INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2012 r. (data wpływu 13 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 29 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

• w części dotyczącej powstania po stronie byłego zleceniobiorcy przychodu w związku z wpłaceniem przez Wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych uznaje się za prawidłowe,

• w części dotyczącej braku podstaw do dokonania korekty formularzy podatkowych za 2009 r. uznaje się za prawidłowe,

• w pozostałym zakresie uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa m. in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w związku z czym pismem z dnia 22 stycznia 2013 r., Nr IPTPB1/415-689/12-2/MAP, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 22 stycznia 2013 r. skutecznie doręczono w dniu 24 stycznia 2013 r., następnie w dniu 29 stycznia 2013 r. złożono osobiście uzupełnienie ww. wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę korekt rozliczeń składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za 2009 r. powstała po stronie byłego zleceniobiorcy niedopłata składek na ubezpieczenia społeczne i nadpłata składek na ubezpieczenie zdrowotne.

W 2012 r. Wnioskodawca nie mając możliwości pobrania od byłego zleceniobiorcy wpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, sfinansował je z własnych środków (w części składek obciążających zleceniobiorcę), co spowodowało powstanie przychodu po stronie zleceniobiorcy. Wnioskodawca nie dokonał zwrotu zleceniobiorcy nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, zaliczając je na poczet zapłaconych przez siebie składek na ubezpieczenia społeczne. Co do pozostałej części zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca pokrył je z własnych środków i nie wystąpił o ich zwrot. W związku z powstałym przychodem i brakiem możliwości pobrania zaliczki od byłego zleceniobiorcy, Wnioskodawca odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, iż nieprawidłowe ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za 2009 r. powstało na skutek dokonania błędnego zgłoszenia zleceniobiorcy przez Wnioskodawcę do ubezpieczeń. Mianowice Wnioskodawca zgłosił zleceniobiorcę do ubezpieczenia zdrowotnego, a powinien zgłosić go również do ubezpieczeń społecznych. Błąd został wykryty przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który nakazał dokonanie korekt rozliczeń za 2009 r.

Wnioskodawca wyjaśnił również, iż nie będzie występował o zwrot od byłego zleceniobiorcy, pokrytych z własnych środków składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku składek na ubezpieczenie zdrowotne, Wnioskodawca nie będzie występował o ich zwrot, ponieważ w wyniku dokonanych korekt za 2009 r., powstała ich nadpłata, która nie została i nie będzie zwrócona byłemu zleceniobiorcy. Powyższa nadpłata została zaliczona na poczet zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku, gdy były zleceniobiorca nadpłacił składki na ubezpieczenie zdrowotne, to występowanie o ich zwrot nie jest możliwe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy zapłacone przez Wnioskodawcę za byłego zleceniobiorcę składki na ubezpieczenia społeczne oraz zapłacona od nich zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych stanowią przychody dla zleceniobiorcy podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...
2. Czy Wnioskodawca powinien wykazać ten przychód na formularzu PIT-11 za 2012 r. w wierszu 6, poz. 55 z zastosowaniem 20% kosztów uzyskania przychodów i zerową zaliczką na podatek dochodowy...
3. Czy Wnioskodawca ma obowiązek poinformowania byłego zleceniobiorcy o możliwości odliczenia od dochodu składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9%, czy 7,75% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia zdrowotne (nadpłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne to 9% podstawy wymiaru składki) i obowiązku doliczenia do podatku nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75%...
4. Czy nadpłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowią przychód byłego zleceniobiorcy, który należy wykazać w PIT-11...
5. Czy korekty naliczonych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za 2009 r. nakładają na Wnioskodawcę obowiązek korekty rozliczeń podatkowych za 2009 r. czyli PIT-11 i PIT-4R...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne stanowią przychód byłego zleceniobiorcy w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem otrzymał on nieodpłatne świadczenie od Wnioskodawcy. Zapłacone zaległe składki na ubezpieczenia społeczne stanowią przysporzenie majątkowe dla zleceniobiorcy mające swoje źródło w przychodach z działalności wykonywanej osobiście (tj. umowy zlecenia), o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca od zapłaconych składek, do sfinansowania których zobowiązany był zleceniobiorca, z którym Wnioskodawcy nie łączy już stosunek prawny, winien jako płatnik pobrać zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z uwzględnieniem kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20%, o których mowa w art. 22 ust. 9 ww. ustawy.

