INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychód Spółki w związku z realizacją umowy konsorcjum, uzyskany na podstawie faktury VAT będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przychód Spółki w związku z realizacją umowy konsorcjum, uzyskany na podstawie faktury VAT będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 10 września 2012 r. Znak IBPP1/443-635/12/BM, IBPBI/2/423-732/12/AP, IBPBI/2/423-733/12/AP wezwano Wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Wezwanie do usunięcia braków formalnych wysłane zostało na adres wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jako adres siedziby. W dniu 26 września 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 01 października 2012 r.) Urząd Pocztowy zwrócił przesyłkę listową zawierającą przedmiotowe wezwanie z adnotacją „zwrot – nie podjęto w terminie”. W związku z powyższym, przedmiotowe wezwanie do usunięcia braków formalnych na podstawie art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej uważa się za doręczone w dniu 25 września 2012 r. Siedmiodniowy termin do uzupełnienia braków upłynął 02 października 2012 r. W powyższym terminie Spółka nie uzupełniła braków formalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka, podatnik podatku VAT, zawarła z innymi podmiotami umowę konsorcjum (dalej: „Konsorcjum”) w celu wspólnego ubiegania się o udzielenie zamówienia publicznego w prowadzonym przez Ministerstwo Gospodarki (dalej: „Ministerstwo Gospodarki”, „Zamawiający”) postępowaniu, którego przedmiotem jest „Przygotowanie oraz realizacja koncepcji branżowego programu promocji branży urządzeń i maszyn górniczych”, w ramach realizowanego przez Ministerstwo Gospodarki projektu systemowego pn. „Promocja polskiej gospodarki na rynkach międzynarodowych”, poddziałania 6.5.1. Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka (dalej: „POIG”), oraz wykonania umowy z zamawiającym, w przypadku uzyskania zamówienia.

Beneficjentem realizowanego Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka jest Ministerstwo Gospodarki. Jako, że Konsorcjum złożyło najkorzystniejszą ofertę w postępowaniu przetargowym, podpisano z Ministerstwem Gospodarki umowę na realizację branżowego programu promocji, która współfinansowana jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i realizowana jest w ramach poddziałania 6.5.1 POIG, na lata 2007 - 2013.

Po uprzednim uzgodnieniu wspólnego stanowiska pomiędzy członkami Konsorcjum, Lider -jeden z konsorcjantów - będzie w pełni upoważniony i umocowany do reprezentowania Konsorcjum i składania podpisów w imieniu Konsorcjum we wszystkich sprawach dotyczących realizacji usługi na rzecz Zamawiającego.

Aby podzielić zakres działań pomiędzy konsorcjantów, podpisano porozumienie, które określa zasady współpracy pomiędzy konsorcjantami w celu wspólnego zrealizowania zamówienia na zasadach określonych w umowie z Zamawiającym. Dodatkowo w tymże porozumieniu określono zasady odpowiedzialności za prawidłową realizację umowy Konsorcjum oraz dokonano podziału zadań pomiędzy członków Konsorcjum. Jest to dokument w którym określono szczegółowy zakres udziału każdej ze stron Konsorcjum w realizacji usługi oraz zasady wzajemnych rozliczeń w związku z realizacją usługi. Każda ze stron Konsorcjum uprawniona jest do uzyskania wynagrodzenia za prace wykonane przez siebie w ramach realizacji umowy z Zamawiającym.

Umowy z podwykonawcami na realizację działań, za które odpowiada Spółka będą zawierane przez Wnioskodawcę. Na Spółkę będą zatem wystawiane przez podwykonawców faktury VAT z tytułu realizowania zleconych im prac w ramach wykonania usługi na rzecz Zamawiającego. Następnie, zgodnie z zawartymi w porozumieniu Konsorcjum wytycznymi, Spółka będzie wystawiała faktury VAT na rzecz Lidera za wykonane przez siebie działania, gdyż Lider projektu, zgodnie z umową z Ministerstwem Gospodarki, odpowiedzialny jest za wystawienie łącznej faktury VAT w imieniu Konsorcjum na rzecz Zamawiającego za zrealizowane działania.

Wystawiana na rzecz Lidera faktura VAT będzie dokumentowała wykonane usługi i postęp w realizacji umowy z Ministerstwem Gospodarki, gdyż Spółka nie będzie wystawiała faktur VAT bezpośrednio na rzecz Zamawiającego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przychód Spółki w związku z realizacją umowy, uzyskany na podstawie faktury VAT będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, jako że Ministerstwo Gospodarki dokonywać będzie za pośrednictwem Lidera, płatności ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach POIG... (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Spółki, przychód uzyskany z tytułu świadczonych usług, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, gdyż umowa na realizację branżowego programu promocji nie jest dotacją, a beneficjentem środków unijnych nie jest Spółka a Ministerstwo Gospodarki. Spółka jest jedynie wykonawcą umowy wyłonionym w drodze przetargu i uzyskany z tego tytułu przychód nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o pdop”) ani żadnych innych zwolnień przedmiotowych dotyczących pochodzenia środków - w tym przypadku Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego POIG lata 2007-2013.

Zdaniem Spółki, przychód uzyskany z tytułu realizacji umowy nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z tym dochód Spółki podlega opodatkowaniu tymże podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Umowa konsorcjum jest umową gospodarczą, co najmniej dwóch przedsiębiorców, zawartą w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - „umowy konsorcjum” nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednakże do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się.

Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy konsorcjum, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Konsorcjum zwykle nie jest spółką prawa handlowego, nie ma własnej osobowości prawnej, nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym, nie musi więc być rejestrowane, nie musi mieć odrębnej nazwy ani też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach nie związanych z konsorcjum), a w działaniach konsorcjum realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiał się właściwości (naturze) stosunku, ustawie, ani zasadom współżycia społecznego. Umowa konsorcjum jak już powiedziano wyżej należy do tzw. umów nienazwanych. Strony takiej umowy korzystając z powyższej zasady swobody umów mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami kodeksu cywilnego umowę konsorcjum. Zatem dla uznania konsorcjum za wspólne przedsięwzięcie nie jest konieczne aby umowa, która konsorcjum to zawiązuje określała procentowy udział konsorcjantów we wspólnym przedsięwzięciu.

Najprostszą formą konsorcjum może być wspólnie kontrolowana działalność - związek firm powołany zostaje do zaoferowania podmiotom trzecim wspólnego wykonania zadania, z jasno określonym podziałem obowiązków w zakresie realizacji tego zadania, z których poszczególni konsorcjanci wywiązują się na własny koszt. Lider konsorcjum jest umocowany do podpisywania umowy gospodarczej w imieniu konsorcjum, a rozliczenia gospodarcze z zamawiającym, w tym fakturowanie sprzedaży, prowadzone są przez Lidera. Pozostałe firmy wystawiają faktury liderowi konsorcjum i w ten sposób ostatecznie uczestniczą w zyskach wspólnego przedsięwzięcia. Tego typu konsorcjum nie wymaga własnej księgowości, a jego działalność jest sumą działań jego uczestników, które to działania a więc uzyskiwane przychody, ponoszone koszty, podejmowane zobowiązania itp. rejestrowane są w ich księgach i sprawozdaniach finansowych.

Należy zauważyć, iż konsorcjum stanowi określony w umowie sposób uregulowania rozliczeń pomiędzy podmiotami tworzącymi konsorcjum oraz wprowadza zasady, którymi strony powinny kierować się w swoich kontaktach, zwłaszcza z zamawiającym. Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum, np. według zawartej umowy. Rozliczenia pomiędzy konsorcjantami są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym.

Wskazać należy, iż ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”) nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia, np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, zgodnie z zasadą, określoną w art. 5 ust. 1 updop. Zgodnie z art. 5 ust. 1 updop przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W myśl art. 5 ust. 2 updop zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Przepisy te ustalają nadrzędne zasady rozliczeń podatkowych dokonywanych między podmiotami biorącymi udział we wspólnym przedsięwzięciu. Ponieważ podmioty współuczestniczące w konsorcjum należy traktować jak podwykonawców w ramach umowy konsorcjum, każdy z nich ponosi swoje koszty i osiąga przychody związane z kontraktem.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest uczestnikiem konsorcjum, które zawarło umowę z zamawiającym na realizację branżowego programu promocji. Z treści umowy konsorcjum wynika, iż Lider konsorcjum będzie podmiotem w pełni upoważnionym i umocowanym do reprezentowania konsorcjum we wszystkich sprawach dotyczących realizacji ww. usługi. Członkowie konsorcjum podpisali porozumienie określające zasady współpracy, zasady odpowiedzialności za prawidłową realizację umowy oraz podział zadań pomiędzy członkami. Partnerzy konsorcjum (w tym Spółka) wystawiają faktury Liderowi konsorcjum, który rozlicza się na ich podstawie z zamawiającym. Na Spółkę natomiast będą przez podwykonawców wystawiane faktury VAT, z którymi Spółka zawarła umowy na realizację zleconych praw w ramach wykonania usługi na rzecz zamawiającego.

Przechodząc do oceny stanowiska Spółki w zakresie skutków uczestnictwa w konsorcjum jakie wynikają dla Niej, jako członka tego konsorcjum nie będącego Liderem należy stwierdzić, że podział kosztów, czy przychodów powinien nastąpić zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami konsorcjum (według zawartej umowy). Jak wcześniej wskazano określenie wielkości udziału konsorcjanta we wspólnym przedsięwzięciu nie musi być dokonane procentowo. Dopuszczalne jest określenie wielkości udziału na zasadzie zadaniowej (tak, jak ma to miejsce w przedstawionym stanie faktycznym). Rozliczenia pomiędzy podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinno być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i nie budzące wątpliwości określenie kosztów i przychodów podatkowych dla poszczególnych spółek (członków konsorcjum) realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych na podstawie ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, jako podmiot współuczestniczący w konsorcjum, wystawia fakturę na rzecz Lidera, dokumentującą wykonane usługi i postęp w realizacji umowy. Jednocześnie jak wynika z wniosku otrzymane za wykonane usługi środki nie stanowią dotacji a Spółka nie jest beneficjentem środków unijnych. W świetle powyższego należy zauważyć, iż dochód z tego tytułu nie korzysta z żadnych zwolnień podatkowych wymienionych art. 17 ust. 1 updop i Wnioskodawca będzie zobowiązany do zaliczenia do swoich przychodów podatkowych całości kwoty netto z ww. faktury. Faktury wystawione przez Spółkę wchodzącą w skład konsorcjum na Lidera będą podstawą do ich ujęcia w prowadzonej ewidencji księgowej po stronie przychodów na podstawie art. 12 ust. 3 updop.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że stanowisko Spółki w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w konsorcjum jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, 2 i 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.