Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-665/12/ES
z 4 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2012r. (data wpływu 20 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 15 czerwca 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż zendry powinna odbywać się na zasadzie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT (faktura wystawiana zgodnie z art. 106 ust. 1a) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy sprzedaż zendry powinna odbywać się na zasadzie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT (faktura wystawiana zgodnie z art. 106 ust. 1a).

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 15 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 30 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka cywilna) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu stalowego (wsadowego, niewsadowego). Stronami transakcji w każdym przypadku są podmioty prowadzące działalność gospodarczą będące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W związku ze zmianami jakie zaszły od 1 kwietnia 2011r. w kwestii naliczania i odliczania podatku VAT w obrocie złomem, w przypadku transakcji dostawy dokonywanej między dwoma czynnymi podatnikami VAT, nie korzystającymi ze zwolnienia podmiotowego, której przedmiotem jest złom, zobowiązanym do rozliczenia podatku VAT jest nabywca (art. 17 ust. 1 pkt 7 oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Kluczową kwestią dla zastosowania właściwego sposobu rozliczenia podatku jest ustalenie, czy dany towar mieści się w pojęciu złomu, której definicji zabrakło w ustawie o VAT w stanie prawnym obowiązującym w okresie pomiędzy 1 kwietnia a 30 czerwca 2011r.

Większość dostawców złomu Wnioskodawcy, we wskazanym powyżej okresie, wystawiając faktury sprzedaży złomu wsadowego (w ramach którego Spółka cywilna mieści również złom poprodukcyjny typu zgorzelina, zendra powstająca w procesie poprodukcyjnym), niewsadowego, nie miała wątpliwości co do braku opodatkowania ww. transakcji z jednoczesnym wskazaniem na fakturach, iż to nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT. Jednakże jeden z dostawców (dalej Kontrahent) złomu poprodukcyjnego typu zendra kwestionował opodatkowanie dla tego rodzaju towaru jako złom i wystawiał w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. faktury VAT z wykazanym podatkiem według stawki 23%.

W związku z wątpliwościami Wnioskodawca zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) o opinię w tej kwestii. GUS uznał, że wyrób typu zendra mieści się w grupowaniu PKWIU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal. Opinia ta nie zawiera jednak stwierdzenia, że jest to złom.

W uzupełnieniu odnośnie sprzedaży zendry Wnioskodawca wskazuje, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT z tytułu prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej w zakresie skupu i sprzedaży złomu od dnia 6 lutego 1995r.

Dostawa zendry nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dalsza sprzedaż przez Spółkę cywilną wyrobu zendra powinna była odbywać się na zasadzie art. 17 ust. 2 ustawy o VAT czyli bez naliczenia podatku VAT (faktura wystawiana zgodnie z art. 106 ust. 1a)?

Zdaniem Wnioskodawcy, na to pytanie należy udzielić twierdzącej odpowiedzi.

Uzasadnienie:

W związku z brakiem definicji pojęcia „złom" w ustawie o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. należy odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w „Słowniku języka polskiego złom stanowią „zużyte, zniszczone przedmioty metalowe, maszyny lub ich części, także odpady produkcyjne w hutach, przeznaczone do przetopienia jako surowiec wtórny".

W metalurgii złomem określa się przedmioty metalowe przeznaczone do wykorzystania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. Do złomu należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechanicznie lub skorodowane itp.

Zendra (zgorzelina) jako warstwa tlenków metali powstająca na powierzchni nagrzanych, odpadających podczas kucia i walcowania łusek jest traktowana jako odpad zawierający metal, nadający się do przetopienia jako surowiec wtórny. Ponadto w interpretacji ogólnej z 2 maja 2011r. Minister Finansów zaznaczył, że „przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust.1 pkt 7 cyt. ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych...."

Również opinia GUS potwierdza, że zendra jest odpadem zawierającym metal. Biorąc pod uwagę ww. argumenty należy uznać, że wyrób zendra mieścił się pojęciu złomu w rozumieniu ustawy.

