Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-50/13/BP
z 16 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Katowicach 4 lutego 2013r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2013r. (data wpływu 7 maja 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży winiet słowackich i austriackich – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2013r. wpłynął do Izby Skarbowej w Katowicach ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i w zakresie sprzedaży winiet słowackich i austriackich. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 kwietnia 2013r. (data wpływu 7 maja 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 24 kwietnia 2013r. znak: IBPP4/443-50/13/BP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W 20.12.2011 roku Wnioskodawca zawarł umowę agencyjną (zgodnie z terminologią prawa polskiego) nazywaną przez stronę słowacką umową mandatową zgodnie z którą dokonuje w imieniu i na rzecz „X” (mandata) sprzedaży winiet słowackich i austriackich. Sprzedaż dokonywana jest na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w „C”. Dokonuje sprzedaży w cenie stałej wyrażonej po przeliczeniu na walutę polską i jest to cena "rynkowa" jaka stosowana jest przez wszystkie podmioty dokonujące sprzedaży na rzecz kontrahenta słowackiego. W okresach comiesięcznych Zainteresowany zobowiązany jest do przedstawienia mandatowi sprawozdania ze sprzedaży każdego rodzaju winiet i na tej podstawie jest obciążany (zobowiązany do zapłaty) całej należności za sprzedane winiety. Na podstawie tych zestawień wyliczana jest należna prowizja na którą wystawiana jest faktura w stosunku procentowym od dokonanej sprzedaży. Winiety przekazywane są przez kontrahenta słowackiego (mandata) na podstawie faktury VAT z zerową stawką podatku z podaniem numerów NIP dla podatników zidentyfikowanych dla dostaw i nabyć wewnątrzwspólnotowych.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca poinformował, iż:

• kontrahent słowacki jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług, wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 z uwzględnieniem art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
• z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest pośrednikiem sprzedaży winiet, który dokonuje sprzedaży w imieniu kontrahenta słowackiego. Winiety na Słowacji sprzedawane są przez firmy prowadzące działalność gospodarczą i winiety nie są zwolnione zgodnie z prawem słowackim od podatków jak to ma miejsce w Polsce. Kontrahent słowacki ma siedzibę na Słowacji. Ponadto Wnioskodawca poinformować, iż kontrahent słowacki wystawia fakturę ponieważ jego zdaniem jest to zgodne z przepisami obowiązującymi na Słowacji.
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru odnosi się do nabycia winiet, których sprzedaż uprawnia do poruszania się po drogach płatnych na terytorium Słowacji i Austrii.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego obrotem w rozumieniu przepisów o VAT będzie prowizja otrzymana od kontrahenta za sprzedane winiety?
   
2. Czy przekazanie winiet na podstawie faktury VAT z zerową stawką jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Wnioskodawca dokonując analizy umowy mandatowej dochodzi do wniosku, iż dokonuje sprzedaży winiet w imieniu i na rachunek kontrahenta (mandata) słowackiego. Taka forma współpracy skutkuje koniecznością rozliczania w sposób rygorystyczny każdej przekazanej winiety to mandat jest właścicielem winiet do czasu kiedy Wnioskodawca nie dokona sprzedaży na rzecz klienta finalnego (kierowcy, właściciela samochodu osobowego lub samochodu ciężarowego o ładowności poniżej 3,5 tony). Skoro więc Ww. dokonuje sprzedaży w sposób określony powyżej tylko prowizja będzie obrotem w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów podatku od towarów i usług. Wynagrodzenie prowizyjne jest więc zapłatą za świadczenie usług pośrednictwa w sprzedaży winiet. Do wysokości kwoty określonej w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług obrót z tytułu prowizji od sprzedaży korzysta ze zwolnienia podmiotowego na zasadach ogólnych.

Ad. 2

Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem koniecznym do uznania za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Skoro więc Wnioskodawca dokonuje sprzedaży winiet w imieniu i na rzecz kontrahenta słowackiego nie dysponuję winietami jak właściciel a zatem nie ma w tym przypadku do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. W związku z powyższym opisana transakcja nie rodzi obowiązku składania informacji podsumowującej określonej w art. 100 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z treści art. 29 ust. 1 ustawy wynika, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. (…)