W związku z brakiem możliwości pobrania od byłego zleceniobiorcy zaliczki na podatek dochodowy, Wnioskodawca wykonując ustawowo nałożone obowiązki płatnika, uregulował zaliczkę na podatek z własnych środków. Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczka na podatek dochodowy nie stanowi przychodu zleceniobiorcy, gdyż płatnik wykonał swoje obowiązki nałożone ustawą Ordynacja podatkowa i ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2.

Przychód zleceniobiorcy, czyli zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne, Wnioskodawca powinien wykazać na formularzu PIT-l1 za 2012 r., w wierszu 6. „Działalność wykonywana osobiście...”, w poz. 55, a w poz. 56 – koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%, w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4. Wnioskodawca uważa, że w poz. 58 „Zaliczka pobrana przez płatnika” powinien wykazać kwotę „0”, bowiem zaliczka ta nie została pobrana z przychodu byłego zleceniobiorcy,

Ad. 3.

Żaden przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakłada na płatnika obowiązków informacyjnych. Jednakże Wnioskodawca uważa, że powinien poinformować zleceniobiorcę o możliwości dokonania odliczenia od dochodu zwrotu nienależnie pobranych składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9% (bo nadpłacone składki to 9% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne) w rozliczeniu rocznym składanym za rok podatkowy, w którym zwroty te zostały dokonane, bowiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 26 ust. 1 pkt 5 potrącenie, którego dokonał Wnioskodawca jest traktowane jako zwrot nienależnie pobranych świadczeń.

Wnioskodawca powinien także poinformować byłego zleceniobiorcę o konieczności doliczenia do podatku (art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w zeznaniu składanym za rok, w którym to zaliczenie miało miejsce – tj. 2012 r„ kwoty potrąconych składek na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75%, które uprzednio były odliczone od podatku w myśl art. 27b ust. 2 ww. ustawy.

Ad. 4.

Nadpłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne, potrącone na poczet zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, nie stanowią przychodu byłego zleceniobiorcy i nie należy ich wykazywać w PIT-11, ponieważ występuje konieczność doliczenia do podatku w składanym przez zleceniobiorcę za rok 2012 r. zeznaniu podatkowym w myśl art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym.

Ad. 5.

Nie należy dokonywać korekty PIT-11 i PIT-4R za 2009 r., ponieważ sporządzone były prawidłowo i odzwierciedlały stan faktyczny, a więc wysokość pobranych składek, a nie składek należnych. W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych do korygowania formularzy podatkowych PIT-11 i PIT-4R za 2009 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko wskazując, iż w myśl art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (PIT-4R).

Zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Natomiast z art. 81 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Reasumując, zaistniała sytuacja nie nakłada na Wnioskodawcę obowiązku dokonania korekty formularzy podatkowych PIT-11 i PIT-4R za 2009 r., bowiem sporządzone były prawidłowo i odzwierciedlały stan faktyczny, a więc wysokość pobranych składek, a nie wysokość składek należnych, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się:

• w części dotyczącej powstania po stronie byłego zleceniobiorcy przychodu w związku z wpłaceniem przez Wnioskodawcę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych uznaje się za prawidłowe,

• w części dotyczącej braku podstaw do dokonania korekty formularzy podatkowych za 2009 r. uznaje się za prawidłowe,

• w pozostałym zakresie uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określone zostały źródła przychodów, wśród których wymieniono:

• w ust. 1 pkt 2 działalność wykonywaną osobiście,

• w ust. 1 pkt 9 inne źródła.
  
  

Przepis art. 13 pkt 8 ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.), składki na ubezpieczenia emerytalne zleceniobiorców finansują z własnych środków, w równych częściach, ubezpieczeni i płatnicy składek.

Z uwagi na powyższe, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem ubezpieczonego (byłego zleceniobiorcy) są składki uiszczone przez płatnika, które zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych powinien zapłacić ubezpieczony, i których w roku ich opłacenia ubezpieczony nie zwrócił płatnikowi składek.

W przypadku byłych zleceniobiorców, którzy nie zwrócili płatnikowi zapłaconych za nich składek w roku podatkowym, w którym płatnik zapłacił za ubezpieczonego składkę, przychód zleceniobiorcy (podatnika) należy kwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1,2, 3b-3e, 4, 4a-4e,ust. 6 lub art. 24b ust. I i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot:

• składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących (art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a ww. ustawy),

• dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika (art. 26 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy).
  
