INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14.09.2010 r. (data wpływu do tut. Organu 27.09.2010 r.) uzupełnionym w dniu 28.10.2010 r. (data wpływu do tut. Organu 03.11.2010 r.) na wezwanie z dnia 15.10.2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.09.2010r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 28.10.2010 r. (data wpływu do tut. Organu 03.11.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-953/10-2/MG z dnia 15.10.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego (PKWiU 85.14.1). Nie jest zakładem opieki zdrowotnej, o którym mowa w ustawie z dn. 30.08.19991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U z 2007 r. nr 14, poz. 89 ze zm.).

Działalność prowadzi na podstawie wpisu do KRS. Do wykonywania tych usług zatrudnia na podstawie umów zleceń lekarzy. Spółka zawiera z klientami –pacjentami okresowe umowy w ramach których klienci nabywają od Spółki aparaty tele-ekg monitorujące pracę ich serca, a w razie kłopotów z sercem, złego samopoczucia dzwonią do lekarzy pełniących dyżury. Ci na podstawie obrazu EKG widocznym na monitorze komputera udzielają za pomocą sieci internet i telefonicznie porad i konsultacji medycznych. Za ww. usługi klienci płacą każdego miesiąca (zgodnie z zawartymi umowami) abonament w kwocie 60 zł. bez względu na ilość konsultacji w miesiącu także wówczas, gdy konsultacje nie są w ogóle udzielane z uwagi na to, że klienci nie dzwonią i nie mają potrzeby korzystania z tych usług. W niektórych przypadkach opłaty są więc pobierane za samą gotowość Spółki do świadczenia usług konsultacji.

Dla ww. usług Spółka stosuje stawkę podatku VAT w wysokości 7%. Wszystkie wymienione usługi nie są świadczone w ramach placówki ochrony zdrowia. Spółka nie podlega żadnym rygorom wymienionym w ustawie „o zakładach opieki zdrowotnej”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy świadczone przez Spółkę usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe – PKWiU 85.14.1 są opodatkowane stawką VAT 7%, czy też korzystają ze zwolnienia od podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Skutki w podatku VAT, a w szczególności stawka podatku lub zwolnienie nie są uzależnione od tego w jaki sposób są świadczone usługi konsultacji i porad lekarskich. Są one natomiast uzależnione od tego jaki podmiot te usługi świadczy. Jeżeli podmiotem tym byłaby placówka ochrony zdrowia i działający bezpośrednio w jej imieniu lekarz, bądź też inna osoba uprawniona w związku z jej zawodem do świadczenia określonych usług z tego zakresu, czy osoby prowadzące indywidualną praktykę w zakresie ochrony zdrowia to usługi te związane będą z ordynowaniem procesu leczenia. Będą one wówczas korzystały ze zwolnienia, świadczonych przez placówki ochrony zdrowia. Ponieważ Spółka nie jest placówką ochrony zdrowia, usługi porad i konsultacji nie są świadczone w ramach instytucji ochrony zdrowia ordynującej proces leczenia. Dlatego też świadczone przez Spółkę usługi opodatkowane będą 7% stawką podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel – art. 7 ust. 1 ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym pod pozycją 152 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 – usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej – wyłącznie świadczone przez instytucje, których usługi te nie są zwolnione od podatku. Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 w pkt 2 zawarto stwierdzenie, że wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawką 0% i 3%.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Pod poz. 9 tego załącznika wymienione zostały usługi określone symbolem PKWiU ex 85 - Usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2).

Z zestawienia tych dwóch regulacji wynika, że jeśli przedmiotowe usługi zostały ujęte już w załączniku nr 4 jako usługi zwolnione od podatku VAT, nie ma zastosowania stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7%.

Jak wskazuje analiza grupowania statystycznego oznaczonego symbolem PKWiU 85, zakres przedmiotowy usług w zakresie ochrony zdrowia jest szeroki i obejmuje: usługi świadczone przez szpitale, usługi medyczne świadczone przez przychodnie i praktyki lekarskie, usługi stomatologiczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe (w tym usługi położnych, pielęgniarek, fizykoterapeutów i innych osób zajmujących się usługami paramedycznymi, usługi pogotowia ratunkowego, usługi świadczone przez laboratoria medyczne oraz usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego pozostałe, gdzie indziej nie sklasyfikowane). W związku z powyższym istotnym w przedmiotowej sprawie jest właściwe zaklasyfikowanie wg PKWiU wykonywanych przez podatnika usług.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 207, poz. 1293 ze zm.) dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. u. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność, w której zatrudnia na podstawie umów zleceń lekarzy i dzięki temu świadczy usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego. Spółka zawiera z klientami –pacjentami okresowe umowy w ramach których klienci nabywają od Spółki aparaty tele-ekg monitorujące pracę ich serca, a w razie kłopotów z sercem, złego samopoczucia dzwonią do lekarzy pełniących dyżury, którzy na podstawie obrazu EKG widocznym na monitorze komputera udzielają za pomocą sieci internet i telefonicznie porad i konsultacji medycznych. Wszystkie wymienione usługi nie są świadczone w ramach placówki ochrony zdrowia. Usługi świadczone są w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, pozostałe sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 85.14.1

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego należy stwierdzić, że skoro usługi w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 85 „usługi w zakresie ochrony zdrowia i opieki społecznej, z wyłączeniem usług weterynaryjnych (PKWiU 85.2)”, to korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z poz. 9 załącznika nr 4 do ustawy.

Podkreślić należy, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się do klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczone przez Spółkę usługi winny być opodatkowane 7% stawką podatku VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.