INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy P, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania oddania w dzierżawę infrastruktury za czynność opodatkowaną podatkiem VAT,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją infrastruktury

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty deklaracji VAT, na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy,

• jest prawidłowe
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• uznania oddania w dzierżawę infrastruktury za czynność opodatkowaną podatkiem VAT,

• prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją infrastruktury

• prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty deklaracji VAT, na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy,
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina P (dalej: „Gmina" lub „Wnioskodawca") jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca składa deklaracje VAT za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej na obszarach położonych na terenie Gminy. W ramach realizacji przedmiotowych inwestycji Gmina występowała w charakterze inwestora. W szczególności Gmina przeprowadziła inwestycje w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej w J (jeden z etapów inwestycji mającej na celu podłączenie do kanalizacji tej miejscowości, dalej: „Inwestycja 1") oraz budowy jednego z odcinków wodociągu w P (dalej: „Inwestycja 2"; obie inwestycje dalej łącznie jako: „Infrastruktura").

W przypadku Inwestycji 1 budowa realizowana była w latach 2007-2011. Została rozpoznana dla celów księgowych łącznie jako jeden środek trwały. Jej wartość początkowa przekroczyła 15.000 zł. Inwestycja 1 została odebrana ostatecznie w dniu 31 maja 2011 r. (data odbioru całości prac na podstawę końcowego protokołu odbioru podpisanego przez wykonawcę i Gminę). Przekazanie Zakładowi Usług Komunalnych w P Sp. z o.o. (dalej również jako „Spółka") ww. mienia do używania nastąpiło w dniu 1 czerwca 2011 r., przy czym w dniu 23 grudnia 2011 r. pomiędzy Gminą a Spółką została zawarta umowa dzierżawy wybudowanej w ramach tej inwestycji kanalizacji sanitarnej, która potwierdzała wcześniejsze ustalenia stron w zakresie tego fragmentu sieci kanalizacyjnej. W szczególności umowa dzierżawy potwierdza, że odpłatne przekazanie Spółce do używania i pobierania pożytków Inwestycji 1 nastąpiło w dniu 1 czerwca 2011 r. Jako pierwszy okres rozliczeniowy w umowie wskazany został okres od 1 czerwca do 31 grudnia 2011 r., natomiast termin płatności ustalono na 30 grudnia 2011 r. Stosowna faktura wykazująca podatek VAT została wystawiona przez Gminę 27 grudnia 2011 r. Ponadto w umowie dzierżawy potwierdzono, że zgodnie z wolą stron kolejne okresy rozliczeniowe będą miesięczne (miesiąc kalendarzowy). Czynsz za te okresy jest zatem naliczany miesięcznie z terminem płatności ustalonym na koniec miesiąca, a Gmina wystawia fakturę VAT najpóźniej ostatniego dnia danego miesiąca (np. za styczeń 2012 r. faktura została wystawiona 16 stycznia 2012 r.). Do czynszu doliczany jest podatek VAT.

Z kolei w zakresie Inwestycji 2 budowa realizowana była w 2011 r. została rozpoznana dla celów księgowych łącznie jako jeden środek trwały. Jej wartość początkowa przekroczyła 15.000 zł. Inwestycja 2 została odebrana ostatecznie protokołem odbioru w dniu 29 lipca 2011 r. (data odbioru całości prac na podstawie końcowego protokołu odbioru podpisanego przez wykonawcę i Gminę). Przekazanie Spółce ww. mienia do używania nastąpiło w dniu 1 sierpnia 2011 r., przy czym w dniu 23 grudnia 2011 r. pomiędzy Gminą a Spółką została zawarta umowa dzierżawy wybudowanego w ramach tej inwestycji wodociągu, która potwierdzała wcześniejsze ustalenia stron w zakresie tego fragmentu sieci wodociągowej. W szczególności umowa dzierżawy potwierdza, że odpłatne przekazanie Spółce do używania i pobierania pożytków Inwestycji 2 nastąpiło w dniu 1 sierpnia 2011 r. Jako pierwszy okres rozliczeniowy wskazany został okres od 1 sierpnia do 31 grudnia 2011 r., natomiast termin płatności ustalono na 30 grudnia 2011 r. Stosowna faktura wykazująca podatek VAT została wystawiona przez Gminę 27 grudnia 2011 r. Ponadto potwierdzono, że zgodnie z wolą stron kolejne okresy rozliczeniowe będą miesięczne (miesiąc kalendarzowy). Czynsz za te okresy jest zatem naliczany miesięcznie z terminem płatności ustalonym na koniec miesiąca, a Gmina wystawia fakturę VAT najpóźniej ostatniego dnia danego miesiąca (np. za styczeń 2012 r. faktura została wystawiona 16 stycznia 2012 r.). Do czynszu doliczany jest podatek VAT.