  

Zatem odliczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy, może mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zleceniobiorca dokonuje zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały potrącone przez płatnika.

W sytuacji, gdy zleceniobiorca nie dokonuje zwrotu uprzednio otrzymanego świadczenia, to do dokonanej wpłaty nie może mieć zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 42a cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek od powyższych kwot, a jedynie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto na podstawie art. 45 ust. 3a ustawy jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie dokonał zwrotu zleceniobiorcy nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, zaliczając je na poczet zapłaconych przez siebie składek na ubezpieczenia społeczne ww. 45 ust. 3a ustawy nie ma zastosowania.

Jednakże przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), przewidują odpowiedzialność płatnika za jego nieprawidłowe wywiązanie się z obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Przepis art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, iż płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1 lub 2, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika lub inkasenta, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku (art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej).

Decyzję, o której mowa m.in. w § 4, organ podatkowy może wydać również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego (art. 30 § 6 Ordynacji podatkowej).

Zgodnie z art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności. Za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek, w tym również zaliczkę, o której mowa w art. 23a, lub ratę podatku (art. 51 § 2 ww. Ordynacji podatkowej). Przepisy § 1 i 2 stosuje się również do należności z tytułu podatków, zaliczek na podatki oraz rat podatków niewpłaconych w terminie płatności przez płatnika lub inkasenta (art. 51 § 3 Ordynacji podatkowej). W świetle ww. przepisów nie wpłacona w terminie płatności przez płatnika zaliczka na podatek jest zaległością podatkową, od której w myśl przepisu art. 53 § 1 ww. ustawy naliczane są odsetki za zwłokę.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast z art. 81 § 2 tego artykułu wynika, iż skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m. in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości, co do prawidłowości danych w niej zawartych. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Dlatego też, powołane wyżej przepisy znajdują zastosowanie do korekt deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11. Poza tym należy wskazać, iż możliwość złożenia korekty deklaracji PIT-4R oraz informacji PIT-11 jest związana z istnieniem konsekwencji, jakie rodzi pobranie zaliczek na podatek w niewłaściwych kwotach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w wyniku dokonanych przez Wnioskodawcę korekt rozliczeń składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne za 2009 r. powstała po stronie byłego zleceniobiorcy niedopłata składek na ubezpieczenia społeczne i nadpłata składek na ubezpieczenie zdrowotne. W 2012 r. Wnioskodawca nie mając możliwości pobrania od byłego zleceniobiorcy wpłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, sfinansował je z własnych środków (w części składek obciążających zleceniobiorcę), co spowodowało powstanie przychodu po stronie zleceniobiorcy. Wnioskodawca nie dokonał zwrotu zleceniobiorcy nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, zaliczając je na poczet zapłaconych przez siebie składek na ubezpieczenia społeczne. Co do pozostałej części zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca pokrył je z własnych środków i nie wystąpił o ich zwrot. W związku z powstałym przychodem i brakiem możliwości pobrania zaliczki od byłego zleceniobiorcy. Wnioskodawca odprowadził zaliczkę na podatek dochodowy. Wnioskodawca nie będzie występował o zwrot od byłego zleceniobiorcy, pokrytych z własnych środków składek na ubezpieczenia społeczne.

Wpłacona przez Wnioskodawcę zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych nie będzie stanowić przychodu dla byłego zleceniobiorcy. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie miał możliwości aby wskazaną zaliczkę z tytułu sfinansowania zaległych składek pobrać z dochodu pracownika, wykonując ustawowo nałożone obowiązki płatnika, winien był z własnych środków uregulować należną zaliczkę. Wnioskodawca wykonał bowiem swoje obowiązki płatnika nałożone ustawą Ordynacja podatkowa i ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie mając możliwości pobrania zaliczki na podatek dochodowy z przychodu byłego pracownika, musiał tę zaliczkę sfinansować sam, bowiem stosownie do przywołanej regulacji art. 30 Ordynacji podatkowej odpowiada za podatek niepobrany. To oznacza, iż nie wykonał on zobowiązania za byłego pracownika lecz wypełnił obowiązki ustawowe na niego nałożone, aby uniknąć odpowiedzialności za ewentualną zaległość podatkową (niezapłaconą w terminie zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika również, że Wnioskodawca nie będzie występował o zwrot od byłego zleceniobiorcy składek na ubezpieczenie społeczne, które zgodnie z przepisami prawa podlegały finansowaniu ze środków zleceniobiorcy, po potrąceniu nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, które winny być zwrócone zleceniobiorcy. Tak więc Wnioskodawca, zrezygnował z dochodzenia od zleceniobiorcy uiszczonych za niego składek na ubezpieczenia społeczne jednocześnie, dokonując potrącenia nadpłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne, która powinna być zleceniobiorcy zwrócona.

