Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1010/12-4/MR
z 16 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Towarzystwo Budownictwa Społecznego, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 stycznia 2013 r. (data wpływu 14 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesienia własności majątku o charakterze rzeczowym, tj. części budynku wielolokalowego wraz z udziałem w gruncie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesienia własności majątku o charakterze rzeczowym, tj. części budynku wielolokalowego wraz z udziałem w gruncie. Wniosek uzupełniono w dniu 14 stycznia 2013 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest TBS-em (dalej TBS, Spółka) w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której większościowym właścicielem jest Gmina Miejska (92%). Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Działalność Wnioskodawcy głównie związana jest z gospodarką zasobem mieszkaniowym. W roku 2006 na mocy zarządzenia Burmistrza wniesiono do Spółki w zamian za objęcie w niej udziałów budynek mieszkalny 43 lokalowy wraz z udziałem w gruncie, który stanowił 96,9% całości nieruchomości. Budynek był zamieszkały przez najemców, z którymi zakład budżetowy - Miejski Zakład Gospodarki Mieszkaniowej - zawarł umowy najmu na czas nieokreślony. Czynność wniesienia aportu rzeczowego do Spółki została potwierdzona aktem notarialnym z dnia 27 kwietnia 2006 roku i zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz w akcie założycielskim Spółki. Wartość umowy określono w akcie na kwotę 3.813.600,00 zł. Powyższe zostało zaskarżone, a w uzasadnieniu do wyroku Sadu Administracyjnego z dnia 19 marca 2008 r. (sygn. akt ...) wskazano, że: „(…) wniesienie przez gminę do spółki z o.o. aportu w postaci nieruchomości zabudowanej domem wielolokalowym, w którym występuje najem lokali mieszkalnych na czas nieoznaczony, bez wyczerpania procedury określonej w art. 34 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowi rażące naruszenie prawa i prowadzi do stwierdzenia, że akt prawny podjęty przez organ wykonawczy gminy w tym zakresie musi być uznany za wydany z naruszeniem prawa”. Skarga kasacyjna, jaką wniosła Gmina Miejska została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2008 r.(sygn. akt ...). W związku z powyższym, Gmina Miejska zamierza podjąć stosowne uchwały, w celu nabycia od Spółki części nieruchomości poprzez obniżenie kapitału w celu umorzenia za wynagrodzeniem (w wysokości 1.000,00 zł za udział) udziałów Gminy Miejskiej w TBS o kwotę 2.582.000,00 zł z kwoty 8.093.000,00 zł do kwoty 5.511.000,00 zł.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. (Dz. U. z 2010 Nr 102, poz. 651 ze zmianami) o gospodarce nieruchomościami, naruszenie zasad zbywania nieruchomości określonych w art. 34 tejże ustawy, pociąga za sobą konsekwencje w postaci odpowiedzialności odszkodowawczej. Czynność zbycia nieruchomości nie staje się nieważna, a zatem nabywca nieruchomości pozostaje nim bez względu na stwierdzone uchybienia. Stwierdzenie w postępowaniu administracyjnym naruszenia prawa nie wiąże się z unieważnieniem czynności prawnej. Wobec powyższego, TBS rozporządza przedmiotem aportu jako jego właściciel. Przedmiotem aportu jest natomiast udział we własności nieruchomości.

Wartość rynkowa ustalona w momencie wnoszenia aportu (oparta na operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego z 2006 r.) stanowić będzie według Spółki wartość rynkową transakcji polegającej na przeniesieniu nieruchomości na rzecz Gminy Miejskiej w zamian za umorzenie udziałów. Nie jest zasadne wykonywanie nowego operatu szacunkowego, do określenia wartości transakcji, ponieważ nie jest ona porównywalna z transakcjami kupna-sprzedaży nieruchomości w warunkach uczciwej konkurencji. Przedmiotowe przeniesienie jest podyktowane koniecznością wykonania wyroku, mającego na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z wyrokiem, tj. przed przeniesieniem własności nieruchomości. W opisywanym przypadku, wartość określona w roku 2006 stanowić będzie wartość rynkową ustaloną na moment przeniesienia nieruchomości na rzecz Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność przeniesienia własności majątku o charakterze rzeczowym (tj. część budynku mieszkalnego wielolokalowego wraz z udziałem w gruncie) na rzecz udziałowca – Gminy Miejskiej może zostać ustalona na podstawie wartości księgowej tego majątku figurującej w księgach Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nabycia przez Spółkę od wspólnika udziałów własnych w celu ich umorzenia (w trybie art. 199 § 1 Kodeks spółek handlowych) w zamian za wynagrodzenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, ani też świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług. Natomiast samo przekazanie składnika majątku, tj. przedmiotowej nieruchomości pomiędzy Spółką a wspólnikami stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż pierwsze zasiedlenie lokali następowało od 2002 do 2005 roku, jak również fakt, że Spółce w chwili objęcia aportu (2006 rok) nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a wydatki jakie poniosła nie były wyższe niż 30% wartości początkowej tej nieruchomości, należy przyjąć, iż przedmiotowa czynność będzie korzystała ze zwolnienia, stosownie do art. 43 ustawy o VAT.

