INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku według daty wpływu z dnia 27 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie prawidłowości wyceny towaru.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jednoosobowo w zakresie handlu rzeczami używanymi. Są to rzeczy z tzw. „wystawek”, za które Zainteresowany nie uiszcza żadnej zapłaty. Przywiezione towary Wnioskodawca naprawia we własnym zakresie, a część nienadająca się do sprzedaży zostaje utylizowana. Są to m.in.: sprzęt AGD, meble, rowery, zabawki przywiezione z Niemiec. Ceny tych artykułów nie są porównywalne do naszych cen rynkowych.

Na dzień 31 grudnia każdego roku Zainteresowany dokonuje inwentaryzacji towarów i wycenia je według cen sprzedaży netto, ponieważ nie posiada żadnych dokumentów zakupu. Ceny sprzedaży ustalone na dany towar są każdorazowo negocjowane z klientem, więc nie są stałe.

Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie ewidencji przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem zryczałtowanym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wyceniając towar podlegający inwentaryzacji na koniec roku po cenach netto sprzedaży Wnioskodawca postępuje prawidłowo...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – podatnik wycenia towary (art. 20 pkt 3) wg cen zakupu albo wg cen rynkowych, gdy nie jest możliwe ustalenie cen zakupu.

Zainteresowany jest zdania, że jeśli nie ma cen zakupu, a ceny rynkowe są nieosiągalne, to jedyna możliwa wycena polega na zastosowaniu cen sprzedaży netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), podatnicy, uzyskujący przychody wymienione w art. 6 ust. 1, są obowiązani sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, zwany dalej "spisem z natury", na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego. Spis z natury należy sporządzić również w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności. W razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, podatnicy są obowiązani objąć spisem z natury również rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niebędące środkami trwałymi, zaliczane do wyposażenia.

W myśl art. 20 ust. 3 ww. ustawy, podatnik wycenia towary i inne składniki majątku objęte spisem z natury według cen zakupu albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu. Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie - powiększoną o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z powyższego wynika możliwość wyboru wyceny towarów i innych składników objętych spisem z natury. I tak, podatnik może wycenić towary i inne składniki majątku objęte spisem według:

• cen zakupu, czyli cen jakie nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszonych o podatek od towarów i usług, podlegających odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie - powiększonych o należne cło i podatek akcyzowy, opłaty wyrównawcze oraz opłaty celne dodatkowe, zaś w przypadku otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku - wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika albo
• cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu, a także gdy nie jest możliwe ustalenie ceny zakupu.
  
  

W związku z tym, że przepisy ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, nie definiują, co należy rozumieć pod pojęciem ceny rynkowej, należy sięgnąć w tym zakresie do treści art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), zgodnie z którym wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie handlu rzeczami używanymi. Są to rzeczy z tzw. „wystawek”, za które Zainteresowany nie uiszcza żadnej zapłaty. Przywiezione towary Wnioskodawca naprawia we własnym zakresie, a część nienadająca się do sprzedaży zostaje utylizowana.

W związku z tym, że Wnioskodawca nie uiszcza żadnej zapłaty za rzeczy, którymi handluje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - czyli nie jest możliwe ustalenie ich ceny zakupu - należy stwierdzić, że Zainteresowany winien dokonywać wyceny przedmiotowych towarów według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, z uwzględnieniem ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zatem, wyceniając towar podlegający inwentaryzacji na koniec roku po cenach netto sprzedaży Wnioskodawca postępuje nieprawidłowo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.