W stosunku do dwóch ww. inwestycji Gmina od czasu rozpoczęcia ich realizacji planowała późniejsze wykorzystanie Infrastruktury do czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT (obecnie jest to dzierżawa). Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że od momentu założenia Spółki w 2008 r. jest ona dostawcą usług w zakresie odprowadzania ścieków i zaopatrzenia w wodę mieszkańców oraz przedsiębiorstw działających na terenie Gminy. Tym samym podmiot ten rozlicza ww. sprzedaż usług dla celów podatku VAT (Spółka jest czynnym podatnikiem VAT).

Gmina pragnie nadmienić, iż czynsz należny z tytułu umowy dzierżawy Gmina deklaruje dla celów VAT jako czynność opodatkowaną. Z kolei podatek naliczony z tytułu wydatków na Infrastrukturę nie został jak dotąd przez Gminę odliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm. dalej „Ustawa o VAT") zawarte przez Gminę umowy odpłatnej dzierżawy Infrastruktury stanowią czynność opodatkowaną VAT, z tytułu której Gmina jest zobowiązana odprowadzić podatek należny...
2. Czy na gruncie Ustawy o VAT w związku z zawarciem umów dzierżawy i wykonywaniem na ich podstawie odpłatnego świadczenia usług przez Gminę na rzecz Spółki, Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na Infrastrukturę...
3. Czy w związku z przysługującym Gminie prawem do dokonania odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki z tytułu budowy Infrastruktury, Gmina ma prawo do odliczenia tego podatku w drodze korekty deklaracji VAT za okresy rozliczeniowe, w których otrzymała poszczególne faktury dokumentujące wydatki poniesione na Infrastrukturę...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Pytanie nr 1: Zawarcie umowy dzierżawy za wynagrodzeniem między Gminą a Spółką stanowi odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT. W konsekwencji jest to czynność opodatkowana VAT, z tytułu której Gmina jest zobowiązana uiścić podatek należny.

Pytanie nr 2: W związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanej VAT, jaką jest wykonywanie świadczenia na podstawie umowy dzierżawy (usługa dzierżawy), Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na Infrastrukturę.

Pytanie nr 3: Zgodnie z art. 86 ust. 13 w związku z art. 86 ust 10 pkt 1 Ustawy o VAT Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poszczególne wydatki na Infrastrukturę w drodze korekty deklaracji VAT-7 za miesiące otrzymania tych faktur.

Uzasadnienie

Pytanie nr 1

Działanie w charakterze podatnika

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższych regulacji, zasadniczo, Gmina nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu Ustawy o VAT. Niemniej jednak, w przypadku działania przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w charakterze podatnika VAT.

Tym samym w związku z zawarciem ze Spółką umowy dzierżawy, która jest umową cywilnoprawną uregulowaną w art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r, Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), Gmina działa jak przedsiębiorca i w konsekwencji występuje w charakterze podatnika VAT.

Opodatkowanie VAT odpłatnej dzierżawy infrastruktury

Jednocześnie, zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT:

„Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają:

1. Odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
   
   

Z kolei zgodnie z art. 8 ust 1 Ustawy o VAT przez świadczenie usług „rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej, lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (...) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji."

W myśl powyższych definicji działanie Gminy należy zidentyfikować jako świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Gmina nie sprzedała Infrastruktury Spółce, a tym samym nie doszło do dokonania odpłatnej dostawy towarów. Jednocześnie jednak Gmina zobowiązała się udostępnić Infrastrukturę Spółce do używania i pobierania pożytków, natomiast Spółka zobowiązała się do zapłaty określonego w umowie czynszu (wynagrodzenia) na rzecz Gminy.

