INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z dnia 3 lipca 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Parafii, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 08 sierpnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia, czy nabyta przez Parafię nieruchomość stanowi środek trwały Parafii – jest prawidłowe,
• ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• ustalenia, czy nabyta przez Parafię nieruchomość stanowi środek trwały Parafii,
• ustalenia wartości początkowej środka trwałego,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 30 lipca 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-555/12/MS wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia dokonano w dniu 08 sierpnia 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Parafia prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości, które stanowią jej własność. Parafia w 1994 r. wystąpiła o wszczęcie postępowania regulacyjnego w przedmiocie przywrócenia własności nieruchomości. W toku postępowania regulacyjnego ustalono, że przedmiotowa nieruchomość była wpisana do przedwojennych ksiąg wieczystych jako własność Parafii Ewangelicko – Unijnej.

Na mocy ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu kościelnych osób prawnych stają się z mocy prawa ich własnością, jeżeli były własnością parafii (gmin, zborów) Kościołów Ewangelicko - Unijnych (art. 39 ust. 1 pkt 2). Parafia rozpoczęła swą powojenną działalność w kwietniu 1945 r. i przejęła na mocy ustawy przedmiotową nieruchomość. Po wojnie nieruchomość ta została znacjonalizowana i stanowiła własność Gminy. Zarząd Miasta w toku postępowania regulacyjnego nie zgłosił zastrzeżeń co do możliwości zwrócenia własności Parafii. Nieruchomość została zwrócona Parafii prawomocnym orzeczeniem Komisji Regulacyjnej w dniu 21 września 1995 r.

Obecnie niniejsza nieruchomość służy Parafii do działalności gospodarczej w charakterze usług najmu i stanowi jej środek trwały. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość, o której mowa w przedmiotowym wniosku została przekazana przez Parafię do użytkowania w działalności gospodarczej w roku 1997.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przedmiotowa nieruchomość faktycznie stanowi środek trwały Parafii w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

W jaki sposób należy ustalić wartość początkową środka trwałego na dzień odzyskania własności i czy odpisy amortyzacyjne ustalone na podstawie art. 16i stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop w przypadku wykorzystania nieruchomości na cele komercyjne...

Zdaniem Wnioskodawcy, odzyskana nieruchomość stanowi środek trwały jednostki, gdyż spełnia przesłanki określone art. 16a tj. jest własnością podatnika, została nabyta lub wytworzona we własnym zakresie, jest kompletna i zdatna do użytku w dniu przyjęcia do używania. Należy ją wpisać do ewidencji środków trwałych i wyznaczyć plan amortyzacji.

Wartość początkową nieruchomości należy ustalić zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o pdop i powinna odpowiadać wartości rynkowej.

Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji (lub sporządzenia wykazu), to wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika.

W podobnym tonie wyraził się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w swej interpretacji indywidualnej o sygnaturze IPPB1/415-71/09-2/ES. Zauważył on, że wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia, a jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu środków trwałych, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia.

Jako, że przedmiotowa nieruchomość zawsze należała do podatnika, a prawomocnym orzeczeniem Komisji Regulacyjnej jedynie zwrócono jej władztwo ekonomiczne nad nieruchomością, to odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop gdyż w chwili obecnej Parafia wykorzystuje nieruchomość na potrzeby działalności gospodarczej.

Bez znaczenia jest tutaj fakt, że dochód z działalności gospodarczej Parafia zwalnia z opodatkowania podatkiem dochodowym na mocy art. 17 ust. 4a. Podatnik zwalnia jedynie wypracowany dochód, a więc różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodów, którymi zdaniem podatnika, są m.in. odpisy amortyzacyjne naliczone od wartości zwróconej nieruchomości.

Tym samym nie mają tutaj zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 63, które mówią, że nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw bądź dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego lub nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Parafia prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości, które stanowią jej własność. Jedna z nieruchomości po wojnie została znacjonalizowana i stanowiła własność Gminy. Nieruchomość, o której mowa we wniosku została przez parafię przejęta na mocy 39 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323 ze zm.).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz. U. Nr 6, poz. 35 obowiązującego do dnia 31 grudnia 2000 r.) za środki trwałe uznaje się, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. nieruchomości (grunty, budowle i budynki, w tym także lokale będące odrębną własnością),
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z powołanego przepisu wynika zatem, że aby określony składnik majątkowy mógł być zaliczony do środków trwałych musi spełniać łącznie następujące warunki:

• musi być własnością lub współwłasnością podatnika,
• musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• okres jego użytkowania musi być dłuższy niż rok,
• musi być wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
  
  

Stosownie do § 5 ww. rozporządzenia, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują, z zastrzeżeniem ust. 4 i 6, odpisów amortyzacyjnych od zaktualizowanej, zgodnie z rozporządzeniem wydanym na podstawie ustawy wymienionej w § 1 ust. 1, wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 2 i 3.

