczenia dla tego samochodu, potwierdzającego spełnienie dodatkowych warunków zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 1-4 i ust. 5 ustawy, aby zakwalifikować go jako samochód ciężarowy dla pełnego odliczenia VAT od faktur dokumentujących zapłatę opłaty wstępnej, rat leasingowych oraz paliwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczania podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od faktur dokumentujących raty leasingowe dotyczące przedmiotowego samochodu pomimo braku zaświadczenia z okręgowej stacji diagnostycznej dla tego samochodu, potwierdzającego spełnienie dodatkowych warunków zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 1-4 i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy:

• umowa, o której mowa we wniosku została zawarta przed dniem 01.01.2011 r.

• po tej dacie nie wprowadzono zmian do umowy,

• opłata wstępna została uiszczona w 2010 r.

• przedmiotowa umowa została zarejestrowana we właściwym urzędzie skarbowym do dnia 31 stycznia 2011 r.
  
  

w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2012 r. Spółka ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z faktur potwierdzających zapłatę rat leasigowych z tytułu użytkowania przedmiotowych samochodów. Od dnia 1 stycznia 2013 r. prawo to będzie przysługiwało (biorąc pod uwagę obecne brzmienie przepisów) na podstawie dodanego art. 86a ust. 2 pkt 6 w związku z art. 86a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.