Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-8/11-12/S-12/GG
z 5 lipca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB3/423-8/11-12/S-12/GG
Data
2012.07.05
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Zwolnienia przedmiotowe
Słowa kluczowe
Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU)
specjalna strefa ekonomiczna
zwolnienia przedmiotowe
Istota interpretacji
Czy dochody uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży Części AGD podlegają. zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jako dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie Zezwoleń na terenie SSE?
Wniosek ORD-IN  273 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawę art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8. poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego ( Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, mając na uwadze postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 maja 2012 r. (doręczone w dniu 24 maja 2012 r.), uchylające w całości postanowienie z dnia 7 lipca 2014 r. oraz przekazującą. sprawę do ponownego rozpatrzenia stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r., pismem z dnia 13 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.) oraz pismem z dnia 25 czerwca 2012 r. (data wpływu 28 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej ze sprzedaży części AGD, w następujących grupowaniach PKWiU :
UZASADNIENIE W dniu 14 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie Zezwoleń na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w szczególności przepisu: art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej: ustawa o CIT). W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe: Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja oraz dystrybucja sprzętu gospodarstwa domowego i elektrycznych artykułów użytku domowego (dalej: „Sprzęt AGD”). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE”) na podstawie dwóch zezwoleń (dalej: „zezwolenia"):
Zarówno Zezwolenie nr jak i Zezwolenie nr obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):
W ramach prowadzonej działalności Spółka współpracuje ze swoimi kontrahentami w zakresie obsługi gwarancyjnej i pogwarancyjnej Sprzętu AGD. W szczególności w ramach ww. współpracy Spółka prowadzi dystrybucję części zapasowych i zamiennych do Sprzętu AGD (dalej: „Części AGD”). W praktyce można wyróżnić dwa źródła pochodzenia Części AGD:
Części AGD są dystrybuowane przez Spółkę do kontrahentów (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) dwoma kanałami sprzedażowymi:
Części AGD są dystrybuowane przez Spółkę w celu ich zastosowania w Sprzęcie AGD sprzedawanym przez Spółkę (jako części zamienne lub zapasowe). W związku z wątpliwościami co do poprawności klasyfikacji statystycznej Części AGD, Spółka wystąpiła do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego o rozstrzygnięcie w zakresie prawidłowej klasyfikacji Części AGD w świetle PKWiU. W odpowiedzi z 25 marca 2011 r. Ośrodek Klasyfikacji Urzędu Statystycznego stwierdził, że Części AGD sprzedawane przez Spółkę należy klasyfikować według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) (dalej: „PKWiU 2004”), która była również zastosowana do identyfikacji zakresu działalności Spółki w obu Zezwoleniach, do następujących grupowań:
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż w dniu 4 października 2011 r. Spółka złożyła do Ministra Gospodarki, Departament Instrumentów Wsparcia pismo w sprawie korzystania ze zwolnienia podatkowego w odniesieniu do dochodów ze sprzedaży części zapasowych i zamiennych do Sprzętu AGD (dalej: „Części AGD”) - pismo w załączeniu. W odpowiedzi na powyższe pismo, Minister Gospodarki wskazał, że dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia są zwolnione z podatku dochodowego odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych I dalej: Z treści art. 17 ust 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 21 ust 1 pkt 63a ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, ze warunkiem korzystania ze zwolnienia jest uzyskanie dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w zakresie określonym w zezwoleniu, przy czym zwolnienie to dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych na terenie strefy. Spółka podkreśliła, że dla dwóch z sześciu pozycji PKWiU, do których została zakwalifikowana działalność gospodarcza Spółki w zakresie części AGD w piśmie z dnia 25 marca 2011 r. wydanym przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatury Urzędu Statystycznego Minister Gospodarki, stwierdził, że pozycje te są objęte Zezwoleniami Spółki na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej nr : Dla działalności związanej ze sprzedażą części AGD Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatury Urzędu Statystycznego wskazał sześć pozycji PKWiU, z których dwie, tj. 27.51.30.0 i 27.52.20.00 wg PKWiU 2008 (29.71.30 i 29.72.20 wg PKWiU 2004) objęte są zezwoleniami Nr, a wiec dochody z tej działalności podlegają zwolnieniu podatkowemu. W szczególności, wskazane pozycje PKWiU dotyczą:
