INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zmianami) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2011 r. (data wpływu 2 września 2011 roku), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania wydatku określonego w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na nabycie nowej technologii i możliwości skorygowania złożonych zeznań (deklaracji CIT-8) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2011 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia określonego w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Grupa Kapitałowa jest zintegrowanym pionowo koncernem naftowym, który zajmuje się poszukiwaniem i wydobyciem ropy naftowej, jej przerobem oraz sprzedażą hurtową i detaliczną wysokiej jakości produktów naftowych. Jest czołowym producentem i dostawcą na rynek m.in. benzyny bezołowiowej, oleju napędowego oraz paliwa lotniczego, a także liderem w produkcji i sprzedaży w Polsce olejów silnikowych, asfaltów modyfikowanych oraz parafin. Grupa jest właścicielem ogólnopolskiej sieci stacji paliw, funkcjonującej pod marką „L.”. Grupa (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest Spółką Akcyjną, której akcje notowane są od czerwca 2005 r. na Giełdzie Papierów Wartościowych (GPW). Spółka działa na terenie całej Polski oraz poza jej granicami. Wnioskodawca jest podmiotem dominującym Grupy.

W celu usprawnienia działalności Wnioskodawca nabył od kontrahentów zewnętrznych szereg wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na oprogramowanie komputerowe wraz z pracami wdrożeniowymi (nabycie praw do wiedzy technologicznej nastąpiło w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Korzystanie z przedmiotowego oprogramowania prowadzi do optymalizacji procesów wewnętrznych w Spółce oraz sprawniejszego świadczenia usług oraz ulepszenia oferowanych wyrobów, co w konsekwencji przekłada się na obniżenie kosztów i wzrost efektywności działalności Wnioskodawcy (szczegółowo korzyści płynące z korzystania z Oprogramowania zostały omówione w wydanych przez niezależną jednostkę naukową ekspertyzach na temat nowej technologii).

W latach 2006-2010 Wnioskodawca nabył i wdrożył w swojej działalności nowe technologie m.in. w postaci następujących systemów:

• A. (dalej: A.),
• zintegrowany system informatyczny S. (do roku 2009) oraz obecnie w wersji E. (dalej: Z.),
• S. (dalej: S.),
• komputerowy system wizualizacji i optymalizacji zużycia energii „M.” (dalej: M.); dalej łącznie: Oprogramowanie.

W roku 2005 Wnioskodawca dokonał częściowej płatności za oprogramowanie Z.

Wskazane Oprogramowanie wraz z wdrożeniem:

• jest wiedzą technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, wprowadzonych do ewidencji w latach 2006-2010,
• umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług oraz
• na moment wdrożenia w Spółce stanowiło technologię znaną i stosowaną na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat poprzedzających wdrożenie u Wnioskodawcy, co potwierdzają wydane 30 czerwca 2011 r., osobno dla A., Z., S. i M., pisemne opinie niezależnej od Wnioskodawcy jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. nr 96, poz. 615), w związku z czym spełnia warunki uznania za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy CIT.

Spółka wskazuje ponadto, iż ani w roku podatkowym nabycia, ani w roku poprzedzającym nabycie Oprogramowania, nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka nie otrzymała także w jakiejkolwiek formie zwrotu wydatków poniesionych na wskazane Oprogramowanie (kwota wydatków na nabycie Oprogramowania była zapłacona podmiotowi uprawnionemu w okresach wskazanych w przepisach art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W odniesieniu do Oprogramowania Wnioskodawca nie udzielił w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, natomiast wyłącznie w celu świadczenia przez Wnioskodawcę odpłatnie usług na rzecz spółek zależnych, niektórzy pracownicy tych spółek mają dostęp do Z. Nie została też ogłoszona upadłość Wnioskodawcy obejmująca likwidację majątku, ani Wnioskodawca nie został postawiony w stan likwidacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie Oprogramowania poprzez dokonanie stosownych korekt deklaracji CIT-8 za lata 2006-2010...
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do uwzględnienia w wydatkach do odliczenia od podstawy opodatkowania płatności dokonanych w 2005 r., dotyczących Oprogramowania ujętego w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych w 2006 r....

