Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1000/12/AA
z 14 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 10 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 20 grudnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek na ubezpieczenie emerytalne z Finlandii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zwrotu składek na ubezpieczenie emerytalne z Finlandii.

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 18 grudnia 2012 r. znak: IBPB II/1/415-1000/12/AA wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 20 grudnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w latach 80-tych pracował w Finlandii jako muzyk. Płacił podatek dla państwa fińskiego i podatek dla firmy „X” w Polsce. Wnioskodawca, 15 lat temu, zwrócił się do instytucji fińskiej o zwrot płaconych przez niego składek emerytalnych. Uzyskał odpowiedź, iż otrzyma zwrot jednorazowo w momencie ukończenia 65 roku życia. W najbliższych dniach Wnioskodawca ma otrzymać zwrot swoich składek, które sam opłacał w Finlandii przez okres 32 miesięcy w latach 1981-1984, na zwrot których czekał 28 lat.

W uzupełnieniu, Wnioskodawca wskazuje, iż:

1. świadczenie, które ma otrzymać z Finlandii stanowi zwrot kwoty składek emerytalnych, którą wpłacał podczas pracy w Finlandii,
   
2. opłacane w latach 1981-1984 składki były składkami opłacanymi tytułem ubezpieczenia emerytalnego,
   
3. ww. składki były wpłacane do Eläketurvakeskus, instytucji będącej odpowiednikiem polskiego ZUS,
   
4. przedmiotowe składki były wpłacane w tytułu kontraktu otrzymanego za pośrednictwem firmy X” w Polsce w związku z wykonywaniem zawodu muzyka (wokalisty) – były to wyjazdy kontraktowe,
   
5. ww. świadczenie wypłacane jest przez Ilmarinen (były Eläketurvakeskus) – instytucję publicznego systemu ubezpieczeń społecznych,
   
6. ubezpieczyciel wypłaci składki emerytalne w całości, jednorazowo, gdyż Wnioskodawca zbyt krótko pracował w Finlandii i nie spełnił wymogu nawet na najniższą emeryturę, która wynosi 64 euro (emerytura Wnioskodawcy wyniosłaby 46 euro). Oznacza to, że instytucja do której Wnioskodawca wpłacał składki, dokona jednorazowego zwrotu tej samej kwoty jaką Wnioskodawca wpłacał przez okres pracy w Finlandii,
   
7. ww. świadczenie określone w wniosku jako „zwrot składek emerytalnych” nie jest emeryturą/rentą wypłacaną po uzyskaniu określonego wieku (tzw. wieku emerytalnego),
   
8. wypłata świadczenia ma charakter jednorazowy,
   
9. posiada obywatelstwo polskie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po otrzymaniu zwrotu składek Wnioskodawca musi zapłacić podatek, czy nie?

Wnioskodawca uważa, iż składki które płacił w Finlandii były płacone z jego własnych, zarobionych tam pieniędzy i nie stanowią one jego dochodu, a zatem nie mogą być opodatkowane.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a. za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do art. 4a przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 cyt. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w latach 80-tych pracował w Finlandii jako muzyk (wokalista) i płacił podatek dla państwa fińskiego oraz podatek dla firmy „X” w Polsce. Wnioskodawca 15 lat temu zwrócił się z prośbą do instytucji fińskiej o zwrot płaconych przez niego składek emerytalnych wpłaconych do fińskiego odpowiednika ZUS, jednakże tamtejsza instytucja zadecydowała, iż dokona zwrotu ww. składek jednorazowo, w momencie ukończenia przez Wnioskodawcę 65 roku życia. W najbliższych dnia Wnioskodawca ma otrzymać od fińskiej instytucji publicznego systemu ubezpieczeń społecznych zwrot ww. składek, które sam opłacał w Finlandii przez okres 32 miesięcy w latach 1981-1984, na zwrot których czekał 28 lat. Zwrot składek emerytalnych nie jest emeryturą/rentą wypłacaną po uzyskaniu określonego wieku (tzw. wieku emerytalnego). Wypłata świadczenia ma charakter jednorazowy.

Z uwagi na to, iż Wnioskodawca ma miejsce zamieszkania w Polsce, posiada polskie obywatelstwo, do zwrotu składek emerytalnych z Finlandii znajdą zastosowanie postanowienia umowy dnia 08 czerwca 2009 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2010 r., Nr 37, poz. 205).

Stosownie do art. 17 ust. 1 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ust. 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce) z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Bez względu na postanowienia ustępu 1, oraz z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2, emerytury, renty i inne świadczenia, wypłacane okresowo lub jednorazowo, przyznane na podstawie przepisów o ubezpieczeniach społecznych Umawiającego się Państwa lub w ramach publicznego systemu utworzonego przez Umawiające się Państwo dla celów ubezpieczeń społecznych, bądź jakiekolwiek renty kapitałowe osiągane w Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym Państwie (art. 17 ust. 2 ww. umowy).

W myśl art. 20 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (Polsce), bez względu na to gdzie są osiągane, a nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Z wniosku wynika, iż świadczenie, które ma otrzymać Wnioskodawca nie jest emeryturą ani rentą wypłacaną po uzyskaniu określonego wieku (tzw. wieku emerytalnego) tylko stanowi ono zwrot kwoty składek emerytalnych, które Wnioskodawca wpłacał podczas pracy w Finlandii.

Wobec tego do zwrotu składek otrzymanego przez Wnioskodawcę nie może mieć zastosowania przepis art. 17 ww. umowy międzynarodowej, który reguluje kwestię opodatkowania emerytur i rent. Ponieważ zwrot składek na ubezpieczenie emerytalne nie jest objęty regulacjami przepisów umowy międzynarodowej dotyczącymi poszczególnych rodzajów przychodów do zwrotu składek ma zastosowanie przepis art. 20 ust. 1 umowy odnoszący się do innych dochodów. Wynika z niego, że pozostałe dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce osiągane z Finlandii podlegają opodatkowaniu tylko w Państwie miejsca zamieszkania czyli w Polsce.

Wobec powyższego, do zwrotu ww. składek emerytalnych wypłacanych przez instytucję publicznego systemu ubezpieczeń społecznych w Finlandii osobie zamieszkałej w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego, gdyż w świetle przepisów powyższej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania świadczenia te podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”.

Zgodnie z art. 20 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tak więc, podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być wszystkie te czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, iż kwotę składek emerytalnych zwróconą przez instytucję publicznego systemu ubezpieczeń społecznych w Finlandii należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł. Kwota ta – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – stanowi przychód, który należy wykazać w zeznaniu podatkowym łącznie z pozostałymi dochodami uzyskanymi w tym samym roku podatkowym.

Bank nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek od ww. zwrotu składek, gdyż świadczenie to nie jest – jak twierdzi Wnioskodawca – emeryturą ani rentą z zagranicy, a w myśl art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik bank byłby zobowiązany tylko wówczas, gdyby otrzymywane świadczenie było emeryturą lub rentą.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.