INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Fundacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania darowizny przekazanej na rzecz Fundacji, którą założy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. ma zamiar założyć fundację, której to zadaniem będzie wybudowania i prowadzenie Muzeum Motoryzacji. Fundusze na ten cel przekaże Spółka.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych, możliwe jest odliczenie od podstawy opodatkowania darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego - organizacjom określonym w art. 3 ust. 2 i 3 wspomnianej ustawy, do których to organizacji niewątpliwe będzie należała fundacja, która ma zostać w przyszłości powołana.

Jednakże zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie fundacja może uzyskać status organizacji pożytku publicznego co najmniej po 2 latach nieprzerwanej działalności, także przez najbliższe 2 lata planowana fundacja nie będzie miała takiego statusu, a musi mieć środki na realizację swoich celów.

Natomiast art. 24 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie przewiduje, iż organizacją pożytku publicznego przysługuje na zasadach określonych w odrębnych przepisach zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca - Sp. z o.o. będzie działając w oparciu o art. 18 ust. 1 ustawy, mogła odliczyć od podstawy podatku od osób prawnych darowiznę, która ewentualnie zostałaby przekazana nowo powstałej fundacji w celu budowy muzeum dokumentującego historię motoryzacji (co jest jednym z celów fundacji oraz wypełnia przesłankę z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie), z zastrzeżeniem jednak, iż w czasie przekazywania darowizny na ww. cele fundacja nie będzie jeszcze miała statusu organizacji pożytku publicznego, chociaż niewątpliwe będzie prowadzona przez fundację już od chwili jej zarejestrowania działalność pożytku publicznego ...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przedmiotowa fundacja już od momentu jej zarejestrowania będzie prowadziła działalność pożytku publicznego (w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie), co więcej organizacja, która będzie obdarowywanym będzie fundacją (w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie).

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy powyżej opisane okoliczności będą wypełniały przesłanki z art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od osób prawnych przewidujących możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania darowiznę dokonaną na cele pożytku publicznego na rzecz organizacji prowadzących działalność pożytku publicznego.

W tym miejscu należy nadmienić, iż ustawodawca w rzeczonym przepisie oraz w regulacjach do których przepis ten odsyła nie stwierdził jednoznacznie, iż ewentualne odliczenie od podstawy opodatkowania przysługuje tylko w przypadku, gdy dana darowizna jest przekazywana na rzecz organizacji posiadającej status organizacji pożytku publicznego.

Z wykładni językowej przedmiotowych przepisów regulujących instytucję odliczenia darowizny od podstawy opodatkowania przewidzianą w ustawie o podatku od osób prawnych wynika, iż odliczenie darowizny może mieć miejsce nawet w przypadku, gdy dokonano jej na rzecz organizacji nie posiadającej jeszcze statusu organizacji pożytku publicznego, ale niewątpliwie prowadzącej takową działalność od dnia zarejestrowania oraz będącej w danym przypadku organizacją pozarządową - fundacją w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności pożytku i wolontariacie. Chociaż treść art. 22 i 24 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie może rodzić pewne wątpliwości co do trafności wyrażonego powyżej stanowiska.

W związku z powyższym powstała potrzeba wystąpienia z wnioskiem o interpretacje przedmiotowego stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Pod pojęciem darowizny należy, zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rozumieć umowę, mocą której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zatem umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli – i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Nie stanowią natomiast darowizny bezpłatne przysporzenia w wypadkach, gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu Cywilnego np.: użyczenie, nieodpłatne zniesienie współwłasności, nieodpłatne zlecenie, nieodpłatne przechowanie. W tych bowiem sprawach nawiązuje się miedzy stronami stosunek trwały, co nie jest właściwe umowie darowizny (art. 889 Kodeksu Cywilnego).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1.

Z przytoczonego przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

• obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy lub równoważna organizacja, określona w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
• być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (j.t. z 2010 r. Dz. U. Nr 234, poz. 1536 ze zm.).

I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 sfera zadań publicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1, obejmuje zadania w zakresie:

1. pomocy społecznej, w tym pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywania szans tych rodzin i osób; 1a) wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
2. działalności na rzecz integracji i reintegracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
3. działalności charytatywnej;
4. podtrzymywania i upowszechniania tradycji narodowej, pielęgnowania polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej;
5. działalności na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych oraz języka regionalnego;
6. ochrony i promocji zdrowia;
7. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
8. promocji zatrudnienia i aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy i zagrożonych zwolnieniem z pracy;
9. działalności na rzecz równych praw kobiet i mężczyzn;
10. działalności na rzecz osób w wieku emerytalnym;
11. działalności wspomagającej rozwój gospodarczy, w tym rozwój przedsiębiorczości;
12. działalności wspomagającej rozwój techniki, wynalazczości i innowacyjności oraz rozpowszechnianie i wdrażanie nowych rozwiązań technicznych w praktyce gospodarczej;
13. działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
14. nauki, szkolnictwa wyższego, edukacji, oświaty i wychowania;
15. wypoczynku dzieci i młodzieży;
16. kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego;
17. wspierania i upowszechniania kultury fizycznej;
18. ekologii i ochrony zwierząt oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego;
19. turystyki i krajoznawstwa;
20. porządku i bezpieczeństwa publicznego;
21. obronności państwa i działalności Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
22. upowszechniania i ochrony wolności i praw człowieka oraz swobód obywatelskich, a także działań wspomagających rozwój demokracji;
23. ratownictwa i ochrony ludności;
24. pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych i wojen w kraju i za granicą;
25. upowszechniania i ochrony praw konsumentów;
26. działalności na rzecz integracji europejskiej oraz rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami;
27. promocji i organizacji wolontariatu;
28. pomocy Polonii i Polakom za granicą;
29. działalności na rzecz kombatantów i osób represjonowanych;
30. promocji Rzeczypospolitej Polskiej za granicą;
31. działalności na rzecz rodziny, macierzyństwa, rodzicielstwa, upowszechniania i ochrony praw dziecka;
32. przeciwdziałania uzależnieniom i patologiom społecznym;
33. działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3, w zakresie określonym w pkt 1-32.