W konsekwencji należy uznać, iż w przedmiotowym stanie faktycznym Gmina świadczy na rzecz Spółki usługę dzierżawy Infrastruktury, która jest czynnością opodatkowaną VAT. Tym samym Gmina postępuje prawidłowo odprowadzając z tego tytułu podatek należny.

Pytanie nr 2

Prawo do odliczenia podatku naliczonego

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje, co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) Ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przedstawiona wyżej norma stanowi, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycia pod warunkiem, że służą one do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Zawarcie umowy dzierżawy za wynagrodzeniem między Gminą a Spółką, jak zostało to wykazane powyżej, stanowi odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT. Jest to zatem czynność opodatkowana VAT. Jednocześnie, jak Gmina wskazała w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, towary i usługi nabyte i wykorzystywane w trakcie realizacji Inwestycji 1 i 2 są bezpośrednio związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi Gminy, tj. ze świadczeniem usług dzierżawy przez Gminę na rzecz Spółki na podstawie zawartych umów odpłatnej dzierżawy. Wynika to z faktu, iż niezwłocznie po zakończeniu realizacji Inwestycji 1 i 2, inwestycje te zostały oddane Spółce w dzierżawę. Tym samym nabyte w ramach realizacji Inwestycji 1 i 2 towary i usługi nie służą i nie służyły do wykonywania czynności, które nie byłyby opodatkowane VAT lub które byłyby z VAT zwolnione.

Konkluzje i praktyka organów skarbowych

W konsekwencji należy uznać, że spełnione zostały obie przesłanki dla wykazania prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją Inwestycji 1 i 2, tj. zarówno występowanie przez Gminę w charakterze podatnika VAT, jak i wykorzystywanie nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Takie stanowisko Gminy zostało potwierdzone w szeregu indywidualnych interpretacji wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 12 listopada 2010 r. (IBPP4/443-1494/10/EJ) uznał, że „(...) oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. W konsekwencji dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. Ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT, warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem nabyte iv ramach realizacji projektu towary i usługi będą służyły wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Tym samym Wnioskodawca będzie miał możliwość odliczenia podatku VAT w całości z faktur VAT potwierdzających nabycie towarów i usług w ramach realizowanego zadania inwestycyjnego pn. (...), pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 Ustawy o VAT".

Z kolei Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji z 14 sierpnia 2008 r. (ITPP3/443-149/08/ZG) stwierdził, iż: „(...) wybudowana hala zostanie wydzierżawiona odpłatnie szkole, co podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stwierdzić należy, że w opisanej sprawie Gmina będzie miała możliwość odliczenia podatku od towarów i usług od realizowanej inwestycji w całości, gdyż wybudowana hala służyć będzie wyłącznie odpłatnemu świadczeniu usług, podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy".

W podobnym tonie wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 14 sierpnia 2008 r. (IBPP1/443-1148/07/AZ):„(...) odpłatnie realizowane w ramach umów cywilnoprawnych świadczenie usług przez Gminę na rzecz Gminnego Ośrodka Kultury podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z tytułu najmu Gmina będąca podatnikiem podatku VAT, osiągać będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem w związku z przekazaniem hali sportowej do odpłatnego używania na podstawie umowy dzierżawy (najmu), poniesione przez Gminę wydatki na inwestycje są wydatkami związanymi z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego, ze względu na związek poniesionych wydatków na inwestycje pod nazwą »Budowa Hali Sportowej przy publicznym Gimnazjum nr 2 w S. z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy), Gmina nabyła prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie. Tym samym w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik będzie miał prawo do zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika według zasad określonych vi art. 87 ust. 2-6 Ustawy o VAT."

Reasumując należy uznać, że oddanie przez Gminę na rzecz Spółki Inwestycji 1 i 2 do używania i pobierania pożytków na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT. Jednocześnie, ponieważ poniesione wydatki na budowę Infrastruktury są bezpośrednio związane z przedmiotem dzierżawy, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Pytanie nr 3

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT, „Prawo do obniżenia kwoty podatku powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18." Z kolei zgodnie z art. 86 ust. 11 Ustawy o VAT „Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych." Jeśli natomiast podatnik nie dokonał odliczenia w miesiącu otrzymania faktury, ani w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, to w oparciu o art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT ma on możliwość odliczenia podatku naliczonego „(...) przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego”.