Dla celów podatkowych (podatku VAT) wartość nieruchomości winna zostać poddana wycenie przez rzeczoznawcę, ponieważ art. 29 ust. 3 ustawy o VAT określa, że „jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość świadczenia obliczona na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, pomniejszonych o podatek”.

Określenie wartości nieruchomości w oparciu o wycenę rzeczoznawcy zostało dokonane w 2006 roku, podczas wniesienia aportu. Zdaniem Spółki, realizacja wyroku sądowego powinna nastąpić w oparciu o tą wycenę. Zatem wartość faktury VAT (ze stawką ZW) winna zostać określona na podstawie wartości księgowej przedmiotowej nieruchomości. Dokonane natomiast odpisy umorzeniowe (z lat 2006-2011) powinny zostać cofnięte zgodnie z art. 54 ustawy o rachunkowości, czyli z kapitałem własnym (zysk/strata z lat ubiegłych). Korekta bieżących odpisów amortyzacyjnych (z roku 2012) powinna być dokonana z wynikiem roku 2012. Zbycie przedmiotowej nieruchomości na rzecz Gminy Miejskiej spowodowane jest koniecznością wykonania wyroku sądowego. Zatem przeprowadzenie niezbędnych czynności, będących realizacją wyroku, powinno nastąpić w oparciu o wartości rynkowe ustalone w momencie wnoszenia aportu przez rzeczoznawcę majątkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest TBS-em w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, której większościowym właścicielem jest Gmina (92%). Spółka prowadzi księgi rachunkowe. Działalność Wnioskodawcy głównie związana jest z gospodarką zasobem mieszkaniowym. W roku 2006 na mocy zarządzenia Burmistrza wniesiono do Spółki w zamian za objęcie w niej udziałów budynek mieszkalny 43 lokalowy wraz z udziałem w gruncie, który stanowił 96,9% całości nieruchomości. Budynek był zamieszkały przez najemców, z którymi zakład budżetowy Gminy Miejskiej (Miejski Zakład Gospodarki Mieszkaniowej) zawarł umowy najmu na czas nieokreślony. Czynność wniesienia aportu rzeczowego do Spółki została potwierdzona aktem notarialnym z dnia 27 kwietnia 2006 roku i zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym oraz w akcie założycielskim Spółki. Wartość umowy określono w akcie na kwotę 3.813.600,00 zł. Powyższe zostało zaskarżone. Skarga kasacyjna, jaką wniosła Gmina została oddalona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2008 r. (sygn. akt I OSK 856/08). W związku z powyższym, Gmina zamierza podjąć stosowne uchwały, w celu nabycia od Spółki części nieruchomości poprzez obniżenie kapitału w celu umorzenia za wynagrodzeniem (w wysokości 1.000,00 zł za udział) udziałów Gminy Miejskiej w TBS o kwotę 2.582.000,00 zł z kwoty 8.093.000,00 zł do kwoty 5.511.000,00 zł. Wnioskodawca rozporządza przedmiotem aportu jako jego właściciel. Przedmiotem aportu jest natomiast udział we własności nieruchomości. Wartość rynkowa ustalona w momencie wnoszenia aportu (oparta na operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego z 2006 r.) stanowić będzie według Spółki wartość rynkową transakcji polegającej na przeniesieniu nieruchomości na rzecz Gminy Miejskiej w zamian za umorzenie udziałów. Nie jest zasadne wykonywanie nowego operatu szacunkowego, do określenia wartości transakcji, ponieważ nie jest ona porównywalna z transakcjami kupna-sprzedaży nieruchomości w warunkach uczciwej konkurencji. Przedmiotowe przeniesienie jest podyktowane koniecznością wykonania wyroku, mającego na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z wyrokiem, tj. przed przeniesieniem własności nieruchomości. W opisywanym przypadku, wartość określona w roku 2006 stanowić będzie wartość rynkową ustaloną na moment przeniesienia nieruchomości na rzecz Gminy.

Zasady dotyczące umorzenia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zostały zawarte w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, udział może być umorzony jedynie po wpisie spółki do rejestru i tylko w przypadku, gdy umowa spółki tak stanowi. Udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne), albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Warunkiem generalnym dopuszczalności umorzenia, zarówno dobrowolnego, jak i przymusowego, jest zamieszczenie klauzuli przewidującej taką możliwość w umowie spółki.

Umorzenie udziałów jest czynnością zmierzającą do unicestwienia pewnej partii lub wszystkich udziałów i sprowadza się do pozbawienia praw udziałowca ucieleśnionych w tych udziałach.

Na podstawie cyt. powyżej przepisów, nie każda czynność dokonana przez podmiot będący podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. W sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia lub sprzedaży akcji czy udziałów nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usług w rozumieniu ustawy.

Natomiast, należy zauważyć, że dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, rozumiana jest przez ustawodawcę, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego).

