INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2012 r. (data wpływu 10 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia czynności wniesienia aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia czynności wniesienia aportu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Do dnia 1 października 2008 r. zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu były wykonywane przez Gminę przy pomocy jednostki budżetowej Gminy. W związku z wykonywaniem przedmiotowych zadań, Gmina oddała jednostce w trwały zarząd nieruchomości gruntowe zabudowane obiektami sportowymi. Gmina nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem/wytworzeniem przedmiotowych nieruchomości.

W dniu 1 października 2008 r. zawiązano Spółkę w formie aktu notarialnego (dalej: umowa Spółki). W dacie tej dokonano również likwidacji jednostki budżetowej, która dotychczas realizowała zadania Gminy w zakresie kultury fizycznej i sportu.

Nowo zawiązana Spółka miała za zadanie przejęcie dotychczasowych zadań realizowanych przez jednostkę budżetową.

Stosownie do zapisów umowy Spółki, wszystkie udziały w kapitale zakładowym zostały objęte przez Gminę i pokryte w części wkładami niepieniężnymi (aportem), na które składają się:

• nieruchomość gruntowa zabudowana, na której znajduje się stadion wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. budynkiem administracyjno - biurowym, budynkiem strzelnicy, budynkiem gospodarczym i socjalnym,

• nieruchomość gruntowa zabudowana, na której znajduje się kompleks rekreacyjno - sportowy, w skład którego wchodzą basen, budynek ratowników, budynki magazynowe i gospodarcze, budynek przebieralni i kręgielni, kawiarnia, kiosk, boisko asfaltowe, korty tenisowe, skate - park, ściana do gry w tenisa,

• prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej, na której znajduje się budynek administracyjno - biurowy oraz boisko sportowe,

• inwestycje rozpoczęte, środki trwałe, wyposażenie i materiały.
  
  

Z dniem utworzenia Spółki, była ona w posiadaniu składników majątku będących przedmiotem aportu. Spółka przy ich użyciu realizuje zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu. Już od tej daty Spółka faktycznie i ekonomicznie władała powyższymi aktywami, tj. użytkowała je do prowadzenia działalności gospodarczej. Powołanie Spółki w miejsce jednostki budżetowej miało bowiem charakter płynny z perspektywy realizowanych zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu.

W dniu 9 marca 2009 r. dokonano wpisu Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 9 września 2009 r. formalnie zawarto umowę przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności zabudowania w formie aktu notarialnego (dalej: umowa przeniesienia). Stosownie do przedmiotowej umowy, w wykonaniu postanowień wynikających z zawartej w dniu 1 października 2008 r. umowy Spółki, Gmina również formalnie przeniosła własności nieruchomości gruntowych, a także prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz Spółki. Aktem tym nie zostały natomiast objęte inwestycje rozpoczęte, środki trwałe, wyposażenie i materiały, bowiem przyjęto, że przedmiotowe składniki zostały wniesione do Spółki już w dniu 1 października 2008 r. tj. w momencie zawiązania Spółki.

Fakt, iż powyższe formalności zostały dokonane dopiero w 2009 r. wynikał z przyczyn techniczno - organizacyjnych, tj. w szczególności konieczności przygotowania odpowiednich dokumentów, etc. Mając na uwadze wskazane powyżej założenie, że Gmina faktycznie i rzeczywiście przekazała Spółce do użytkowania aktywa odpowiednio wcześniej (tj. z chwilą zawiązania Spółki), a Spółka od tego momentu faktycznie je użytkowała, sam moment dokonania późniejszych czynności formalnych miał dla stron znaczenie drugorzędne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy czynność dokonania przez Gminę aportu korzystała ze zwolnienia z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność dokonania aportu przez Gminę korzystała ze zwolnienia z VAT.

Na wstępie należy wskazać, że w przypadku wniesienia aportem przedmiotowych składników majątku do Spółki, przyjąć należy, że Gmina co do zasady dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm. dalej: ustawa o VAT). Wynika to z faktu, że efektem aportu jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania danym towarem jak właściciel, natomiast wynagrodzeniem w takim przypadku są wyrażone pieniężnie udziały.