Jak wynika z wniosku odzyskana przez Wnioskodawcę nieruchomość spełnia wszystkie powołane wyżej kryteria. Stanowisko w tym zakresie jest zatem prawidłowe.

Przechodząc do oceny stanowiska w zakresie sposobu ustalania wartości początkowej należy stwierdzić, że w myśl § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z § 7-10, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3 500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3 500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem § 2 ust. 3 i § 3 ust. 3, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z § 7-10 albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej albo w miesiącu następnym.

Zgodnie z § 6 ust. 1 cyt. rozporządzenia, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2, 3 i 6-15, uważa się:

1. w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia,
2. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia,
3. w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,
4. w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólnika, w tym także gdy jako wkład wnoszone jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z tym że suma wartości wszystkich składników, stanowiących wkład pieniężny i niepieniężny, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów; w przypadku gdy wkład niepieniężny pochodzi z zagranicy, suma wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowiących ten wkład, nie może być wyższa od nominalnej wartości udziałów objętych za wkład niepieniężny ani od wartości rynkowej tych składników majątku z dnia objęcia udziałów.
   
   

Powołany wcześniej § 5 ust. 3 wyraźnie stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej, zaś sposób jej ustalania normuje § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, który wymienia formy nabycia składnika majątkowego i, w zależności od tej formy, wskazuje sposoby ustalania wartości początkowej środka trwałego.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej, nieruchomości lub ich części pozostające w dniu wejścia w życie ustawy we władaniu kościelnych osób prawnych stają się z mocy prawa ich własnością, jeżeli były własnością parafii (gmin, zborów) Kościołów Ewangelicko-Unijnych, Kościoła Staroluterskiego, Ewangelickiego Kościoła wyznań augsburskiego i helweckiego oraz Braci Morawskich (Hernhutów). Z kolei z art. 39 ust. 2 tej ustawy wynika, iż stwierdzenie przejścia własności nieruchomości lub ich części, o których mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji wojewody. Natomiast w myśl art. 39 ust. 3 ww. ustawy, nabycie własności nieruchomości lub ich części na podstawie ust. 1 jest wolne od podatków i opłat z tym związanych, a wynikające z niego wpisy do ksiąg wieczystych i ich zakładanie są wolne od opłat.

W świetle powyższego w sprawie zastosowanie zatem znajdzie § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, bowiem jak wynika z cytowanego wyżej art. 39 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (…) nabycie nieruchomości w trybie art. 39 ust. 1 pkt 2 tej ustawy jest nabyciem nieodpłatnym. Wartością początkową środka trwałego (nieruchomości, o której mowa we wniosku) będzie zatem wartość rynkowa z dnia jego nabycia.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1997 r. (t.j. Dz. U. z 09 listopada 1993 r., Nr 106, poz. 482 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5.

Odnosząc się zatem do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od ustalonej w sposób wskazany powyżej wartości początkowej środka trwałego, należy zauważyć, iż na mocy art. ustawy dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych został dodany z dniem 1 stycznia 2000 r. art. 16 ust. 1 pkt 63) lit. a) z którego wynika, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli nabycie to nie stanowi przychodu w naturze albo dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego. Ponadto, co istotne w niniejszej sprawie, ww. ustawa nie zawierała przepisu przejściowego z którego wynikałoby, iż przepis ten nie ma zastosowania do środków trwałych nabytych przed wejściem w życie tego przepisu. Mając na uwadze, iż jak wynika z cytowanego wyżej art. 39 ust. 3 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej nabycie nieruchomości jest wolne od podatków, dokonywane odpisy amortyzacyjne, począwszy od 1 stycznia 2000 r., nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• ustalenia, czy nabyta przez Parafię nieruchomość stanowi środek trwały Parafii – jest prawidłowe,
• ustalenia wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.