INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2012r. (data wpływu do tut. BKIP 12 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości skorzystania z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej, w sytuacji gdy interpretacja indywidualna została wydana poprzednikowi prawnemu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 czerwca 2012r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości skorzystania z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej, w sytuacji gdy interpretacja indywidualna została wydana poprzednikowi prawnemu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest sukcesorem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka przekształcana”) na podstawie art. 93a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, jako osoba prawna powstała w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej. Zmiana formy prawnej Spółki nastąpiła z dniem 1 czerwca 2012r. Dniem 29 grudnia 2010r. Spółka przekształcana zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z wnioskami o wydanie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) dotyczących zasad rozliczania w Polsce dochodów uzyskiwanych przez nią za granicą (w tym w zakresie możliwości odliczenia takiego podatku w Polsce). W odpowiedzi na wnioski, dnia 28 marca 2011r. Spółka przekształcana otrzymała interpretacje indywidualne, w których Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach ocenił prawidłowość przedstawionych przez Spółkę przekształcaną stanowisk. Spółka przekształcana otrzymała łącznie osiem interpretacji indywidualnych o sygnaturach: IBPBI/2/423-10/11/BG, IBPBI/2/423-11/11/BG, IBPBI/2/423-12/11/BG, IBPBI/2/423-13/11/BG, IBPBI/2/423-7/11/BG, IBPBI/2/423-8/11/BG, IBPBI/2/423-9/11/BG, IBPBI/2/423-1930/10/BG (dalej: „Interpretacje”).

Spółka przekształcana, składając zeznanie podatkowe za rok 2011, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011, Nr 74, poz. 397, dalej: „ustawa o CIT”), nie rozliczyła jednak podatku dochodowego zapłaconego za granicą z uwagi na brak - na moment sporządzania zaznania podatkowego - wszystkich wymaganych danych dotyczących podatku zapłaconego za granicą.

Wnioskodawca planuje, już po złożeniu zeznania podatkowego za rok 2011 przez poprzednika prawnego, złożenie korekty deklaracji CIT-8, w której to korekcie rozliczy podatek zapłacony za granicą, zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w treści otrzymanych przez Spółkę przekształcaną interpretacji. Wraz z korektą deklaracji CIT-8 za rok 2011 Spółka złoży pisemne wyjaśnienie przyczyn korekty wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za ten okres, powołując się na treść otrzymanych uprzednio interpretacji indywidualnych. Korekta zostanie złożona przez Spółkę, jako następcę prawnego Spółki przekształcanej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku zastosowania się przez Spółkę do interpretacji indywidualnych dotyczących zdarzenia przyszłego, w drodze korekty zeznania (deklaracji) w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 2011 Spółka będzie korzystać z takich samych uprawnień, jak w przypadku, gdyby już w momencie składania zeznania podatkowego CIT-8 za rok 2011 Spółka przekształcana rozliczyła podatek zapłacony za granicą, a zatem czy w szczególności Spółka będzie korzystała z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej (zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku lub odzyskanie kwoty nadpłaconego podatku)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji gdy Spółka zastosuje się do interpretacji w drodze złożenia korekty zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (wraz z wnioskiem o stwierdzenia nadpłaty), Wnioskodawca będzie korzystać z takich samych uprawnień, jak w przypadku, gdyby już w momencie składania zeznania podatkowego CIT-8 za rok 2011 podatek zapłacony za granicą został rozliczony, a zatem Wnioskodawca będzie korzystać w pełni z ochrony wynikającej z art. 14m § 1-4 Ordynacji podatkowej (zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku lub odzyskanie kwoty nadpłaconego podatku).

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. (Dz. U. Nr 137, poz. 926, dalej: „Ordynacja podatkowa”), Minister Finansów wydaje pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego (tzw. interpretacje indywidualne) podatnikom w ich indywidualnych sprawach. Na podstawie odpowiednich przepisów, do wydawania interpretacji indywidualnych upoważniony został m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.

Przepisy Ordynacji podatkowej wprowadzają zasadę, zgodnie z którą zastosowanie się przez podatnika do otrzymanej interpretacji indywidualnej nie może mu szkodzić, gdyby ostatecznie właściwy organ podatkowy nie uwzględnił tej interpretacji w rozstrzyganiu sprawy podatkowej (przykładowo w prowadzanym postępowaniu podatkowym). W związku z tym, podatnik który postąpi zgodnie z treścią otrzymanej interpretacji indywidualnej nie ponosi odpowiedzialności karno-skarbowej (postępowania nie wszczyna się) oraz nie są wobec niego naliczane odsetki za zwłokę.

