INTERPRETACJIA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2011r. (data wpływu 30 sierpnia 2011r.), uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2011r. (data wpływu 6 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie rejestracji przedstawiciela firmy zagranicznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2011r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w przedmiocie rejestracji przedstawiciela firmy zagranicznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 grudnia 2011r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 17 listopada 2011r. znak: IBPP3/44-966/11/PK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym przez Ministra Gospodarki przedstawicielstwem firmy zagranicznej (spółki akcyjnej z siedzibą w Kostaryce). Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym na terenie RP podatnikiem. Ma zamiar nabywać usługi od polskich podatników takie jak usługi prawne, usługi notarialne usługi doradztwa podatkowego, usługi księgowe jednocześnie ma zamiar nabywać meble biurowe i sprzęt biurowy do wyposażenia biura przedstawicielstwa. Usługi te i towary obciążone będą podatkiem VAT przez ich wykonawców i dostawców.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił:

Na terenie RP Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności o charakterze rozeznania rynku, pozyskiwaniu potencjalnych nabywców lub sprzedawców towaru, czynności reklamowe firmy „matki” działającej na terenie Kostaryki. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie planuje wykonywania żadnej sprzedaży, jednakże jako działające przedstawicielstwo ponosi koszty na terenie RP. Być może że w przyszłości firma „matka” dokonywać będzie na terenie RP sprzedaży lub zakupów ale to zależy od tego czy działania Wnioskodawcy spowodują pozytywny efekt prowadzonego obecnie na terenie Polski rozeznawania rynku zbytu.

Czynności które wykonuje przedstawicielstwo na terenie RP nie są czynnościami odpłatnymi a składają się na nie jedynie ponoszone koszty. W przyszłości w przypadku pozyskania potencjalnych klientów spółka „matka” z Kostaryki, której Wnioskodawca jest przedstawicielem będzie dokonywać takie czynności.

Od 1 stycznia 2009r. Kostaryka stała się stroną Stefy Wolnego Handlu CAFTA-DR między państwami AŚ i USA. Ponadto, podpisała układy o wolnym handlu z Meksykiem, Chile, Dominikaną, Panamą, Kanadą, Singapurem oraz krajami CARICOM. W 2011r. Rząd Kostaryki podpisał Umowę Stowarzyszeniową z UE.

Kostaryka jest członkiem następujących porozumień i organizacji o charakterze gospodarczym: APEC (obserwator), BCIE, CACM, CEPAL, FAO, G-77, Grupa z Rio, IADB, IBRD, IDA, IFAD, IFC, ILO, IMF, LAES, ALADI (obserwator), MIGA, OAS, UNCTAD, UNIDO, UNWTO, WB, WCO, WIPO, WTO.

Jako strona Systemu Integracji Środkowoamerykańskiej (SICA), Kostaryka utrzymuje wielopłaszczyznowe stosunki z UE (dialog polityczny, współpraca gospodarcza). Głównym celem polityki unijnej wobec Kostaryki jest wspieranie spójności społecznej oraz stymulowanie uczestnictwa państwa w procesie integracyjnym AŚ. W maju 2010 r. w ramach odbywającego się w Madrycie szczytu UE-AŚ, Kostaryka, wraz z pozostałymi krajami regionu, podpisała tekst Umowy Stowarzyszeniowej z UE. Porozumienie obejmuje aspekty polityczne i gospodarcze oraz współpracę w zakresie rozwoju. W wymiarze gospodarczym układ ustanawia obszar wolnego handlu w zakresie produktów przemysłowych i obniżenie taryf celnych dla niektórych towarów rolnych (banany, mięso, ryż).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie art. 96 ustawy o VAT Wnioskodawca ma prawo i obowiązek dokonać rejestracji przedstawicielstwa dla celów podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Oznacza to, że prowadząc w Polsce działalność wyłącznie w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ww. przepisu. Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy przedstawicielstwo nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 15. ust.1 ustawy o VAT, co oznacza że nie jest podatnikiem tego podatku. Jako taki podmiot nie mamy prawa ani obowiązku do dokonywania rejestracji dla celów podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestie dotyczące funkcjonowania przedstawicielstwa podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.). W myśl art. 93 i art. 94 przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć przedstawicielstwa z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "przedstawicielstwami". Zakres działania przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego.

Ponadto w art. 96 ust. 1 ww. ustawy wprowadzono wymóg formalny, zgodnie z którym utworzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, zwanego dalej "rejestrem przedstawicielstw", prowadzonego przez ministra właściwego do spraw gospodarki.

Ustawodawca nie zdefiniował w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej pojęcia przedstawicielstwa. W piśmiennictwie wskazuje się, że forma przedstawicielstwa przeznaczona jest głównie dla sytuacji, gdy działalność podmiotu zagranicznego na obszarze Polski miałaby być prowadzona bezpośrednio w jego imieniu i na jego rzecz, stanowiąc zawsze integralny element szerszej struktury organizacyjnoprawnej i funkcjonalnej tego podmiotu. Podmiotem prowadzącym działalność w formie przedstawicielstwa będzie przedsiębiorca zagraniczny (T. Szanciło, Formy prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez podmioty zagraniczne, Warszawa 2006)

Zakres prowadzenia działalności gospodarczej przez przedstawicielstwa w Polsce został określony jak wskazano wcześniej w art. 94 ustawy, który stanowi, iż może on obejmować jedynie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego. Zastanawiając się nad tym pojęciem, należy wskazać, że działalność reklamowa polega na stymulowaniu zbytu towaru lub usług poprzez przekazywanie informacji o nich. Z zakresu działania przedstawicielstwa wyłączono zatem jednoznacznie działalność gospodarczą. Analizując wskazany przepis, zauważyć należy, że możemy wyróżnić dwa rodzaje przedstawicielstw (M. Szydło, Swoboda działalności gospodarczej, Warszawa 2005.).

Mając na uwadze powyższy stan prawny jak też fakt, że Wnioskodawca wykonuje wyłącznie czynności o charakterze rozeznania rynku, pozyskiwaniu potencjalnych nabywców lub sprzedawców towaru, czynności reklamowe firmy „matki” należny uznać, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym nie jest podatnikiem podatku VAT.

Trzeba tutaj wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 i ust. 4 ustawy podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego".

Z ww. przepisu wynika, iż rejestracji jako podatnik VAT czynny podlegają jedynie podmioty, które są podatnikami podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT i wykonują czynności opodatkowane podatkiem VAT. Jak wskazano powyżej Wnioskodawca z tytułu wykonywania czynności opisanych we wniosku nie uzyska statutu podatnika VAT tym samym też nie powinien podlegać rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać prawidłowe

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.