Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1162/12/BK
z 21 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2012 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Emeryci, renciści wojskowi i osoby pobierające renty rodzinne na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, mają prawo do świadczeń socjalnych i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki (art. 27 ust. 1, 2, 6 ustawy). Według rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. Nr 107, poz. 890) - § 5 ust. 1 świadczenia to: zapomogi pieniężne, koszty opieki paliatywnej i koszt sanatorium oraz pomoc pieniężna na naukę (§ 6). Według ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 wolne od podatku są: pkt 26 - zapomogi losowe do kwoty 2.280 zł, pkt 38 - świadczenia emerytów lub rencistów do kwoty 2.280 zł, pkt 92 - świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów do kwoty 2.280 zł. Świadczenia socjalne wypłacają Wojskowe Biura Emerytalne (15 w Polsce), będące jednocześnie organami emerytalnymi dla byłych żołnierzy zawodowych. Wojskowe Biuro Emerytalne dokonuje wypłat dla osób zamieszkujących na terenie woj. warmińsko-mazurskiego. Przed zwolnieniem ze służby, żołnierze zawodowi pełnią służbę wojskową w Jednostkach Wojskowych. Aktualnie Wojskowe Biuro Emerytalne (Wnioskodawca) wypłaca:

1. zapomogę przyznaną dla emeryta lub rencisty wojskowego z tytułu pogorszenia warunków materialnych, lub częściowy zwrot kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych, opodatkowuje 10% podatkiem zryczałtowanym, stosując zwolnienie od podatku kwoty 2.280 zł w skali roku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. zapomogę przyznaną dla osoby pobierającej wojskową rentę rodzinną po zmarłym emerycie lub renciście wojskowym z tytułu pogorszenia warunków materialnych lub częściowy zwrot kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych wykazuje w PIT - 8C w pełnej kwocie przyznanej w danym roku; osoba rozlicza się na zasadach ogólnych w rozliczeniu rocznym;
3. zapomogę przyznaną dla emeryta lub rencisty wojskowego z tytułu indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci opodatkowuje 10% podatkiem zryczałtowanym , stosując zwolnienie od podatku kwoty 2.280 zł w skali roku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
4. zapomogę przyznaną dla osoby pobierającej wojskową rentę rodzinną po zmarłym emerycie lub renciście wojskowym z tytułu indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci oraz zwrot kosztów opieki paliatywno -hospicyjnej wykazuje w PIT - 8C- stosując zwolnienie od podatku kwoty 2.280 zł w skali roku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i osoba rozlicza się na zasadach ogólnych w rozliczeniu rocznym,
5. pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dziecka pobierającego rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, wykazuje w PIT - 8 C w pełnej kwocie przyznanej w danym roku; osoba rozlicza się na zasadach ogólnych w rozliczeniu rocznym.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

1. Czy świadczenia socjalne wypłacane dla osób pobierających wojskowe renty rodzinne oraz osób otrzymujących pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki - otrzymane z Wojskowego Biura Emerytalnego są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych do kwoty 2.280 zł rocznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?



2. Do jakiej kwoty należy stosować zwolnienie od podatku w przypadku, gdy emeryt lub rencista wojskowy otrzyma zapomogę z tyt. długotrwałej choroby i wykorzysta limit 2.280 zł i nadal wnioskuje o zapomogę z tego tytułu? Czy przyznając dalsze zapomogi z tytułu długotrwałej choroby ponad kwotę 2.280 zł należy traktować ją jako świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym i zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy zastosować następny limit roczny do kwoty 2. 280 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia socjalne dla członków rodzin byłych żołnierzy zawodowych, zmarłych emerytów i rencistów pobierających wojskowe renty rodzinne, dzieci otrzymujących pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki są wolne od podatku dochodowego do kwoty 2.280 zł rocznie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, gdy emeryt lub rencista wojskowy otrzyma kolejną (w danym roku podatkowym ) zapomogę z tytułu długotrwałej choroby, zdarzeń losowych lub śmierci, a kwota otrzymanych z tego tytułu zapomóg przekroczy 2.280 zł należy przyznając następne zapomogi z ww. tytułów zastosować odrębny limit i zwolnić od podatku kwotę 2.280 zł - na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy dla takich zapomóg (tzw. losowe), gdy osobą pobierającą je jest emeryt lub rencista wojskowy limit wynosi 4.560 zł w roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10 % należności.

Zgodnie z treścią art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Jednocześnie w myśl art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że emeryci, renciści wojskowi i osoby pobierające renty rodzinne na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, mają prawo do świadczeń socjalnych i pomocy pieniężnej na kontynuowanie nauki (art. 27 ust. 1, 2, 6 ustawy). Według rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych (Dz. U. Nr 107, poz. 890) - § 5 ust. 1 świadczenia to: zapomogi pieniężne, koszty opieki paliatywnej i koszt sanatorium oraz pomoc pieniężna na naukę (§ 6).