Odpłatność czynności (dostawy towarów czy też świadczenia usług) oznacza wykonanie tej czynności za wynagrodzeniem. Aby uznać daną czynność za odpłatną konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być konkretną wielkością wyrażalną w pieniądzu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika że Gmina zamierza podjąć stosowne uchwały, w celu nabycia od Spółki części nieruchomości poprzez obniżenie kapitału w celu umorzenia za wynagrodzeniem udziałów Gminy Miejskiej w Spółce.

Ponadto, Gmina wskazała, iż zgodnie z art. 36 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, naruszenie zasad zbywania nieruchomości określonych w art. 34 tejże ustawy, pociąga za sobą konsekwencje w postaci odpowiedzialności odszkodowawczej. Czynność zbycia nieruchomości nie staje się nieważna, a zatem nabywca nieruchomości pozostaje nim bez względu na stwierdzone uchybienia. Stwierdzenie w postępowaniu administracyjnym naruszenia prawa nie wiąże się z unieważnieniem czynności prawnej. Wobec powyższego, TBS rozporządza przedmiotem aportu jako jego właściciel. Przedmiotem aportu jest natomiast udział we własności nieruchomości.

Powyższe oznacza, że pomiędzy stronami zaistnieje więź o charakterze zobowiązaniowym – Spółka zobowiązała się przenieść na rzecz wspólników składnik majątku (nieruchomość). Stwierdzić zatem należy, iż istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towaru w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarem a wynagrodzeniem stanowiącym konkretną wartość wyrażalną w pieniądzu.

Podkreślić przy tym należy, iż zapłaty (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Także świadczenie o charakterze rzeczowym jest wynagrodzeniem. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp. będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

Zatem, czynność przekazania składników majątku o charakterze rzeczowym, tj. części budynku mieszkalnego wielolokalowego wraz z udziałem w gruncie, pomiędzy Spółką a wspólnikami stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i tym samym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Spółka ma wątpliwości w kwestii określenia podstawy opodatkowania dla czynności przeniesienia własności majątku o charakterze rzeczowym (tj. część budynku mieszkalnego wielolokalowego, wraz z udziałem w gruncie) na rzecz jej udziałowca, w szczególności czy może zostać ustalona na podstawie wartości księgowej tego majątku figurującej w księgach Spółki. Jak wskazał Wnioskodawca wartość nieruchomości ustalona w 2006 r., ustalona na moment przeniesienia nieruchomości na rzecz Gminy, ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym, stanowi wartość rynkową.

Na mocy art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z wyżej wyrażoną zasadą, podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Obrotem są zatem kwoty należne z tytułu tych czynności opodatkowanych, które wykonywane są przez podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że kwotę należną (zapłatę), stanowi korzyść majątkowa, jaką podatnik uzyska lub ma uzyskać, w związku z wykonaniem czynności opodatkowanej.

Ponadto z definicji kwoty należnej z tytułu sprzedaży, zawartej w art. 29 ust. 1 ustawy wynika, że kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy (czyli również podatek VAT).

Odzwierciedlenie powyższego znajdujemy również w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), zgodnie z którym przez cenę należy rozumieć wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Należy zauważyć, iż cena w rozumieniu powyższej regulacji obejmuje podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 3 ustawy, jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Stosownie do art. 29 ust. 9 ustawy, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

W związku z wydaniem nieruchomości za umorzenie udziałów jednego ze wspólników – Gminy – nie występuje kwota należna (cena) w zamian za wydanie tego towaru. Stąd też w powyższym przypadku podstawą opodatkowania należy określić na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy.

Przez wartość rynkową, zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy, rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż wartość rynkowa ustalona w momencie wnoszenia aportu (oparta na operacie szacunkowym rzeczoznawcy majątkowego z 2006 r.) stanowić będzie według Spółki wartość rynkową transakcji polegającej na przeniesieniu nieruchomości na rzecz Gminy Miejskiej w zamian za umorzenie udziałów. Nie jest zasadne wykonywanie nowego operatu szacunkowego, do określenia wartości transakcji, ponieważ nie jest ona porównywalna z transakcjami kupna-sprzedaży nieruchomości w warunkach uczciwej konkurencji. Przedmiotowe przeniesienie jest podyktowane koniecznością wykonania wyroku, mającego na celu doprowadzenie do stanu zgodnego z wyrokiem, tj. przed przeniesieniem własności nieruchomości. W opisywanym przypadku, wartość określona w roku 2006 stanowić będzie wartość rynkową ustaloną na moment przeniesienia nieruchomości na rzecz Gminy.

W świetle powyższego, oznacza to, iż w przypadku wydania nieruchomości przez Spółkę Gminie w zamian za umorzone udziały podstawą opodatkowania w oparciu o art. 29 ust. 9 ustawy będzie wartość rynkowa, tj. wartość nieruchomości ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w momencie wnoszenia jej aportem w 2006 r. przez Gminę.

Wobec powyższego uznano stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe, gdyż w wydanej interpretacji stwierdzono, że podstawa opodatkowania będzie określona na podstawie art. 29 ust. 9 ustawy, a nie jak podał Wnioskodawca zgodnie z art. 29 ust. 3 ustawy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone, tj. kwestia możliwości zwolnienia od podatku VAT opisanej we wniosku czynności.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.