INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2012 r. (data wpływu – 3 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 marca 1982 r. dokonał Pan na podstawie aktu notarialnego zakupu lokalu mieszkalnego nr 14/1 o powierzchni 121,63 m2. Cena zakupu obejmowała oprócz ww. lokalu również części wspólne budynku, w tym powierzchnię strychową w wysokości 25% części ogółem. W związku z zaistniałymi trudnościami interpretacyjnymi rodzącymi nieporozumienia międzysąsiedzkie, a dotyczącymi części wspólnych, dokonano w dniu 19 kwietnia 2001 r. w formie aktu notarialnego częściowego zniesienia współwłasności, określono przynależną, dokładną lokalizację i powierzchnię pomieszczeń strychowych poszczególnych lokatorów. Na skutek tej czynności prawnej do lokalu nr 14/1 dołączono powierzchnię strychową o powierzchni 40,17 m2, a zatem wielkość tegoż mieszkania wzrosła do 161,80 m2 (121,63 m2+40,17 m2).

Po uzyskaniu zgody współlokatorów oraz urzędów administracyjnych, rozpoczął Pan roboty remontowe i adaptacyjne lokalu oraz przynależnej części strychowej na cele mieszkaniowe dla syna. Nad poziomem podłogi przynależnej części strychowej wygospodarowano antresolę o powierzchni 13,55 m2. Prace te zakończył Pan w maju 2010 r. Po dokonaniu odbioru końcowego przez Państwowy Nadzór Budowlany, decyzją właściwego Starosty z dnia 30 czerwca 2010 r. wyremontowane i zaadaptowane na cele mieszkaniowe przynależne pomieszczenie strychowe uzyskało status samodzielnego lokalu mieszkalnego.

W następstwie powyższego, w dniu 14 lipca 2010 r. dokonano notarialnego podziału lokalu nr 14/1 o dotychczasowej powierzchni 161,80 m2, na dwa oddzielne lokale, tj. nr 14/1 na parterze i Nr 145 uzyskany w wyniku adaptacji. Ze względów rodzinnych – zmiana adresu zamieszkania syna – w dniu 24 lipca 2012 r. dokonał Pan sprzedaży zaadaptowanego lokalu nr 14/5.

Uzyskane w wyniku sprzedaży środki finansowe przekazał Pan w formie darowizny synowi z przeznaczeniem na cele remontu nabytej przez niego innej nieruchomości.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku sprzedaży wspomnianego lokalu mieszkalnego przysługuje Panu zwolnienie od podatku...

Zdaniem Pana, zbycie nieruchomości nie nastąpiło przed upływem pięciu lat, w którym nastąpiło kupno lub wybudowanie, o czym stanowi art . 10 ust . 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec czego uzyskany w ten sposób przychód wolny jest od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pana stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 przytoczonej ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z powyższego wynika, że przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem decydujące znaczenie w kwestii określenia skutków podatkowych takiej transakcji ma moment nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, ze zm.) samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi" (art. 2 ust. 4 ww. ustawy).

W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali (art. 3 ust. 1 ww. ustawy).

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Na podstawie art. 3 ust. 4 ww. ustawy do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie, oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych.

Jak wynika z zaistniałego stanu faktycznego w dniu 9 marca 1982 r. dokonał Pan na podstawie aktu notarialnego zakupu lokalu mieszkalnego nr 14/1 o powierzchni 121,63 m2. Cena zakupu obejmowała oprócz ww. lokalu również części wspólne budynku, w tym powierzchnię strychową w wysokości 25% części ogółem. Następnie w dniu 19 kwietnia 2001 r. dokonano w formie aktu notarialnego częściowego zniesienia współwłasności, określono przynależną, dokładną lokalizację i powierzchnię pomieszczeń strychowych poszczególnych lokatorów. Na skutek tej czynności prawnej do lokalu nr 14/1 dołączono powierzchnię strychową o powierzchni 40,17 m2, a zatem wielkość tegoż mieszkania wzrosła do 161,80 m2 (121,63 m2+40,17 m2).

Po uzyskaniu zgody współlokatorów oraz urzędów administracyjnych, rozpoczął Pan roboty remontowe i adaptacyjne lokalu oraz przynależnej części strychowej na cele mieszkaniowe dla syna, które zakończył w maju 2010 r. Po odbiorze końcowym przez Państwowy Nadzór Budowlany, decyzją właściwego Starosty z dnia 30 czerwca 2010 r. wyremontowane i zaadaptowane na cele mieszkaniowe przynależne pomieszczenie strychowe uzyskało status samodzielnego lokalu mieszkalnego.

W następstwie powyższego, w dniu 14 lipca 2010 r. dokonano notarialnego podziału lokalu nr 14/1 o dotychczasowej powierzchni 161,80 m2, na dwa oddzielne lokale, tj. nr 14/1 na parterze i Nr 145 uzyskany w wyniku adaptacji. Ze względów rodzinnych – zmiana adresu zamieszkania syna – w dniu 24 lipca 2012 r. dokonał Pan sprzedaży zaadaptowanego lokalu nr 14/5.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w sytuacji opisanej we wniosku sprzedaż przedmiotowego lokalu mieszkalnego, która miała miejsce w dniu 24 lipca 2012 r. nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisu. W konsekwencji nie wystąpi również z tego tytułu, obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.