INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 19.03.2012r. (data wpływu 20.03.2012r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• rozpoznawania przychodu podatkowego w momencie realizacji transakcji przy wykorzystaniu kart podarunkowych – jest prawidłowe,
• rozpoznawanie przychodu w momencie upływu terminu ważności karty podarunkowej – jest prawidłowe.
  
  

Uzasadnienie

W dniu 20.03.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodu podatkowego ze sprzedaży kart podarunkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej Spółka) prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na detalicznej sprzedaży artykułów dla dzieci poprzez sieć wyspecjalizowanych sklepów. Spółka ma obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas fiskalnych.

W celu zwiększenia sprzedaży spółka emituje oraz prowadzi sprzedaż kart podarunkowych tzw. DGC (dalej karta DGC), które stanowią elektroniczną formę bonu towarowego tzw. znaku legitymacyjnego. Upoważniają one do zakupu w określonym terminie dowolnego towaru w sklepach spółki. DGC jest kartą na okaziciela, może być ona doładowana na dowolną kwotę z przedziału pomiędzy 50 a 500 zł Karty DGC sprzedawane są na rzecz klientów detalicznych (osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej) oraz klientów Instytucjonalnych. W praktyce z kart DGC, wydanych klientom instytucjonalnym, korzystają osoby fizyczne, którym klient instytucjonalny przekazał te karty.

Ważność danej karty wynosi 12 miesięcy, może być ona jednak przedłużona o kolejne 12 miesięcy przy każdorazowym doładowaniu karty. Po upływie tego terminu (12 miesięcy od ostatniego doładowania) nie jest możliwa realizacja praw wynikających zdanej karty. W przypadku przeterminowania karty, środki pieniężne wpłacone w zamian za jej wydanie nie podlegają zwrotowi.

W przypadku zapłaty kartą DGC za towar, Jeżeli wartość wydanego towaru przekroczy wartość karty podarunkowej klient dopłaca różnicę inną formą płatności, jeśli wartość towaru jest poniżej wartości karty, klient ma prawo ponownie z niej skorzystać aż do wyczerpania środków lub upływu terminu ważności. Nie ma natomiast możliwości wymiany karty na gotówkę.

Każda karta posiada unikatowy numer pozwalający na jej identyfikację. Spółka prowadzi dokładną ewidencję kart, która pozwala jednoznacznie określić za jaką kwotę została sprzedana lub doładowana karta o określonym numerze Identyfikacyjnym oraz kiedy upływa termin ważności każdej z kart. Karty objęte są pozabilansową ewidencją Ilościową I wartościową.

Spółka planuje rozpoznawać przychód podatkowy w momencie realizacji transakcji sprzedazy przy wykorzystaniu karty DCC na zasadach określonych w art. 12 ust. 3a ustawy o PDOP, lub w momencie upływu terminu ważności karty. Spółka nie planuje rozpoznawania przychodu w momencie otrzymania środków pieniężnych, z tytułu wydania karty.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytania:

1. Czy prawidłowe jest rozpoznawanie przychodu w momencie realizacji transakcji przy wykorzystaniu karty DGC na zasadach określonych w art. 12 ust 3a ustawy o PDOP...
2. Czy prawidłowe jest rozpoznawanie przychodu w momencie upływu terminu ważności karty...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop) do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek.

Przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 updop wyłącza zatem pobrane wpłaty z przychodów, w tym również z przychodów z działalności gospodarczej, jedynie gdy wpłaty te dotyczą dostaw towarów i usług wykonanych w następnych okresach sprawozdawczych.

