Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-1515/12/MMa
z 19 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2012 r. (data wpływu do Organu 19 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca nabył na mocy postanowienia sądu spadek po ojcu dnia 05 marca 1982 r., natomiast spadek po matce wnioskodawca nabył również na mocy postanowienia sądu dnia 06 sierpnia 2002 r. W dniu 26 listopada 2008 r. sąd rejonowy ustalił prawo własności nieruchomości przez zasiedzenie, ustalając, że nieruchomość została nabyta przez małżonków z dniem 16 maja 1973 r. W dniu 07 lutego 2012 r. nieruchomość została sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości wnioskodawca powinien zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że spadek nabył w dniu 05 marca 1982 r. oraz w dniu 06 sierpnia 2002 r. powinien być zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości i praw wymienionych w tym przepisie przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Mając na względzie przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w szczególności zaś Działu III, Tytułu I Księgi drugiej tej ustawy wskazać należy, że nabycie własności może nastąpić m.in. poprzez jej przeniesienie w wyniku umowy, zasiedzenie bądź też w wyniku innych zdarzeń.

Zgodnie z art. 172 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od dwudziestu lat jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze w takim przypadku nabycie nieruchomości następuje po upływie trzydziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Z powyższego wynika, iż datą nabycia własności nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest data wskazana w treści postanowienia sądu jako data nabycia własności nieruchomości (udziału w nieruchomości), a nie data widniejąca na postanowieniu jako dzień wydania/sporządzenia postanowienia.

Zgodnie natomiast z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy (spadkodawców) prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca na mocy postanowienia sądu nabył dnia 05 marca 1982 r. spadek po ojcu, natomiast spadek po matce nabył dnia 06 sierpnia 2002 r. na mocy kolejnego postanowienia sądu. Przedmiotem spadkobrania po rodzicach była nieruchomość. Wnioskodawca wskazał również, że w dniu 26 listopada 2008 r. sąd stwierdził zasiedzenie nieruchomości z dniem 16 maja 1973 r., a jej współwłaścicielami zostali małżonkowie – nieżyjący rodzice wnioskodawcy. Nabyta w spadku nieruchomość została przez wnioskodawcę sprzedana w dniu 07 lutego 2012 r.

Tym samym stwierdzić należy, że w datach tożsamych ze śmiercią matki oraz ojca wnioskodawca nabył w spadku nieruchomość, którą w wyniku zasiedzenia z dniem 16 maja 1973 r. nabyli rodzice. Jednakże z opisanego stanu faktycznego nie wynika jednoznacznie czy wskazane w nim daty to daty śmierci rodziców, po których wnioskodawca dziedziczył sprzedaną nieruchomość czy też daty postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku. Wnioskodawca zawarł bowiem sformułowanie, że na mocy postanowienia sądu dnia 05 marca 1982 r. nabył spadek po ojcu oraz na mocy postanowienia sądu dnia 06 sierpnia 2002 r. nabył spadek po matce. Zatem mając na uwadze przepisy Kodeksu cywilnego, iż postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia, uznać należało, że w ww. datach odpowiednio zmarli ojciec i matka wnioskodawcy, skoro jak sam wnioskodawca wskazał dnia 05 marca 1982 r. nabył spadek po ojcu a dnia 06 sierpnia 2002 r. nabył spadek po matce. Niemniej gdyby ww. daty były datami postanowień sądu o nabyciu spadku to i tak oznaczałoby to, że rodzice wnioskodawcy zmarli przed tymi datami.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przychód jaki wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży w 2012 r. przedmiotowej nieruchomości nie stanowi w ogóle źródła przychodu i tym samym nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ przedmiotową nieruchomość wnioskodawca nabył w drodze spadku po rodzicach odpowiednio w 1982 r. oraz w 2002 r., a więc sprzedaż w 2012 r. nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż ta stanowiłaby źródło przychodu podlegające opodatkowaniu jeżeli do nabycia nieruchomości lub udziału w nieruchomości przez wnioskodawcę doszłoby po dniu 31 grudnia 2006 r. Jednakże z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie wynika aby nabycie nieruchomości lub udziału nieruchomości nastąpiło po tej dacie, a postanowieniem sądu z dnia 26 listopada 2008 r. stwierdzono datę nabycia nieruchomości przez rodziców wnioskodawcy, której właścicielem on sam stał się dopiero w dacie ich śmierci.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.