Należy również wziąć pod uwagę zmianę przepisów, które weszły w życie z dniem 1 lipca 2011r., zmieniła się treść art. 17 ust. 1 pkt 7 Ustawy o VAT, podatnikami tego podatku są podmioty nabywające towary wymienione w załączniku 11, między innymi odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (PKWiU ex 38.11.58.0), do których zalicza się również zendrę (opinia GUS). Należy więc uznać, że ustawodawca w okresie do 30 czerwca 2011r. pod pojęciem złomu rozumiał również odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal (PKWiU ex 38.11.58.0) lecz w związku z wątpliwościami interpretacyjnymi doprecyzował przepisy wprowadzając Załącznik 11 i odniesienie do klasyfikacji PKWiU.

Począwszy od dnia 1 lipca 2011r., kiedy to weszły w życie uchwalone zmiany do ustawy o VAT, a mianowicie zaczęło obowiązywać nowe brzmienie art. 17 ust. 1 pkt 7 wraz z listą towarów (załącznik 11), których nabycie powoduje rozliczenie podatku VAT po stronie nabywcy, Kontrahent zaczął wystawiać faktury VAT bez wykazywania podatku należnego z powołaniem na fakturach PKWIU: 38.1158.0 w stosunku do zendry.

Mając na względzie powyższe wyjaśnienia należy uznać, że zendra była złomem w rozumieniu przepisów obowiązujących w okresie 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. i w związku z tym dalszą sprzedaż zendry należało traktować jako sprzedaż złomu, dokumentowanych wystawianymi fakturami bez stawki i kwoty podatku VAT, z jednoczesnym wskazaniem nabywcy jako właściwego do rozliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przepisy obowiązujące w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r., bowiem Wnioskodawca wskazał, iż wniosek dotyczy zaistniałego w tym okresie stanu faktycznego.

Ponadto należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie wydana została dla Wnioskodawcy interpretacja indywidualna z dnia 4 lipca 2012r. nr IBPP1/443-307/12/ES, w której tut. organ uznał, iż można zakwalifikować nabywany przez Wnioskodawcę produkt tj. zendrę będący odpadem innym niż niebezpieczne jako złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.

Zatem dalsza sprzedaż przez Wnioskodawcę tego samego towaru tj. zendry w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. stanowiła dostawę złomu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

1. nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
2. dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
3. dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
4. dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.
   
   

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa złomu nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być udokumentowana przez kupującego (nabywcę złomu), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca złomu, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, jest zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia złomu.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą spoczywa na dostawcy złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w pojęciu złomu, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.).

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (Spółka cywilna) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie skupu i sprzedaży złomu stalowego (wsadowego, niewsadowego). Stronami transakcji w każdym przypadku są podmioty prowadzące działalność gospodarczą będące czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W związku z wątpliwościami czy dany towar mieści się w pojęciu złomu (w ramach którego Spółka cywilna mieści również złom poprodukcyjny typu zgorzelina, zendra powstająca w procesie poprodukcyjnym), Wnioskodawca zwrócił się do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) o opinię w tej kwestii. GUS uznał, że wyrób typu zendra mieści się w grupowaniu PKWIU 38.11.58.0 - Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal.

Dostawa zendry nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii, czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym dalszą sprzedaż zendry przez Wnioskodawcę na rzecz czynnych podatników VAT, należało traktować jako sprzedaż złomu dokumentowaną wystawianymi fakturami bez wskazania stawki i kwoty podatku VAT, z adnotacją, że podatek rozlicza nabywca.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne, a także rozstrzygnięcie tut. organu zawarte w wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2012r. nr IBPP1/443-307/12/ES (zgodnie z którym sprzedawana zendra jest złomem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.) do dostawy zendry, w sytuacji gdy Wnioskodawca dokonujący dostawy był podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT niekorzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, a nabywcą zandry był podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, należało zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

Zgodnie z art. art. 106 ust. 1a ustawy o VAT dostawca (Wnioskodawca) był zobowiązany dla udokumentowania dostawy ww. towaru tj. zendry wystawić fakturę VAT nie wykazując w niej danych dotyczących stawki i kwoty podatku zwierającą jednocześnie, zgodnie z § 5 ust. 15 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, iż dalszą sprzedaż zendry należało traktować jako sprzedaż złomu, dokumentowaną wystawianymi fakturami bez stawki i kwoty podatku VAT, z jednoczesnym wskazaniem nabywcy jako właściwego do rozliczenia podatku VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Natomiast w myśl w art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego.

Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.