Takie zasady dotyczą zarówno podatników, u których skutki podatkowe danego zdarzenia zaistniały przed otrzymaniem interpretacji indywidualnej, jak i podatników, u których te skutki zaszły już po doręczeniu im interpretacji. Niemniej jednak, w przypadku podatników, u których skutki podatkowe związane ze zdarzeniem będącym przedmiotem interpretacji zaistnieją po doręczeniu tej interpretacji, ustawodawca rozszerzył zakres ochrony poprzez zastosowanie zwolnienia z zapłaty podatku.

I tak, zgodnie z art. 14m Ordynacji podatkowej, zastosowanie się do interpretacji, która następnie została zmieniona lub nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej, powoduje zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji, jeżeli:

1. zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się do interpretacji, która uległa zmianie, lub interpretacji nieuwzględnionej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej oraz
2. skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji, miały miejsce po opublikowaniu interpretacji ogólnej albo po doręczeniu interpretacji indywidualnej.
   
   

W opisanym zdarzeniu przyszłym, zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyższe warunki zostaną spełnione. Spółka, składając korektę zeznania w podatku dochodowym od osób prawnych zastosuje się do interpretacji otrzymanych przez poprzednika prawnego (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością), poprzez dołączenie wniosku o stwierdzenie nadpłaty za rok 2011. Korekta zeznania podatkowego za rok 2011 możliwa jest na zasadzie następstwa prawnego wynikającego z 93a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Podmiot powstały wskutek zmiany formy prawnej (ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną) wstępuje we wszystkie przewidziana w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanego podmiotu. Dodatkowo, z uwagi na fakt, iż do rozliczenia podatku zapłaconego za granicą dojdzie w korekcie deklaracji można przyjąć, iż skutki podatkowe związane ze zdarzeniem (tj. rozliczenie podatku zapłaconego za granicą) mają miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej (jak wskazano, interpretacje zostały doręczone 28 marca 2011 r.).

Zdaniem Spółki, zakres zastosowania zwolnienia z podatku, wynikającego z art. 14m Ordynacji podatkowej nie powinien być różny, w zależności od tego czy podatnik zastosuje się do otrzymanej interpretacji indywidualnej składając zeznanie podatkowe od sytuacji, w której do zastosowania się do interpretacji dojdzie w drodze złożenia korekty deklaracji (wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty). Dotyczy to także sytuacji, gdy podmiotem, który stosuje się od otrzymanej interpretacji indywidualnej jest podatnik podatku dochodowego od osób prawnych po zmianie formy prawnej prowadzenia działalności. W pierwszym wypadku (zastosowanie się do interpretacji w pierwotnym rozliczeniu), w sytuacji nieuwzględnienia interpretacji przez organ w postępowaniu taki podatek objęty jest zwolnieniem z obowiązku jego zapłaty, zgodnie z art. 14m Ordynacji podatkowej, a samo zobowiązanie podatkowe wygasa, na podstawie art. 59 ust. 1 pkt 10) Ordynacji podatkowej. Natomiast w drugim wypadku (zastosowanie się do interpretacji w korekcie deklaracji), podatek taki podlega zwrotowi w ramach postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty lub postępowania w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Potwierdza to jednoznacznie treść art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym na wniosek podatnika, który zastosował się do interpretacji, w decyzji określającej lub ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego organ podatkowy określa również wysokość podatku objętego zwolnieniem, o którym mowa w § 1, albo - w przypadku uiszczenia podatku w zakresie objętym tym zwolnieniem — określa wysokość nadpłaty.

A zatem, zgodnie z treścią przytoczonych przepisów ochrona wynikająca z zastosowania się przez podatnika do otrzymanej interpretacji indywidualnej (w sytuacji, gdy skutki podatkowe ziszczą się po jej doręczeniu) została rozciągnięta na wszystkie sytuacje, w których może dojść do zastosowania się do interpretacji. Dotyczy to zarówno zastosowania się do niej w ramach składanego zaznania (deklaracji) podatkowej, jak i korekty takiego zeznania (deklaracji).

Odmienne traktowanie tych sytuacji byłoby z pewnością niezgodne z intencją ustawodawcy, która przyświecała wprowadzeniu przepisów dotyczących pisemnych interpretacji podatkowych.

Jak wskazano w literaturze, wprowadzając przywołane przepisy „ustawodawca chciał w ten sposób zapobiec sytuacji, by podatnicy, którzy z ostrożności najpierw zapłacili podatek, a dopiero potem wystąpili w tym zakresie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, znajdowali się w gorszym położeniu niż ci, którzy podatku »od początku« nie zapłacili” (por. H. Filipczyk, Indywidualne interpretacje prawa podatkowego - prawo i praktyka, Warszawa 2011, s. 138).

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca zastosuje się do otrzymanych przez Spółkę przekształcaną (spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) Interpretacji w drodze złożenia korekty zeznania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych (wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty), w przypadku, gdyby treść interpretacji nie została uwzględniona w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej podatek uiszczony przez poprzednika Wnioskodawcy będzie podlegać zwolnieniu z obowiązku zapłaty na podstawie art. 14m Ordynacji podatkowej, a zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do otrzymania zwrotu tego podatku.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Na gruncie prawa podatkowego, prawa i obowiązki następców prawnych oraz podmiotów przekształconych, reguluje rozdział 14 działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Ustawodawca, w art. 93 - 93e ww. ustawy, przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

I tak, zgodnie z art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej,

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przedmiotem sukcesji generalnej są prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego, tj. prawa i obowiązki wynikające z aktów normatywnych prawa podatkowego, w tym również prawa i obowiązki przewidziane w Ordynacji podatkowej.

Z opisu sprawy wynika, iż z dniem 1 czerwca 2012 roku nastąpiło przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki przekształcanej) na spółkę akcyjną (Wnioskodawcę). W wyniku przekształcenia nastąpiło m.in. przejście praw i obowiązków spółki przekształcanej na następcę prawnego, tj. spółkę przekształconą. Przed przekształceniem, spółka przekształcana w celu potwierdzenia poprawności zastosowania przepisów podatkowych występowała z wnioskami o wydanie indywidualnych interpretacji prawa podatkowego. Odnosząc powołane przepisy do opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę stwierdzić należy, iż proces przekształcenia jest związany z sukcesją podatkową. Ponadto, w myśl art. 93d ww. ustawy, przepisy art. 93 - 93c mają zastosowanie również do praw i obowiązków wynikających z decyzji wydanych na podstawie przepisów prawa podatkowego. Ordynacja podatkowa nie przewiduje natomiast takiego uregulowania w odniesieniu do indywidualnych interpretacji podatkowych wydawanych na podstawie art. 14b tej ustawy w brzmieniu od dnia 1 lipca 2007r.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie wskazują wyraźnie, jakie prawa i obowiązki przechodzą na następcę prawnego. Należy uznać, że przepis ten dotyczy jedynie takich praw lub obowiązków publicznoprawnych, które istniały przed przekształceniem. Aby zatem następca prawny mógł skorzystać z jakichś uprawnień, takie uprawnienia musiałyby w chwili przekształcenia przysługiwać poprzednikowi. W dniu przekształcenia, sukcesji podlegają wszelkie prawa oraz wszelkie obowiązki, które ciążyły na poprzedniku, a wynikały z przepisów prawa podatkowego. Na przykład będzie to konieczność zapłaty należności podatkowych, które ciążyły na poprzedniku i nie zostały przez niego uregulowane, czy też prawo do zwrotu nadpłat. Następca prawny wstępuje bowiem w miejsce poprzednika z wszelkimi tego konsekwencjami. Z samej istoty sukcesji uniwersalnej wynika, że ma ona charakter pochodny i polega na przeniesieniu uprawnień i obowiązków z jednego podmiotu na inny podmiot. Uprawnienia bądź obowiązki muszą istnieć w momencie ich przeniesienia.

Odnosząc powyższe do interpretacji indywidualnych należy zauważyć, że interpretacja przepisów prawa podatkowego to czynność uprawnionego organu, która w odróżnieniu od aktu administracyjnego (decyzji) nie jest co do zasady skierowana wprost na wywołanie skutków prawnych, lecz stanowi ocenę stanowiska wnioskodawcy bądź wskazanie prawidłowego stanowiska, z uzasadnieniem prawnym, przy uwzględnieniu stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych przedstawionych przez zainteresowanego we wniosku o interpretację. Wydając interpretację organ nie rozstrzyga o prawach i obowiązkach podatkowych wnioskodawcy wynikających z danego stanu faktycznego czy przyszłego zdarzenia, a jedynie czy dany podmiot, w danych warunkach, w istniejącym stanie prawnym, postąpił lub postąpi prawidłowo, a więc zgodnie z prawem podatkowym. Celem interpretacji jest przekazanie informacji o zastosowaniu przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego przedstawionego przez podmiot składający wniosek o wydanie interpretacji. Organ udzielając interpretacji przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do sytuacji indywidualnej wskazanej przez wnioskodawcę. Interpretacja nie jest aktem stanowiącym o obowiązkach płynących z określonej normy prawnej, nie zawiera wyraźnie wyodrębnionych i skonkretyzowanych obowiązków nałożonych na podatnika, a odnosi się jedynie do ocen prawnych dokonanych wcześniej przez tego podatnika.