Taka sytuacja ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym, środki pieniężne otrzymane przez Spółkę jako wynagrodzenie za wydanie karty DGC stanowią wpłatę na poczet przyszłych dostaw towarów. Zauważyć należy, iż pojęcie „wpłat”, do którego odwołuje się art. 12 ust. 4 pkt 1 updop nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane. Wykładnia językowa prowadzi natomiast do wniosku, że wpłata może obejmować zarówno całą należność, jak też tylko jej część (zaliczkę). W świetle omawianego art. 12 ust. 4 pkt 1 updop otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie powinno być uznane za wpłatę na poczet przyszłej dostawy towarów. Stanowisko takie wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w prawomocnym wyroku z dnia 28.03.2007r., sygn. akt III SA/Wa 4182/06, w którym stwierdzono co następuje: „(...) art. 12 ust. 4 pkt 1 updop nie ogranicza się wyłącznie do zaliczek. Stanowi on bowiem, iż do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie stawiając jednak wymogu, aby przedmiotowe należności lub wpłaty miały charakter zaliczek. Z jego literalnego brzmienia wynika jednoznacznie, iż nawet otrzymanie całkowitej zapłaty nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego, jeżeli zapłata ta dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane dopiero w następnych okresach sprawozdawczych.”

Dopiero w momencie realizacji transakcji z wykorzystaniem karty DGC Spółka ma możliwość przyporządkowania wpłaty otrzymanej tytułem wynagrodzenia za wydanie karty DGC a towarem/usługą, która została nabyta z wykorzystaniem karty. W uzupełnieniu dodać należy, że spółka dokonuje sprzedaży towarów objętych różnymi stawkami VAT, lub w przypadku przedawnienia karty, transakcja nie jest w ogóle objęta tym podatkiem, tak więc wcześniejsze rozpoznanie wysokości przychodu nie jest fizycznie możliwe.

Reasumując wynagrodzenie, które otrzymuje Spółka za wydane karty należy kwalifikować jako wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 1 updop. Zatem środki pieniężne, które Spółka otrzymuje tytułem wynagrodzenia za wydanie kart DGC nie stanowią przychodów w rozumieniu updop.

Ad.2.

W ocenie Spółki właściwym okresem do rozpoznania przychodu, jest moment rozpoznania przychodu z tytułu realizacji transakcji z wykorzystaniem karty DGC ustalony w oparciu o reguły określone art. 12 ust. 3a updop. Odpowiednio do przepisu art. 12 ust. 3a updop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności
   
   

Przez dzień uregulowania należności należy rozumieć moment dokonania zapłaty elektroniczną formą bonu towarowego (kartą DGC). Wówczas bowiem następuje przyporządkowanie wpłaty otrzymanej tytułem wynagrodzenia za wydanie karty DGC na poczet konkretnego towaru/usługi, który został nabyty z wykorzystaniem karty DGC. Tym samym moment uregulowania należności oraz wydania towaru/wykonania usługi następuje w tym samym dniu. Zgodnie z art. 12 ust 3a updop przychód powinien zostać rozpoznany w dniu, w którym jako pierwsze wystąpi jedno z trzech zdarzeń wymienionych w tym przepisie. Zatem przychód powinien zostać rozpoznany w dniu wydania towaru/wykonania usługi/ uregulowania należności (jest to ten sam dzień), chyba ze wcześniej zostanie wystawiona faktura.

W przypadku upływu terminu ważności karty DGC, okaziciel tego bonu elektronicznego traci możliwość zapłaty za towary w sklepie Spółki przy użyciu karty DGC. Wówczas wynagrodzenie za wydanie kart DGC traktowane jako wpłaty zarachowane na poczet przyszłych dostaw towarów/wykonanych usług, które w przedmiotowej sytuacji nie będą mogły być juz dokonane -z uwagi na przeterminowanie karty DGC - powinny stanowić przychód w dacie upływu ważności kart DGC. Środki pieniężne nie podlegają zwrotowi, Spółka nie jest zaś zobowiązana do dokonania dostaw towarów/wykonania usług w przyszłych okresach sprawozdawczych. W miesiącu przedawnienia kart DGC, przychód z tytułu otrzymanych środków pieniężnych za ich wydanie staje się definitywny i rodzi obowiązek jego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w analogicznej sprawie nr IPPB3/423-842/10-4/MC z dnia 02 marca 2011r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.