W związku z przedstawionymi powyżej informacjami uzupełniającymi stan faktyczny opisany w złożonym wniosku, Spółka wnosi o uwzględnienie ich w przedmiotowej sprawie. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca doprecyzował, iż przedmiotem wniosku jest zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochodów ze sprzedaży Części AGD wymienionych we Wniosku sklasyfikowanych w następujących grupowaniach PKWiU:
- sprzedaż detaliczna części nieelektrycznego Sprzętu. AGD (kuchenek): Usługi w zakresie handlu detalicznego meblami domowymi, sprzętem oświetleniowym oraz artykułami użytku domowego, gdzie indziej niesklasyfikowane (PKWiU 2004 52.44.1). Wyżej wskazane grupowania PKWiU wskazane we Wniosku obejmują również Części AGD wymienione w uzupełnieniu Wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (pkt 1-2 powyżej). Wyżej wskazane grupowania PKWiU wskazane we Wniosku obejmują również Części AGD wymienione w uzupełnieniu Wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (pkt 1-2 powyżej). W związku z powyższym Spółka wnosi o rozpatrzenie, w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzeni przyszłego, pytania zadanego przez Spółkę we Wniosku odrębnie dla Części AGD sklasyfikowanych w poszczególnych w/w grupowaniach PKWiU, zgodnie z informacjami przedstawionymi we Wniosku. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy dochody uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży Części AGD podlegają. zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT jako dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie Zezwoleń na terenie SSE... Zdaniem Wnioskodawcy, przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, iż w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo. Zastosowanie wykładni językowej powinno być tym bardziej uzasadnione w sytuacji przepisów dotyczących zwolnień podatkowych, które są niejako odstępstwem od reguły opodatkowania przychodów/dochodu podatników. Stosownie do art. 17 ust 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są. dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Spółka pragnie zaznaczyć, iż dla Spółki wiążące są warunki udzielania pomocy regionalnej wynikające z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 października 2006 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473; dalej: ;,Rozporządzenie SSE”) w brzmieniu do 23 lutego 2007 r. bez uwzględniania dalszych zmian. Do Spółki nie znajdą natomiast zastosowania przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 215 poz. 2183 ze zm.; dalej: ,,Rozporządzenie 2004”), ponieważ Rozporządzenie SSE zastępujące dotychczasowe Rozporządzenie 2004 nie zwierało zapisu, iż do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie Rozporządzenia SSE, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej. W § 12 Rozporządzenia SSE zawarto jedynie zapis, iż traci moc Rozporządzenie 2004. Należy przy tym podkreślić, że podstawową zasadą rozstrzygania sytuacji intertemporalnych w prawie, jest zasada bezpośredniego obowiązywania prawa nowego. W związku z powyższym, jeżeli intencją prawodawcy (w tym konkretnym przypadku Rada Ministrów) byłoby zachowanie poprzednio obowiązujących zasad udzielania pomocy publicznej, to w Rozporządzeniu SSE zawarłby stosowny zapis, tak jak to uczynił chociażby w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego Rozporządzenie SSE (Dz. U. Nr 26, poz. 172) czy rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.). Równocześnie ust. 4 art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy. Jak wynika z przytoczonych wyżej regulacji, zwolnieniu z podatku podlegają dochody:
W rozpatrywanej sytuacji w ocenie Spółki wszystkie w/w przesłanki dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia w odniesieniu do dochodów uzyskanych ze sprzedaży Części AGD przez Spółkę zostały spełnione. W szczególności:
