INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza wejść, na podstawie umowy dwustronnie zobowiązującej i wzajemnej (umowy kooperacyjnej), w kooperację z podmiotem trzecim (kooperantem), która to kooperacja przedstawiać się ma następująco:

1. Wnioskodawca, na pierwszym etapie współpracy, zamierza zamówić u kooperanta wykonanie formy odlewniczych albo nabyć u kooperanta taką formę odlewniczą jako potrzebną do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Forma ta zostanie wykonana według projektu sporządzonego przez kooperanta zgodnie z wytycznymi Wnioskodawcy albo zostanie wybrana przez Wnioskodawcę jako odpowiadająca jego potrzebom w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Forma odlewnicza po jej nabyciu przez Wnioskodawcę pozostanie, zgodnie z umową kooperacyjną, w zakładzie kooperanta. Forma odlewnicza zostanie zaewidencjonowana jako środek trwały przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Kooperant nie uzyska prawa własności ani udziału w prawie własności wykonanej formy odlewniczej.
2. Na drugim etapie współpracy Spółka zamierza zamówić u kooperanta, w ramach tej samej umowy kooperacyjnej, wykonanie elementów dedykowanych (obudów urządzenia, pokryw urządzenia, wyprasek urządzenia) do urządzenia Wnioskodawcy. Produkcja tych elementów będzie prowadzona z wykorzystaniem rzeczonej formy odlewniczej. Ze względu na specyfikę wykonanej albo wybranej formy, forma ta może być wykorzystywana wyłącznie na potrzeby Wnioskodawcy – wyłączność ma nadto gwarantować wpisana do umowy kooperacyjnej klauzula o zakazie konkurencji, przewidująca zakaz wykorzystywania danej formy odlewniczej do świadczenia usług przez kooperanta na rzecz konkurentów Wnioskodawcy – w szczególności do produkcji urządzeń, w celu osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu sprzedaży kompletnych urządzeń.

Spółka podkreśla, że urządzenia te mają być częścią portfolio produktowego Wnioskodawcy, brak obudowy wykonywanej przez kooperanta wyklucza wprowadzenie urządzenia do obrotu, a pozostawienie w zakładzie kooperanta formy odlewniczej ma na celu zorganizowanie przez Wnioskodawcę produkcji urządzeń w sposób najefektywniejszy oraz zagwarantowanie optymalnej jakości wykonywanych elementów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca będzie mógł zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych (formy odlewniczej), które na mocy zawartej umowy kooperacyjnej udostępni kooperantowi...

Prezentując własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego Jednostka wskazuje, że w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1. Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są także dokonywane odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych amortyzacji podlegają stanowiące własność podatnika środki trwałe (w tym maszyny, urządzenia i środki transportu) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, które są przez tego podatnika:

• wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo
• oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Tym samym, przepis art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza dychotomiczny (poprzez użycie spójnika „albo”) podział sytuacji, w ramach których podatnikowi przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Pierwsza z tych sytuacji wiąże się z wykorzystaniem wymienionych w tym przepisie składników „na potrzeby” podatnika związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a druga z oddaniem tych składników osobom trzecim do używania na podstawie wymienionych w tym przepisie umów. W analizowanym zdarzeniu przyszłym szczególnie doniosłe jest sformułowanie „na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą”. Wskazuje ono – zdaniem Wnioskodawcy – na konieczność wykazania związku używanych środków trwałych z prowadzoną działalnością gospodarczą, co nie oznacza jednak, że związek ten można wykazać jedynie poprzez fizyczne, bezpośrednie wykorzystanie określonego środka trwałego w działalności gospodarczej podatnika (tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 2 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Bk 183/08).

Zdaniem Spółki, należy mieć na uwadze, że zestawienie przepisów art. 16a ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż podatnikowi nie przysługuje prawo amortyzowania środka trwałego wyłącznie w przypadku, gdy odda go w nieodpłatne używanie innemu podmiotowi. W rozpatrywanym tu zdarzeniu przyszłym nie może być mowy o nieodpłatności świadczenia, skoro w zamian za oddanie kooperantowi formy odlewniczej do używania, kooperant ten zobowiązuje się powstrzymać od świadczenia usług z wykorzystaniem tej formy na rzecz podmiotów konkurencyjnych w stosunku do Wnioskodawcy.

Należy również zwrócić uwagę, że przepisy regulujące odpisy amortyzacyjne mieszczą się w prawnopodatkowej instytucji kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca podkreśla, że cel oraz końcowy efekt wykorzystania środka trwałego (formy odlewniczej) w przypadku ich udostępnienia kooperantowi nie różni się niczym od sytuacji, w której Wnioskodawca wykorzystywałaby te środki fizycznie w ramach swej działalności. Zatem, kwalifikacja podatkowa tej działalności nie powinna niczym odróżniać się od kwalifikacji podatkowej działalności, w ramach której Wnioskodawca sam w ramach własnego przedsiębiorstwa fizycznie wykorzystuje określone środki trwałe.

W konsekwencji, Wnioskodawca powinien mieć pełne prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od formy odlewniczej (środka trwałego) udostępnionej kontrahentowi.

Jednostka podkreśla również, że w analizowanym tu zdarzeniu przyszłym prawa do amortyzacji środków trwałych nie posiada kooperant (nie jest właścicielem ani współwłaścicielem formy odlewniczej, nie spełnia też przesłanek zawartych w przepisie art. 16a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Sytuacja, w której ani Wnioskodawca jako nabywca formy odlewniczej ani kooperant używający tą formę na podstawie innej aniżeli umowa najmu, dzierżawy lub leasingu nie mają prawa rozpoznania formy odlewniczej jako koszt uzyskania przychodu, byłaby sprzeczna z celem regulacji dotyczącej kosztów podatkowych oraz instytucji amortyzacji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, będzie miał on prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od formy odlewniczej (środka trwałego) udostępnionej kooperantowi w ramach zawartej umowy kooperacyjnej.

Ocena Wnioskodawcy jest tym bardziej uzasadniona, jeśli zważyć na interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 21 stycznia 2011 r. Nr IBPBI/2/423-1466/10/SD wydanej na podstawie istotnie zbieżnych okoliczności przypadku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.