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacja indywidualną.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przedstawionym stanie faktycznym, w odniesieniu do wdrożeń, które miały miejsce w latach 2006-2010 będzie on uprawniony do skorzystania z możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie Oprogramowania w drodze korekt stosownych deklaracji CIT-8 (tj. deklaracji za lata 2006-2010, w tych bowiem latach poszczególne składowe Oprogramowania były wprowadzane do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych).

Powyższe stanowisko Spółki wynika z faktu, iż wszystkie składowe Oprogramowania (tj. A., Z., S. i M.) na moment ich wdrożenia w Spółce spełniały wszystkie przesłanki warunkujące możliwość zastosowania ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od okoliczności potwierdzenia innowacyjności Oprogramowania w opiniach wydanych w 2011 r.

Wnioskodawca wskazał, że w świetle art. 18b ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych podatnik jest uprawniony do zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii, przez które rozumie się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki. Ponadto, na podstawie art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych, przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.

Nabyte i wdrożone przez Wnioskodawcę Oprogramowanie:

• stanowi wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych,
• zostało nabyte w drodze umów o przeniesienie oraz korzystanie z praw do poszczególnych składników Oprogramowania,
• zostało opłacone na rzecz podmiotów uprawnionych w okresach wskazanych w przepisach art. 18b ust. 4 i 5 powołanej ustawy.

Wnioskodawca zaznacza ponadto, iż zgodnie z art. 18b ust. 8 pkt 1 oraz 3 cytowanej ustawy nie udzielił ani nie zamierza udzielić w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do tych nowych technologii oraz nie otrzymał zwrotu wydatków na te technologie w jakiejkolwiek formie.

Wnioskodawca korzysta z Oprogramowania we własnym zakresie (wewnątrz własnej struktury) oraz do celów świadczenia odpłatnych usług informatycznych na rzecz spółek zależnych.

W związku z przedmiotowymi usługami, wybrani pracownicy spółek zależnych mają możliwość wprowadzania danych do Z. i wykorzystywania jego funkcjonalności na potrzeby spółek zależnych i w zakresie niezbędnym do prawidłowego świadczenia usług informatycznych przez Wnioskodawcę (wprowadzone dane są następnie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do świadczenia usług informatycznych na rzecz tych podmiotów).

Jednocześnie jednak Wnioskodawca nie udziela beneficjentom usług informatycznych w żadnej formie lub części prawa do Oprogramowania - nowej technologii, w szczególności nie udziela sublicencji. Umożliwienie takiego korzystania z Z. nie stanowi przeniesienia praw ani udzielenia licencji.

Spełniona jest także przesłanka niedziałania na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia w roku podatkowym nabycia lub w roku poprzedzającym nabycie nowych technologii, zawarta w art. 18b ust. 3 cyt. ustawy.

Spółka podniosła ponadto, że, jak wynika z praktyki organów podatkowych, licencje na oprogramowanie komputerowe, które zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, służące m.in. usprawnieniu wewnętrznych procesów oraz przekładające się na możliwość świadczenia ulepszonych usług, co - podobnie jak fakt, iż zostały oparte na technologii, która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnie 5 lat zostało potwierdzone opinią jednostki naukowej w rozumieniu powołanych wyżej przepisów, stanowią nowe technologie, o których mowa w art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych, a tym samym mogą korzystać z możliwości odliczenia 50% poniesionych na nie wydatków od podstawy opodatkowania (zgodnie z art. 18b ust. 7 tej ustawy).

Powyższe stanowisko zostało przedstawione w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 marca 2010 r. (sygn. IPPB5/423-13/10-2/AM), w której organ potwierdził, iż w przypadku spełnienia wszystkich pozytywnych przesłanek wskazanych w art. 18b ustawy „Spółce przysługuje prawo do odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci wartości niematerialnej i prawnej jaką stanowi system komputerowy typu ERP".