Stanowisko to znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 kwietnia 2011 r., gdzie stwierdzono, iż „Wniesienie aportu w postaci nieruchomości lub rzeczy ruchomych do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zatem podlega opodatkowaniu”,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 marca 2011 r., zgodnie z którą „Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne, czy zawodowe. Z uwagi na powyższe, wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółki prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Wobec powyższego, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”
  
  

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Stosownie natomiast do art. 19 ust. 4, jeżeli dostawa towarów lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Ustawodawca, w obu tych przepisach posługuje się pojęciem „wydania”, które nie zostało zdefiniowane w ustawie o VAT. W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, ustawodawca odwołuje się do dostawy towarów, przez którą rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W ocenie Gminy ustawodawca w przedmiotowym przepisie celowo posłużył się pojęciem „rozporządzania towarem jak właściciel” podkreślając przy tym, że dostawa towarów w rozumieniu ustawy o VAT nie jest tożsama z przeniesieniem własności w rozumieniu prawa cywilnego, dokonania odpowiednich formalności, etc.

Definicja dostawy zawarta w ustawie o VAT została sformułowana z jednoznacznym akcentem właśnie na przeniesienie ekonomicznego władztwa nad daną rzeczą, aby nabywca mógł ją rzeczywiście i faktycznie dysponować, użytkować, etc. W konsekwencji, w świetle tego przepisu, zdaniem Gminy, wydanie powinno być rozumiane jako faktyczne przeniesienie władztwa nad towarami na rzecz innego podmiotu, nie jest natomiast przy tym istotne przekazanie jego własności stricte w rozumieniu prawa cywilnego.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie przykładowo w Komentarzu VAT, A. Bartosiewicz, R. Kubacki, 2011, zgodnie z którym „Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin „własność ekonomiczna” - tak w orzeczeniu C-320/88”, a także w VAT 2010, T. Michalik, zgodnie z którym „W konsekwencji należy więc przyjąć, iż na gruncie przedmiotowego przepisu art. 7 ust. 1 VATU, a także art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 kluczowym dla pojęcia „przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” elementem jest, w istocie rzeczy, przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej.”

Mając na uwadze, że w momencie zawiązania umowy Spółki aktem notarialnym z dnia 1 października 2008 r. Spółka uzyskała prawo do żądania od Gminy przekazania mienia będącego przedmiotem aportu, w ocenie Gminy w tym właśnie dniu nastąpiło wydanie przedmiotu aportu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Od tego momentu Spółka była w posiadaniu mienia i mogła dysponować przedmiotem aportu jak właściciel.

Stanowisko takie zostało potwierdzone w szeregu interpretacji indywidualnych, przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2011 r., w której organ podatkowy stwierdził, że „Na podstawie ww. przepisów należy przyjąć, że towary będące przedmiotem aportu, które wspólnik wnosi do spółki, uznaje się za przeniesione na spółkę. Zobowiązanie wspólnika w umowie spółki co do wniesienia wkładów oznacza, że z tą chwilą są one własnością spółki. Spółka ma prawo żądania wydania danego prawa, jak również pożytków; które ono niesie. Zatem z chwilą zawarcia umowy spółki (zmiany umowy spółki), wspólnik uzyskuje korzyść w postaci udziałów w tej spółce. Natomiast regulacja zawarta w przepisie art. 262 K.s.h. wymaga od zarządu spółki złożenia do sądu rejestrowego wniosku o zarejestrowanie podwyższenia kapitału zakładowego, który musi zostać złożony wraz z wymaganymi dokumentami, po zaistnieniu zdarzenia uzasadniającego dokonanie wpisu, tj. po zawarciu umowy spółki, bądź zmiany tej umowy. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powyższe oznacza, iż w dacie zawarcia umowy spółki lub w dacie zmiany tej umowy, dochodzi do przeniesienia prawa własności do przedmiotu wkładu, a wspólnik otrzymuje zapłatę (udziały) w zamian za wniesiony wkład rzeczowy (aport)”.

Podobne stanowisko zostało zawarte w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2011 r., w której organ stwierdził, że „W orzecznictwie i doktrynie podkreśla się, że z punktu widzenia opodatkowania czynności podatkiem od towarów i usług istotne jest nie tyle przeniesienie prawa własności, lecz przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Użycie określenia „jak właściciel” oznacza, że moment powstania obowiązku podatkowego nie jest uzależniony od przeniesienia prawa własności rzeczy, ale uzyskania możliwości ekonomicznego dysponowania rzeczą przez nabywcę. Zatem przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego istotne jest czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nim rozporządzać jak właściciel. (...) Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powyższe oznacza, iż w dacie zawarcia umowy spółki lub w dacie zmiany tej umowy, dochodzi do przeniesienia prawa własności do przedmiotu wkładu, a wspólnik otrzymuje zapłatę (udziały) w zamian za wniesiony wkład rzeczowy (aport)”,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 26 stycznia 2011 r w której organ podatkowy stwierdził, że „Tym samym przy klasyfikacji zdarzenia gospodarczego należy przeanalizować, czy doszło do przekazania kontroli ekonomicznej nad towarem w taki sposób, że nabywca może nią rozporządzać jak właściciel, a taka możliwość pojawia się dopiero z chwilą przekazania towaru, co w sprawie będącej przedmiotem wniosku, jak wskazał Wnioskodawca nastąpi w dacie podpisania umowy spółki komandytowo - akcyjnej w formie aktu notarialnego albo zmiany umowy spółki komandytowej również w formie aktu notarialnego”,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 listopada 2010 r w której organ podatkowy stwierdził, że „Na podstawie ww. przepisów należy przyjąć, że towary będące przedmiotem aportu, które Gmina wnosi do spółki, uznaje się za przeniesione na spółkę. Zobowiązanie Gminy w umowie spółki co do wniesienia wkładów oznacza, że z tą chwilą są one własnością spółki. Spółka ma prawo żądania wydania danego prawa, jak również pożytków, które ono niesie. Zatem z chwilą zawarcia umowy spółki (zmiany umowy spółki), wspólnik uzyskuje korzyść w postaci udziałów w tej spółce”,

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 października 2009 r. w której organ podatkowy stwierdził, że „Natomiast za dzień wydania nieruchomości należy uznać dzień faktycznego przekazania spółce celowej nieruchomości do używania. Jeżeli zatem przekazanie przedmiotu aportu nastąpi z dniem podpisania umowy spółki (w przypadku gdy aport wnoszony będzie w momencie jej utworzenia), to jak wskazał Wnioskodawca, ten dzień należy uznać za dzień wydania przedmiotu aportu i będzie on zbieżny z wyżej określonym dniem zapłaty”.
  
  

Stanowisko potwierdzające konieczność traktowania na gruncie VAT „wydania towaru” jako faktycznej i ekonomicznej czynności (w oderwaniu od ewentualnych późniejszych kwestii formalnych) było wielokrotnie prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, przykładowo w:

• Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 22 września 2010 r., w którym sąd stwierdził, że „W dacie odbioru nastąpiło pozostawienie lokalu do dyspozycji nabywcy i przeniesienie posiadania, które może być uznane za wydanie lokalu”;

• Wyroku NSA z dnia 28 maja 2010 r. w którym sąd stwierdził, że „Tym samym ustawodawca odstąpił od powiązania pojęcia wydania tego lokalu, w rozumieniu art. 19 ust. 10 ustawy o VAT z cywilistycznym ujęciem przeniesienia własności tego lokalu uregulowanego w ustawie o własności lokali. Zatem trafnie autor skargi kasacyjnej wywodzi, że odnośnie dostawy lokali garażowych, dla określenia chwili powstania obowiązku podatkowego nie ma znaczenia moment sporządzenia aktu notarialnego ustanawiającego i przenoszącego odrębną własność do lokalu. Obowiązuje bowiem w tym zakresie zasada ogólna z art. 19 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którą wydanie lokalu należy traktować jako czynność faktyczną, autonomiczną w stosunku do prawa cywilnego. Zatem przedmiot czynności opodatkowanej jest wydany w rozumieniu art. 19 ustawy o VAT wtedy, gdy nabywca uzyskuje możliwość faktycznego dysponowania rzeczą. Nie chodzi tu oczywiście o rozporządzanie rzeczą w znaczeniu prawnym. Takie warunki spełnia niewątpliwie przekazanie lokalu, czy też miejsca parkingowego protokołem zdawczo – odbiorczym”;

• Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: WSA) we Wrocławiu z dnia 15 lutego 2010 r. w którym sąd stwierdził, że „Słusznie zatem strona uznała, że obowiązek podatkowy w opisanym we wniosku stanie faktycznym powstał po upływie 30 dni od wydania nieruchomości tj. od momentu faktycznego jej wydania na podstawie protokołu zdawczo - odbiorczego w dniu 6 stycznia 2009 r.”;