Jak zostało to wskazane w stanie faktycznym, od momentu rozpoczęcia realizacji Inwestycji 1 i 2 Gmina planowała wykorzystanie Infrastruktury do czynności dających jej prawo do odliczenia (czynności opodatkowanych VAT). W związku z faktem, iż inwestycje tego typu mają charakter wieloletni, Gmina uznała jednak, iż bezpieczniej będzie wstrzymać się z dokonaniem odliczenia podatku naliczonego do momentu zakończenia Inwestycji 1 i 2. Wnioskodawca chciał mieć pewność, że zrealizuje te projekty oraz zgodnie z wstępnymi planami dojdzie do wykorzystania Infrastruktury do czynności dających prawo do odliczenia. W związku z faktem, iż odbiór Infrastruktury nastąpił dopiero w 2011 r. dopiero po tym momencie Gmina mogła doprowadzić do wydzierżawienia tych inwestycji.

Gmina z tytułu budowy Infrastruktury otrzymywała faktury zakupu w 2007 r., jak i w latach następnych. W związku z faktem, iż Gmina od początku działała z zamiarem wykorzystania przedmiotowej Infrastruktury do czynności dających prawo do obniżenia podatku należnego (czynności opodatkowanych VAT), prawo to powstało w miesiącach otrzymania poszczególnych faktur zakupowych. Wynika to wprost z cytowanego wyżej art. 86 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT („Prawo do obniżenia kwoty podatku powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę (...)).

Biorąc jednak pod uwagę fakt, że pierwotnie Gmina nie uwzględniła podatku naliczonego z faktur zakupowych dotyczących Infrastruktury w miesiącach ich otrzymania, opierając się na literalnym brzmieniu art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT, Gmina ma obecnie prawo do obniżenia podatku należnego (odliczenia podatku naliczonego) przez dokonanie korekty deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, tj. za miesiące otrzymania faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji 1 i 2.

Jednocześnie, z uwagi na fakt, że przepis ten umożliwia dokonanie takiej korekty nie później niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym nastąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, Gmina nie będzie mogła odliczyć VAT naliczonego z faktur otrzymanych w roku 2007. Tym samym w 2012 r. Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupowych związanych z realizacją Inwestycji 1 i 2, które zostały przez nią otrzymane w latach 2008-2011.

Stanowisko Gminy zostało potwierdzone m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 października 2010 r. o sygn. ILPP2/443-1185/10-2/EWW, w której organ podatkowy uznał, iż: „(...) jeżeli Zainteresowany będący podatnikiem VAT czynnym od dnia 1 lipca 2008 r. z tytułu ponoszonych przez siebie nakładów na budowę przedmiotowych sieci wodociągowych i kanalizacyjnych otrzymywał wystawiane na siebie faktury VAT i nie dokonał na ich podstawie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przewidzianych do tego terminach, to na podstawie art. 86 ust. 13 Ustawy, ma prawo do dokonania korekt deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego".

Reasumując należy uznać, że zgodnie z art. 86 ust 13 w związku z art. 86 ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poszczególne wydatki na Infrastrukturę w drodze korekty deklaracji VAT-7 za miesiące otrzymania tych faktur.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Według art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego i tym samym stanowi świadczenie usług o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu dostawę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Według art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

1. wyłączenie organów władzy publicznej i urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników podatku od towarów i usług oraz zwolnienie od podatku jednostek samorządu terytorialnego ma charakter wyłącznie podmiotowo – przedmiotowy,
2. w celu skorzystania przez ww. podmioty z wyłączenia lub ze zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie dwóch kumulatywnych warunków:
   • czynności – co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT – muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,
   • ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.
     