Zauważyć należy, iż stosownie do zapisu art. 30 ust. 1 pkt 4 i ust. 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 3. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Przepis ten określa zasady dotyczące ustalania podstawy opodatkowania w przypadku wybranych czynności, z których w praktyce najistotniejsze znaczenie mają umowy zlecenia, agencji, pośrednictwa i komisu. Zgodnie z art. 758 § 1 ustawy Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964r. (Dz.U. Nr 16, poz. 93) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. W przypadku umowy agencyjnej, agent dokonuje zatem stałej obsługi dającego zlecenie, działając w jego imieniu i za odpłatnością. Przepis art. 30 ustawy o VAT rozróżnia dwa podstawowe typy agencji - agencję połączoną z pełnomocnictwem (agent zawiera umowy w imieniu dającego zlecenie, do czego potrzebuje wyraźnego umocowania) i agencję pośredniczącą, związaną w szczególności z wykonywaniem na rzecz dającego zlecenie czynności o charakterze faktycznym (takich jak np. poszukiwanie potencjalnych kontrahentów).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach zawartej umowy agencyjnej dokonuje sprzedaży winiet w imieniu zleceniodawcy. W związku z tym w niniejszym przypadku zastosowanie znajdzie norma wynikająca z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy zgodnie z którą podstawą opodatkowania będzie kwota prowizji uzyskiwana przez Wnioskodawcę

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 113 ust. 1 i ust. 13 ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł.

Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   3. nowych środków transportu,
   4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Artykuł 113 wprowadza konstrukcję podatnika zwolnionego od podatku VAT podmiotowo. Należy zaznaczyć, iż osoba taka jest w dalszym ciągu podatnikiem w rozumieniu ustawy (w szczególności w rozumieniu art. 15 ustawy), jednak ze względu na niski poziom obrotów osiąganych z wykonywania czynności opodatkowanych, korzysta ona ze zwolnienia z podatku. Zwolnienie określone w art. 113 ma charakter zwolnienia podmiotowego, co oznacza, że wszystkie czynności, bez względu na ich status (jako czynności zwolnione przedmiotowo lub opodatkowane na zasadach ogólnych) wykonywane przez tych podatników nie podlegają opodatkowaniu (z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 13). Mając na uwadze, że z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca wykonywał czynności wymienione w art. 113 ust. 13 ma prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego, o ile nie przekroczy limitu obrotów, o których mowa wyżej w odniesieniu do tzw. transakcji krajowych.

Jednocześnie zauważyć trzeba, że zgodnie z art. 28b ust. 1 i 2 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Mając powyższe na uwadze w związku z faktem, iż kontrahent słowacki jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy, miejscem świadczenia, a tym samym i opodatkowania usługi agencyjnej tj. sprzedaży winiet, będzie siedziba kontrahenta tj. Słowacja.

W związku z tym nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce i obrót z tego tytułu nie wchodzi do kwoty limitu przychodów uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, określonego ww. przepisem art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym aby w ogóle móc mówić o wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów konieczne jest aby przedmiotem transakcji był towar. Stosownie do art. 2 pkt 7 przez towar rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze, że przedmiotem transakcji pomiędzy Wnioskodawcą, a jego kontrahentem jest sprzedaż winiet w imieniu zleceniodawcy nie sposób uznać, że przedmiotem transakcji jest towar w tym i jego wewnątrzwspólnotowe nabycie. Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawcy są powierzane winiety które następne w imieniu swego kontrahenta sprzedaje. Na marginesie można zauważyć, że winiety są to znaki legitymizujące do przejazdu po określonych drogach czyli potwierdzają wykup usługi polegającej na korzystaniu z nieruchomości jaką są drogi.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przyjęcie winiet od kontrahenta słowackiego nie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowego nabycie towarów.

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych:

1. wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 3, do których ma zastosowanie art. 42 ust. 1, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
2. wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
3. dostawach towarów zgodnie z art. 136 ust. 1 lub 2, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej,
4. usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca

-zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

W tym przepisie zostały wymienione transakcję jakie winny być wykazywane z informacja podsumowujących. Mając na uwadze, iż przyjęcie winiet przez Wnioskodawcę nie stanowi wewnątrzwspólnotowego nabyciach towarów, z tego tytułu, nie należy tej operacji wykazywać w informacji podsumowującej. Tym samy stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Przy czym na marginesie można zauważyć, że w informacjach podsumowujących należy wykazywać usługi do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej. Mając na uwadze, że w tej sytuacji mamy do czynienia właśnie z taką transakcją, Wnioskodawca winien wykazać w informacji podsumowującej świadczone usługi oraz złożyć stosowną informację podsumowującą.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.