INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.06.2012 r. (data wpływu 21.06.2012 r.), uzupełnionym w dniu 10.09.2012 r.(data wpływu 13.09.2012 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 04.09.2012 r. (skutecznie doręczone w dniu 06.09.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sporządzania deklaracji podatkowych w związku ze świadczeniem usług transportowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.06.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sporządzania deklaracji podatkowych w związku ze świadczeniem usług transportowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10.09.2012 r., złożonym w dniu 10.09.2012 r. (data wpływu 13.09.2012 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu nr IPPP3/443-633/12-2/KT z dnia 04.09.2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma świadczy usługi transportu drogowego towarów dla kontrahentów z krajów UE jak również spoza Unii. Trasy poszczególnych przewozów są bardzo różne. Przebiegają na terenie państw członkowskich (np. Polska - Niemcy) jak również na trasach międzynarodowych (np. Niemcy - Rosja, Rosja - Białoruś).

Wartość usług transportowych (świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej) kwalifikowanych dla potrzeb podatku VAT jako NP, gdzie podatek rozlicza nabywca powyższych usług, przebiegających na wszystkich trasach (zarówno na terenie państw członkowskich jak i międzynarodowych), firma wykazywała (w latach 2010-2011) oraz wykazuje w roku 2012 w poz. 21 i 22 deklaracji VAT-7. Usługi transportu świadczone dla kontrahentów spoza Unii (np. z Rosji ) wykazywane były/są w poz. 21 deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w myśl obowiązujących przepisów, usługi dla kontrahentów unijnych świadczone na trasach międzynarodowych jak również na terenie państw członkowskich wykazywane były w latach 2010-2011 i są w roku 2012 w poz. 21 i 22 deklaracji VAT-7 i deklaracjach podsumowujących VAT-UE prawidłowo...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, iż powyższe usługi wykazywane były prawidłowo w poz. 21 i 22 deklaracji VAT-7 oraz w deklaracjach podsumowujących VAT-UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm. oraz - od dnia 26.08.2011 r. - t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie charakteru danej czynności a co za tym idzie, miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.07.2011 r.), na potrzeby stosowania rozdziału 3 w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Do dnia 30.06.2011 r. przepis art. 28a ustawy obowiązywał w brzmieniu:

„Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

3. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
4. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.07.2011 r.), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2, w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Do dnia 30.06.2011 r. przepisy art. 28b ust. 1 i 2 ustawy obowiązywały w brzmieniu:

1. „Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.
2. W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.”
   
   

Zatem, w przypadku usług wymienionych w art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, podmiotem zobowiązanym do ich rozliczenia jest usługobiorca.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi transportu towarów dla kontrahentów z krajów UE jak również spoza Unii. Trasy poszczególnych przewozów przebiegają na terenie państw członkowskich jak również na trasach międzynarodowych. Wartość usług transportowych świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej (kwalifikowanych dla potrzeb podatku VAT jako NP, gdzie podatek rozlicza nabywca usług), przebiegających na wszystkich trasach, Spółka wykazywała w latach 2010-2011 oraz wykazuje w roku 2012 w poz. 21 i 22 deklaracji VAT-7. Usługi transportu świadczone dla kontrahentów spoza Unii wykazywane były/są w poz. 21 deklaracji VAT-7.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest prawidłowość wykazywania w deklaracjach podatkowych usług transportu towarów świadczonych dla kontrahentów z krajów członkowskich UE, będących podatnikami podatku od wartości dodanej.

Analizując powyższe przepisy oraz informacje zawarte we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie mają zastosowania, a miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w tym przepisie.

Zatem, miejscem świadczenia usług transportu drogowego towarów wykonywanych przez Spółkę na rzecz kontrahentów unijnych, będących podatnikami, o których mowa w art. 28a, jest miejsce, gdzie nabywcy usług posiadają siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tj. dany kraj członkowski UE inny niż Polska.

Tym samym, przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz podatników zagranicznych nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, a obowiązek rozliczenia podatku z tytułu świadczenia tych usług spoczywa na nabywcy.

W odniesieniu do sposobu rozliczania opisanych transakcji wskazać trzeba, iż zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, mają obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 3 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2 (tj. kwartalne), po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Stosownie do art. 99 ust. 14 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8-11, wraz z objaśnieniami, co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), Minister Finansów określił m.in. wzór deklaracji VAT-7 (miesięczna) i VAT-7K (kwartalna).

Załącznik nr 1 tego rozporządzenia stanowi wzór deklaracji VAT-7, natomiast w załączniku nr 4 tego rozporządzenia, w części C dotyczącej rozliczenia podatku należnego, zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), gdzie wskazano, iż w poz. 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W poz. tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju. Natomiast w pozycji 22 ww. deklaracji wykazuje się świadczenie usług, o których jest mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Wskazany w powyższym przepisie art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Stosownie do powyższego, zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, Wnioskodawca ma obowiązek wykazywania w informacjach podsumowujących usług świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej, do których zastosowanie ma art. 28b ustawy o VAT, tj. ogólna zasada opodatkowania usług po stronie usługobiorcy, co ma miejsce w niniejszej sprawie.

Zatem, usługi polegające na transporcie towarów, które nie podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju z uwagi na fakt, iż świadczone są na rzecz podmiotów mających siedzibę poza terytorium kraju zobowiązanych do rozliczenia podatku z tytułu nabycia przedmiotowych usług, Wnioskodawca winien wykazywać w poz. 21 i 22 deklaracji VAT.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.