Wojskowe Biuro Emerytalne (Wnioskodawca) wypłaca:

1. zapomogę przyznaną dla emeryta lub rencisty wojskowego z tytułu pogorszenia warunków materialnych, lub częściowy zwrot kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych;
2. zapomogę przyznaną dla osoby pobierającej wojskową rentę rodzinną po zmarłym emerycie lub renciście wojskowym z tytułu pogorszenia warunków materialnych lub częściowy zwrot kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych;
3. zapomogę przyznaną dla emeryta lub rencisty wojskowego przyznaną z tytułu indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci;
4. zapomogę przyznaną dla osoby pobierającej wojskową rentę rodzinną po zmarłym emerycie lub renciście wojskowym z tytułu indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci oraz zwrot kosztów opieki paliatywno –hospicyjnej;
5. pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dziecka pobierającego rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone z tytułów wskazanych w tym przepisie, do wysokości wyznaczonej kwotą 2.280 zł w danym roku podatkowym.

Podmiot wypłacający zapomogę powinien każdorazowo oceniać, czy przesłanki do jej otrzymania przez podatnika mieszczą się w przypadkach wymienionych w tym przepisie oraz czy kwota zapomogi nie przekracza wskazanego limitu.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, indywidualnego zdarzenia losowego, długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Analizując, czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Pod pojęciem „indywidualnego zdarzenia losowego” należy rozumieć wszelkie zdarzenia wywołane przyczynami zewnętrznymi, których nie można przewidzieć i które są niezależne od osoby, nawet przy zachowaniu należytej staranności; takimi zdarzeniami są np. kradzieże, włamania, zagubienie rzeczy, nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu.

Podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest natomiast do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

Natomiast z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby świadczenie korzystało z przedmiotowego zwolnienia muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

• świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, oraz przez związki zawodowe,

• wartość świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Zatem, dla emerytów i rencistów świadczenia otrzymane od byłego zakładu pracy w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy stanowią przychód, który jednakże bez względu na źródło finansowania korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli wartość otrzymanych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę płatnik obowiązany jest, zgodnie z treścią art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobrać 10% zryczałtowany podatek dochodowy.

Z kolei z treści przepisu art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnieniem objęte są świadczenia bez względu na formę, czy rodzaj w jakiej je przyznano, pieniężną czy niepieniężną, zapomoga czy inne świadczenie. Warunkiem do zastosowania zwolnienia jest, aby świadczenia zostały otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.) osobom pobierającym emeryturę, rentę inwalidzką lub rentę rodzinną przysługuje prawo do świadczeń socjalnych z tworzonego na ten cel funduszu socjalnego, po spełnieniu warunków określonych w ust. 2 i 3, z zastrzeżeniem ust. 5. Przy czym świadczenia socjalne przysługują w przypadku zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych lub przewlekłej choroby osoby uprawnionej do zaopatrzenia emerytalnego albo członka jego rodziny oraz z innych przyczyn powodujących pogorszenie warunków materialnych (art. 27 ust. 2 ww. ustawy).

Z przepisu art. 27 ust. 6 ww. ustawy wynika, iż dziecku pobierającemu rentę rodzinną po żołnierzu, którego śmierć nastąpiła w związku z wykonywaniem zadań służbowych, po ukończeniu 16 roku życia przyznaje się pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki do zakończenia tej nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25 roku życia.

Z wydanego na podstawie art. 27 ust. 11 ww. ustawy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów wojskowych oraz przekazywania środków funduszu socjalnego między wojskowymi organami emerytalnymi (Dz. U. Nr 107, poz. 890), z jego § 5 ust. 1 wynika, iż świadczeniobiorca może korzystać z następujących świadczeń socjalnych:

1. zapomogi pieniężnej;
2. zwrotu kosztów opieki paliatywno-hospicyjnej;
3. częściowego zwrotu kosztów leczenia w sanatoriach, uzdrowiskach oraz zakładach rehabilitacyjnych.

Przepis § 6 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki dla dzieci, o których mowa w art. 27 ust. 6 ustawy, przyznaje się dwa razy w roku kalendarzowym, w wysokości kwoty stanowiącej trzykrotność najniższej emerytury.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że świadczenia socjalne wypłacane członkom rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, w tym osobom otrzymującym pomoc pieniężną na kontynuowanie nauki - otrzymywane na podstawie wyżej powołanych przepisów korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 92 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. W przypadku nadwyżki ponad kwotę 2.280 zł płatnik obowiązany jest nadwyżkę tę wykazać w informacji PIT-8C.

Natomiast zapomogi dla emeryta lub rencisty wojskowego z tytułu długotrwałej choroby, indywidualnych zdarzeń losowych lub śmierci na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być objęte zwolnieniem z podatku dochodowego jedynie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.

Jednocześnie wskazać należy, że ww. świadczenia otrzymane przez emerytów i rencistów mogą również korzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Jeżeli zatem, emerytowi lub renciście wypłacono zapomogi z tytułu długotrwałej choroby w wysokości przekraczającej 2.280 zł w roku podatkowym i wykorzystano limit zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy, to kwoty ww. świadczeń ponad ten limit – przy spełnieniu przesłanek określonych w art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, tj. do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł – mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie tego przepisu.

Kwoty wypłacone ponad wskazane limity podlegają opodatkowaniu, przy czym w przypadku świadczeń przekazywanych emerytom i rencistom od tych kwot Wnioskodawca winien pobrać zryczałtowany podatek w wysokości 10%, natomiast kwoty świadczeń przekazanych członkom rodzin zmarłych żołnierzy lub emerytów i rencistów winny być wykazane w informacji PIT-8C.

Podkreślić końcowo należy, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w kontekście pytań zadanych we wniosku, w szczególności w odniesieniu do świadczeń tam wskazanych.

Zakres żądania wyznacza bowiem w szczególności:

1. stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.