INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2012r. (data wpływu 20 lutego 2012r.), uzupełnione pismem z dnia 17 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X w Y działa na podstawie:

• ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.),
• ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.) i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie,
• statutu X stanowiącego załącznik do uchwały nr … Rady Miasta Y z dnia … 2008r.
  
  

X podlega Prezydentowi Miasta Y. Przedmiotem działania X jest zarządzanie lokalami mieszkalnymi oraz użytkowymi wraz z terenem niezbędnym dla prawidłowego i racjonalnego korzystania z tych budynków oraz urządzeń. Szczegółowy zakres działania X określa regulamin organizacyjny wprowadzony przez Prezydenta Miasta …. Wszystkie dokumenty określające status prawny X oraz statut i regulamin organizacyjny dostępne są w BIP Y, zakł. jednostki miejskie, zakł. X, zakł. prawo.

Z racji wykonywanych zadań X prowadzi m.in. eksploatację 3 kotłowni na paliwo węglowe (stanowiących własność gminy). Dwie z przedmiotowych kotłowni dostarczają energię cieplną dla potrzeb wielorodzinnych budynków mieszkaniowych stanowiących własność gminy, których mieszkańcy zajmują lokale na podstawie skierowań do zawarcia umowy najmu. Trzecia z kotłowni (również własność gminy) dostarcza energię cieplną do budynku mieszkalno-użytkowego (63,36% powierzchni stanowią lokale mieszkalne, 36,64% stanowią lokale użytkowe; wszystkie lokale są własnością gminy, lokale użytkowe nie są ogrzewane z kotłowni). Kotłownie są obsługiwane przez podmiot wyłoniony w drodze przetargu nieograniczonego, zgodnie z przepisami Prawo zamówień publicznych.

Dla potrzeb funkcjonowania ww. kotłowni nabywamy paliwo węglowe (węgiel i koks) od firmy pośredniczącej w obrocie opałem.

Ponadto w piśmie z dnia 17 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż X w Y jest miejską jednostką budżetową, podlegającą Prezydentowi Miasta Y. Budynki będące w zarządzie Jednostki, w których wykorzystywane jest paliwo węglowe, są własnością Gminy Miejskiej Y. X jest w nich zarządcą, realizującym zarząd zwykły z upoważnienia Prezydenta Miasta Y.

Pani …, Zastępca Dyrektora Y ds. Eksploatacji, posiada pełnomocnictwo Prezydenta Miasta Y nr … z dnia ... 2008r. do reprezentowania Gminy Miejskiej Y przed sądami, organami administracji publicznej, organami egzekucyjnymi we wszystkich postępowaniach sądowych, administracyjnych i egzekucyjnych związanych z działalnością jednostki.

Ponadto, zgodnie z regulaminem organizacyjnym X, wprowadzonym Zarządzeniem Prezydenta Miasta Y, do podstawowych uprawnień i obowiązków Dyrektora ds. Eksploatacji należy m.in. nadzór nad realizacją zadań o charakterze eksploatacyjnym wykonywanych w związku z administrowaniem i zarządzaniem nieruchomościami przez Jednostkę. W ramach posiadanego pełnomocnictwa oraz zgodnie z obowiązkami wynikającymi z regulaminu organizacyjnego, działając zakresie zarządu zwykłego Pani Dyrektor sprawuje nadzór m.in. nad prawidłową realizacją umowy dotyczącej obsługi kotłowni na paliwo stałe (w tym - m.in. dostaw paliwa do kotłowni). Faktury za zakup paliwa wystawiane są na X jako zarządcę nieruchomości (podobnie, jak faktury za zakup pozostałych mediów, np. wody, co, energii elektrycznej itp.), ale płacone są ze środków gminy. Gmina przekazuje środki finansowe do X na realizację wszystkich jej zadań statutowych wykonywanych w nieruchomościach stanowiących własność gminną, a będących w zarządzie Jednostki.

Opisana wyżej działalność wynika zarówno z przepisów prawa, jak też ze statutu X oraz posiadanych pełnomocnictw.