Powyższe potwierdza także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 września 2009 r. (sygn. IPPB5/423-330/09-5/AM), a także interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 lipca 2009 r. (sygn. ILPB3/423-328/09-4/HS), w której potwierdzono możliwość skorzystania z ulgi na nowe technologie w odniesieniu, np. do systemów informatycznych wykorzystywanych do zarządzania firmą, logistyki, obsługi finansowo-księgowej oraz podtrzymywania relacji z klientami.

Jednocześnie Spółka wskazała na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 września 2010 r. (sygn. ILPB4/423-74/10-2/MC), w której organ zgodził się ze stanowiskiem podatnika, „że narzędzia technologiczne (np. systemu typu ERP Planowania Zasobów Przedsiębiorstwa) mające pośredni wpływ na udoskonalenie wewnętrznych procesów gospodarczych oraz produkcyjnych u podatnika, mimo, iż nie muszą prowadzić do zmiany produktu z uwagi na jego wystandaryzowany charakter, mogą stanowić nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem potwierdzenia ich innowacyjności oraz nowości (okresu stosowania w świecie) w formie opinii wydanej przez niezależną jednostkę naukową."

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowe Oprogramowanie, które przyczynia się zarówno do świadczenia udoskonalonych usług, produkowania udoskonalonych wyrobów oraz służy usprawnieniu szeregu procesów wewnątrz Spółki, spełnia jedną z przesłanek do zastosowania ulgi na nowe technologie.

Równocześnie, zgodnie z art. 18b ust. 6 ustawy odliczenie z tytułu zakupu nowej technologii powinno być dokonane w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki.

Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ponadto, na podstawie art. 18b ust. 5 ustawy, w przypadku przedpłat na nabycie nowych technologii dokonanych w roku poprzedzającym rok wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, przedpłaty uznaje się za poniesione w roku wprowadzenia nowej technologii do wspomnianej ewidencji. Na podstawie art. 18b ust. 7 ustawy ww. odliczenie nie może przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5.

Mając na uwadze powyższe przepisy, w opinii Spółki, odliczenie z tytułu zakupu nowej technologii powinno być dokonane w zeznaniu za rok podatkowy, w którym dana wartość niematerialna i prawna spełniająca przesłanki uznania jej za nową technologię została wprowadzona do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Odliczenie może być dokonane w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu:

• w formie przedpłat (zadatków) na poczet wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii, dokonanych w roku poprzedzającym rok, w którym nowa technologia została wprowadzona do ewidencji oraz
• płatności dokonanych w roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji.
• płatności dokonanych w roku podatkowym następnym po roku wprowadzenia nowej technologii do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-1284/09/JD).

Ponieważ Wnioskodawca nie dokonał odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, z uwzględnieniem art. 18b ust. 4, 5 oraz 6 ustawy, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku spełnienia przesłanek uznania powyższych systemów za nowe technologie w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy, będzie uprawniony do dokonania korekty zeznań za odpowiedni rok podatkowy. Powyższe zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 maja 2009 r. (sygn. ITPB3/423-166/09/DK) oraz w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 stycznia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-67/10/JD).

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 października 2010 r. (sygn. IPPB5/423-496/10-2/AM) wyraził stanowisko, zgodnie z którym „w sytuacji potwierdzenia przez niezależną jednostkę naukową (w rozumieniu wyżej powołanych przepisów) statusu nowej technologii odpowiedniej wartości niematerialnej i prawnej, Bank uzyska prawo do skorzystania z ulgi na nowe technologie poprzez korektę deklaracji CIT-8 za dany rok podatkowy z uwagi na fakt spełnienia wszystkich warunków niezbędnych ku temu, wskazanych w art. 18b ustawy CIT."