• Wyroku WSA w Białymstoku z dnia 23 lutego 2011 r. w którym sąd stwierdził, że „jak ustaliły organy podatkowe przekazanie przez Spółkę lokali tj. oddanie do swobodnego dysponowania odbiorcom następowało z chwilą podpisania protokołów zdawczo-odbiorczych. Zasadnie zatem uznano ten moment za wydanie lokalu”;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 sierpnia 2010 r., w której organ podatkowy stwierdził, że „mając na uwadze przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że czynność wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) przez Wnioskodawcę do Spółki Akcyjnej w postaci prawa własności nieruchomości, prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania nią jak właściciel i tym samym stanowi odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie należy stwierdzić, że w odniesieniu do analizowanej transakcji obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje zgodnie z art. 19 ust. 10 ustawy, tj. 30. dnia od dnia wydania nieruchomości, czyli w przedmiotowej sprawie od dnia 6 stycznia 2009 r., w którym podpisano protokół zdawczo-odbiorczy. W tym dniu bowiem nastąpiło pozostawienie do dyspozycji i przeniesienie posiadania, czyli faktyczne wydanie nieruchomości”;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 października 2009 r. w której organ podatkowy stwierdził, że „Natomiast za dzień wydania nieruchomości należy uznać dzień faktycznego przekazania spółce celowej nieruchomości do używania. Jeżeli zatem przekazanie przedmiotu aportu nastąpi z dniem podpisania umowy spółki (w przypadku gdy aport wnoszony będzie w momencie jej utworzenia), to jak wskazał Wnioskodawca, ten dzień należy uznać za dzień wydania przedmiotu aportu i będzie on zbieżny z wyżej określonym dniem zapłaty. Jeśli natomiast aport będzie wnoszony do spółki, która już istniała wcześniej, wydanie nieruchomości należy rozumieć, jak to określił Wnioskodawca, dosłownie, tzn. jako przekazanie nieruchomości do używania (dysponowania) jak właściciel, niezależnie od momentu wpisu do księgi wieczystej”;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 grudnia 2009 r., w której organ stwierdził, że „Natomiast za dzień wydania nieruchomości należy uznać dzień faktycznego przekazania spółce celowej nieruchomości do używania. Skoro zatem aport będzie wnoszony do spółki, która już istniała wcześniej, wydanie nieruchomości należy rozumieć jako przekazanie nieruchomości do używania (dysponowania) jak właściciel, niezależnie od momentu wpisu do księgi wieczystej”.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Gminy wydanie towarów będących przedmiotem aportu nastąpiło w dniu 1 października 2008 r., tj. w dniu zawiązania Spółki. W konsekwencji obowiązek podatkowy z tytułu wniesienia aportem przedmiotowego mienia powstał w październiku 2008 r.

Należy dodatkowo podkreślić, że Spółka kontynuowała obowiązki wykonywane wcześniej przez jednostkę począwszy od dnia 1 października 2008 r., tj. nie wystąpił okres karencji w wykonywaniu zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu. Zdaniem Gminy fakt ten dodatkowo potwierdza, że począwszy od dnia utworzenia Spółki składniki majątku wnoszonego aportem zostały Spółce faktycznie i ekonomicznie wydane i były przez nią użytkowane do wykonywania działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że stosownie do § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującego do dnia 30 listopada 2008 r. (dalej: rozporządzenie wykonawcze) zwolnieniu podlegały wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego. Mając na uwadze, że Spółka jest spółką prawa handlowego, stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, w ocenie Gminy w odniesieniu do dokonanego aportu znajdzie zastosowanie zwolnienie z VAT na mocy § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia wykonawczego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – co do zasady – podlega taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny.

Wyjaśnić należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Wnoszenie wkładów niepieniężnych (aportów) do spółek prawa handlowego lub cywilnego stanowi czynność o charakterze odpłatnym w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Powołane powyżej przepisy nie definiują pojęcia „dzień wydania”. Dokonując jednak wykładni tych przepisów, należy mieć na uwadze fakt, iż określony w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy zakres opodatkowania tym podatkiem to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Dostawa towarów zdefiniowana została w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy podkreślić, że przepis ten nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności. W tym kontekście zdarzenia, w związku z wystąpieniem których należy wiązać moment powstania obowiązku podatkowego, winny mieć charakter faktyczny i ekonomiczny.

Stosownie do § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), które utraciło moc z dniem 1 grudnia 2008 r., zwolnieniu od podatku podlegały wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Natomiast w myśl art. 4 § 1 pkt 1 ww. ustawy, spółka osobowa oznacza – spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

W myśl art. 158 § 1 ww. ustawy, jeżeli wkładem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w celu pokrycia udziału ma być w całości albo w części wkład niepieniężny (aport), umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot tego wkładu oraz osobę wspólnika wnoszącego aport, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów.

Stosownie do art. 257 § 1 ww. ustawy, jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje nie na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki przewidujących maksymalną wysokość podwyższenia kapitału zakładowego i termin podwyższenia, może ono nastąpić jedynie przez zmianę umowy spółki. Jeżeli podwyższenie kapitału zakładowego następuje na podstawie dotychczasowych postanowień umowy spółki, przy zachowaniu wymagań określonych w § 1, oświadczenia dotychczasowych wspólników o objęciu nowych udziałów wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 257 § 3). Stosownie natomiast do art. 262 § 1 i § 4 ustawy K.s.h. podwyższenie kapitału zakładowego zarząd zgłasza do sądu rejestrowego. Podwyższenie kapitału zakładowego następuje z chwilą wpisania do rejestru.

