Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB!/415-835/12/HD
z 9 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 5 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą miedzy innymi na sprzedaży przez Internet koszulek z nadrukami. Sprzedaż polega na tym, że kupujący wybiera sobie koszulkę i nadruk jaki ma się na niej znaleźć. Liczba nadruków jest ograniczona, a ich większa różnorodność pozwoliłaby Wnioskodawcy na zwiększenie sprzedaży.

W związku z powyższym Wnioskodawca planuje rozpocząć współpracę z grafikami w celu pozyskania większej ilości projektów do nadruków. Wnioskodawca planuje pozyskiwać projekty do nadruków w dwojaki sposób. W tym celu przygotował dwie różnorodne umowy:

1. umowa licencyjna – na zakup od „autora” projektu utworu, który będzie umieszczany na oferowanych przez Wnioskodawcę produktach w niezmienionej postaci – WZÓR NR 1 (Wnioskodawca jest „korzystającym”);
2. umowa o współpracy – która pozwoli na pozyskanie nadruku od „uczestnika”, natomiast otrzymany wzór będzie mógł zostać poddawany modyfikacji – WZÓR NR 2 (Wnioskodawca jest „producentem”).

W każdej z tych umów „autor” czy też „uczestnik” będzie otrzymywał zapłatę w wysokości 5 zł od każdego sprzedanego egzemplarza produktu z jego nadrukiem w momencie uzbierania na koncie minimum 100 zł.

Autorzy projektów nadruków mają miejsce zamieszkania (siedzibę) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Projekty będą wykonywane zarówno przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, jak również w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych.

Projekty nadruków wykonane przez „autorów” zgodnie z umową licencyjną (WZÓR NR 1), które oferowane będą na produktach w niezmienionej postaci – będą przejawem działalności twórczej autora o indywidualnym charakterze, stanowiącym utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast materiały do projektów nadruków wykonane przez „uczestników” zgodnie z umową o współpracy (WZÓR NR 2), stanowiących oryginalną koncepcję, która zostanie przed nadrukiem poddana modyfikacji – nie będą przejawem działalności twórczej autora o indywidualnym charakterze, stanowiącym utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W pierwszej przedstawionej sytuacji (WZÓR NR 1) Wnioskodawca będzie wypłacał „autorowi” wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu, natomiast w drugiej sytuacji (WZÓR NR 2) wynagrodzenie wypłacone „uczestnikowi” umowy nie będzie dotyczyło przeniesienia autorskich praw majątkowych ani udzielenia licencji za możliwość korzystania z utworu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy „korzystający” w momencie wypłaty wynagrodzenia będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku zawarcia umowy licencyjnej (WZÓR NR 1)?
2. Czy „producent” w momencie wypłaty wynagrodzenia będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych w przypadku zawarcia umowy o współpracę (WZÓR NR 2)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania pierwszego, w przypadku zawarcia umowy licencyjnej na podstawie WZORU NR 1 – „korzystający” będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż przychód ten będzie stanowił przychód z praw majątkowych zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na „korzystającym” będzie spoczywał obowiązek naliczenia podatku od zebranej przez „autora” kwoty wynagrodzenia oraz pobrania i przekazania do urzędu skarbowego podatku dochodowego od zebranej przez „autora” kwoty, natomiast wypłata nastąpi po pomniejszeniu o właściwy podatek. Po zakończeniu roku podatkowego zostanie „autorowi” przekazana informacja o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11).

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania drugiego, w przypadku zawarcia umowy o współpracę na podstawie WZORU NR 2 – „uczestnik” będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż przychód ten będzie stanowił przychód z innych źródeł zgodnie z art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na „uczestniku” będzie spoczywał obowiązek zapłaty podatku dochodowego w indywidualnym zeznaniu rocznym – po wypłacie zgromadzonych środków. Natomiast „producent” po zakończonym roku podatkowym przekaże „uczestnikowi” informację o wypłaconych przychodach z innych źródeł (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pkt 2 – działalność wykonywana osobiście;
• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza;
• pkt 7 – kapitały pieniężne i prawa majątkowe;
• pkt 9 – inne źródła.

W myśl art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Z cytowanego przepisu wynika, że okolicznościami wyróżniającymi opisaną działalność są:

• osobiste wykonywanie usługi (dzieła),
• podstawa działania w postaci umowy zlecenia lub umowy o dzieło,
• uzyskiwanie przychodu od osoby prawnej, jej jednostki organizacyjnej, jednostki organizacyjnej bez osobowości prawnej lub przedsiębiorcy, dla potrzeb których podatnik wyłącznie wykonuje usługi (dzieło), oraz
• niewykonywanie tego rodzaju usług (dzieł) na rzecz ludności.

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powyższą definicję uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którą za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Za przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Natomiast za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, stosownie do treści art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Kwalifikacji do przychodów z innych źródeł podlegają przychody w przypadku, gdy nie można określonego przychodu zakwalifikować do źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przychodami z innych źródeł są przychody, które nie pochodzą z wyżej określonych źródeł, a jednocześnie stanowią przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatników w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) najniższa stawkę podatkową, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a powoływanej ustawy).