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku ze spełnianiem wszystkich przesłanek niezbędnych do odliczenia od podstawy opodatkowania kwoty stanowiącej nie więcej niż 50% poniesionych wydatków na nowe technologie, zgodnie z art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest on uprawniony do skorzystania z ulgi na nowe technologie, o której mowa w ww. przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez dokonanie korekt odpowiednich deklaracji CIT 8. W związku z powyższym uzasadnieniem Spółka wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska poprzez stosowną interpretację indywidualną, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.

Stosownie do art. 18b ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 września 2010 r.), za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważało się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 238, poz. 2390 i Nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. Nr 85, poz. 727 i Nr 179, poz. 1484).

Z dniem 1 października 2010 r. powyższa regulacja uległa zmianie i stanowi, że za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Wskazać należy, że w myśl art. 5 ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2010 r. Nr 226, poz. 1478), do odliczeń z tytułu ulgi na nowe technologie, o których mowa w art. 26c ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 oraz w art. 18b ust. 2 ustawy wymienionej w art. 2, dokonywanych przed dniem 1 października 2010 r. i po dniu 30 września 2010 r. mają zastosowanie zarówno opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2008 r. Nr 169, poz. 1049), jak i opinie wydane przez jednostki naukowe w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. Nr 96, poz. 615).

Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw (art. 18b ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia (art. 18b ust. 3 ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 18b ust. 4 ustawy, podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji (ust. 5 art. 18b). Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5 (…). (art. 18b ust. 6). Co istotne, odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5 (art. 18b ust. 7 ustawy).

Ponadto, w odniesieniu zaś do omawianej kwestii nabytych licencji na korzystanie z systemów informatycznych - licencji na oprogramowanie komputerowe wraz z pracami wdrożeniowymi, wskazać należy, że stosownie natomiast do brzmienia art. 16b ust. 1 pkt 5 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania licencje o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Licencje na korzystanie z systemu informatycznego, stanowią jeden ze szczególnych rodzajów utworów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (j.t. Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 1 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie (…). W sytuacji nabycia licencji do programów komputerowych przez jednostkę w celu wykorzystywania ich w działalności gospodarczej, a przewidywany okres ich ekonomicznej użyteczności jest dłuższy niż rok, ujmowane powinny być więc w ewidencji bilansowej jako wartości niematerialne i prawne na podstawie art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odpowiednio natomiast do treści art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia. Za cenę nabycia natomiast, zgodnie z art. 16g ust. 3 tejże ustawy uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 14 niniejszej ustawy, wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Wdrożenie systemu stanowi natomiast pewien proces, mający na celu jego zaadaptowanie na potrzeby jednostki. Będą to wszelkie działania polegające na instalacji oprogramowania oraz mające na celu dostosowanie oprogramowania do potrzeb podatnika, sprawdzenie poprawności działania systemu informatycznego u podatnika, czy też wprowadzenie ewentualnych poprawek przez firmę udzielającą licencji na użytkowanie systemu. Dopiero wiec jego zakończenie spowoduje, że podmiot uzyskuje możliwość użytkowania oprogramowania w bieżącej działalności. Powyższe przesądza, że do wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej jaką jest licencja na program komputerowy zalicza się nie tylko kwotę należną sprzedającemu, ale także inne wydatki związane z zakupem, naliczone do dnia przekazania składnika majątku do używania.

Zatem, kwota należna sprzedającemu licencję, jak również wydatki związane z wdrożeniem nowej technologii są elementem wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej. Tak ustalona wartość początkowa będzie wielkością podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania w roku podatkowym, w którym jednostka wprowadzi wartość niematerialną i prawną do ewidencji.

Reasumując, odliczeniu od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18, czyli po uwzględnieniu odliczeń przewidzianych w tym przepisie, podlegają wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Za nowe technologie, o których mowa w komentowanym przepisie uważa się natomiast wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych – szczególnie wyniki badań i prac rozwojowych – nabyte przez podatnika. Ponadto nabyta wiedza technologiczna powinna umożliwiać wytwarzanie nowych lub udoskonalonych produktów lub usług, a jej stosowanie na świecie musi być krótsze niż pięć lat. Podkreślenie wymaga, że okres stosowania – a nie istnienia – takiej wiedzy musi również potwierdzić opinia sporządzona przez niezależną jednostkę naukową.

