Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-196/12-4/TR
z 24 maja 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu: 24 lutego 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2012 r. (data wpływu: 21 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych jest:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytań nr: 1, 2 oraz 5 w części dotyczącej rozliczenia rocznego,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 4.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 17 maja 2012 r., nr ILPB2/415-196/12-2/TR, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 maja 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 maja 2012 r.), zaś w dniu 21 maja 2012 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zwróciła się o wyjaśnienie kwestii związanych z odprowadzaniem zaliczki na podatek dochodowy w nw. sytuacji.

Zainteresowana ma podpisać umowę o pracę z firmą, która ma siedzibę w Niemczech, a przy tym nie ma żadnej siedziby i przedstawicielstwa w Polsce.

Umowa o pracę ma zostać zawarta z dniem 1 marca 2012 r. na okres dwóch lat.

Wymiar czasu pracy wg umowy wynosi 20 godzin tygodniowo.

Stanowiskiem pracy wg umowy jest: pracownik dystrybucji na Polskę.

Miejscem pracy Wnioskodawczyni będzie terytorium Polski, za wyjątkiem 3 dni w roku, które spędzi Ona w niemieckiej siedzibie pracodawcy na szkoleniu.

Wynagrodzenie będzie wypłacane w EURO (w EURO będzie wpływać na walutowy rachunek bankowy Zainteresowanej).

Wnioskodawczyni jest Polsce zameldowana; w Polsce też mieszka.

Pracodawca zastrzegł w umowie o pracę, że podlega ona niemieckiemu prawu oraz, że Zainteresowana nie podlega pośrednio lub bezpośrednio obowiązkowi podatkowemu w Niemczech, a także, że w Polsce Wnioskodawczyni musi zgłosić się do ubezpieczeń społecznych i w imieniu pracodawcy opłacać składki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. W jakim kraju: w Polsce, czy w Niemczech należy odprowadzać zaliczkę Wnioskodawczyni na podatek?
2. Kto fizycznie powinien ją odprowadzać do urzędu skarbowego – pracodawca, czy Wnioskodawczyni?
3. Jeśli zaliczka na podatek ma być odprowadzana przez Wnioskodawczynię w Polsce, to poprosiła Ona o przykładowe wyliczenie w jaki sposób powinna Ona tą zaliczkę obliczyć? Zainteresowana poprosiła, żeby jako podstawę wynagrodzenia przyjąć kwotę 500 EURO.
4. Wg jakiego kursu powinno być przeliczane wynagrodzenie z EURO na PLN?
5. Jak w powyższej sytuacji wygląda sprawa rozliczenia rocznego? Czy pracodawca na koniec roku powinien wystawić jakieś dokumenty?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek powinna Ona odprowadzać w Polsce, według miejsca zamieszkania (czyli we właściwym urzędzie skarbowym).

Zainteresowana uważa, że wynagrodzenie powinno być przeliczane według średniego kursu NBP z dnia, w którym środki pieniężne wpłyną na Jej rachunek bankowy.

Wnioskodawczyni uważa, że na koniec roku od pracodawcy może otrzymać dokument rozliczający, podobnie jak dzieje się to w przypadku polskiego pracodawcy – PIT-11. Na podstawie zebranych dokumentów za rok podatkowy Zainteresowana powinna się rozliczać na druku PIT-36.

Tut. Organ informuje, iż przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytania nr: 1, 2, 4 oraz 5 w części dotyczącej rozliczenia rocznego, natomiast w przedmiocie odpowiedzi na pytanie nr 3 oraz 5 w części dotyczącej obowiązków pracodawcy wydane zostało w dniu 24 maja 2012 r. odrębne rozstrzygnięcie nr ILPB2/415-196/12-5/TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, uznaje się za:

• prawidłowe – w odniesieniu do pytań nr: 1, 2, oraz 5 w przedmiocie rozliczenia rocznego,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania nr 4.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 15 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Z powyższego przepisu wynika, że wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę wykonywaną w Polsce, a wypłacane przez pracodawcę niemieckiego z terytorium Niemiec osobie zamieszkałej w Polsce podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Do opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 1a ww. ustawy, przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie zaś art. 44 ust. 1a pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników ze stosunku pracy z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Stosownie do art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Wobec powyższego, otrzymując wynagrodzenie z Niemiec, podatnik jest obowiązany, bez wezwania, wpłacać w ciągu roku podatkowego obliczone samodzielnie zaliczki na podatek dochodowy w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przychód był uzyskany. Jeżeli wynagrodzenie otrzymywane jest w walucie obcej, to należy je przeliczyć na złote uwzględniając przy tym przepisy art. 11 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

– odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;

Od miesięcznego dochodu należy obliczyć zaliczkę na podatek dochodowy stosując 18% stawkę podatku; jak również można zastosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni – jako podatniczka osiągająca dochody bez pośrednictwa płatnika – jest obowiązana w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy obliczaniu zaliczki Wnioskodawczyni może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Zaliczki powinny być wpłacane w Polsce na rachunek urzędu skarbowego, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania Zainteresowanej.

Przychody osiągnięte przez Wnioskodawczynię w walucie obcej (EURO) przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Jednocześnie Zainteresowana jest obowiązana składać właściwemu urzędowi skarbowemu zeznanie, według ustalonego wzoru, tj. PIT-36, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym te dochody osiągnęła. Dodać przy tym należy, iż owo rozliczenie winno być dokonywane na podstawie posiadanych przez Wnioskodawczynię informacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.