INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 lutego 2012 r. (data wpływu 13 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze szkoleniem kontrahentów – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej kosztów organizacji czasu wolnego podczas szkoleń,
• prawidłowe – w części dotyczącej pozostałych kosztów.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych ze szkoleniem kontrahentów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest wspólniczką spółki jawnej prowadzącej działalność w zakresie hurtowej sprzedaży pozostałej żywności, włączając ryby, skorupy i mięczaki (PKD 4638Z).

Spółka poniosła wydatek na organizację wyjazdu szkoleniowego dla kontrahentów. Wyjazd ten został organizowany za granicą. Zaproszono kontrahentów w oparciu o dane o zakupach produktów z ich firmy. Wydatki na szkolenie obejmują przejazd, zakwaterowanie, wyżywienie, szkolenie, salę, materiały, wykładowców, prezentacje produktów oraz organizację czasu wolnego (zajęcia sportowe, spotkania integracyjne).

Spółka zleca organizację wyjazdu firmie zewnętrznej, która wystawia faktury dotyczące poszczególnych aspektów wyjazdu szkoleniowego.

W trakcie szkolenia uczestnikom została przekazana wiedza na temat:

1. wyników firmy w 2011 roku w porównaniu z rokiem 2010,
2. zmian na rynku branży rybnej i strategii dostosowania firmy do tych zmian,
3. strategii sprzedaży firmy na 2012 rok,
4. przedstawienia nowych produktów wprowadzanych do oferty firmy w 2012 roku.
   
   

W czasie szkolenia dokonano również uzgodnień indywidualnych z każdym z zaproszonych strategicznych klientów dotyczących rozszerzenia asortymentu sprzedaży, harmonogramów (planów) sprzedaży w 2012 r. oraz udziału w corocznych jesiennych targach organizowanych przez firmę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki związane ze szkoleniem (koszty przejazdu, pobytu, koszty wynajmu pomieszczenia na szkolenia, koszty materiałów szkoleniowych) stanowią koszt uzyskania przychodu wspólników spółki jawnej...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 23 ww. ustawy, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wykładnia przepisu art. 22 ust. 1 ustawy prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Oznacza to, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, z wyjątkiem wymienionych w art. 23, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskanym przychodem, pod warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, zorganizowano nieodpłatne szkolenia za granicą, w trakcie których uczestnikom została przekazana wiedza na temat spółki, strategii jej działania w 2012 roku, nowych produktów spółki oraz dokonano uzgodnień dotyczących szczegółów dalszej współpracy. Szkolenia te nie noszą więc znamion reklamy lub reprezentacji, lecz mają na celu podniesienie efektywności sprzedaży.

Szkolenie obejmuje takie zagadnienia, bez znajomości których zakup przez kontrahentów oferowanych przez spółkę produktów byłby mniejszy. W związku z tym szkolenie przyczynia się bezpośrednio do zapewnienia sprzedaży towarów (utrzymanie źródła przychodów) albo jej zwiększenia (pozytywny wpływ na wartość przychodów).

Wydatki poniesione na zapewnienie imprez towarzyszących szkoleniu, tj. sport, rozrywka, również stanowią koszty uzyskania przychodów, gdyż przyczyniają się do zwiększenia liczby osób korzystających ze szkolenia. Spółka decyduje się ponieść koszty tego szkolenia, aby dotrzeć z informacją o swojej ofercie do jak największej liczby najlepszych sprzedawców i w ten sposób zwiększać sprzedaż swoich produktów.

W związku z powyższym nie znajdzie tu zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, gdyż wydatki tego rodzaju nie mają na celu polepszenia mniemania ich uczestników o spółce, zaprezentowania jej wystawności czy też możliwości finansowych.

Reasumując, wydatki na szkolenie kontrahentów stanowią koszt uzyskania przychodu wspólników spółki jawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej kosztów organizacji czasu wolnego podczas szkoleń,
• prawidłowe – w części dotyczącej pozostałych kosztów.
  
  

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na Wnioskodawczyni, która wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca jednakże nie zdefiniował pojęcia reprezentacji, wprowadził jedynie wyliczenie przykładowe, a mianowicie odwołał się w szczególności do wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholu. Wobec braku legalnej definicji pojęcia reprezentacja za celowe należy uznać odwołanie się do jej wykładni językowej.