Wskazać należy również, na co nie zwrócił Wnioskodawca, że przepis art. 2 pkt 9 ustawy o zasadach finansowania nauki określa, że jednostkami naukowymi są jednostki prowadzące w sposób ciągły badania naukowe lub prace rozwojowe:

• podstawowe jednostki organizacyjne uczelni w rozumieniu statutów tych uczelni,
• jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619),
• instytuty badawcze,
• międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• Polską Akademię Umiejętności,
• inne jednostki organizacyjne, niewymienione w lit. a-e, posiadające osobowość prawną i siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym przedsiębiorców posiadających status centrum badawczo-rozwojowego, nadawany na podstawie ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 oraz z 2010 r. Nr 75, poz. 473).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca w celu usprawnienia działalności nabył od kontrahentów zewnętrznych szereg wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na oprogramowanie komputerowe wraz z pracami wdrożeniowymi (nabycie praw do wiedzy technologicznej nastąpiło w drodze umowy o ich przeniesienie oraz korzystanie z tych praw). Korzystanie z przedmiotowego oprogramowania prowadzi do optymalizacji procesów wewnętrznych w Spółce oraz sprawniejszego świadczenia usług oraz ulepszenia oferowanych wyrobów, co w konsekwencji przekłada się na obniżenie kosztów i wzrost efektywności działalności Wnioskodawcy (szczegółowo korzyści płynące z korzystania z Oprogramowania zostały omówione w wydanych przez niezależną jednostkę naukową ekspertyzach na temat nowej technologii).

W latach 2006-2010 Wnioskodawca nabył i wdrożył w swojej działalności nowe technologie m.in. w postaci następujących systemów:

• A. (dalej: A.),
• zintegrowany system informatyczny S. (do roku 2009) oraz obecnie w wersji E. (dalej: Z.),
• S. (dalej: S.),
• komputerowy system wizualizacji i optymalizacji zużycia energii M. (dalej: M); dalej łącznie: Oprogramowanie.

W roku 2005 Wnioskodawca dokonał częściowej płatności za oprogramowanie Z.

Wskazane Oprogramowanie wraz z wdrożeniem:

• jest wiedzą technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, wprowadzonych do ewidencji w latach 2006-2010,
• umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalanie wyrobów lub usług oraz
• na moment wdrożenia w Spółce stanowiło technologię znaną i stosowaną na świecie przez okres nie dłuższy niż 5 lat poprzedzających wdrożenie u Wnioskodawcy, co potwierdzają wydane 30 czerwca 2011 r., osobno dla A., Z., S. i M., pisemne opinie niezależnej od Wnioskodawcy jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. nr 96, poz. 615), w związku z czym spełnia warunki uznania za nową technologię w rozumieniu art. 18b ust. 2 ustawy.

Spółka ani w roku podatkowym nabycia, ani w roku poprzedzającym nabycie Oprogramowania, nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia. Spółka nie otrzymała także w jakiejkolwiek formie zwrotu wydatków poniesionych na wskazane Oprogramowanie (kwota wydatków na nabycie Oprogramowania była zapłacona podmiotowi uprawnionemu w okresach wskazanych w przepisach art. 18b ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W odniesieniu do Oprogramowania Wnioskodawca nie udzielił w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii, natomiast wyłącznie w celu świadczenia przez Wnioskodawcę odpłatnie usług na rzecz spółek zależnych, niektórzy pracownicy tych spółek mają dostęp do Z. Nie została też ogłoszona upadłość Wnioskodawcy obejmująca likwidację majątku, ani Wnioskodawca nie został postawiony w stan likwidacji.