W związku z powyższym Wnioskodawcą w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej jest X jako płatnik wskazany w fakturach za paliwo węglowe. X jest jednak w tej sprawie jedynie zarządcą, stosownie umocowanym do realizacji zadań wynikających z zarządu zwykłego przez właściciela, czyli Gminę Miejską Y. Za przedmiotowe faktury należność regulowana jest przez X ze środków przekazywanych przez gminę. Zgodnie z przesłanym w dniu 17 lutego 2012r. wnioskiem paliwo węglowe służy do ogrzewania wielorodzinnych budynków mieszkalnych stanowiących własność gminy.

Uwzględniając fakt, że X jest miejską jednostką budżetową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych, podlegającą Prezydentowi Miasta Y, w opinii Wnioskodawcy znajduje zastosowanie art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 31 a ust. 2 pkt 3 znowelizowanej ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626) zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m.in. przez gospodarstwa domowe i organy administracji publicznej.

Ponieważ ustawa o podatku akcyzowym (jak również uzasadnienie do projektu ustawy) nie określa pojęcia "organ administracji publicznej", należy zatem rozumieć je ściśle, zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 2 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego jako: centralne organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy na podstawie art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym X jest ustawowo zwolniony od obowiązku wnoszenia akcyzy na wyroby węglowe po dacie 2 stycznia 2012r. w budynkach, w których wyroby węglowe używane są do zapewnienia energii cieplnej wyłącznie dla potrzeb gospodarstw domowych...
2. Jak przedstawia się interpretacja indywidualna w zakresie obowiązku wnoszenia przez X akcyzy za paliwo węglowe nabywane dla potrzeb budynku, w którym 63,36% powierzchni stanowią lokale mieszkalne (posiadające centralne ogrzewanie) a pozostałą część lokale użytkowe (nie posiadające centralnego ogrzewania)...
3. Czy podlega opodatkowaniu akcyzą zapas zgromadzony przed 2 stycznia 2012r., a jeśli tak, to w jakim zakresie w poszczególnych kotłowniach...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, X jest miejską jednostką budżetową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych. W umowie dotyczącej obsługi kotłowni na paliwo stałe (odnoszącej się również do zakupu paliwa) ww. jednostka występuje jako Gmina Miejska Y, reprezentowana przez Dyrektora X na podstawie pełnomocnictwa Prezydenta Miasta Y.

W opinii Wnioskodawcy jednostka ta podlega zwolnieniu od akcyzy na wyroby węglowe na postawie art. 31a ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym jako organ administracji publicznej.

Zgodnie z art. 31a ust. 2 pkt 3 znowelizowanej ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626) zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane m. in. przez gospodarstwa domowe i organy administracji publicznej. Ponieważ ustawa o podatku akcyzowym (jak również uzasadnienie do projektu ustawy) nie określa pojęcia "organ administracji publicznej", należy zatem rozumieć je ściśle, zgodnie z definicją zawartą w art. 5 ust. 2 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego jako: centralne organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych.

Kierując się założeniami racjonalnego ustawodawcy domniemywać należałoby, że podmiotowe zwolnienie od akcyzy dotyczyć ma nie tylko zużycia wyrobów węglowych bezpośrednio przez te organy, ale także np. przez jednostki budżetowe tych organów.

Nabyte przez X przed 2 stycznia 2012r. wyroby węglowe w opinii tut. jednostki również nie podlegają opodatkowaniu akcyzą, ponieważ nie zostaną zużyte w związku z prowadzona działalnością gospodarczą (pewną wątpliwość budzi jedynie paliwo wykorzystywane do ogrzewania budynku mieszkalno - użytkowego, ale należy zauważyć, że lokale użytkowe nie są ogrzewane z wykorzystaniem przedmiotowego paliwa, ponieważ paliwo to służy wyłącznie do ogrzewania lokali mieszkalnych stanowiących własność gminy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), dalej zwanej ustawą, wyroby węglowe, to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy. Zatem, zgodnie z treścią wskazanego załącznika do wyrobów akcyzowych zalicza się:

• węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgła - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowane do kodu CN ex 2701,
• węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2702,
• koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, klasyfikowany do kodu CN ex 2704 00.
  