     

W związku z powyższym należy podkreślić, iż tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, lub zwolnienia realizowanych czynności od podatku, w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 12 powołanego wyżej rozporządzenia.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego Gmina poprzez przekazanie w dzierżawę Infrastruktury działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa czynność, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nabycie towarów i usług przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca składa deklaracje VAT za miesięczne okresy rozliczeniowe.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa infrastruktury wodociągowej i kanalizacyjnej na obszarach położonych na terenie Gminy. W ramach realizacji przedmiotowych inwestycji Gmina występowała w charakterze inwestora. W szczególności Gmina przeprowadziła inwestycje w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej w J (jeden z etapów inwestycji mającej na celu podłączenie do kanalizacji tej miejscowości, dalej: „Inwestycja 1") oraz budowy jednego z odcinków wodociągu w P (dalej: „Inwestycja 2"; obie inwestycje dalej łącznie jako: „Infrastruktura").

W przypadku Inwestycji 1 budowa realizowana była w latach 2007-2011 została rozpoznana dla celów księgowych łącznie jako jeden środek trwały. Jej wartość początkowa przekroczyła 15.000 zł. Inwestycja 1 została odebrana ostatecznie w dniu 31 maja 2011 r. (data odbioru całości prac na podstawę końcowego protokołu odbioru podpisanego przez wykonawcę i Gminę). Przekazanie Zakładowi Usług Komunalnych w P Sp. z o.o. (dalej również jako „Spółka") ww. mienia do używania nastąpiło w dniu 1 czerwca 2011 r., przy czym w dniu 23 grudnia 2011 r. pomiędzy Gminą a Spółką została zawarta umowa dzierżawy wybudowanej w ramach tej inwestycji kanalizacji sanitarnej, która potwierdzała wcześniejsze ustalenia stron w zakresie tego fragmentu sieci kanalizacyjnej. W szczególności umowa dzierżawy potwierdza, że odpłatne przekazanie Spółce do używania i pobierania pożytków Inwestycji 1 nastąpiło w dniu 1 czerwca 2011 r. Jako pierwszy okres rozliczeniowy w umowie wskazany został okres od 1 czerwca do 31 grudnia 2011 r., natomiast termin płatności ustalono na 30 grudnia 2011 r. Stosowna faktura wykazująca podatek VAT została wystawiona przez Gminę 27 grudnia 2011 r. Ponadto w umowie dzierżawy potwierdzono, że zgodnie z wolą stron kolejne okresy rozliczeniowe będą miesięczne (miesiąc kalendarzowy). Czynsz za te okresy jest zatem naliczany miesięcznie z terminem płatności ustalonym na koniec miesiąca, a Gmina wystawia fakturę VAT najpóźniej ostatniego dnia danego miesiąca (np. za styczeń 2012 r. faktura została wystawiona 16 stycznia 2012 r.). Do czynszu doliczany jest podatek VAT.

Z kolei w zakresie Inwestycji 2 budowa realizowana była w 2011 r. została rozpoznana dla celów księgowych łącznie jako jeden środek trwały. Jej wartość początkowa przekroczyła 15.000 zł. Inwestycja 2 została odebrana ostatecznie protokołem odbioru w dniu 29 lipca 2011 r. (data odbioru całości prac na podstawie końcowego protokołu odbioru podpisanego przez wykonawcę i Gminę). Przekazanie Spółce ww. mienia do używania nastąpiło w dniu 1 sierpnia 2011 r., przy czym w dniu 23 grudnia 2011 r. pomiędzy Gminą a Spółką została zawarta umowa dzierżawy wybudowanego w ramach tej inwestycji wodociągu, która potwierdzała wcześniejsze ustalenia stron w zakresie tego fragmentu sieci wodociągowej. W szczególności umowa dzierżawy potwierdza, że odpłatne przekazanie Spółce do używania i pobierania pożytków Inwestycji 2 nastąpiło w dniu 1 sierpnia 2011 r. Jako pierwszy okres rozliczeniowy wskazany został okres od 1 sierpnia do 31 grudnia 2011 r., natomiast termin płatności ustalono na 30 grudnia 2011 r. Stosowna faktura wykazująca podatek VAT została wystawiona przez Gminę 27 grudnia 2011 r. Ponadto potwierdzono, że zgodnie z wolą stron kolejne okresy rozliczeniowe będą miesięczne (miesiąc kalendarzowy). Czynsz za te okresy jest zatem naliczany miesięcznie z terminem płatności ustalonym na koniec miesiąca, a Gmina wystawia fakturę VAT najpóźniej ostatniego dnia danego miesiąca (np. za styczeń 2012 r. faktura została wystawiona 16 stycznia 2012 r.). Do czynszu doliczany jest podatek VAT.

