INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 30 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ujmowanych dla celów bilansowych do kosztów ogólnych odnoszonych bezpośrednio w koszty działalności (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ujmowanych dla celów bilansowych do kosztów ogólnych odnoszonych bezpośrednio w koszty działalności.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z dniem 01 czerwca 2007 roku weszło w życie Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2008 roku w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów REACH i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów zwanej dalej rozporządzeniem REACH.

Powyższe przepisy nałożyły na Spółkę konieczność rejestracji w Europejskiej Agencji Chemikaliów substancji chemicznych produkowanych i importowanych na terenie Unii Europejskiej oraz informacji na temat sposobów ich używania i przerobu. Z rejestracją taką wiążą się koszty przygotowania dokumentacji technicznej na temat właściwości substancji i dokonania oceny ryzyka stwarzanego podczas jej stosowania. Spółka jest producentem substancji objętych rozporządzeniem o REACH i zobowiązana jest do wypełniania obowiązków rejestracyjnych substancji na zasadzie jedna substancja - jedna rejestracja. Brak rejestracji skutkuje niemożnością obrotu substancją na terenie Wspólnoty.

Czynności rejestracyjne odbywają się w dwóch etapach:

1. rejestracji wstępnej,
2. rejestracji właściwej (pełna) której termin uzależniony jest od tonażu oraz od niebezpiecznych właściwości danej substancji.
   
   

Rejestracja wstępna jest procesem krótkim, niekosztownym i mało sformalizowanym. Rejestracja właściwa (pełna) wymaga przeprowadzenia na substancji szeregu kosztownych i czasochłonnych badań i testów określonych w rozporządzeniu o REACH. Efektem końcowym tych badań jest dokumentacja rejestracyjna składana w Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA). Dokumentacja zawiera odpowiednie informacje dotyczące substancji wprowadzanych do obrotu w ilości od 1 tony wzwyż oraz dodatkowo raport bezpieczeństwa chemicznego (CSR) dla substancji w ilości od 10 ton wzwyż.

W celu zredukowania kosztów związanych z pełną rejestracją podmioty z terytorium Wspólnoty (producenci i importerzy tej samej substancji) zawiązują konsorcja lub przystępują do istniejących konsorcjów. Wymóg wspólnego działania wielu rejestrujących tą samą substancję wynika z art. 11 i art. 19 rozporządzenia REACH. Członkami konsorcjów są podmioty gospodarcze objęte obowiązkiem rejestracyjnym w zakresie jednej i tej samej grupy substancji, mające siedzibę w różnych krajach Unii Europejskiej. Konsorcja te zawiązywane są zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak i poza ale w obrębie Wspólnoty.

Podstawę i zakres ich działania regulują umowy cywilnoprawne zwane najczęściej umowami powołania konsorcjum. Celem konsorcjów jest współpraca i dzielenie się zasobami ludzkimi, naukowymi i finansowymi ukierunkowanymi na spełnienie wymagań rozporządzenia REACH. Umowy konsorcjum stanowią wygodne narzędzie do realizacji obowiązków nałożonych rozporządzeniem o REACH, zmniejszają intensywność pracy członków i jednocześnie zapewniają kontrolę nad kosztami i je minimalizują, zapewniają dostęp do najlepszych jakościowo badań i jednocześnie ochronę informacji poufnych. Umowa konsorcjalna nie wiąże członków wspólną osobowością prawną.

Administracją Konsorcjum zajmuje się podmiot zewnętrzny będący osobą fizyczną lub prawną określany mianem „Sekretariatu” lub „Menadżera projektu”. Podmiot ten zaangażowany jest przez Konsorcjum w ramach odrębnej Umowy o usługi zarządzania Konsorcjum, którą to umowę w imieniu członków zawiera Spółka Wiodąca wyznaczona w ramach umowy konsorcjalnej m.in. do złożenia w imieniu innych Członków wniosku o rejestrację. Umowa ta stanowi załącznik do umowy powołania Konsorcjum. Większość kosztów związanych z funkcjonowaniem Konsorcjum wg umownego założenia jest fakturowana przez Sekretariat według określonego klucza na poszczególnych członków-uczestników konsorcjum.

Spółka w celu realizacji obowiązków nałożonych przez rozporządzenie REACH została członkiem Konsorcjum na podstawie umowy konsorcyjnej zawartej w maju 2008 roku w zakresie rejestracji krzemianów rozpuszczalnych. Umowa została zwarta na czas określony do dnia 01 grudnia 2022 r.

Według umowy organami Konsorcjum są:

1. Komisja Nadzorująca (organ decyzyjny Konsorcjum),
2. Komisja Techniczna (organ odpowiedzialny za kierowanie i/lub przeprowadzanie prac technicznych),
3. Menadżer projektu (jednostka prawna odpowiedzialna za codzienne zarządzanie Konsorcjum, mianowana przez Komisję Nadzorującą),
4. Grupy Zadaniowe (powołuje Komisja Nadzorująca włączając je w opracowywanie Podstawowych Danych wymaganych dla każdej określonej substancji objętej przez Konsorcjum).
   