  

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

W myśl ustępu 2 cytowanego artykułu, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

W związku z powyższym na podstawie art. 9a ust.1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 9 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest m.in. użycie wyrobów węglowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiotem zużywającym jest podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
2. dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
3. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
4. import wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy lub podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2;
5. eksport wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, ze zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.).
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych” w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, ze zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, ze zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych - zasady sprawiedliwości podatkowej - przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą sądów administracyjnych przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony. W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (por. wyrok NSA z dnia 17 lipca 2002r. sygn. akt I SA/Wr 469/00).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest miejską jednostka budżetową Gminy Miejskiej Y, która działa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, ustawy z dnia 30 czerwca 2005r. o finansach publicznych, uchwały Nr … Rady Miasta Y oraz uchwalonego statutu, którą kieruje kierownik. Przedmiotem działania Wnioskodawcy jest zarządzanie lokalami mieszkalnymi oraz użytkowymi wraz z terenem niezbędnym do prawidłowego i racjonalnego korzystania z tych budynków oraz urządzeń, które są własnością Gminy Miejskiej Y. Wnioskodawca nabywa węgiel i koks, które są zużywane w trzech kotłowniach obsługiwanych przez firmę zewnętrzną, do dostarczenia ciepła do ww. lokali.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 5 § 2 ust. 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. z 2000r. Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) przez organy administracji publicznej rozumie się ministrów, centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2.

Na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminy (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

W myśl postanowień art. 2 ust. 1 i 2 ww. ustawy gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Samorządowe osoby prawne nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu.

W świetle wyżej zacytowanych przepisów oraz opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca utworzony jako jednostka budżetowa gminy prowadząca działalność na podstawie stosownego statusu zarządzana przez kierownika, zarządzająca zasobami komunalnymi gminy, nabywająca wyroby węglowe do celów grzewczych lokali mieszkalnych i użytkowych będących własnością Gminy Miejskiej Y, nie jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od podatku akcyzowego w zakresie zużywania węgla do celów opałowych, gdyż nie mieści się w katalogu podmiotów uprawnionych do korzystania z tego zwolnienia wymienionych w art. 31a ust. 2 ustawy, tj. nie jest organem administracji publicznej (art. 31a ust. 2 pkt 3).

Wykładnia art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, prowadzi do wniosku, że warunkiem zasadności zastosowania zwolnienia do wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych, jest ich zużywanie przez podmioty wskazane w tym przepisie, a więc m.in. przez gospodarstwa domowe lub organy administracji publicznej. A contrario, zwolnienie na podstawie powyższej regulacji, nie odnosi się do wyrobów węglowych zużywanych przez inne podmioty niż wymienione w tej normie prawnej.

W przypadku zużycia wyrobów węglowych celem wytworzenia i dostarczenia energii cieplnej do lokali mieszkalnych i użytkowych, zużycie tych wyrobów podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Jak wynika z wniosku zużycie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę do wytworzenia ciepła w celu jego dostarczenia gospodarstwom domowym, nie jest zużyciem wyrobów węglowych przez te podmioty. Z uwagi, iż Wnioskodawca nie jest organem administracji publicznej, a jedynie podmiotem powołanym przez ten organ do wykonywania określonych zadań, to zużycie wyrobów węglowych celem ogrzania lokali będących własnością Gminy nie podlega zwolnieniu od akcyzy. Zatem miejska jednostka budżetowa powołana na podstawie odrębnych przepisów realizujący zadania gminy służące wytworzeniu ciepła, a następnie jej sprzedaży (dostawie) gospodarstwom domowym, bądź celem ogrzania lokali użytkowych, nie jest uprawniona do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy z tytułu zużycia wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca powinien od dnia 2 stycznia 2012r. nabywać przedmiotowe wyroby na zasadach ogólnych z akcyzą zapłaconą w cenie wyrobów. Obowiązek opodatkowania wyrobów będzie ciążył w tej sytuacji na podmiocie sprzedającym Wnioskodawcy węgiel (wyrób węglowy).

