INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2012 r. (data wpływu 18 października 2012 r.), uzupełnionym w dniu 14 listopada 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komenda Policji, będąca państwową jednostką budżetową, dnia 16 listopada 2010 r. zawarła z …, reprezentowanym przez Zarząd …, pełniącym funkcję Instytucji Zarządzającej, na lata 2007-2013 umowę, dotyczącą dofinansowania projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego …, oś priorytetowa 4- „Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego”, działanie 4.1. - „Rozwój infrastruktury …”. Całkowita wartość projektu wynosiła 2.582.891,38 zł. Dofinansowanie ze środków …. to 75% wydatków, tj. 1.937.168,50 zł, natomiast 25% wydatków wynosił wkład własny Komendy, tj. 645.722,88 zł. Wydatki na realizację powyższego projektu pokrywane były ze środków ujętych w planie finansowym Komendy na 2011 r. W związku z tym, że Komenda prowadzi działalność, do której została powołana ustawą z 6 kwietnia 1990 r. – o Policji, jako umundurowana i uzbrojona formacja służąca społeczeństwu i przeznaczona do ochrony bezpieczeństwa oraz utrzymywania porządku publicznego, w celu wykonania ww. zadania musiała przeprowadzić postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego w trybie przetargu nieograniczonego. W jego wyniku wyłoniony został wykonawca, który zgodnie z postanowieniami umowy zrealizował cały projekt, a za wykonaną usługę obciążał Komendę fakturami VAT. Wydatki związane z opłacaniem tych „zakupów” stanowiły dla Komendy koszt brutto (brak możliwości odliczenia podatku VAT) i nie generowały kosztów uzyskania przychodów. Zrealizowane zadanie nie przynosi także przychodów opodatkowanych podatkiem od towarów i usług VAT.

Ponadto, w związku z realizowanym projektem, nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego, istniała możliwość odzyskania podatku VAT, w całości lub części, przez Komendę...

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji przedmiotowego projektu, jak i po jego zakończeniu, nie można odzyskać poniesionego podatku VAT, ponieważ realizowany projekt był jednym z zadań podstawowych Jednostki, a środki finansowe na jego realizację ujęte były w planie finansowym na 2011 r. Ponadto, w zakresie czynności, dla wykonywania których Komenda została powołana odrębnymi przepisami prawa, Komenda nie jest podatnikiem podatku VAT i nie ma prawa do rozliczania tego podatku.

Uzasadniając zajęte w sprawie stanowisko, Wnioskodawca wskazuje na przepis art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z którego wynika, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wnioskodawca sądzi, że wyłączenie władzy publicznej oraz urzędów je obsługujących z kategorii podatników ma charakter podmiotowo-przedmiotowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Jednocześnie wskazuje, że środki z których realizowany był projekt nie zaliczają się do środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, wymienionych w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT, a Komenda nie mogła otrzymać zwrotu przedmiotowego podatku, ponieważ nie spełniała części warunków, wynikających z rozdziału 9 tego rozporządzenia. W świetle powyższego Komenda Policji, będąca państwową jednostką budżetową powołana ustawą z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji – („Tworzy się Policję jako umundurowaną i uzbrojoną formację służącą społeczeństwu i przeznaczoną do ochrony bezpieczeństwa oraz do utrzymywania bezpieczeństwa i porządku publicznego”) do realizacji zadań takich, jak np.: ochrona życia i zdrowia ludzi, ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, wykrywanie przestępstw i wykroczeń – nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług VAT i nie przysługuje jej prawo do odliczenia- odzyskania kwoty podatku naliczonego, zawartego w fakturach dokumentujących wykonaną usługę (zakupy związane z przedmiotowym zadaniem).

Według Wnioskodawcy, należy również zauważyć, że Komenda – „Policja”, wykonuje także czynności spoza katalogu przypisanych zadań, wynikające z zawartych umów cywilno-prawnych (najem, dzierżawa) i wyłącznie te czynności, mające charakter cywilnoprawny, dają prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i tylko w tym zakresie Komanda jest podatnikiem podatku VAT. Uzyskane z tego tytułu dochody odprowadzane są na konto dochodów budżetu państwa, a podatek VAT do właściwego urzędu skarbowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług – z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zrealizował inwestycję w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego …, oś priorytetowa 4- „Rozwój infrastruktury społeczeństwa informacyjnego”, działanie 4.1. - „Rozwój infrastruktury …”. Jak wskazano, w związku z realizowanym projektem nie wystąpią czynności opodatkowane i nie będą świadczone usługi najmu.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że o ile realizowany projekt nie służył wykonywaniu czynności opodatkowanych, to w świetle brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację przedmiotowego projektu. Wnioskodawcy nie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w § 8 ust. 3 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.