INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 22 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania usługi pocztowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie refakturowania usługi pocztowej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Szpital) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej. Przedmiotem działalności zgodnie z przepisem art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 91, poz. 408 ze zm.) jest udzielanie świadczeń zdrowotnych. W związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę usług będących przedmiotem działalności, zgodnie z wyżej powołanym przepisem, pacjenci często zwracają się z prośbą o kopie dokumentacji medycznej. Na żądanie pacjenta Wnioskodawca przesyła stosowne dokumenty medyczne zainteresowanemu, korzystając z usług operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, tj. Poczty Polskiej. Zatem w takim przypadku, Wnioskodawca wystawia fakturę obciążającą kupującego kosztem sporządzenia kopii dokumentacji oraz kosztem usługi pocztowej. Przy fakturowaniu na rzecz kupującego usług pocztowych świadczonych przez wspomnianego operatora obowiązanego. Wnioskodawca kwalifikuje ww. usługę pocztową zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy jako zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

• Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo kwalifikując wykonywane usługi pocztowe przez Pocztę Polską jako usługi zwolnione od podatku VAT...
• Czy w związku z tym, refakturowanie usług pocztowych świadczonych przez operatora obowiązanego (Poczta Polska) spełnia przesłanki przedmiotowe i podmiotowe usługi zwolnionej od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami zwolnione od VAT są usługi pocztowe oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana - realizowana przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. W przypadku refakturowania usług pocztowych na rzecz pacjentów, którzy za pośrednictwem Poczty Polskiej otrzymują kopie dokumentacji medycznej, stawka VAT zależy nie od tego, kto wystawia fakturę, ale od tego, jaki podmiot faktycznie daną usługę wykonuje. Zatem zgodnie z art. 43. ust. 1 pkt 17 ustawy od podatku o d towarów i usług, refaktura usług świadczonych przez operatora obowiązanego (obecnie Poczta Polska) będzie zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, ustawodawca przewidział opodatkowanie ściśle określonych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy, zwalnia się od podatku usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną – realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Przedmiotowe zwolnienie ma szczególny, podmiotowy charakter i dotyczy wyłącznie czynności wykonywanych przez operatora powszechnych usług pocztowych. Zgodnie z podstawową zasadą, podatnik występujący w charakterze sprzedawcy, który wysyła zamówiony przez nabywcę towar i korzysta przy tym z usług poczty państwowej, świadczy usługę pocztową na rzecz nabywcy towaru. Usługa ta nie jest jednak ze względu na świadczący ją podmiot usługą, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, iż nie jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług. Natomiast brak jest w przepisach podatkowych podstawy do stosowania wymienionego zwolnienia w dalszych fazach obrotu usługami (dokonywanego na zasadzie „refaktury”).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. Nr L 347/1) - wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. UE. Nr L 145/1) – w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Powyższe uregulowanie prawne wprowadzono również do krajowego porządku prawnego w art. 30 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Mamy więc do czynienia z odsprzedażą usług celem przeniesienia kosztów przez jeden podmiot na drugi podmiot, który z danych usług faktycznie korzysta. „Refaktura” jest więc zwykłą fakturą VAT, tyle że wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą tej usługi. W rezultacie więc ostateczne obciążenie spoczywa nie na pierwotnym nabywcy usługi, lecz na jej rzeczywistym użytkowniku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej, którego przedmiotem działalności jest udzielanie świadczeń zdrowotnych. W związku z wykonywaniem usług w tym zakresie, pacjenci zwracają się z prośbą o przesłanie kopii dokumentacji medycznej, za pośrednictwem operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych, tj. Poczty Polskiej. Za powyższe czynności wystawiana jest faktura obciążająca pacjentów kosztem sporządzenia kopii dokumentacji oraz kosztem usługi pocztowej świadczonej przez wspomnianego operatora, którą Wnioskodawca kwalifikuje zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy jako zwolnioną od podatku.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan faktyczny do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż Wnioskodawca nie ma prawa do stosowania zwolnienia od podatku dla odsprzedaży („refakturowania”) usług pocztowych. Ustawodawca ograniczył bowiem możliwość zastosowania zwolnienia z opodatkowania wyłącznie do usług w tym zakresie realizowanych przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Zatem świadczenie (odsprzedaż) tych usług przez inny podmiot będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Należy również zaznaczyć, że przepis art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiuje obrót stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług jako całość świadczenia należnego od nabywcy. Skoro zatem kwota należna stanowiąca całość świadczenia należnego od nabywcy, obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych ze świadczeniem usług (w przedmiotowej sytuacji sporządzanie i przesłanie kopii dokumentacji medycznej) oraz inne elementy kształtujące w efekcie kwotę żądaną od nabywcy, to koszty „usługi pocztowej” winny wchodzić do podstawy opodatkowania. Wnioskodawca dostarczając kserokopii dokumentacji medycznej pacjentom dokonuje w tym przypadku wyłącznie świadczenia usług, natomiast koszty dodatkowe które ponosi, wchodzą w skład podstawowej jego czynności, jaką jest ta czynność. W przedmiotowej sprawie koszty ponoszone w związku (i z tytułu) świadczenia usług, winny nie tylko wchodzić w ramy tego samego rodzaju czynności, ale i winny być opodatkowane według stawki podatkowej właściwej do realizacji tegoż świadczenia, tj. dostarczenia kserokopii dokumentacji medycznej.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.