Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-238/12-4/AKr
z 1 czerwca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-238/12-4/AKr
Data
2012.06.01



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane

Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
podatek od towarów i usług
sprzedaż praw
użytkowanie wieczyste
zwrot podatku


Istota interpretacji
Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nieruchomości gruntowej, a także zwrotu podatku.



Wniosek ORD-IN 542 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 2 marca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2012 r. (data wpływu 25 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nieruchomości gruntowej, a także zwrotu podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nieruchomości gruntowej, a także zwrotu podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Gmina, aktem notarialnym - umową użytkowania wieczystego z dnia 9 listopada 2007 r. oddała małżonkom w użytkowanie wieczyste niezabudowaną działkę, odpłatnie na okres 99 lat, licząc od dnia zawarcia aktu notarialnego gruntu stanowiącego własność Gminy. Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego w czerwcu 2007 r. wartość tej działki wynosiła 27.760 zł. W wyniku przeprowadzonego przetargu nieograniczonego w dniu 12 października 2007 r. nabywcą działki zostało małżeństwo, które zaoferowało najwyższą cenę, tj. kwotę 66.000 zł i ta cena gruntu została zawarta w ww. akcie notarialnym. Pierwsza opłata za użytkowanie wieczyste gruntu wynosiła 15% wylicytowanej ceny gruntu, tj. 9.900 zł, od której został naliczony podatek VAT według stawki 22%, tj. 2.178 zł, a następne opłaty roczne za użytkowanie wieczyste gruntu wynosiły 1% wylicytowanej ceny gruntu, tj. 660 zł płatne wraz z należny podatkiem VAT według stawki 22%, tj. 145,20 zł. Wnioskiem z dnia 16 marca 2011 r. małżeństwo zwróciło się do Gminy o sprzedaż prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przedmiotowej działki.

Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 4 kwietnia 2011 r. określona została wartość rynkowa gruntu jako przedmiotu prawa własności w wysokości 62.420 zł oraz wartość gruntu jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego w wysokości 54.620 zł.

W dniu 28 czerwca 2011 r. spisano akt notarialny – umowa sprzedaży, w którym Gmina sprzedała małżonkom, dotychczasowym użytkownikom wieczystym, prawo własności nieruchomości gruntowej. W akcie notarialnym zapisano, iż wartość prawa własności gruntu wynosi 62.420 zł, natomiast wartość prawa użytkowania wieczystego wynosi 54.620 zł. W związku z powyższym, na poczet ceny nabycia nieruchomości gruntowej zaliczono nabywcom wartość użytkowania wieczystego w łącznej kwocie 54.620 zł. Po zaliczeniu pozostaje do zapłaty kwota 7.800 zł, od której naliczony został podatek VAT według stawki 22% w kwocie 1.716 zł. Część ceny nabycia w kwocie 780 zł wraz z całym podatkiem VAT w kwocie 1.716 zł zostały uiszczone przed zawarciem aktu notarialnego. Pozostałą część ceny nabycia nieruchomości w kwocie 7.020 zł nabywcy zobowiązują się spłacić w 9 ratach rocznych płatnych z góry w terminie do 31 marca każdego roku, licząc od dnia podpisania aktu notarialnego, w wysokości po 780 zł każda wraz z oprocentowaniem od niespłaconej należności według stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP w stosunku rocznym. Pierwsza rata płatna jest do dnia 31 marca 2012 r. W związku z wykupem prawa użytkowania wieczystego gruntu należna opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego w 2011 r. wynosiła 402,60 zł.

W dniu 29 listopada 2011 r. wpłynął do Urzędu Miasta wniosek małżonków o zwrot podatku VAT wraz z należnymi odsetkami, pobranego przy zawarciu drugiej umowy. W uzasadnieniu wniosku małżonkowie napisali, iż od obydwu transakcji zarówno dot. użytkowania wieczystego jak również sprzedaży, od ustalonej ceny został pobrany podatek VAT, zaś zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a także interpretacjami Izb Skarbowych oraz orzecznictwem Sądów Administracyjnych sprzedaż gruntu nie podlega dyspozycji art. 7 ustawy o VAT, bowiem nie stanowi dostawy towarów, o której mowa w tym artykule. Czy Gmina winna dokonać zwrotu podatku VAT pobranego w wysokości 1.716 zł...

Do Gminy w ostatnim czasie wpływają coraz liczniejsze wnioski o zwrot podatku VAT, pobranego przy zawarciu umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wraz z należnymi odsetkami. Wnioskujący będący wcześniej użytkownikami wieczystymi działek, a następnie wskutek pozytywnie rozpatrzenego złożonego przez nich wniosku stali się nabywcami tych działek (zawarte umowy sprzedaży) uzasadniają, iż od obydwu transakcji od ustalonej ceny został pobrany podatek VAT, a zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, interpretacjami dyrektorów Izb Skarbowych oraz orzecznictwem Sądów Administracyjnych sprzedaż gruntu nie podlega dyspozycji art. 7 ustawy o podatku ud towarów i usług, bowiem nie stanowi dostawy towarów. Czy Gmina winna dokonać zwrotu podatku VAT zgodnie z przesłanymi wnioskami...