Reprezentacja oznacza „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007).

Celem wydatków na reprezentację jest m.in. stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji „obraz przedsiębiorcy” przełoży się na nabywanie jego produktów lub usług. Świadome kształtowanie więc właściwego wizerunku przez podatników ma na celu stworzenie takiego wyobrażenia o przedsiębiorcy, które spowoduje pozytywne postrzeganie tegoż przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, które z kolei będzie zachętą do podjęcia rozmów, współpracy, zakupów jego produktów czy usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że spółka jawna, której Wnioskodawczyni jest wspólnikiem, poniosła wydatek na organizację wyjazdu szkoleniowego dla kontrahentów. Spółka zleciła organizacje szkolenia zewnętrznej firmie. Wydatki na szkolenie obejmują: przejazd, zakwaterowanie, wyżywienie, szkolenie, salę, materiały, wykładowców, prezentacje produktów oraz organizację czasu wolnego (zajęcia sportowe, spotkania integracyjne). W trakcie szkolenia została pracownikom przekazana wiedza na temat wyników firmy, zmian na rynku branży rybnej, strategii dostosowywania się firmy do tych zmian oraz strategii sprzedaży, a także zaprezentowano nowe produkty firmy oraz dokonano uzgodnień dotyczących dalszej współpracy z kontrahentami. Zainteresowana powzięła wątpliwość, czy wydatki związane ze szkoleniem (koszty przejazdu, pobytu, koszty wynajmu pomieszczenia na szkolenia, koszty materiałów szkoleniowych) stanowią koszt uzyskania przychodu wspólników spółki jawnej.

W świetle powyższych wyjaśnień stwierdzić należy, iż wszystkie wydatki związane z organizacją wyjazdu szkoleniowego niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów dzięki uczestnictwu kontrahentów.

Wydatki te spełniają zatem podstawową przesłankę wynikającą z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, dokonując oceny charakteru wydatków związanych z organizacją przedmiotowego szkolenia, należy również rozstrzygnąć, czy poszczególne ich elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż te ze wskazanych przez Zainteresowaną wydatków, które dotyczą przejazdu, zakwaterowania, szkolenia, sali, materiałów szkoleniowych, wykładowców, prezentacji produktów oraz wyżywienia, nie mające cech reprezentacji, prawidłowo udokumentowane dla celów podatkowych, stanowią dla Wnioskodawczyni, będącej wspólnikiem Spółki jawnej, koszty uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 cyt. ustawy.

Należy przy tym wskazać, iż zgodnie z definicją słownikową „szkolić”, oznacza „uczyć, dokształcać kogoś w określonej dziedzinie (zwykle w trybie skróconym, na kursach, poprzez cykl wykładów z jakiegoś przedmiotu” (Mały Słownik Języka Polskiego pod redakcją Elżbiety Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1999).

Natomiast wydatki na organizację czasu wolnego, dotyczące zajęć sportowych oraz spotkań integracyjnych, mają charakter rozrywkowy i nie stanowią elementu niezbędnego dla przeprowadzenia szkolenia, czyli przekazania stosownej wiedzy na temat produktów spółki. Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowaniu lepszego postrzegania spółki na zewnątrz. Przedmiotowe wydatki noszą zatem znamiona reprezentacji i tym samym - na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Podkreślenia wymaga, iż ustalając koszty uzyskania przychodów u poszczególnych wspólników spółki jawnej, należy mieć na uwadze treść art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że wydatki związane ze szkoleniem, obejmujące koszty przejazdu, zakwaterowania, szkolenia, sali, materiałów szkoleniowych, wykładowców, prezentacji produktów oraz wyżywienia, nie mające cech reprezentacji, stanowią dla Wnioskodawczyni, będącej wspólnikiem Spółki jawnej, koszt uzyskania przychodu. Natomiast wydatki poniesione na organizację czasu wolnego, dotyczące zajęć sportowych oraz spotkań integracyjnych, noszą znamiona reprezentacji i tym samym – w myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z treścią art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze wspólników spółki jawnej, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych wspólników tej spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.