INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2012 r. (wpływ do Organu 15 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 lipca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w m.in. zakresie opodatkowania dochodów kościelnej osoby prawnej wydatkowanych na ulepszenie środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej (pytania wymienione jako 4 i 5) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2012 r. do Organu wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w m.in. zakresie opodatkowania dochodów kościelnej osoby prawnej wydatkowanych na ulepszenie środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 lipca 2012 r. Znak IBPBI/2/423-554/12/JD, IBPBI/2/423-656/12/JD, IBPBI/2/423-657/12/JD, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 17 lipca 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca obok statutowej działalności kultowej, prowadzi na własny rachunek i we własnym imieniu działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości, które stanowią jego własność. Przedmiotową działalność Wnioskodawca prowadzi bez wyodrębnienia wewnętrznej jednostki organizacyjnej. Aby odzyskać znacjonalizowane w powojennej Polsce nieruchomości Wnioskodawca wystąpił do Komisji Regulacyjnej działającej na podstawie ustawy z dnia 13 maja 1994r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w RP z wnioskiem o zwrot własności.

Na mocy decyzji Komisji Regulacyjnej zwrócono własność nieruchomości parafialnej, w której prowadzona jest m.in. działalność lecznicza, zdrowotna, edukacyjna bądź inna, której ważny interes społeczny bądź państwowy nie pozawalał na zwrot nieruchomości właścicielowi.

Na odzyskanych nieruchomościach (tożsamych bądź zamiennych) Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług najmu. Początkowo w odzyskanych budynkach prowadzona była jedynie działalność kultowa. Wówczas zgodnie z przepisami ustawy o stosunku państwa do Kościoła Ewangelicko - Augsburskiego w RP, Wnioskodawca prowadził rachunkowość w oparciu o wewnętrzne przepisy kościelne. Z racji tego, że nieruchomości te pochodzą z początków XX wieku wymagają ciągłych remontów oraz inwestycji. Finansowane są one z zysków działalności gospodarczej bądź z części finansów pochodzących z działalności kultowej.

Obecnie wskutek spadku ilości wiernych zmniejszyło się zapotrzebowanie na dotychczasowe obiekty kultu religijnego jak np. budynki parafialne. W związku z tym, Wnioskodawca przeznaczył te budynki na cele działalności gospodarczej i rozpoczął w tych budynkach świadczenie usług najmu. Dla prawidłowego wywiązywania się z obowiązków prowadzenia rachunkowości, Parafia stosuje przepisy ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na ulepszenie (inwestycję) środków trwałych służących działalności komercyjnej sfinansowanie z wcześniej zwolnionego na podstawie art. 17 ust. 4a dochodu, są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych... (pytanie wymienione we wniosku jako 4)

Czy dochód, który z powrotem został przesunięty z działalności kultowej na działalność gospodarczą z przeznaczeniem na ulepszenie (inwestycję) środków trwałych wykorzystywanych do świadczenia usług najmu, będzie podlegał opodatkowaniu... (pytanie wymienione we wniosku jako 5)

Zdaniem Wnioskodawcy, generalnie Parafia dochód z działalności gospodarczej zwalnia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 4a pdop - gdyż przeznacza go na cele kultu religijnego.

Natomiast w przypadku gdy część zysku zostaje zatrzymana na cele działalności gospodarczej i decyzją właściwego organu Parafii przeznaczona na ulepszenie środków trwałych, podlegała ona opodatkowaniu podatkiem dochodowym w chwili wydatkowania tej części dochodu na ulepszenie środków trwałych.

Koszty remontu sfinansowane dochodem z niegospodarczej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdyż pieniądze wydatkowane na ten cel pochodzą z ówcześnie zwolnionego dochodu przeznaczonego na cele kultu religijnego zgodnie z art. 17 ust. 4a ustawy o pdop. Zaliczka na podatek dochodowy podlega wpłacie na konto urzędu skarbowego w rozliczeniu za miesiąc, w którym przesunięto zwolniony dochód z działalności kultu religijnego na cele działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest – z zastrzeżeniem wypadków, o których mowa w art. 21 i 22 - dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich został on osiągnięty. Podstawę opodatkowania stanowi natomiast dochód ustalony zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 albo w art. 7a ust. 1 tej ustawy po odliczeniu wartości wskazanych w art. 18 ust. 1.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. W sytuacji, gdy koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 omawianej ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

1. z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
2. z pozostałej działalności – w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odnowy kościołów oraz kaplic, adaptacje innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze.
   
   

Na podstawie art. 17 ust. 1b, zwolnienie, o którym mowa, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach (art. 17 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

Kościelnymi osobami prawnymi są jednostki organizacyjne, którym ustawy regulujące stosunek państwa do Kościoła nadały osobowość prawną. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 73, poz. 323 ze zm.), parafia posiada osobowość prawną.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca obok statutowej działalności kultowej, prowadzi na własny rachunek i we własnym imieniu działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu nieruchomości, które stanowią Jego własność. Przedmiotową działalność Wnioskodawca prowadzi bez wyodrębnienia wewnętrznej jednostki organizacyjnej. Parafia zamierza dokonać ulepszenia w wynajmowanych nieruchomościach. Źródłem finansowania ulepszeń będą dochody osiągnięte przez kościelną osobę prawną, które pierwotnie korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do mających zastosowanie w niniejszej sprawie przepisów prawa należy stwierdzić, że wydatkowanie dochodów na cele inne niż wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 4a ww. ustawy będzie skutkowało koniecznością opodatkowania dochodu uprzednio zwolnionego, do wysokości w jakiej zmienione zostało przeznaczenie (wydatkowanie) tego dochodu.

W takim przypadku Wnioskodawca zgodnie z art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będzie obowiązany w rozliczeniu za miesiąc w którym wydatkowano środki pochodzące z dochodu, korzystającego uprzednio ze zwolnienia, do uiszczenia podatku od tego dochodu. Stanowisko Parafii jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań wymienionych we wniosku jako 1,2,3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.