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała, że:

  1. zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741), ustanowienie prawa użytkowania wieczystego oraz jego przeniesienie następuje w wyniku zawarcia umowy cywilnoprawnej i ujawnienia tego prawa w księdze wieczystej. W dniu 9 listopada 2007 r. zawarto akt notarialny, w którym oddano grunt w użytkowanie wieczyste, natomiast wpis do księgi wieczystej został dokonany w dniu 15 stycznia 2008 r. W związku z powyższym oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa nastąpiło w dniu 15 stycznia 2008 r.
  2. zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 1997 r. Nr 115, poz. 741) z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Sprzedaż prawa własności, na podstawie zawartego nastąpiła w dniu 28 czerwca 2011 r.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy sprzedaż dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nieruchomości gruntowej podlega opodatkowaniu VAT, a jeśli nie - to czy i jakie ma znaczenie różnica w cenie między wartością sprzedaży gruntu a wartością prawa użytkowania wieczystego gruntu, która również nie podlegałaby opodatkowaniu, w związku z tym, czy wniosek złożony przez małżonków należy rozpatrzeć pozytywnie... Czy istniał obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku VAT w opisanym jw. stanie faktycznym od ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej sprzedawanej na rzecz dotychczasowych współużytkowników wieczystych, ustalonej jako różnica prawa własności i prawa użytkowania wieczystego...
  2. Czy w przypadku, gdy Gmina niezasadnie pobierała podatek VAT przy sprzedaży gruntu dotychczasowym użytkownikom od ceny sprzedaży nieruchomości gruntowej na rzecz użytkowników wieczystych, ustalonej jako różnica wartości prawa własności i prawa użytkowania wieczystego, czy w przypadku kolejnych wniosków o zwrot podatku, winna najpierw wystąpić o zwrot nadpłaty podatku do właściwego naczelnika urzędu skarbowego a dopiero po otrzymaniu zwrotu dokonać jego przekazania właścicielom działek, ponieważ stanowi on podatek budżetu państwa...


Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. Sprzedaż nieruchomości gruntowej dotychczasowemu użytkownikowi wieczystemu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż dostawa towaru, czyli przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nastąpiło z chwilą oddania gruntu w użytkowanie wieczyste.
    Jednakże w opisanym stanie faktycznym - wartość sprzedaży gruntu została określona przez rzeczoznawcę na kwotę 62.420 zł, a wartość użytkowania wieczystego na kwotę 54.620 zł. Zgodnie z art. 69 ustawy o gospodarce nieruchomościami na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę równą wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży. Stąd do zapłaty pozostała różnica w cenie, od której naliczony został podatek VAT, a nie od kwoty 62.420 zł, tj. oszacowanej wartości gruntu. Takie postępowanie - zdaniem Gminy - jest słuszne, w związku z czym wnioskującym o zwrot podatku VAT, zdaniem Gminy, nie należy się, gdyż podatek został naliczony prawidłowo.
  2. W przypadku uznania, że Gmina nieprawidłowo naliczała podatek i istnieje konieczność korekty i zwrotu podatku VAT, jego rozliczenie z nabywcami winno, zdaniem Gminy, nastąpić dopiero po skorygowaniu deklaracji i zwrocie podatku VAT z urzędu skarbowego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

  1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
  2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
  3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
  4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
  5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
  6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.


Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jak również oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Na podstawie art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego, bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Ten przepis, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 K.c.) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu. Z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości gruntowej wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Ponadto, zgodnie z art. 37 ust. 1 ww. ustawy, nieruchomości są sprzedawane lub oddawane w użytkowanie wieczyste w drodze przetargu. Natomiast w myśl ust. 2 pkt 5 ww. przepisu, nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli sprzedaż nieruchomości następuje na rzecz jej użytkownika wieczystego. Na podstawie art. 67 ust. 1 ww. ustawy, cenę nieruchomości ustala się na podstawie jej wartości. Z kolei, w myśl art. 69 tej ustawy na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej użytkownikowi wieczystemu zalicza się kwotę wartości prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca – Gmina, aktem notarialnym z dnia 9 listopada 2007 r. oddała małżonkom w użytkowanie wieczyste niezabudowaną działkę, odpłatnie na okres 99 lat. Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego w czerwcu 2007 r. wartość tej działki wynosiła 27.760 zł. W wyniku przeprowadzonego przetargu nieograniczonego w dniu 12 października 2007 r. nabywcą działki zostało małżeństwo, które zaoferowało najwyższą cenę, tj. kwotę 66.000 zł i ta cena gruntu została zawarta w ww. akcie notarialnym. Pierwsza opłata za użytkowanie wieczyste gruntu wynosiła 15% wylicytowanej ceny gruntu, tj. 9.900 zł, od której został naliczony podatek VAT według stawki 22%, tj. 2.178 zł, a następne opłaty roczne za użytkowanie wieczyste gruntu wynosiły 1% wylicytowanej ceny gruntu, tj. 660 zł płatne wraz z należny podatkiem VAT według stawki 22%, tj. 145,20 zł. Wnioskiem z dnia 16 marca 2011 r. małżeństwo zwróciło się do Gminy o sprzedaż prawa użytkowania wieczystego (zmianę) w prawo własności przedmiotowej działki. Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 4 kwietnia 2011 r. określona została wartość rynkowa gruntu, jako przedmiotu prawa własności w wysokości 62.420 zł oraz wartość gruntu jako przedmiotu prawa użytkowania wieczystego w wysokości 54.620 zł.