W związku z powyższym, w oparciu o literalne brzmienie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do dochodów osiąganych przez Spółkę ze sprzedaży ww. Części AGD należy zastosować zwolnienie określone w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem, wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie przekracza wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości zgodnie z Rozporządzeniem SSE. Dodatkowo, Spółka pragnie zaznaczyć, iż nawet gdyby powyżej opisana działalność gospodarcza w zakresie sprzedaży Części AGD nie mieściła się bezpośrednio w klasach PKWiU wskazanych w Zezwoleniach dochody ze sprzedaży Części AGD w ocenie Spółki powinny nadal podlegać przedmiotowemu zwolnieniu z podatku, jako dochody z działalności pomocniczej do działalności głównej Spółki (tj. produkcji Sprzętu AGD). Działalność w zakresie produkcji i dystrybucji Części AGD jest bowiem nierozerwalnie związana z produkcją i dystrybucją Sprzętu AGD, a tym samym niezbędna do jej funkcjonowania. W praktyce trudno sobie bowiem wyobrazić funkcjonowanie Spółki produkującej Sprzęt AGD, która nie będzie prowadziła działalności w zakresie produkcji części zamiennych do wyprodukowanego Sprzętu AGD. W efekcie działalność w zakresie Części AGD warunkuje wielkość obrotów z tytułu sprzedaży samego Sprzętu AGD oraz wpływa na dochodowość podstawowej działalności Spółki. Warto mieć na uwadze, iż jednym z podstawowych kryteriów w przypadku składania przez kontrahentów Spółki zamówień na Sprzęt AGD jest możliwość zapewnienia przez Spółkę niezakłóconego dostępu do części zapasowych i zamiennych. W konsekwencji brak działalności Spółki w zakresie Części AGD byłby nieuzasadniony ekonomicznie i powodowałby spadek konkurencyjności podstawowych wyrobów Spółki (Sprzętu AGD) w porównaniu do wyrobów wytwarzanych przez konkurentów Spółki. Dodatkowo, Spółka podkreśliła, iż Części AGD są wytwarzane w ramach analogicznego procesu produkcyjnego i technologicznego jak komponenty do Sprzętu AGD. W praktyce więc z technicznego punktu widzenia nie ma różnicy pomiędzy Częściami AGD a komponentami Sprzętu AGD. Dlatego różnicowanie podatkowego traktowania dochodów uzyskanych z działalności w zakresie Części AGD oraz Sprzętu AGD byłoby nieuzasadnione. Prowadziłoby to bowiem do sztucznego wyodrębniania działalności w zakresie Części AGD, która faktycznie stanowi element działalności w zakresie Sprzętu AGD. Podsumowując, zdaniem Spółki należy uznać, że działalność dotycząca Części AGD jest niezbędna i ściśle powiązana z działalnością w zakresie samego Sprzętu AGD. Przede wszystkim wskazuje na to klasyfikacja PKWiU, specyfika prowadzonej działalności oraz organizacja procesu technologicznego w zakresie Części i Sprzętu AGD. Spółka podkreśliła, iż powyższe podejście potwierdzają także liczne interpretacje organów podatkowych, w których wskazano, iż działalność gospodarcza, która jest niezbędna lub ściśle związana z działalnością podstawową prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia strefowego, podlega zwolnieniu z podatku, tak jak działalność podstawowa. Przykładowo, powyższe stanowisko wynika z następujących interpretacji indywidualnych:
W związku z powyższym Spółka uważa, że dochody uzyskane przez Spółkę ze sprzedaży Części AGD podlegają zwolnieniu z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako dochody z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie Zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, wydał w dniu 7 lipca 2011 r. postanowienie w przedmiocie odmowy wszczęcia postepowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych. W powyższym postanowieniu stwierdzono, iż istota podniesionego problemu interpretacyjnego jest zagadnienie, które dotyczy klasyfikacji działalności jednostki i warunków określonych w wydanych już Zezwoleniach na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w kwestii sprzedaży części do sprzętu AGD. Zagadnienie to jako nienormowane przepisami prawa podatkowego nie może zostać rozstrzygnięte przez tut. Organ w pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanej w trybie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, ponieważ nie jest uprawniony do merytorycznego rozpatrzenia w ramach postepowania uregulowanego w rozdziale 1a działu II Ordynacji podatkowej, zagadnienia zawartego w pytaniu Spółki. Na ww. postanowienie Wnioskodawca Wniósł zażalenie z dnia 15 lipca 2011 r. (data wpływu 18 lipca 2011 r.). Postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, jako organ II instancji z dnia 11 sierpnia 2011 r. utrzymano w mocy przedmiotowe postanowienie. Pismem z dnia 13 września 2011 r. (data wpływu 15 września 2011 r.) Wnioskodawca wniósł skargę na ww. postanowienie z dnia 11 sierpnia 2011 r., do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Wyrokiem z dnia 13 grudnia 2011 r., prawomocnym od dnia 21 lutego 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 11 sierpnia 2011 r., w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych. W ww. wyroku stwierdzono, iż w niniejszej sprawie wniosek o udzielenie interpretacji zawiera stan faktyczny, pytanie prawne a także stanowisko Strony wraz ze wskazaniem znajdującego zastosowanie przepisu prawa materialnego. Skoro tak, to zgodnie z treścią art. 14b Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych winien wydać pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Jednakże w rozpatrywanej sprawie organ wydał postanowienie odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie złożonego wniosku, uznając iż pytanie nie dotyczy przepisów prawa podatkowego. W ocenie Sądu Strona, zarówno w zażaleniu jak i w skardze złożonej do Sądu, wskazywała, że problem oraz związane z nim pytanie dotyczy wprost przepisu prawa podatkowego – art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podkreśliła, iż celem złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej prawa podatkowego było uzyskanie odpowiedzi na pytanie czy dochód przez nią osiągany z dystrybucji części AGD, na podstawie posiadanych zezwoleń strefowych, należy kwalifikować do dochodów zwolnionych czy też podlegających opodatkowaniu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie jak twierdzi organ - klasyfikacja działalności jednostki i warunków określonych w wydanych dla Spółki zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, w kwestii sprzedaży części do sprzętu AGD. Z tak przedstawionego stanowiska jednoznacznie wynika, iż kwestia budząca wątpliwości Strony dotyczy uregulowań prawa podatkowego. W ocenie Sądu, organy zbyt szybko doszły do przekonania, że wniosek dotyczy innej sytuacji aniżeli interpretacji prawa podatkowego. Zdaniem Sądu przy tak różnym podejściu stron sporu do przedstawionej kwestii należało wezwać Spółkę do sprecyzowania bądź stanu faktycznego, bądź też pytania, które zostało do niego zadane. Mając powyższe na uwadze, w ocenie Sądu Organ wydał zaskarżone postanowienie zbyt pochopnie, a co najistotniejsze - bez zgłębienia problemu, którego dotyczy wniosek (nie chodzi tu oczywiście o prowadzenie postępowania dowodowego, lecz dążenie do sprecyzowania stanu faktycznego i/lub pytania). Skoro tego nie uczyniono, organ wydając postanowienie w oparciu o treść art. 165 § 1 Ordynacja podatkowa naruszył jego regulacje. Po ponownej analizie zarzutów podniesionych przez Spółkę w zażaleniu, mając na uwadze powołany wyrok, oceniając ponownie cel złożonego wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów postanowieniem z dnia 21 maja 2012 r. uchylił w całości postanowienie organu I instancji z dnia 7 lipca 2011 r., (doręczone w dniu 24 maja 2012 r.) i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Na ww. postanowienie Wnioskodawca nie wniósł skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Mając powyższe na uwadze tut. Organ stwierdza, iż ponownemu rozpatrzeniu podlega wniosek z dnia 12 kwietnia 2011 r.(data wpływu 14 kwietnia 2011 r.), uzupełniony pismem z dnia z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływu 30 marca 2012 r.) oraz pismem z dnia 13 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.) oraz pismem z dnia 25 czerwca 2012 r. (data wpływu 28 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego dochodów z działalności gospodarczej uzyskanych ze sprzedaży części AGD, prowadzonej na podstawie Zezwoleń na terenie SSE. Biorąc pod uwagę stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zawarte w wyroku z dnia 13 grudnia 2011 r., tut. Organ dokonał ponownej analizy sprawy, w wyniku której stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się:
Biorąc pod uwagę fakt, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą w specjalnej strefie ekonomicznej na podstawie Zezwolenia z dnia 28 października 2004 r. oraz z dnia 23 sierpnia 2006 r. pytanie Spółki powinno zostać przeanalizowane w aspekcie przepisów w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania Zezwolenia. Zgodnie z treścią art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), specjalna strefa ekonomiczna jest ustanawiana w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, wydawanego na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki uzgodniony z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego. Rozporządzenie określa wielkość i warunki udzielania pomocy publicznej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy. Specjalna Strefa Ekonomiczna ustanowiona została rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 46, poz. 289), zwana dalej „strefą”, zmienionym rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej ( Dz. U. Nr 215 poz. 2183 ) oraz rozporządzeniem Rady Ministrów 27 października 2006 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr 200, poz. 1473 ze zm.). Na mocy art. 12 ust. 1 tej ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zasady tego zwolnienia dotyczące osób prawnych określa art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.). W myśl tego przepisu wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych). Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. Nr 118, poz. 746) zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie stref wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują moc. Do zezwoleń, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 19 ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym. Oznacza to, że rozstrzygając o prawie korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uwzględniać warunki korzystania z pomocy publicznej wynikające z uregulowań odpowiedniego rozporządzenia obowiązującego Spółkę w danym okresie. Ogólne przesłanki warunkujące nabycie prawa do omawianego zwolnienia, wynikające z treści wymienionych powyżej aktów wykonawczych, pozostają jednak niezmienne. Pomoc publiczna udzielana podatnikom, działającym w specjalnej strefie ekonomicznej w postaci zwolnienia od podatku dochodowego przyjmuje formę pomocy regionalnej, która udzielana jest w celu wspierania nowych inwestycji lub tworzenia nowych miejsc pracy związanych z daną inwestycją (§ 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów). Zwolnienie to może stosować podatnik, który:
Natomiast zgodnie z przepisami § 5 ust. 3 powołanych rozporządzeń, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Tak więc w przepisie § 5 ust. 3 ww. rozporządzeń prawodawca nakazał wyodrębnienie uzyskiwanego dochodu tylko w odniesieniu do działalności prowadzonej na terenie strefy oraz poza strefą. W szczególności powyższe oznacza, iż w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, cała działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie (względem tej prowadzonej poza obszarem SSE), a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłączanie na terenie strefy. Natomiast, w kontekście sformułowanego zapytania, zauważyć należy, że zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m. Odrębnymi przepisami, o których mowa w powyższym przepisie są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.). Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca obowiązany jest prowadzić ewidencję w sposób wskazany przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych bez względu na to, ile zezwoleń uzyskał. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż sprzedawane przez Spółkę Części AGD należy klasyfikować według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. ( Dz. U. Nr 89, poz.844 ze zm.), która była zastosowana do identyfikacji zakresu działalności Spółki objętej Zezwoleniami należącymi do grupowań:
Zatem zakres Zezwoleń z 2004 r. i 2006 r. obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy w zakresie dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę ze sprzedaży części AGD tylko w zakresie :
Zarówno Zezwolenie nr jak i Zezwolenie nr obejmuje prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):
Dochód uzyskany przez Spółkę z tytułu sprzedaży Części AGD dotyczącej:
- uzyskany na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o Zezwolenie nr , podlega zwolnieniu z opodatkowania, przewidzianego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ sprzedaż części AGD w tym zakresie jest objęta zezwoleniem na prowadzenie działalności na terenie strefy, natomiast w pozostałym zakresie grupowań wymienionych przez Wnioskodawcę we wniosku nie korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych z uwagi na nieobjęcie tego rodzaju sprzedaży części zwolnieniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Skoro Spółka uzyskała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej - produkcyjnej i handlowej w ramach sprzętu gospodarstwa domowego elektrycznego oraz sprzętu gospodarstwa domowego nieelektrycznego, to dochody uzyskane z tej działalności podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast dochody z każdej innej działalności niewymienionej w tych Zezwoleniach, jak sprzedaż części pozostałych AGD podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.