W stosunku do dwóch ww. inwestycji Gmina od czasu rozpoczęcia ich realizacji planowała późniejsze wykorzystanie Infrastruktury do czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT (obecnie jest to dzierżawa). Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, że od momentu założenia Spółki w 2008 r. jest ona dostawcą usług w zakresie odprowadzania ścieków i zaopatrzenia w wodę mieszkańców oraz przedsiębiorstw działających na terenie Gminy. Tym samym podmiot ten rozlicza ww. sprzedaż usług dla celów podatku VAT (Spółka jest czynnym podatnikiem VAT).

Gmina wskazała, iż czynsz należny z tytułu umowy dzierżawy Gmina deklaruje dla celów VAT jako czynność opodatkowaną. Z kolei podatek naliczony z tytułu wydatków na Infrastrukturę nie został jak dotąd przez Gminę odliczony.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny sprawy, należy stwierdzić, iż świadczenie przez Gminę usług dzierżawy Infrastruktury stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług i w związku z tymi czynnościami Gmina występuje jako podatnik podatku od towarów i usług.

Wobec tego należy stwierdzić Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w związku ze zmianą. Mając na uwadze stan faktyczny sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem wybudowana Infrastruktura w postaci kanalizacji sanitarnej w J oraz jednego z odcinków wodociągu w P służyć będzie wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym.

Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację ww. inwestycji będącej przedmiotem dzierżawy na rzecz Zakładu Usług Komunalnych w P . z o.o., bowiem zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę kanalizacji sanitarnej w J oraz jednego z odcinków wodociągu w P będące przedmiotem dzierżawy, ponieważ przedmiotowa inwestycja będzie służyć czynnościom opodatkowanym i Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina nie skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie przedmiotowej Infrastruktury. W stosunku do ww. inwestycji Gmina od czasu rozpoczęcia ich realizacji planowała późniejsze wykorzystanie Infrastruktury do czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT (obecnie jest to dzierżawa). Obie inwestycje są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze opis stanu faktycznego sprawy oraz powołane wyżej przepisy, zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku według zasad i w terminie określonym w art. 86 ust. 13 ustawy.

Reasumując:

1. Gmina w zakresie przekazania w dzierżawę kanalizacji sanitarnej w oraz jednego z odcinków wodociągu w P działa jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonujący działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z powyższym przedmiotowa czynność, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
2. Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę kanalizacji sanitarnej w J oraz jednego z odcinków wodociągu w P będące przedmiotem dzierżawy, ponieważ przedmiotowa inwestycja będzie służyć czynnościom opodatkowanym i Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
3. Gmina ma prawo obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.
   
   

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy wskazać, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Podany we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe stanowi jedyną faktyczną podstawę udzielonej interpretacji i tym samym wyznacza granice, w jakich interpretacja będzie mogła wywoływać określone w ustawie skutki prawne. Od początku wprowadzenia w procedurze podatkowej instytucji „interpretacji” przyjmuje się, że specyfika regulacji dotyczącej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyklucza stosowanie przepisów Ordynacji podatkowej regulujących postępowanie dowodowe (wyjaśniające), zatem postępowanie w przedmiocie interpretacji bazuje wyłącznie na opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę.

Dlatego też, tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na opisie przedstawionego stanu faktycznego, w którym wskazano, iż w stosunku do dwóch ww. inwestycji Gmina od czasu rozpoczęcia ich realizacji planowała późniejsze wykorzystanie Infrastruktury do czynności dających prawo do odliczenia podatku VAT (obecnie jest to dzierżawa). Tut. Organ nie dokonał również oceny prawidłowości zawartych umów dzierżawy stanowiących podstawę do uznania ponoszonych wydatków za związane z czynnościami opodatkowanymi. Oceny faktycznych okoliczności występujących w sprawie będzie mógł dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Podkreśla się także, iż tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.