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Natomiast stosownie do treści art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 42 ust. 2 tej ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1. w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika – imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;
2. w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na sprzedaży przez Internet koszulek z nadrukami – planuje podjąć współpracę z grafikami w celu pozyskania projektów do nadruków. Autorami projektów będą zarówno osoby fizyczne prowadzące, jak i nieprowadzące działalności gospodarczej, które mają miejsce zamieszkania (siedzibę) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca planuje pozyskiwać projekty do nadruków w dwojaki sposób, w tym celu zawierając:

1. umowę licencyjną – na zakup od „autora” projektu nadruku w niezmienionej postaci, będącego przejawem jego działalności twórczej o indywidualnym charakterze, stanowiącym utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (WZÓR NR 1), natomiast Wnioskodawca („korzystający”) będzie wypłacał „autorowi” wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu;
2. umowę o współpracy – która pozwoli na pozyskanie od „uczestnika” nadruku, będącego oryginalną koncepcją, która zostanie przed nadrukiem poddana modyfikacji i nie będzie przejawem działalności twórczej autora o indywidualnym charakterze, stanowiącym utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (WZÓR NR 2), a wynagrodzenie wypłacone „uczestnikowi” umowy przez Wnioskodawcę („producenta”) nie będzie dotyczyło przeniesienia autorskich praw majątkowych ani udzielenia licencji za możliwość korzystania z utworu.

Od każdego sprzedanego egzemplarza produktu Wnioskodawca będzie wypłacał grafikowi wynagrodzenie w wysokości 5 zł od każdego sprzedanego egzemplarza, w momencie uzbierania na koncie minimum 100 zł.

Mając powyższe na uwadze, rozpatrując sytuację pozyskania przez Wnioskodawcę („korzystającego”) od „autora” projektu nadruku na podstawie umowy oznaczonej we wniosku jako WZÓR NR 1 stwierdzić należy, że wykonanie projektu nadruku przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, tj. wykonywanie go w ramach tej działalności – stanowić będą dla tego „autora” przychody z prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, z tytułu wypłacanego wynagrodzenia za wykonywanie projektu nadruku.

Natomiast w sytuacji, gdy „autorem” projektu, stanowiącego utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, będzie osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, a wypłacane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie dotyczyć będzie przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworu – wówczas przychody uzyskane z tego tytułu zaliczane będą do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są bowiem przychodem z praw majątkowych. Wobec takiej kwalifikacji przychodów – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Wnioskodawca, jako płatnik, powinien pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego należną z tego tytułu zaliczkę na podatek.

Rozpatrując sytuację pozyskania przez Wnioskodawcę („producenta”) od „uczestnika” nadruku, będącego oryginalną koncepcją na podstawie umowy o współpracy oznaczonej we wniosku jako WZÓR NR 2 należy najpierw wyjaśnić, że umowa o współpracy należy do kategorii umów nienazwanych, której treść strony ukształtują samodzielnie wedle swego uznania (swobodą kreowania stosunków umownych). Podstawę zawarcia umowy o współpracy stanowi art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Przepis ten stanowi, że strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Umowy nienazwane, w tym i umowa o współpracy, posiadają niejednokrotnie cechy różnych umów typowych (np. umowy zlecenia, umowy o dzieło). Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia (art. 627 Kodeksu cywilnego). Umowa o dzieło jest umową konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu.

Wobec powyższego zdaniem tutejszego organu wykonanie nadruku, będącą oryginalną koncepcją, który nie jest utworem w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z opisanego we wniosku zdarzenia wynika, że omawianej umowie o współpracy na wykonanie projektu nadruku można przypisać cechy umowy o dzieło. Rezultatem umowy ma być bowiem stworzenie konkretnego dzieła (projektu nadruku), a wykonawcy otrzymają od Wnioskodawcy wynagrodzenie. Na powyższą kwalifikację nie ma natomiast wpływ dalsza modyfikacja tego nadruku. Nieprawidłowe byłoby zatem traktowanie przychodów z odpłatnego zbycia ww. nadruku w kategoriach przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji powyższego, w przypadku wypłaty należności za oryginalną koncepcję nadruku na rzecz „uczestnika”, który nie będzie prowadził działalności gospodarczej – na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika określone przepisami art. 41 i 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym jest on obowiązany do poboru i odprowadzenia zaliczki na podatek oraz wystawić informację PIT-11. W przypadku gdy projekt nadruku wykona osoba prowadząca działalność gospodarczą, tj. wykonywany będzie w ramach tej działalności – stanowić będą przychody z prowadzonej przez tę osobę pozarolniczej działalności gospodarczej, a Wnioskodawca nie jest obowiązany do poboru zaliczki na podatek.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy w zakresie obowiązków płatnika i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów (podatników).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.