Jak wynika z przedstawionych w opisie stanu faktycznego okoliczności, nabyte systemy:

• stanowią wartości niematerialne i prawne (licencje), które zostały wprowadzone przez Spółkę do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych,
• wydatki składające się na wartość początkową oprogramowania były ponoszone w latach 2005–2010 i obejmowały wdrożenie oprogramowania (instalacja), udzielenie licencji na oprogramowanie,
• wydatki na nabycie systemu nie zostały Spółce zwrócone w żadnej formie,
• Spółka nie prowadziła działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności, stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie systemów na podstawie zawartych umów, będą kwalifikować się jako wydatki na nabycie nowej technologii w rozumieniu art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spełniając zatem kumulatywnie warunki określone w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka będzie miała prawo do zastosowania odliczenia od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, wydatków na nabycie nowych technologii, w wysokości określonej w art. 18b ust. 7 ustawy, a więc wydatków poniesionych w roku poprzedzającym rok wprowadzenia przedmiotowej wartości niematerialnej i prawnej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które stanowić będą zaliczki na nabycie nowej technologii, w tym dokonanie zapłaty za licencje i częściowo zapłaty za częściowe wykonanie usług wdrożeniowych, oraz wydatków poniesionych w roku wprowadzenia jej do tej ewidencji, tj. poniesionych wydatków, które stanowić będą pozostałe należności za zakup licencji i wdrożenie.

Dodatkowo należy również zwrócić uwagę na treść art. 18b ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który pozwala, w przypadku nabycia nowej technologii, na odstąpienie od zasady wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 48 ww. ustawy. Oznacza to, że z tytułu tych samych wydatków na nabycie nowej technologii podatnik może korzystać zarówno z prawa do odliczenia, jak i zaliczyć w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od tej technologii obliczane od pełnej kwoty poniesionych na ten cel wydatków.

W konsekwencji w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznać należy za prawidłowe.

Dodatkowo nadmienić należy, że przepisy ustawy Ordynacja podatkowa dopuszczają możliwość złożenia korekty zeznania rocznego. Wynika to z treści art. 81 § 1 ww. ustawy, zgodnie z którym jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Jednocześnie należy nadmienić, że stosownie do brzmienia art. 81 § 2 cyt. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Natomiast, w myśl art. 3 pkt 5 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach – rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Natomiast zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Na podstawie art. 75 § 1 i § 2 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej, w takiej sytuacji podatnikowi przysługuje prawo złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Przy czym, w myśl art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, w przypadkach, o których mowa w § 2 pkt l lit. a, podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Zaakcentowania wymaga również okoliczność, że wskazane przez Spółkę we wniosku interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektorów Izb Skarbowych zostały wydane w indywidualnych sprawach w określonych, odmiennych stanach faktycznych, a więc tylko do nich się odnoszą. Nie mają zatem charakteru powszechnie obowiązującej wykładni przepisów prawa podatkowego.

Tut. organ w ramach postępowania uregulowanego w Rozdziale 1a Ordynacji podatkowej, dokonał wyłącznie interpretacji mającego w sprawie zastosowania art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Istotą analizowanego przepisów jest sposób rozliczania skutków podatkowych nakładów ponoszonych na nabycie nowych technologii. Przy czym przepisy podatkowe nie definiują pojęcia wiedza technologiczna, prac rozwojowych, czy też badawczo-rozwojowych. Natomiast faktycznie kumulatywne spełnienie warunków określonych w art. 18b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mieści się w obszarze stanu faktycznego sprawy, nie zaś wykładni prawa materialnego ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zasady udowadniania okoliczności faktycznych w postępowaniu podatkowym normuje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. W szczególności dowodami takimi mogą być księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, z zastrzeżeniem art. 284a § 3, art. 284b § 3 i art. 288 § 2, oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej). Stosownie do art. 187 § 1 ww. aktu prawnego, organ podatkowy jest obowiązany zebrać i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Ocena kwestii udowodnienia danej okoliczności jest dokonywana na podstawie całości zgromadzonych dowodów (art. 191 tej ustawy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.