W dniu 28 czerwca 2011 r. spisano akt notarialny – umowę sprzedaży, w którym Gmina sprzedała małżonkom, dotychczasowym użytkownikom wieczystym, prawo własności nieruchomości gruntowej. W akcie notarialnym zapisno, iż wartość prawa własności gruntu wynosi 62.420 zł, natomiast wartość prawa użytkowania wieczystego wynosi 54.620 zł. W związku z powyższym, na poczet ceny nabycia nieruchomości gruntowej zaliczono nabywcom wartość użytkowania wieczystego w łącznej kwocie 54.620 zł. Po zaliczeniu pozostaje do zapłaty kwota 7.800 zł, od której naliczony został podatek VAT według stawki 22% w kwocie 1.716 zł. Część ceny nabycia w kwocie 780 zł wraz z całym podatkiem VAT w kwocie 1.716 zł zostały uiszczone przed zawarciem aktu notarialnego. Pozostałą część ceny nabycia nieruchomości w kwocie 7.020 zł nabywcy zobowiązują się spłacić w 9 ratach rocznych płatnych z góry w terminie do 31 marca każdego roku, licząc od dnia podpisania aktu notarialnego, w wysokości po 780 zł każda wraz z oprocentowaniem od niespłaconej należności według stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP w stosunku rocznym. Pierwsza rata płatna jest do dnia 31 marca 2012 r. W związku z wykupem prawa użytkowania wieczystego gruntu należna opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego w 2011 r. wynosiła 402,60 zł.

Z uzupełnienia do wniosku wynika, iż w dniu 9 listopada 2007 r. został zawarty akt notarialny, w którym oddano grunt w użytkowanie wieczyste, natomiast wpis do księgi wieczystej został dokonany w dniu 15 stycznia 2008 r. w związku z powyższym oddanie nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste i przeniesienie tego prawa nastąpiło w dniu 15 stycznia 2008 r. Sprzedaż prawa własności nastąpiła w dniu 28 czerwca 2011 r.

Należy zauważyć, iż do dnia 30 kwietnia 2004 r. czynność ustanowienia użytkowania wieczystego nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług zmieniła się zarówno definicja towaru, jak i zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, opłaty z tytułu użytkowania wieczystego ustanowionego przed rokiem 2004 nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem aż do momentu wygaśnięcia umowy o wieczystym użytkowaniu nieruchomości lub w związku z jej wykupem.

Oznacza to, że czynność sprzedaży nieruchomości na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego, dla którego prawo użytkowania wieczystego ustanowiono przed rokiem 2004 nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i pozostaje poza zakresem tej ustawy.

W sytuacji natomiast, jeżeli wieczyste użytkowanie zostało ustanowione po dniu 1 maja 2004 r., jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie, wówczas opłaty z tytułu użytkowania wieczystego podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłata dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego nie podlega opodatkowaniu jako ponowna dostawa towarów, ani żadna inna czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż mamy do czynienia z kontynuacją dokonanej już dostawy towarów i jednorazową (bądź w ratach) zapłatą reszty wartości ceny.

Sprzedaż nieruchomości na rzecz dotychczasowego użytkownika wieczystego, będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości stanowi jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na „władztwo rzeczy”, które użytkownik wieczysty już uzyskał w momencie objęcia prawa wieczystego użytkowania i nie może być traktowana jako sprzedaż tego samego towaru.

Dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy było objęcie prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej przez użytkowników wieczystych. Z tą bowiem chwilą użytkownicy otrzymali już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby byli ich właścicielami.

Jednakże opłata związana ze zbyciem tego prawa, a więc reszta ceny z tytułu użytkowania wieczystego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż prawa własności przedmiotowej niezabudowanej działki, będącej w użytkowaniu wieczystym na rzecz dotychczasowych użytkowników wieczystych nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje poza zakresem ustawy. Jednakże opłata związana ze zbyciem tego prawa, a więc reszta ceny z tytułu różnicy pomiędzy wartością prawa własności nieruchomości a wartością prawa użytkowania wieczystego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie słusznie został naliczony podatek od towarów i usług od reszty ceny z tytułu użytkowania wieczystego. Zatem Gmina w opisanym przypadku nie ma obowiązku dokonania korekty tego podatku, ani zwrócenia go nabywcy.

Z uwagi na powyższe rozstrzygnięcie, odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku w zakresie dotyczącym zdarzenia przyszłego, stała się bezprzedmiotowa.

Należy ponadto zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości wyliczeń wskazanych we wniosku. Powyższe przyjęto jako element stanu faktycznego i nie było przedmiotem analizy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj