INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, reprezentowanej przez Zarządcę, przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 05 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu braku naliczenia odsetek od zobowiązania Wspólnoty Mieszkaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 02 marca 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych z tytułu braku naliczenia odsetek od zobowiązania Wspólnoty Mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 marca 2009 r. Wspólnota Mieszkaniowa zawarła umowę na wykonanie robót budowlanych, polegających na termomodernizacji budynku mieszkalnego (8-kondygnacyjnego, z „wielkiej płyty”). Termin wykonania robót został określony na dzień 15 lipca 2009 r. Roboty zostały wykonane i w dniu 22 lipca 2009 r. został podpisany protokół odbioru robót.

Zgodnie z umową, całkowita ryczałtowa wartość robót wynosiła brutto 370.000 zł. Wspólnota Mieszkaniowa wypłaciła Wykonawcy 200.000 zł - zgodnie z zawartą umową - w terminach, zaraz po wykonaniu robót - na podstawie wystawionych przez Wykonawcę faktur. Pozostałą kwotę 170.000 zł (faktura końcowa obejmowała również i tę kwotę) strony ustaliły w umowie, że Wspólnota Mieszkaniowa zapłaci Wykonawcy w 34 równych ratach po 5.000 zł - co miesiąc, począwszy od miesiąca sierpnia 2009 r. Umowa nie określa ani nie wymaga od Wspólnoty Mieszkaniowej żadnych dodatkowych opłat, ani odsetek z tytułu wydłużonego okresu zapłaty za wykonaną usługę.

Wspólnota systematycznie reguluje wynikające z umowy zobowiązania. Wspólnota Mieszkaniowa nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, nie uzyskuje żadnych przychodów z tytułu innych działań (np. najem), jak tylko z opłat właścicieli na pokrycie kosztów utrzymania nieruchomości. Wspólnota Mieszkaniowa składa się jedynie z właścicieli posiadających lokale mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy brak naliczenia odsetek z tytułu spłaty zobowiązania w ratach należy traktować, na mocy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako nieodpłatne świadczenie na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zaistniała sytuacja nie kwalifikuje się jako „nieodpłatne świadczenie”. Podmiot „udzielający kredytu” nie jest podmiotem uprawnionym do takich działań. Wykonawca wykonał swoje zlecenie, za które otrzymał częściową zapłatę w trakcie wykonywania robót, natomiast pozostałą część postanowił otrzymać w miesięcznych ratach.

Ponadto, przychód z tych „wirtualnych” odsetek, byłby „wirtualnym” przychodem, zatem nie byłoby możliwości przeznaczenia go na utrzymanie zasobów mieszkaniowych (zwolnionym od podatku), natomiast zapłata podatku od „wirtualnych” odsetek byłaby dodatkowym kosztem właścicieli.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”.

Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przychód podatkowy będzie więc stanowiła ta wartość, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Zatem w świetle powołanego wyżej przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

W tym miejscu dodać należy, że ustalenie czy określone świadczenie uzyskane przez podatnika nieodpłatnie stanowi dla niego przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wymaga oceny charakteru dokonanego rodzaju czynności, w szczególności zbadania, czy należy ona do czynności przysparzających, w przypadku których strona dokonująca przysporzenia otrzymuje w zamian korzyść majątkową.

Jak wynika z opisu sprawy, Wspólnota Mieszkaniowa za wykonanie robót budowlanych została obciążona przez wykonawcę kwotą 370.000 zł. Wspólnota wypłaciła wykonawcy 200.000 zł - zgodnie z zawartą umową - w terminach, zaraz po wykonaniu robót - na podstawie wystawionych przez wykonawcę faktur. Strony ustaliły w umowie, że pozostałą kwotę 170.000 zł Wspólnota Mieszkaniowa zapłaci wykonawcy w 34 równych ratach po 5.000 zł - co miesiąc. Niniejsza umowa nie określa ani nie wymaga od Wnioskodawcy żadnych dodatkowych opłat, ani odsetek z tytułu wydłużonego okresu zapłaty za wykonaną usługę.

Powyższe świadczy więc o tym, że na tle tak przedstawionego stanu faktycznego, nie można mówić, iż dojdzie do uzyskania nieodpłatnego świadczenia przez Wspólnotę Mieszkaniową.

Wskazać bowiem należy, że jeżeli strony ustaliły termin płatności za wykonaną usługę w 34 równych ratach, a umowa nie określa naliczania jakichkolwiek dodatkowych opłat lub odsetek z tego tytułu, to nie wystąpi po stronie Wnioskodawcy przychód, o którym stanowi art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.