Z treści wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawca w 2011r. nabył również węgiel, który zostanie zużyty do celów grzewczych pod dniu 2 stycznia 2012r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych zużycia przedmiotowych wyrobów po dniu 1 stycznia 2012 r., w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż opodatkowanie akcyzą wyrobów przeznaczonych do celów opałowych, takich jak węgiel kamienny i koks zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz.11), której tekst ogłoszono dnia 12 stycznia 2009r. Jednakże stosownie do art. 18a dyrektywy Rady 2003/96/WE w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej Polska mogła stosować okres przejściowy do 1 stycznia 2012r. dla dostosowania swojego krajowego poziomu opodatkowania węgla i koksu dla celów grzewczych. Z uwagi na wynegocjowany przez Polskę okres przejściowy, w art. 163 ustawy o podatku akcyzowym, przewidziano - do dnia 1 stycznia 2012r. włącznie - zwolnienie od akcyzy węgla i koksu objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczonych do celów opałowych. Zmiany przepisów ustawy o podatku akcyzowym zawarte w treści ustawy z dnia 16 września 2011r. o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 232, poz. 1378) dotyczyły uregulowania sytuacji podatkowej wyrobów węglowych w związku z wygaśnięciem z dniem 1 stycznia 2012 r. obowiązującego zwolnienia od akcyzy.

Z uwagi na specyfikę obrotu wyrobami węglowymi, ustawodawca, dążąc do redukcji obciążeń związanych z ich obrotem, zdecydował się opodatkować je na ostatnim etapie obrotu, tj. w momencie sprzedaży podmiotowi, który zużyje wyroby węglowe i nie będzie korzystał z żadnego zwolnienia ze względu na przeznaczenie. Zaznaczyć należy, odnosząc się do faktu posiadania przez Wnioskodawcę zapasu wyrobów węglowych, że posiadanie wyrobów węglowych nie jest przedmiotem opodatkowania akcyzą. W związku z powyższym sam fakt posiadania po 1 stycznia 2012r. zapasów wyrobów węglowych nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego, a co za tym idzie - posiadanie przez Wnioskodawcę wyrobów węglowych nie spowoduje, że stanie się ona z dniem 2 stycznia 2012r. podatnikiem akcyzy. Skoro fakt posiadania wyrobów węglowych nie został wskazany jako przedmiot opodatkowania akcyzą, nie wprowadzono także przepisu zobowiązującego podmioty posiadające zapasy wyrobów węglowych do dokonania spisu z natury tych wyrobów, bowiem oznaczałoby to de facto nakładanie obowiązków podatkowych w akcyzie na podmioty niebędące jej podatnikami.

Jednakże w sytuacji, gdy Wnioskodawca niepodlegający żadnym zwolnieniom od akcyzy, posiadający zapasy wyrobów węglowych nabyte przed dniem 2 stycznia 2012r., zużyje te wyroby po dniu 2 stycznia 2012r. na cele opałowe w związku z prowadzoną działalnością, będzie podlegał opodatkowaniu z tytułu użycia tych wyrobów na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (art. 9a ust. 2 pkt 9 ustawy). Obowiązek podatkowy w tym przypadku będzie powstawał systematycznie w miarę zużywania tych wyrobów węglowych. Zatem Wnioskodawca będzie obowiązany składać deklaracje podatkowe i dokonywać rozliczenia akcyzy od zużytych wyrobów węglowych. Jednakże należy zauważyć, iż Wnioskodawca nabywając wyroby węglowe po dniu 1 stycznia 2012 nie będzie już obowiązany dokonać rozliczenia akcyzy związanej z nabywanymi wyrobami węglowymi, gdyż podatnikiem będzie podmiot sprzedający Wnioskodawcy te wyroby.

Zatem, biorąc powyższe pod uwagę wskazać należy, iż w opisanej we wniosku sytuacji w związku z faktem, iż Wnioskodawca od dnia 2 stycznia 2012r. wykonuje czynności opodatkowane akcyzą, jest on tym samym podatnikiem akcyzy z tytułu zużywania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zapasów wyrobów węglowych - węgla przeznaczonego do celów opałowych - zgromadzonych do dnia 1 stycznia 2012r.

W związku z powyższym Wnioskodawca miał obowiązek zarejestrować się jako podatnik akcyzy przed dokonaniem pierwszej czynności opodatkowanej akcyzą oraz rozliczyć należny podatek w składanych deklaracjach podatkowych.

Podkreślić jednakże należy, iż na Wnioskodawcy, nie będzie ciążył obowiązek dokonania spisu z natury posiadanych na dzień 1 stycznia 2012r. wyrobów węglowych oraz prowadzenia ewidencji wymienionych wyrobów. Ponadto, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie występował jako pośredniczący podmiot węglowy, zatem nie będzie także zobowiązany do złożenia pisemnego powiadomienia o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej jako taki podmiot.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.