Na podstawie ww. przepisów należy przyjąć, że towary będące przedmiotem aportu, które Gmina wniosła do spółki, uznaje się za przeniesione na spółkę. Zobowiązanie Gminy w umowie spółki co do wniesienia wkładów oznacza, że z tą chwilą są one własnością spółki. Spółka ma prawo żądania wydania danego prawa, jak również pożytków, które ono niesie. Zatem z chwilą zawarcia umowy spółki (zmiany umowy spółki), wspólnik uzyskuje korzyść w postaci udziałów w tej spółce. Natomiast regulacja zawarta w przepisie art. 262 K.s.h. wymaga od zarządu spółki złożenia do sądu rejestrowego wniosku o zarejestrowanie podwyższenia kapitału zakładowego, który musi zostać złożony wraz z wymaganymi dokumentami, po zaistnieniu zdarzenia uzasadniającego dokonanie wpisu, tj. po zawarciu umowy spółki, bądź zmiany tej umowy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług powyższe oznacza, iż w dacie zawarcia umowy spółki lub w dacie zmiany tej umowy, dochodzi do przeniesienia prawa własności do przedmiotu wkładu a wspólnik otrzymuje zapłatę (udziały) w zamian za wniesiony wkład rzeczowy (aport).

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Do dnia 1 października 2008 r. zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu były wykonywane przez Gminę przy pomocy jednostki budżetowej Gminy. W związku z wykonywaniem przedmiotowych zadań, Gmina oddała jednostce w trwały zarząd nieruchomości gruntowe zabudowane obiektami sportowymi. Gmina nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem/wytworzeniem przedmiotowych nieruchomości. W dniu 1 października 2008 r. zawiązano spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w formie aktu notarialnego. W dacie tej dokonano również likwidacji jednostki budżetowej, która dotychczas realizowała zadania Gminy w zakresie kultury fizycznej i sportu. Nowo zawiązana Spółka miała za zadanie przejęcie dotychczasowych zadań realizowanych przez jednostkę budżetową. Stosownie do zapisów umowy Spółki, wszystkie udziały w kapitale zakładowym zostały objęte przez Gminę i pokryte w części wkładami niepieniężnymi (aportem), na które składają się składniki majątku wymienione w umowie. Z dniem utworzenia Spółki, była ona w posiadaniu składników majątku będących przedmiotem aportu. Spółka przy ich użyciu realizuje zadania z zakresu kultury fizycznej i sportu. Już od tej daty Spółka faktycznie i ekonomicznie władała powyższymi aktywami, tj. użytkowała je do prowadzenia działalności gospodarczej. Powołanie Spółki w miejsce jednostki budżetowej miało bowiem charakter płynny z perspektywy realizowanych zadań z zakresu kultury fizycznej i sportu. W dniu 9 marca 2009 r. dokonano wpisu Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W dniu 9 września 2009 r. formalnie zawarto umowę przeniesienia własności oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności zabudowania w formie aktu notarialnego (dalej: umowa przeniesienia). Stosownie do przedmiotowej umowy, w wykonaniu postanowień wynikających z zawartej w dniu 1 października 2008 r. umowy Spółki, Gmina również formalnie przeniosła własności nieruchomości gruntowych, a także prawa wieczystego użytkowania gruntu na rzecz Spółki. Aktem tym nie zostały natomiast objęte inwestycje rozpoczęte, środki trwałe, wyposażenie i materiały, bowiem przyjęto, że przedmiotowe składniki zostały wniesione do Spółki już w dniu 1 października 2008 r. tj. w momencie zawiązania Spółki.

Mając na uwadze przedstawione przepisy prawa oraz opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż - jak wskazał Wnioskodawca - wydanie towarów będących przedmiotem aportu nastąpiło 1 października 2008 roku, czyli w dniu zawiązania Spółki, a zatem wniesienie przez Gminę aportem do Sp. z o. o. wkładu niepieniężnego, którego przedmiotem są składniki majątku korzystało ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wydając zatem przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy (stanu faktycznego), w którym jednoznacznie wskazano, iż z dniem utworzenia Spółki, była ona w posiadaniu składników majątku będących przedmiotem aportu, a zatem od tego momentu faktycznie je użytkowała. Powyższe zostało przyjęte jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i nie było przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.