INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródeł przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie źródeł przychodów oraz w zakresie wprowadzenia składników majątku prywatnego do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch nieruchomości – w jednej ma 1/4 własności, w drugiej 1/16 własności. Z tytułu najmu tych nieruchomości Zainteresowany uzyskuje dochody, które rozlicza na zasadach ogólnych zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od 1 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie rozprowadzania żwiru i piasku, wybierając jako formę opodatkowania tej działalności podatek liniowy. Dokonując wpisu do działalności gospodarczej Zainteresowany podał również jako jeden z wielu przedmiotów działalności - wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca dotychczas nie łączył przychodów z najmu prywatnego z dochodami z działalności gospodarczej, rozliczając je osobno, stosując dwie różne formy opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie źródeł przychodów.

Czy Wnioskodawca może połączyć przychody z najmu z przychodami z działalności gospodarczej w zakresie rozprowadzania żwiru i piasku oraz rozliczać je razem w ramach jednej działalności gospodarczej - opodatkowanej według stawki liniowej 19%...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych, najem może stanowić odrębne źródło przychodów - art. 10 ust. 1 pkt 6 lub stanowić przedmiot działalności gospodarczej - art. 10 ust.1 pkt 3.

Zainteresowany uważa, że prowadzi działalność gospodarczą w sposób zorganizowany tj.:

• dokonał wpisu do ewidencji gospodarczej, podając najem jako jeden z wielu przedmiotów działalności,
• zgłosił prowadzenie działalności w urzędzie skarbowym, ZUS-ie, urzędzie statystycznym, prowadzi właściwe księgi oraz założył rachunek bankowy na potrzeby działalności.
  
  

W związku z powyższym – zdaniem Wnioskodawcy - przychody z najmu nie powinny od 1 kwietnia 2011 r. stanowić w księgach odrębne źródło przychodów, lecz stanowić przedmiot działalności gospodarczej i podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym, tak jak działalność w zakresie rozprowadzania żwiru i piasku. Natomiast składniki majątku trwałego w postaci nieruchomości należy wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Sposób opodatkowania dochodów z najmu zależy od tego czy najem ten stanowi pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czy też stanowi odrębne źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Stosownie do art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym (art. 9a ust. 4 ww. ustawy).

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak wynika z powyższego, opodatkowanie podatkiem w wysokości 19% podstawy jego obliczenia przysługuje wyłącznie podatnikom prowadzącym działalność gospodarczą. Przepisy art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poza określeniem źródła przychodów, do którego może mieć zastosowanie omawiana forma opodatkowania, nie uzależniają możliwości jej zastosowania od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.

Również przepis art. 30c ww. ustawy regulujący zasady zastosowania podatku liniowego nie zawiera w tym zakresie żadnych zastrzeżeń. Oznacza to, iż z braku ustawowego wyłączenia, oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej, tzw. podatkiem liniowym, ma zastosowanie do całego zakresu prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Skoro Wnioskodawca dokonując wpisu do działalności gospodarczej podał najem jako jeden z wielu przedmiotów prowadzonej działalności, to przychody uzyskiwane z tego tytułu, stanowią przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, uzyskane przez Wnioskodawcę przychody z najmu nieruchomości wprowadzonych do ewidencji środków trwałych winny być połączone z uzyskiwanymi przez Zainteresowanego przychodami z działalności gospodarczej - w zakresie rozprowadzania żwiru i piasku - oraz rozliczane razem w ramach jednej działalności gospodarczej opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według stawki 19%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie wprowadzenia składników majątku prywatnego do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie treści wystawianych faktur VAT, rozstrzygnięto pismem z dnia 14 grudnia 2011 r. nr ILPB1/415-1109-11-5/AMN, ILPP1/443-1240/11-4/MS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.