INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 28 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 10 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 4 października kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania dochodów uzyskanych z tytułu wykorzystania oraz sprzedaży praw do wizerunku do dochodów z działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lipca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, m.in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zakwalifikowania dochodów uzyskanych z tytułu wykorzystania oraz sprzedaży praw do wizerunku do dochodów z działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 21 września 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-820/12/AB, IBPP1/443-719/12/MS wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 4 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest trenerem zatrudnionym w klubie sportowym na podstawie profesjonalnego kontraktu. Przychody osiągane z tytułu świadczenia usług trenerskich Wnioskodawca zalicza do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.). Wobec faktu, że trenerzy są osobami rozpoznawalnymi publicznie, ich wizerunek posiada określoną wartość, którą można wykorzystać dla celów marketingowych. Wizerunek trenera może być wykorzystany zarówno do celów marketingu sportowego, tzn. przez klub sportowy w zakresie, jaki wynika z art. 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a zatem dotyczy osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji zawodowych, jak i reklamy w innych dziedzinach. W zakresie wykorzystania swojego wizerunku Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskane w ten sposób przychody traktować, jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca będzie zawierał z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie reklamy i marketingu umowy, których przedmiotem będzie wykorzystanie jego wizerunku. Integralnym elementem świadczenia usług w ramach przyjętych umów będzie wykorzystanie wizerunku trenera, jego sylwetki, głosu itp. Działania reklamowe w ramach umowy będą obejmować:

• udział w sesjach zdjęciowych, uczestnictwo w wywiadach związanych z promowaniem produktów, konferencje prasowe, imprezy promocyjne, promowanie produktów w środkach masowego przekazu,
• współpracę przy tworzeniu materiałów promujących markę produktów;
• wspieranie marki produktów w punktach sprzedaży, polegające na wykorzystaniu wizerunku.
  
  

Działania te mogą obejmować dodatkowo noszenie ubioru sportowego z wyeksponowanym logo firmy, a także umieszczanie na odzieży sportowej oraz samochodzie nazwy reklamowej firmy. Jednym z ostatecznych odbiorców usług marketingowo-reklamowych z wykorzystaniem wizerunku trenera może być zarówno klub sportowy, z którym trener związany będzie kontraktem profesjonalnym, jak i inne podmioty. Wnioskodawca będzie także uzyskiwać przychody z tytułu sprzedaży praw do własnego wizerunku na rzecz klubu sportowego, z którym łączy go kontrakt profesjonalny lub innych podmiotów.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 1 października 2012 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że zarówno usługi świadczone z wykorzystaniem praw do własnego wizerunku jak i sprzedaż praw do tego wizerunku nie będą dokonywane bezpośrednio na rzecz klubu sportowego, z którym Wnioskodawca związany jest kontraktem. Kontrakt profesjonalny dotyczący świadczenia usług trenerskich jest umową zawieraną na czas określony o świadczenie usług na warunkach zlecenia. Wnioskodawca nie zamierza udostępniać klubowi sportowemu praw do wykorzystania swojego wizerunku w celach innych niż sportowe, wynikające z zawartego kontraktu. Przez prawo do wykorzystywania wizerunku w celach sportowych rozumieć należy uprawnienie klubu sportowego do:

• prezentowania informacji o przynależności trenera do klubu sportowego (prowadzenia drużyny klubowej),
• udostępniania wypowiedzi trenera o przebiegu imprez sportowych, cyklu treningowym oraz osiąganych przez zawodniczki klubu wynikach sportowych.
  
  

W żadnym z ww. przypadków klub sportowy nie będzie uprawniony do wykorzystywania wizerunku trenera w celach innych niż sportowe, w szczególności reklamowych i marketingowych. Ponieważ Wnioskodawca nie posiada doświadczenia wystarczającego do samodzielnej sprzedaży praw do swojego wizerunku oraz świadczenia usług reklamowo-marketingowych z jego wykorzystaniem, planuje On zawrzeć umowę o współpracy z jednym lub kilkoma podmiotami zajmującymi się profesjonalnie marketingiem sportowym i reklamą (agenci, agencje reklamowe). Podmioty, z którymi Wnioskodawcę łączyć będą umowy o współpracy, zobowiązane będą do pozyskiwania na jego rzecz kontraktów reklamowych, obsługę ich realizacji, a ponadto do tworzenia gotowych produktów reklamowych z wykorzystaniem wizerunku udostępnionego odpłatnie przez Wnioskodawcę. Jeżeli dojdzie do nabycia usług reklamowych z wykorzystaniem wizerunku Wnioskodawcy lub sprzedaży praw do jego wykorzystania na rzecz klubu sportowego, z którym Wnioskodawca związany będzie kontraktem, nastąpi to poprzez zawarcie umowy pomiędzy tym klubem, a agencją reklamową/agentem. Nie będą natomiast zawierane żadne umowy dot. wykorzystania wizerunku pomiędzy samym Wnioskodawcą, a klubem sportowym.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

Czy Wnioskodawca może opodatkować przychody z tytułu wykorzystania praw do własnego wizerunku i ze świadczenia usług reklamowych, wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wykorzystaniem własnego wizerunku, jako przychody ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza)...

Czy wynagrodzenie z tytułu sprzedaży praw do wizerunku wypłacone Wnioskodawcy, stanowić będzie dla niego przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Jest to niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od materialnego nośnika, na którym zazwyczaj jest utrwalane. Przepis art. 1 ust. 1 ww. ustawy, posługuje się syntetyczną definicją utworu w sposób generalny, określając konieczne cechy wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna, co wynika z samej natury procesu twórczego. Nabycie praw autorskich przez twórcę następuje ex lege wraz ze stworzeniem utworu i jest rezultatem nie aktu prawnego, lecz aktu realnego, określonych czynności faktycznych, psychofizycznych. Ochrona tego prawa przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. Termin „wizerunek” w rozumieniu art. 81 oznacza wytwór niematerialny, który za pomocą środków plastycznych przedstawia rozpoznawalną podobiznę danej osoby (lub danych osób). W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie lub, zgodnie z ust. 2 tegoż przepisu, jeśli dotyczy osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności zawodowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż osoba fizyczna nie posiada praw autorskich do swojego własnego wizerunku, a wynagrodzenie za korzystanie z wizerunku nie jest wynagrodzeniem za korzystanie z praw autorskich lub za rozporządzanie nimi.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
• pozarolniczą działalność gospodarcza (pkt 3).
  
  

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust 1 pkt 2 ww. ustawy, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 - 9 ustawy.

Jeżeli zatem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego niż pozarolniczą działalność gospodarcza źródła przychodów, przychód ten nie może być uznany za przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W związku z powyższym, zgodnie z treścią definicji pozarolniczej działalności gospodarczej zawartej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, iż uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z tytułu wykorzystania praw do jego własnego wizerunku należy zakwalifikować, jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Analogicznie, zdaniem Wnioskodawcy, należy traktować przychody z tytułu sprzedaży praw do wizerunku wypłacone Wnioskodawcy, a uzyskane ze sprzedaży praw do wizerunku trenera na rzecz klubu sportowego, z którym łączy trenera kontrakt profesjonalny. Zdaniem Wnioskodawcy przychody te również będą stanowić dla trenera przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane w imieniu Ministra Finansów przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2008 r. Znak: ITPB1/415-152708/DP,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 listopada 2010 r., Znak: ILPB1/415-903/10-2/AO oraz z dnia 28 czerwca 2011 r. Znak: ILPB1/415-539/11-2/AP,
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.