INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 marca 2012r. (data wpływu 8 marca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.) oraz pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 19 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania otrzymanych środków pieniężnych od dostawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania otrzymanych środków pieniężnych od dostawcy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 1 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 maja 2012r. oraz pismem z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 19 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 czerwca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma zawarła umowę z dostawcą unijnym, z której wynika, że po osiągnięciu określonego poziomu obrotów otrzyma od dostawcy określony „budżet promocyjny” na nieodpłatną dostawę próbek. Próbki wykorzystywane są wyłącznie w celu pozyskania klientów poprzez zaprezentowanie potencjalnym odbiorcom towarów, którymi polska firma handluje, nie będąc w żaden sposób zobowiązana do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz sprzedawcy.

Warunki umowy zostały spełnione, jednakże wartość „budżetu na próbki” nie została przez firmę wykorzystana w całości. Na niewykorzystaną kwotę dostawca w grudniu 2011r. wystawił notę CT wskazując jako formę zapłaty kompensatę z fakturą za zakupiony środek trwały. Wartość tej faktury jest równa wartości przyznanej premii pieniężnej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nie podejmuje żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata premii pieniężnej.

Jedynymi warunkami otrzymania premii pieniężnej jest osiągnięcie określonego poziomu obrotów.

Premia pieniężna nie jest wyliczana w stałym procencie, uzależniona jest od zrealizowania określonego poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym (rok).

Po zrealizowaniu określonego poziomu obrotów firma otrzymuje tzw. budżet promocyjny tj. określoną kwotę pieniężną, w ramach której może nabyć nieodpłatnie próbki towarów, którymi Wnioskodawca handluje (służą one wyłącznie w celu przedstawienia właściwości i zachęceniu do nabycia oferowanego towaru), druk ulotek reklamowych, reklama w prasie, na targach. Czynności te w żaden sposób nie służą reklamie firmy, od której Wnioskodawca nabywa towary, służą tylko i wyłącznie Wnioskodawcy i mają na celu zwiększenie sprzedaży.

W sytuacji, gdyby Wnioskodawca nie osiągnął określonego poziomu obrotów, nie otrzymałby „budżetu promocyjnego”.

Wysokość obrotów uprawniająca do otrzymania premii pieniężnej ustalana jest przez sprzedawcę na podstawie wszystkich wystawionych faktur sprzedaży i jednocześnie przez nabywcę na podstawie faktur zakupu za dany okres (wielkości pokrywają się). Wysokość premii jest stałą kwotą określoną w umowie, jej otrzymanie zależy od spełnienia warunków umowy tj. osiągnięcia określonego poziomu obrotów.

Podstawą do sporządzenia zestawienia wykazującego obrót zrealizowany w danym okresie rozliczeniowym, uprawniającego do otrzymania premii pieniężnej są wystawione przez dostawcę faktury.

Z umowy zawartej między Wnioskodawcą a dostawcą wynika uzależnienie otrzymania premii pieniężnej od dokonania nabyć o określonej wartości w określonym czasie.

Wnioskodawca nie świadczy na rzecz dostawcy żadnych czynności zmierzających do zwiększenia poziomu sprzedaży jego towarów ani żadnych innych usług.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane środki pieniężne należy potraktować jako rabat zmniejszający podstawę opodatkowania (art. 29 ust. 4), wystawić fakturę wewnętrzną korygującą i wykazać w poz. 33 i 34 oraz 51 i 52 deklaracji VAT-7...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana nota CT dokumentuje udzielony przez kontrahenta rabat potransakcyjny, jest on nierozerwalnie związany z zakupami towarów w ściśle określonym czasie (2011r.) i wysokości a „budżet promocyjny” przyznany został w związku ze spełnieniem warunków umowy, bez obowiązku świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz sprzedawcy.

Należy więc do otrzymanej noty CT wystawić fakturę wewnętrzną i zmniejszyć podstawę opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktyczny uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy o VAT).

Przepis ust. 1, w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o VAT, stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   • podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   • osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 31 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7 ustawy o VAT).

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których, wypłacane są tzw. premie pieniężne.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet, jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu.

Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   • określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   • nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W myśl § 13 ust. 3 powyższego rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Zgodnie z § 24 ust. 1 ww. rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (…).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik VAT, zawarł umowę z dostawcą unijnym, z której wynika, że po osiągnięciu określonego poziomu obrotów otrzyma od dostawcy określony „budżet promocyjny”, tj. określoną kwotę pieniężną, w ramach której może nabyć nieodpłatnie próbki towarów, którymi Wnioskodawca handluje (służą one wyłącznie w celu przedstawienia właściwości i zachęceniu do nabycia oferowanego towaru), druk ulotek reklamowych, reklama w prasie, na targach. Próbki wykorzystywane są wyłącznie w celu pozyskania klientów poprzez zaprezentowanie potencjalnym odbiorcom towarów, którymi polska firma handluje, nie będąc w żaden sposób zobowiązana do świadczenia jakichkolwiek usług na rzecz sprzedawcy. Wnioskodawca nie podejmuje żadnych dodatkowych czynności, od których uzależniona byłaby wypłata premii pieniężnej. Jedynymi warunkami otrzymania premii pieniężnej jest osiągnięcie określonego poziomu obrotów. W sytuacji, gdyby Wnioskodawca nie osiągnął określonego poziomu obrotów, nie otrzymałby „budżetu promocyjnego”.

