Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-31/13-5/AO
z 12 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 16 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania sieci kanalizacji sanitarnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 16 stycznia 2013 r. oraz pismem z dnia 27 marca 2013 r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania sieci kanalizacji sanitarnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Podstawą określenia zadań Związku jest art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zawierający wykaz zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 64 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym, wszystkie własne zadania gmin, wymienione w Statucie Związku, stają się z mocy prawa zadaniami własnymi Związku, zgodnie z wolą gmin należących do Związku, a prawa i obowiązki gmin, związane z wykonywaniem tych zadań, przechodzą na Związek. Do zadań statutowych Związku należy wspólne planowanie i wykonywanie zadań z zakresu ochrony środowiska w dziedzinie gospodarki odpadami, opieki nad zwierzętami, infrastruktury technicznej i społecznej, gospodarki komunalnej oraz turystyki.

Związek w 2005 roku w ramach zadania inwestycyjnego: „Oczyszczalnia ścieków w … - Budowa systemów kanalizacyjnych w gminach Związku …” … Etap I - wybudował sieć kanalizacyjną w gminach należących do Związku.

Część środków na inwestycję pochodziła z bezzwrotnej pomocy zagranicznej Unii Europejskiej programu PHARE CBC, natomiast pozostałą część wniosły gminy członkowskie w formie środków własnych. Wartość ogólna inwestycji to .... Wybudowana sieć kanalizacyjna należy do majątku Związku i nie była ulepszana.

W 2006 roku Związek przekazał do eksploatacji Przedsiębiorstwu … Spółka z o.o. wybudowany majątek - sieć kanalizacyjną nieodpłatnie na zasadzie porozumienia. Porozumienie to określa zasady obsługi systemu kanalizacji sanitarnej. Związek nie czerpie żadnej korzyści pieniężnej z tytułu udostępniania tej sieci. Planowany aport przedmiotowej budowli nie zostanie dokonany w ramach pierwszego zasiedlenia zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Pierwsze zasiedlenie miało miejsce w 2006 roku w momencie oddania do nieodpłatnego użytkowania sieci wybudowanej w ramach inwestycji pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budowli po ich wybudowaniu.

Związek jest podatnikiem podatku CIT-8. Zgodnie z postanowieniem nr … Naczelnika Urzędu Skarbowego w ..., które stwierdza, iż Związek … podlega zwolnieniu przedmiotowemu od podatku dochodowego - na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4g. Zatem, w myśl art. 27 ust. 1 zobowiązany jest do składania zeznania rocznego CIT-8.

Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych składane jest za każdy rok kalendarzowy.

Związek posiada na stanie środków trwałych sieci kanalizacji sanitarnej i zamierza przekazać nieodpłatnie na rzecz Gmin członków Związku posiadane sieci kanalizacji sanitarnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku nieodpłatnego przekazania sieci kanalizacji sanitarnej przez Wnioskodawcę na rzecz Gmin po stronie Związku powstanie obowiązek podatkowy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych w wysokości 19%?

Treść powyższego zapytania wynika z pisma Wnioskodawcy z dnia 27 marca 2013 r. stanowiącego uzupełnienie wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, w chwili przekazania sieci przez Związek do Gmin nie wystąpi podatek dochodowy od osób prawnych po stronie wnoszącego majątek.

Katalog przychodów podlegających opodatkowaniu umieszczony został w art. 12 - 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, nieodpłatne przekazanie środka trwałego nie kreuje przychodu podatkowego po stronie przekazującego, lecz po stronie podmiotu, który ten środek trwały uzyska. Art. 13 ust. 1 wiąże generowanie przychodów z nieodpłatnością, ale tylko w przypadku udostępnienia całości lub części do używania, a nie jej przekazania na własność innemu podmiotowi.

Analizując przepisy ww. ustawy można wnioskować, że nieodpłatne przekazanie nie mieści się w kategorii przychodów podatkowych po stronie podmiotu przekazującego majątek, z uwagi, że brak w ww. przepisach choćby czynności o podobnym charakterze, które byłyby opodatkowane.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej.

Zgodnie z art. 888 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Związek stoi na stanowisku, że przekazanie majątku do Gmin będących uczestnikami Związku nie będzie stanowiło przychodu po stronie Związku i równocześnie nie wystąpią koszty uzyskania przychodu. W zapytaniu Wnioskodawca nie uwzględnia art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ze względu, że powyższa czynność nie spowoduje wygenerowania przychodu ze zdarzenia przyszłego jakim będzie przekazanie majątku.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca uważa, że nieodpłatne przekazanie sieci kanalizacji sanitarnej przez Związek na rzecz Gminy nie spowoduje powstania przychodów podatkowych i wobec tego Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje jednak, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”, ograniczając się jedynie do wskazania, w art. 12 ust. 6 i 6a, sposobu i kryteriów ustalania wartości nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń.

Z tego właśnie względu pojęcie „świadczenia” należy rozpatrywać z punktu widzenia zobowiązaniowego, tj. na tle art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu (art. 353 § 2).

Zatem, w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. Dla celów podatkowych za nieodpłatne świadczenia należy przyjmować te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy. Warunkiem uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód - co wynika z literalnego brzmienia art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest jego otrzymanie przez podatnika. Nie wystarczy samo zawarcie umowy o nieodpłatne świadczenie, lecz konieczne jest jej wykonanie.

Natomiast nieodpłatne przekazanie środków trwałych nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych u przekazującego, ponieważ w katalogu rodzajów przychodów określonym w art. 12 ust. 1 ww. ustawy nie występuje taka kategoria przychodów. Z ogólnej definicji przychodu wynika, że takie przysporzenie stanowi przychód dla otrzymującego na podstawie przepisów art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; (…). Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Zatem w świetle ww. przepisu, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do nawiązania stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe.

Ustawodawca nie sprecyzował, co należy rozumieć pod pojęciem „świadczenie nieodpłatne”, a zatem w celu zdefiniowania tego pojęcia pomocne jest odwołanie do wykładni gramatycznej, a także poglądów orzecznictwa i doktryny. Zgodnie z pojęciem słownikowym odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny natomiast to „taki, za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). W orzecznictwie natomiast ugruntował się pogląd, iż przez nieodpłatne świadczenie rozumieć należy takie zdarzenia prawne i gospodarcze, dotyczące działalności gospodarczej, których skutkiem jest świadczenie nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku osoby prawnej, mające konkretny wymiar finansowy.

Tym samym podstawową cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy świadczenie uzyskiwane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego. Przychód ze świadczeń nieodpłatnych powstanie natomiast zawsze wtedy, gdy podatnik otrzyma rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw, bez obowiązku świadczenia wzajemnego.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Związek posiada na stanie środków trwałych sieci kanalizacji sanitarnej i zamierza przekazać je nieodpłatnie na rzecz Gmin członków Związku.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, iż czynność polegająca na nieodpłatnym przekazaniu sieci kanalizacji sanitarnej na rzecz Gmin nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, w wyniku nieodpłatnego przekazania sieci kanalizacji sanitarnej przez Wnioskodawcę na rzecz Gmin po stronie Związku nie powstanie obowiązek podatkowy z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Ponadto, tut. Organ wskazuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do podmiotu otrzymującego nieodpłatnie sieci kanalizacji sanitarnej.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż wniosek w części dotyczącej podatku od spadków i darowizn został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.