INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2012 r. (data wpływu 17 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie przekazania do majątku objętego wspólnością ustawową, Wnioskodawca stał się wraz z małżonką właścicielem nieruchomości niezabudowanej położonej w Gminie X. o nr działki 105/1.

Nieruchomość objęta jest księgą wieczystą i stanowiła grunty orne.

Na podstawie uchwały Rady Gminy z dnia 8 września 2009 r. nastąpiła zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka o nr 105/1 znalazła się w obszarze oznaczonym na rysunku planu zagospodarowania symbolem AG, tj. przeznaczonym pod działalność gospodarczą.

Została ona podzielona na pięć części.

Przeprowadzona przez Gminę zmiana ww. miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpiła bez udziału Wnioskodawcy i jego żony. Nie wnioskowali oni o jej przeprowadzenie. Jedną z nich w najbliższym czasie zamierzają sprzedać (ww. działkę nr 105/1).

Jak zaznaczył Zainteresowany, na nieruchomości tej nie prowadził on działalności gospodarczej ani rolnej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Za przedmiotową działkę odprowadzany jest podatek rolny.

Sprzedaż działki będzie zdarzeniem jednorazowym, wykonanym w ramach zwykłego zarządu własnym majątkiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości, oznaczonej nr działki 105/1 położonej w gminie X., będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem o towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Natomiast stosownie do ust. 2 cyt. przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe Wnioskodawca wskazał, że nie jest przedsiębiorcą i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Działka nr 105/1 stanowi jego majątek osobisty, który otrzymał w drodze darowizny od mamy.

Otrzymując przedmiotową działkę nie miał on zamiaru jej odsprzedaży, dlatego z tytułu jej sprzedaży nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w ww. art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ nie prowadzi on działalności gospodarczej, a za taką nie może być uznana jednorazowa sprzedaż działki stanowiącej część majątku osobistego, dokonana w ramach zwykłego zarządu prawem własności.

Zadaniem Zainteresowanego, w przedstawionej sytuacji brak jest podstaw do uznania, że taka sprzedaż nastąpi w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Tym samym nie zostaną spełnione przesłanki przewidziane w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT pozwalające uznać jednorazową czynność za wykonaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreślił, że zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 105/1 nastąpiła bez jego i jego żony udziału. Nie wpłynął on w tym zakresie na Gminę, która samodzielnie dokonała tej zmiany.

Zaznaczenia wymaga również to, że w celu sprzedaży przedmiotowej działki Zainteresowany nie podjął, i nie zamierza podjąć czynności, które mogłyby wskazywać, iż działa w tym zakresie jak profesjonalny podmiot zajmujący się obrotem nieruchomościami.

Reasumując, biorąc pod uwagę wyżej wymienione okoliczności, tj.: nabycie działki nr 105/1 nastąpiło w drodze darowizny, przedmiotowa działka stanowi część majątku osobistego, który nie był wykorzystywany dla prowadzenia działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, zatem nie może on być uznany za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Jednorazowa czynność sprzedaży działki z majątku osobistego w ramach zwykłego zarządu prawem własności w przedstawionych okolicznościach nie może być uznana za wykonaną z zamiarem realizowania czynności w sposób częstotliwy, tj. nie może być uważana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla działki nr 105/1 nastąpiła bez udziału Zainteresowanego i jego żony.

Planując sprzedaż ww. nieruchomości nie podejmował on i nie zamierza podejmować z żoną czynności, które podejmowane są przez profesjonalne podmioty zajmujące się obrotem nieruchomościami.

Planowana sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W opinii Wnioskodawcy powyższe stanowisko potwierdza zarówno orzecznictwo polskich sądów administracyjnych (patrz wyrok NSA z dnia 18 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1536/10) jak i Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (patrz wyrok ETS z dnia 15 września 2011 r. wydany w połączonych sprawach C-180 i C-181).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca na podstawie darowizny od matki stał się właścicielem działki niezabudowanej o nr 105/1, która stanowiła grunty orne. Na podstawie uchwały Rady Gminy nastąpiła zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka ta znalazła się w obszarze przeznaczonym pod działalność gospodarczą. Nieruchomość ta została podzielona na pięć części. Jedną z nich w najbliższym czasie Zainteresowany wraz z żoną zamierzają sprzedać.

Jak wskazał Wnioskodawca na nieruchomości tej nie prowadził działalności gospodarczej, ani rolnej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, za przedmiotową działkę odprowadzany jest podatek rolny. Otrzymując tę działkę nie miał zamiaru dalszej jej odsprzedaży. Zainteresowany, wraz z żoną, nie mieli wpływu na zmianę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki nr 105/1.

Wnioskodawca zaznaczył także, że w celu sprzedaży przedmiotowej działki nie podjął i nie zamierza podjąć czynności, które mogłyby wskazywać, iż działa w tym zakresie jak profesjonalny podmiot zajmujący się obrotem nieruchomościami.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz powyższy opis sprawy wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy opisanych działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika. Zainteresowany - jak sam twierdzi - nie wykorzystywał nieruchomości w działalności gospodarczej oraz w działalności rolniczej. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowy grunt otrzymał w drodze darowizny od matki i nie miał zamiaru jego dalszej odsprzedaży.

Uwzględniając powyższe tut. Organ stwierdza, że nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem Zainteresowany sprzedając wymienioną działkę korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę nieruchomości cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż nieruchomości oznaczonej nr działki 105/1 położonej w gminie T. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tut. Organ informuje ponadto, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Podkreślić zatem należy, że w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla małżonki Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.