Premia pieniężna nie jest wyliczana w stałym procencie, uzależniona jest od zrealizowania określonego poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym (rok). Wysokość obrotów uprawniająca do otrzymania premii pieniężnej ustalana jest przez sprzedawcę na podstawie wszystkich wystawionych faktur sprzedaży i jednocześnie przez nabywcę na podstawie faktur zakupu za dany okres (wielkości pokrywają się). Wysokość premii jest stałą kwotą określoną w umowie, jej otrzymanie zależy od spełnienia warunków umowy tj. osiągnięcia określonego poziomu obrotów. Podstawą do sporządzenia zestawienia wykazującego obrót zrealizowany w danym okresie rozliczeniowym, uprawniającego do otrzymania premii pieniężnej są wystawione przez dostawcę faktury. Warunki umowy zostały spełnione, jednakże wartość „budżetu na próbki” nie została przez Wnioskodawcę wykorzystana w całości. Na niewykorzystaną kwotę dostawca w grudniu 2011r. wystawił notę CT wskazując jako formę zapłaty kompensatę z fakturą za zakupiony środek trwały. Wartość tej faktury jest równa wartości przyznanej premii pieniężnej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy ustalenia czy otrzymane środki pieniężne Wnioskodawca powinien potraktować jako rabat zmniejszający podstawę opodatkowania i wystawić fakturę wewnętrzną korygującą.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie otrzymanie przez Wnioskodawcę „budżetu promocyjnego” tj. określonej kwoty pieniężnej, w ramach której może nabyć nieodpłatnie próbki towarów, którymi Wnioskodawca handluje uzależnione od zrealizowania przez Wnioskodawcę określonego poziomu obrotów w danym okresie rozliczeniowym (rok), nie jest związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

Z wniosku wynika bowiem, że Wnioskodawca nie świadczy na rzecz dostawcy usług związanych ze zwiększeniem intensyfikacji poziomu sprzedaży towarów dostawcy lub jakiejkolwiek innej usługi. Pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem zawarta została umowa, z której wynika, że otrzymanie przez Wnioskodawcę ww. „budżetu promocyjnego” uzależnione jest wyłącznie od działania polegającego na osiągnięciu określonego poziomu obrotów w określonym czasie (rok). Nie są natomiast określone dodatkowe działania mające na celu intensyfikację sprzedaży (zakupu).

Wobec powyższego należy uznać, iż otrzymana nota dokumentuje udzielony przez kontrahenta zagranicznego rabat. Został on bowiem przyznany za zakupy dokonane przez Wnioskodawcę, w ściśle określonym czasie (rok), zatem dotyczy konkretnego okresu i całego obrotu zrealizowanego w tym czasie.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przedmiotowy rabat, mając wpływ na wartość dostaw, prowadzi do obniżenia ceny nabytych towarów. Wnioskodawca ma możliwość ustalenia, o ile nastąpiło obniżenie ceny transakcji udokumentowanej daną fakturą, nawet jeżeli tych transakcji jest więcej niż jedna w okresie rozliczeniowym. Tym samym, istnieje możliwość przyporządkowania przyznanego rabatu do konkretnej dostawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przyznany rabat, udokumentowany notą przez kontrahenta zagranicznego, należy traktować jako rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zmniejszający podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy o VAT.

Jeżeli zatem nabywca towarów nabył prawo do rabatu, a fakt ten został udokumentowany poprzez wystawienie noty przez kontrahenta, fakt ten należy uznać za wystarczającą przesłankę determinującą konieczność (a zarazem i termin) wystawienia wewnętrznej faktury korygującej.

W związku z powyższym, jeśli po wystawieniu faktury dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zaistniała konieczność skorygowania tej transakcji z powodu udzielenia rabatu, nabywca winien wystawić wewnętrzne faktury korygujące do faktur wewnętrznych dokumentujących wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów.

Zatem, w przypadku otrzymania od dostawcy rabatu w związku z dokonanymi wewnątrzwspólnotowymi nabyciami towarów, Wnioskodawca obowiązany jest do wystawienia wewnętrznej faktury korygującej do nabycia towarów, w związku z którymi został on udzielony, w miesiącu jego otrzymania.

W związku z otrzymaniem rabatu od dostawcy unijnego z tytułu nabycia towarów Wnioskodawca w deklaracji VAT-7 winien zmniejszyć w poz. 33 i 34 podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Jeżeli natomiast Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabyć towarów od kontrahenta unijnego to w związku z otrzymaniem rabatu winien również skorygować wartość towarów netto i podatek naliczony w poz. 51 i 52 deklaracji VAT-7.

Reasumując, bonus jaki Wnioskodawca otrzymał z tytułu osiągnięcia określonego obrotu za dany okres rozliczeniowy, należy traktować – na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – jako rabat, skutkujący koniecznością korekty obrotów z tytułu dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczyć jednak należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.