Art. 3 ust. 1 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie definiuje działalność pożytku publicznego jako działalność społecznie użyteczną, prowadzoną przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Organizacjami pozarządowymi – zgodnie z ust. 2 tego przepisu – są:

1. niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,
2. niedziałające w celu osiągnięcia zysku

• osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust. 4.

Ponadto działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez (art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie):

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego;
2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego;
3. spółdzielnie socjalne;
4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz.U. Nr 127, poz. 857 i Nr 151, poz. 1014), które:

• nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

Zatem zakres ulgi przewidzianej w ww. przepisach, związanej z darowiznami na rzecz organizacji pozarządowych nie uzależnia dokonania odliczenia od posiadania przez obdarowaną organizację formalnego statusu organizacji pożytku publicznego. Istotne jest, aby jednostka obdarowana prowadziła działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych i nie była jednostką sektora finansów publicznych - musi być spełniony warunek przekazania darowizny na rzecz organizacji pozarządowej, czyli m.in. podmiotowi nie będącemu jednostką sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów ustawy o finansach publicznych, która nie działa w celu osiągnięcia zysku.

Podkreślenia wymaga fakt, że w myśl z art. 18 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo art. 7a ust. 1.

Odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych,
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5 % oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.

Ponadto, w przypadku darowizn rzeczowych ustawodawca jednoznacznie wskazał, że wartość darowizny ocenia się według cen brutto (z uwzględnieniem podatku od towarów i usług). Stosownie bowiem do art. 18 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.

Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14. Przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 14 ust. 1 cyt. ustawy).

Reasumując, przepis art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadza warunku posiadania przez obdarowaną jednostkę statusu organizacji pożytku publicznego, ważne natomiast jest, aby obdarowana prowadziła działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych i nie była jednostką sektora finansów publicznych.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca zamierza przekazać darowiznę na rzecz fundacji, która przez co najmniej 2 lata od momentu założenia nie będzie miała statusu organizacji pożytku publicznego, z przeznaczeniem na cele określone w ustawie o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, tj. w szczególności na cele określone w powołanym przepisie w punkcie 16-tym – dotyczącym kultury, sztuki, ochrony dóbr kultury i dziedzictwa narodowego.

Mając na uwadze powyższe, zajęte przez Wnioskodawcę stanowisko w kwestii możliwości odliczenia od dochodu darowizny przekazanej fundacji, który to podmiot nie będzie miał statusu organizacji pożytku publicznego - jest prawidłowe.

Na marginesie sprawy zauważyć należy, że w kwestii dokumentowania dokonanej darowizny art. 18 ust. 1c stanowi, że odliczenie darowizn, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

W myśl art. 890 Kodeksu Cywilnego oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli świadczenie zostało spełnione. W przypadku przekazania nieruchomości wymagane jest zachowanie formy aktu notarialnego pod rygorem nieważności, ponieważ przedmiot darowizny wymaga zachowania tej szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.

Końcowo należy zauważyć, że zgodnie z art. 18 ust. 1k odliczenia darowizn, o którym mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1, nie można byłoby zastosować w przypadku, gdyby podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, jeżeli darowizna przekazana na rzecz fundacji, będzie spełniać wszystkie wyżej wymienione przesłanki, w tym samo przekazanie będzie miało charakter świadczenia nieekwiwalentnego i zostanie prawidłowo udokumentowane, będzie podlegała odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem do wysokości kwoty stanowiącej maksymalnie 10% dochodu darczyńcy.

Podkreślić należy, że tutejszy organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego. Przepisy te nie uprawniają do zajęcia (rozstrzygania) co do ekonomicznych aspektów działania Jednostki w planowanych zdarzeniach przyszłych bądź stanach faktycznych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Dlatego też pełna ocena możliwości odliczenia od dochodu darowizn, z uwzględnieniem przepisu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. spełnienia warunku przekazania darowizny na określone cele i określonym organizacjom, możliwa jest tylko w postępowaniu kontrolnym. Postępowanie to, w odróżnieniu od postępowania w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego jest postępowaniem dowodowym, w którym w wyniku zbadania okoliczności danej sprawy nastąpi ocena racjonalności działań Spółki.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym normuje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 187 § 1 ww. aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.