INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20.09.2012 r. (data wpływu 24.09.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 12.10.2012 r. (data wpływu 15.10.2012 r.) nadesłanym w odpowiedzi na wezwanie z dnia 9.10.2012 r. sygn. IPPP2/443-946/12-2/JW o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.09.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 2.02.2010 r. Wnioskodawca prowadzi biuro rachunkowe (PKD 2007: 69.Z „Działalność rachunkowo - księgowa, doradztwo podatkowe” PKWiU 2008: 69.20.Z. „Usługi rachunkowo - księgowe). Wnioskodawca posiada certyfikat księgowego wydany przez Ministra Finansów RP uprawniający do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Strona nie jest wpisana na listę doradców podatkowych. Od 2.02.2010 r. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT.

W zakres świadczonych przez Stronę usług wchodzi:

• prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
• prowadzenie ksiąg rachunkowych,
• sporządzanie sprawozdań finansowych,
• prowadzenie rejestrów sprzedaży i zakupów VAT i przygotowanie na ich podstawie deklaracji w zakresie podatku od towarów i usług,
• obliczanie/rozliczanie zaliczek na podatek dochodowy przedsiębiorców (klientów) i ich pracowników oraz sporządzanie stosownych informacji deklaracji podatkowych,
• podpisywanie oraz składanie deklaracji/informacji w imieniu przedsiębiorców (klientów) do Urzędów Skarbowych,
• obliczanie/rozliczanie składek do ZUS dot. przedsiębiorców i ich pracowników, przygotowanie stosownych deklaracji/raportów do ZUS,
• prowadzenie ewidencji środków trwałych oraz ewidencji wyposażenia, sporządzanie listy płac i prowadzenie indywidualnych kart przychodów pracowników,
• pośrednictwo finansowe.
  
  

Łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2011 r. wyniosła 55 263,81 zł, sprzedaż zwolniona wyniosła 13 254,98 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w tej sytuacji jest możliwe skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT ...
2. Czy biuro rachunkowe może skorzystać ze zwolnienia od VAT ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (t. j. Dz. U. z dnia 2008 r. Nr 73, poz. 443 ze zm.) czynności doradztwa podatkowego obejmują:

1. udzielanie podatnikom, płatnikom i inkasentom, na ich zlecenie lub na ich rzecz, porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
2. prowadzenie w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielenie im pomocy w tym zakresie;
3. sporządzanie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych i udzielanie im pomocy w tym zakresie;
4. reprezentowane, podatników, płatników i inkasentów w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych w sprawach wymienionych w pkt 1.
   
   

Art. 2 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 3 ww. ustawy natomiast, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1, są:

1. osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych,
2. adwokaci i radcowie prawni,
3. biegli rewidenci, z wyłączeniem czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4.
   
   

Zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.). Jak wynika z art. 76a ust. 1 ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6, tj. prowadzenia, na podstawie dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych, ujmujących zapisy zdarzeń w porządku chronologicznym i systematycznym: okresowego ustalania lub sprawdzania drogą inwentaryzacji rzeczywistego stanu aktywów i pasywów wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego: sporządzania sprawozdań finansowych: gromadzenia i przechowywania dowodów księgowych oraz pozostałej dokumentacji przewidzianej ustawą.

W myśl art. 76a ust. 2 ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności obejmującej:

1. prowadzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie,
2. sporządzenie, w imieniu i na rzecz podatników, płatników i inkasentów, zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie - w zakresie określonymi odrębnymi przepisami.
   
   

Stosownie do art. 76a ust. 3 ustawy o rachunkowości, działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

1. przedsiębiorcy będący os. fizycznymi, jeżeli są uprawnieni do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych,
2. pozostali przedsiębiorcy, pod warunkiem, że czynności z tego zakresu będą wykonywane przez osoby uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 76a ust. 4 ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6 osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż Wnioskodawca mógłby ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, gdyż spełnione zostały następujące warunki:

• Wnioskodawca prowadzi działalność od 2010 r., czyli został spełniony warunek prowadzenia działalności przez co najmniej rok,
• w poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży ogółem nie przekroczyła wartości sprzedaży zdefiniowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,
• Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
  
  

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy polegającej na usługowym prowadzeniu ksiąg, Strona nie udziela żadnych porad, zleceń czy opinii podatkowych zarówno ustnych czy pisemnych, czyli nie prowadzi usług w zakresie doradztwa.

Według opinii Strony świadczenia usług księgowo - rachunkowych nie można utożsamiać z świadczeniem usług doradztwa podatkowego. Świadczenie usług księgowych wymaga posiadania określonej wiedzy pozwalającej na ich wykonywanie. Niemniej jednak nie jest to równoznaczne z uznaniem, iż osoba świadcząca tego rodzaju usługi jest doradcą, czyli osobą, która udziela porad stricto podatkowych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do powołanego rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko. Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe.

Ze złożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawca od dnia 2.02.2010 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie biura rachunkowego, w ramach której świadczy usługi rachunkowo – księgowe. Wnioskodawca posiada certyfikat księgowego wydany przez Ministra Finansów RP uprawniający do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Strona nie jest wpisana na listę doradców podatkowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej – biuro rachunkowe tj. od dnia 2.02.2010 r. Łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2011 r. wyniosła 55 263,81 zł, sprzedaż zwolniona wyniosła 13 254,98 zł.

W związku z tym, że Strona od 2.02.2010 r. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wartość sprzedaży opodatkowanej w 2011 r. nie przekroczyła 150.000 zł oraz to, że Strona nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca powziął wątpliwość czy jest możliwe skorzystanie ze zwolnienia podmiotowego w prowadzonej działalności gospodarczej (biuro rachunkowe).

Odnosząc przedstawione okoliczności sprawy do obowiązujących przepisów zauważyć należy, że to z art. 113 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług wynika wprost, iż podatnik może skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 najwcześniej po upływie roku, licząc od końca roku, w którym stał się czynnym podatnikiem podatku VAT, tj. utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ale pod warunkiem, że wartość sprzedaży opodatkowanej (bez podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy. Tak więc zwolnienie podmiotowe jest określane na cały rok. Oznacza to, iż powrót do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT jest możliwy wyłącznie od początku danego roku podatkowego, tj. od dnia 1 stycznia, tym samym nie jest możliwy wybór zwolnienia, od dowolnego miesiąca w danym roku podatkowym.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż wobec nieprzekroczenia w 2011 r. wartości sprzedaży opodatkowanej w kwocie 150.000 zł, Wnioskodawca w 2012 r. mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec tego w świetle powołanych przepisów prawa podatkowego oraz mając na uwadze przedstawione okoliczności stanu faktycznego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie usług rachunkowo – księgowych, przy założeniu, że – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, w szczególności nie będzie wykonywać usług o charakterze doradczym, ani nie będzie udzielać porad prawnych, oraz że przygotowanie deklaracji podatkowych nie będzie realizowane w ramach odrębnego zlecenia, lecz będzie stanowiło element kompleksowej usługi rachunkowo - księgowej.

W sytuacji Wnioskodawcy, skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, w powiązaniu z art. 113 ust. 11, będzie możliwe dopiero od 1 stycznia 2013 r., o ile obroty ze sprzedaży opodatkowanej w 2012 r. nie przekroczą kwoty 150 000 zł.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym zapytaniem należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.