Skoro nie zawiera rozstrzygnięć stanowiących i kształtujących, a jedynie ocenę prawną stanowiska podatnika, dopiero jej wykonanie wywiera określone skutki wobec podatnika i ewentualnie organu podatkowego. Trzeba podkreślić, że co do zasady podatnik nie ma obowiązku zastosowania się do interpretacji. Dopiero stosując się do interpretacji jest chroniony przed negatywnymi skutkami ich ewentualnej zmiany.

W tym miejscu należy wyraźnie zaznaczyć, że ochrona przysługuje w zakresie objętym przepisami o interpretacjach tylko wtedy, gdy zainteresowany zastosuje się do interpretacji pisemnej. Punktem odniesienia dla uprawnień i obowiązków, o których mowa w przepisach art. 14k – 14n Ordynacji podatkowej, jest zachowanie się zgodnie z interpretacją podatkową. Skoro zatem interpretacja stanowiła przyczynę sprawczą podjęcia przez podmiot ją otrzymujący określonych działań faktycznych lub prawnych, kształtujących podatkowoprawny stan faktyczny, to ochrona podatnika wynikająca z tych działań, opartych na zaufaniu do organu wydającego interpretację musi być pełna.

Przepisy dotyczące sukcesji podatkowej nie mają jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż w odniesieniu do pisemnych indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007r., nie można mówić o nabyciu przez podatnika żadnych praw, ani przejęciu obowiązków.

Ordynacja, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2007r. nie reguluje również, w odrębnym przepisie, skutków zastosowania się do pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych), w wypadku przekształcenia podmiotów, jak miało to miejsce w odniesieniu do pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007r. – zgodnie z art. 14d Ordynacji. W myśl tego przepisu, przepisy art. 14a-14c stosowało się odpowiednio do następcy prawnego podatnika, a także do osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe.

Uzasadnienie do ustawy z dnia 16 listopada 2007r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1590), wprowadzającej zmienione przepisy dotyczące interpretacji podatkowych, wskazuje, iż celem wprowadzenia zmian w przepisach dotyczących interpretacji podatkowych, była konieczność usunięcia „nieścisłości i luk utrudniających ich praktyczne zastosowanie przez organy podatkowe”. Zostało to osiągnięte poprzez uchylenie dotychczas obowiązujących przepisów oraz dodanie do Działu II Ordynacji podatkowej na nowo zredagowanego Rozdziału 1a „Interpretacje przepisów prawa podatkowego”.

Odnosząc powyższe do sytuacji opisanej we wniosku nie można zgodzić się ze stanowiskiem Spółki w zakresie zastosowania przepisu art. 93 Ordynacji podatkowej w odniesieniu do ochrony następcy prawnego przed skutkami zastosowania się do interpretacji wydanej dla jego poprzednika. Zauważyć bowiem należy, że prawo do ochrony na podstawie art. 14k - 14n Ordynacji podatkowej przejdzie na następcę, o ile przysługiwało poprzednikowi. Skoro, jak powiedziano wyżej interpretacja nie wiąże podatnika, samo jej wydanie nie daje mu ochrony. Taka ochrona jest gwarantowana temu podatnikowi, który zastosuje się do niej. Aby takie prawo do ochrony przeszło na następcę w drodze sukcesji, poprzednik musiał zastosować się do interpretacji indywidualnej.

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z zasadą racjonalności ustawodawcy podatkowego, uznać należy, że skoro w uregulowaniach obowiązujących od dnia 1 lipca 2007r. nie zawarto przepisu odpowiadającego uchylonemu art. 14d Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 lipca 2007r., to w odniesieniu do wydawanych od dnia 1 lipca 2007r. w indywidualnej sprawie pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego przepisy art. 14k – 14m Ordynacji podatkowej, dotyczące skutków zastosowania się przez podatnika do wydanej interpretacji, nie znajdą zastosowania w stosunku do Spółki jako następcy prawnego spółki przekształcanej.

Reasumując, Wnioskodawca, jako następca prawny spółki przekształcanej, wstępuje w prawa i obowiązki spółki przekształcanej, jednak sukcesja nie dotyczy możliwości skorzystania z ochrony, jaką otrzymała spółka przekształcana przed przekształceniem, wynikającej z uzyskanych przez spółkę przekształcaną indywidualnych interpretacji prawa podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.