INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2012 r. (data wpływu 15 października 2012 r.) – dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wstępnej opłaty leasingowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów podatkowych wstępnej opłaty leasingowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 2 października 2012 r. Nr ITPB3/423-541/12-2/AW wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 15 października 2012 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości – magazynu wysokiego składowania z częścią socjalno-biurową. Budowa magazynu została opłacona w znacznej części z kredytu inwestycyjnego. Niestety, spłata kredytu stanowi dla Wnioskodawcy znaczne obciążenie i poszukuje on alternatywnych źródeł finansowania. W związku z powyższym Wnioskodawca rozważa możliwość skorzystania z leasingu zwrotnego – leasingu operacyjnego. Leasing zwrotny stanowi szczególną odmianę transakcji leasingu. Jego istotą jest powiązanie umowy leasingu z poprzedzającą ją umową sprzedaży. Leasingobiorca sprzedaje nabyte przez siebie środki inwestycyjne firmie leasingowej, z równoczesnym zastrzeżeniem dla siebie prawa jego dalszego użytkowania na warunkach ustalonych w umowie leasingu. Według tej formuły przedmiotem umowy jest zamiana prawa własności danego dobra na takie prawo, które pozwoli na korzystanie z niego po cenie, która odzwierciedla jego bieżącą wartość rynkową. Od chwili zawarcia umowy sprzedaży właścicielem przedmiotu, w sensie prawnym, jest finansujący (nabywca). Mimo sprzedaży danej rzeczy korzystający nadal z niej korzysta, jako posiadacz, na podstawie umowy leasingu.

Tak więc, w celu poprawienia płynności finansowej przedsiębiorstwa i uwolnienia zamrożonych środków finansowych Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość – magazyn wysokiego składowania – firmie leasingowej, by następnie korzystać z niego na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Zgodnie z ofertą firmy leasingowej, Wnioskodawca, jako potencjalny leasingobiorca będzie zobowiązany do uiszczenia opłaty wstępnej (inicjalnej), która została przez leasingodawcę skalkulowana w wysokości wyższej od pozostałych rat leasingowych. Jest to opłata za udostępnienie przedmiotu leasingu, warunkująca zawarcie umowy i wydanie przedmiotu leasingu.

Nieruchomość, która będzie stanowić przedmiot leasingu podlegać będzie odpisom amortyzacyjnym u finansującego. Umowa leasingowa zostanie zawarta na 15 lat i będzie obejmowała 180 miesięcznych rat leasingowych. Suma opłat, które zostaną ustalone w umowie leasingu pomniejszona o należny podatek od towarów i usług wynosić będzie 150,66% wartości początkowej przedmiotu leasingu, w tym:

• opłata wstępna netto stanowić będzie 40% wartości początkowej przedmiotu leasingu,
• suma 180 miesięcznych rat leasingowych netto stanowić będzie 78,66% wartości początkowej przedmiotu leasingu,
• opłata końcowa netto stanowić będzie 32% wartości początkowej przedmiotu leasingu.

Leasingodawca nie korzysta i na dzień zawarcia umowy nie będzie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, przysługujących na podstawie:

• art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
• art. 23 i 37 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym.

Opisując charakter opłaty wstępnej Jednostka wyjaśnia, że będzie ona miała charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, niezależnej od pozostałych rat leasingowych uiszczanych w trakcie trwania umowy, zaś jej poniesienie będzie warunkiem koniecznym dla rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Opłata wstępna nie będzie miała charakteru należności z tytułu używania przedmiotu leasingu. Nie będzie przypisana, ani zależna od okresu trwania leasingu (zarówno umówionego, jak i faktycznego). Nie będzie podlegać zaliczeniu na poczet zapłaty za używanie przedmiotu leasingu w okresach trwania leasingu. W propozycji umowy leasingowej przedstawionej przez leasingodawcę nie znajduje się zapis, zgodnie z którym przedmiotowy wydatek miałby stanowić opłatę na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania.

Opłata wstępna nie będzie zatem związana już z samym wykonywaniem umowy leasingu rozumianym jako użytkowanie przedmiotu leasingu w określonym czasie, lecz warunkuje skuteczność (rozpoczęcie realizacji) umowy leasingu. Nie przypadkowo opłata wstępna jest znacząco wyższa od miesięcznych rat leasingowych. Taka jej wysokość warunkujezainteresowanie leasingodawcy (finansującego) udziałem w transakcji leasingu zwrotnego ograniczając jego ryzyko i zaangażowanie finansowe. W tym sensie opłata inicjalna i jej taka, a nie inna wysokość, warunkuje dojście do skutku planowanej transakcji. W tym sensie opłata wstępna jest związana z etapem przygotowania i zawarcia umowy leasingu, z tym, że te wstępne etapy nie wykroczą oczywiście czasowo poza dany rok podatkowy. Opłata warunkuje rozpoczęcie realizacji tej umowy i jest w tym sensie wynagrodzeniem za możliwość skorzystania z leasingu na oferowanych warunkach. Należność ta nie będzie stanowić kaucji gwarancyjnej, ani zabezpieczającej finansującego, i jak już zaznaczono nie ma charakteru zwrotnego. Natomiast w sensie ekonomicznym ogranicza oczywiście ryzyko finansującego (zapewniając już na wstępie pokrycie znaczącej części kosztu zakupu – „wkład własny”), dzięki czemu finansujący jest skłonny zaoferować usługę leasingu i zawrzeć umowę z Wnioskodawcą. Należność ta nie będzie też dotyczyć kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zapłata wstępnej opłaty leasingowej – opłaty inicjalnej – może zostać ujęta w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo, bezpośrednio w dacie jej poniesienia...

Zdaniem Wnioskodawcy, wstępna opłata leasingowa powinna zostać zaliczona do kosztów jednorazowo, bez konieczności rozliczania jej w czasie. Dotyczyć ona będzie bowiem nie tyle samego trwania usługi leasingu, lecz w ogóle prawa do skorzystania z niego, skoro od jej uiszczenia uzależnione będzie zawarcie umowy i wydanie przedmiotu leasingu. Pojęcie opłaty wstępnej nie zostało zdefiniowane, dlatego jej charakter trzeba wywieść z funkcji, jaką spełnia w procesie zawierania umowy leasingu. Wstępna opłata leasingowa jest opłatą o charakterze samoistnym. Jest bezzwrotna i niezależna od rat leasingowych uiszczanych w okresie trwania umowy. W rezultacie należy ją wiązać nie tyle z całą umową, co z momentem jej zawarcia. Uiszczenie opłaty wstępnej jest warunkiem koniecznym skutecznego rozpoczęcia realizacji umowy leasingu. Jest to opłata dotycząca czynności jednorazowej, a więc nieprzekraczającej roku podatkowego. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opłata wstępna stanowić będzie koszt pośredni i winna być zaliczona w koszty uzyskania przychodów w roku jej poniesienia.

Na poparcie swojego stanowiska Jednostka powołuje bogate orzecznictwo sądów administracyjnych na przykład: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2010 r., sygn. akt II FSK 1733/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 547/11, wyrok NSA z dnia 19 marca 2010 r. sygn. akt II FSK 1731/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 5 października 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 633/09, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 59/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.