W tym miejscu wyjaśnić należy, iż tut. Organ nie odnosi się do kwestii istnienia obowiązku zwrotu nadpłaconej składki zdrowotnej dla zleceniobiorcy lub ewentualnej możliwości jej potrącenia.

Stosownie bowiem do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną).

Przepis art. 3 pkt 2 ustawy – Ordynacja podatkowa stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z treścią art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Zatem kwestie dotyczące istnienia bądź nieistnienia obowiązku, zwrotu nadpłaconej składki zdrowotnej dla zleceniobiorcy, Wnioskodawca powinien ustalić w oparciu o inne niż podatkowe przepisy regulujące ww. zagadnienie.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz stan faktyczny sprawy Organ podatkowy stwierdza, że należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż zaistniała sytuacja nie nakłada na Niego obowiązku dokonania korekty wystawianych za 2009 r. deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11, bowiem wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, a nie wysokość składek należnych, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.

Reasumując, tut. Organ podatkowy stwierdza:

• zapłacone przez Wnioskodawcę w 2012 r., jako płatnika – zaległe składki na ubezpieczenia społeczne stanowią dla byłego zleceniobiorcy przysporzenie majątkowe mające swoje źródło w przychodzie z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• wpłacona przez Wnioskodawcę zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych nie będzie stanowić przychodu dla byłego zleceniobiorcy. Wnioskodawca nie wykonał bowiem zobowiązania za byłego pracownika, lecz wypełnił obowiązki ustawowe na Niego nałożone, aby uniknąć odpowiedzialności za ewentualną zaległość podatkową (niezapłaconą w terminie zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych),

• Na Wnioskodawcy od zapłaconych w 2012 r. zaległych składek na ubezpieczenia społeczne za 2009 r., do sfinansowania których zobowiązany był zleceniobiorca, z którym Wnioskodawcy nie łączy już stosunek prawny, nie ciąży obowiązek poboru zaliczki na podatek od powyższych kwot, a jedynie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C stosownie do postanowień art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• w przypadku umorzenia przez Wnioskodawcę byłemu zleceniobiorcy kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, które winny być finansowane ze środków zleceniobiorcy, a zostały zapłacone ze środków Wnioskodawcy, po potrąceniu nadpłaconych składek na ubezpieczenie zdrowotne, zleceniobiorca nie ma możliwości odliczenia w zeznaniu rocznym za 2012 r., na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwoty potrąconej przez Wnioskodawcę składki zdrowotnej, jako zwróconego nienależnie pobranego świadczenia,

• nadpłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne, potrącone na poczet zapłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, nie stanowią przychodu byłego zleceniobiorcy, a zleceniobiorca nie ma konieczności doliczenia do podatku w zeznaniu podatkowym za 2012 r., kwoty uprzednio odliczonej, gdyż nie otrzymał jej zwrotu od Wnioskodawcy – zatem art. 45 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy, nie ma zastosowania,

• zaistniała sytuacja nie nakłada na Wnioskodawcę obowiązku dokonania korekty wystawianych za 2009 r. deklaracji PIT-4R i informacji PIT-11, bowiem wystawione deklaracje sporządzone były prawidłowo, odzwierciedlały zaistniały w tamtych latach stan faktyczny, a więc wysokość pobranych przez płatnika składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, a nie wysokość składek należnych, w związku z czym brak jest podstaw prawnych do ich korygowania.
  
  

Należy podkreślić, iż niniejszą interpretacją Organ podatkowy dokonał wyłącznie oceny zagadnienia dotyczącego skutków podatkowych uregulowania przez płatnika nieprawidłowo wcześniej pobranych składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od zaistniałego w rzeczywistości, wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.