   

Pomiędzy poszczególnych członków Konsorcjum zgodnie z umową Konsorcjum dzielone są następujące koszty:

1. administracyjne powstałe w wyniku zarządzania Konsorcjum (w tym usługi Sekretariatu),
2. powoływania się na badania do celów rejestracji,
3. opracowania nowych badań,
4. wspólne opracowania nowych badań,
5. zmienne związane z zarządzaniem Konsorcjum.
   
   

Spółka od stycznia 2009 roku do października 2011 ponosiła następujące koszty związane z rejestracją krzemianów:

1.koszty ponoszone bezpośrednio przez Spółkę niezależne od udziału w Konsorcjum

1. koszty badań fizykochemicznych substancji
2. koszty związane z identyfikacją substancji
3. koszty tłumaczeń
4. koszty rejestracji substancji
5. koszty przygotowania dossier rejestracyjnego raportów bezpieczeństwa chemicznego (CSR)

2.koszty związane z udziałem w Konsorcjum fakturowane przez Sekretariat

1. jednorazowa oplata za włączenie do Konsorcjum na poczet kosztów eksploatacyjnych
2. koszty administrowania Konsorcjum przez Sekretariat (obsługa prawna, fakturowanie, zarządzanie finansami, koszty osobowe).
   
   

Od momentu zakończenia procesu rejestracji krzemianów Spółka odnosi w koszty działalności amortyzację w/w wartości niematerialnej i prawnej. Amortyzacja dokonywana będzie przez 5 lat. Uzasadnieniem przyjęcia takiego okresu amortyzacji jest osiągnięcie w tym okresie przychodu z obrotu zarejestrowanymi substancjami który w pełni zrekompensuje poniesione na ten cel wydatki. Pozostałe wydatki nie mające bezpośredniego związku z rejestrowaną substancją Spółka zaliczyła w koszty podatkowe w dacie ich poniesienia, tj. na dzień ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury lub innego dowodu (rachunku).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki związane z REACH kwalifikowane zgodnie z obowiązującą w Spółce Polityką Rachunkowości do kosztów ogólnych odnoszonych bezpośrednio w koszty działalności, winny być podatkowo rozpoznawalne jako koszty pośrednie w dacie ich poniesienia, czyli w momencie ujęcia kosztów w księgach rachunkowych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W opisanym stanie faktycznym ponoszone koszty REACH warunkują w przyszłości osiąganie przez Spółkę przychodów z tytułu obrotu zarejestrowanymi substancjami na terytorium Unii. Tym samym wydatki Spółki z tego tytułu (pytanie 1 i 2) związane są z działalnością gospodarczą Spółki i nie wymienione w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 16 ust. l, stanowią koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie wydatki te, jako niezwiązane z konkretnym przychodem Spółki stanowią stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych koszt pośredni.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego w przyjętej w Spółce Polityce Rachunkowości wydatki (koszty) związane w REACH podzielono na:

1. wydatki wykazujące bezpośredni związek z rejestrowanymi substancjami tworzące wartość niematerialną i prawną aktywowaną w koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych. Należą do nich: koszty badań uzupełniających właściwości fizykochemiczne substancji niebezpiecznych, udział w kosztach przygotowania dokumentacji rejestracyjnej i Raportów Bezpieczeństwa Chemicznego, koszty tłumaczeń dokumentacji REACH, koszty badań fizykochemicznych substancji, koszty związane z prawem do użytkowania wyników badań, koszty związane z identyfikacją substancji, koszty usług konsultacyjnych w zakresie w jakim można je przypisać do konkretnej substancji, koszty uzyskania zezwoleń - dla substancji niebezpiecznych, koszty rejestracji substancji. Jednocześnie grupa tych wydatków nie stanowi wartości niematerialnej i prawnej w świetle art. 16b ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych,
2. wydatki ogólne, których nie można przypisać do konkretnych rejestrowanych substancji odnoszonych w koszty działalności w dacie ich poniesienia. Należą do nich: jednorazowe opłaty za włączenie do konsorcjum (wpisowe), koszty związane z administrowaniem Konsorcjum przez Sekretariat - obsługa prawna, fakturowanie, zarządzanie finansami, koszty osobowe itp.
   
   

Druga grupa wydatków ponoszonych przez Spółkę, nie wykazująca bezpośredniego związku z rejestrowaną substancją, a więc w świetle powyższego nie kwalifikowana do wartości niematerialnych i prawnych, winna być rozpoznawana w kosztach podatkowych jednorazowo w dacie ich poniesienia, za którą to datę uznaje się w świetle art. 15 ust. 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku), albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury.

W świetle powyższego stanowisko Spółki w zakresie postawionego pytania jest następujące: wydatki związane z REACH kwalifikowane przez Spółkę do bieżących kosztów działalności, należy rozpoznać podatkowo jako koszty pośrednie, potrącalne w dacie ich poniesienia, a więc w dniu na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) lub innego dowodu w przypadku jej braku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania Nr 1 wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.