Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-955/12-5/SP
z 26 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.11.2012 r. (data wpływu 23.11.2012 r.) uzupełnione faxem w dniu 25.02.2013 r. oraz za pośrednictwem poczty pismem z dnia 22.02.2013 r. (data nadania 25.02.2013 r., data wpływu 26.02.2013 r.) na wezwanie z dnia 15.02.2013 r. (data nadania 15.02.2013 r.) Nr IPPB4/415-955/12-2/SP o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.11.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na braki formalne pismem z dnia z dnia 15.02.2013 r. Nr IPPB4/415-955/12-2/SP, tut. organ podatkowy wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez dostarczenie pełnomocnictwa lub innego dokumentu (oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa lub innego dokumentu), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Spółki z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez Pana J.

Pismem z dnia 22.02.2013 r. (data nadania 25.02.2013 r., data wpływu 26.02.2013 r.) wniosek został uzupełniony w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) zatrudnia pracowników na umowach o pracę. Miejsce wykonywania pracy (zgodnie z zawartymi umowami o pracę) położone jest na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Ze względu na przedmiot działalności niektórzy pracownicy Spółki są oddelegowywani do pracy w innych krajach. Oddelegowanie odbywa się na podstawie porozumienia (umowy) pomiędzy Spółką, pracownikiem oraz spółką zagraniczną (przyjmującą). Zawierane porozumienia przewidują z reguły kilkumiesięczny okres oddelegowania z możliwością jego przedłużenia na kolejne okresy.

W okresie oddelegowania pracownicy pozostają związani umową o pracę ze Spółką i nie jest zawierana umowa o pracę ze spółką przyjmującą. Ponadto Spółka wypłaca delegowanym pracownikom wynagrodzenie miesięczne, pozostaje płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych oraz obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. Wynagrodzenie (zgodnie z obowiązującym w Spółce Regulaminem Wynagrodzenia) wypłacane jest z dołu do 7-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie jest należne. W związku z powyższym wynagrodzenie za grudzień wypłacane jest w styczniu następnego roku.

Spółka wyliczając podstawę zaliczek na podatek dochodowy oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oddelegowanych pracowników, a następnie sporządzając PIT-11 uwzględnia zwolnienie przedmiotowe zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT, zgodnie z którym: „wolne od podatku dochodowego są część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.”

Przy sporządzaniu informacji PIT-11 za dany rok podatkowy Spółka uwzględnia wynagrodzenie wypłacone w trakcie całego roku podatkowego, czyli w informacji PIT-11 wykazane są przychody należne za miesiące od grudnia poprzedniego roku (wypłacone w styczniu danego roku) do listopada danego roku (wypłacone w grudniu).

W informacji PIT-11 Spółka stosuje zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT biorąc pod uwagę dni pobytu pracownika za granicą w roku podatkowym, czyli w okresie od 01 stycznia do 31 grudnia, a nie w miesiącach, za które należne jest wynagrodzenie (tj. 01 grudnia poprzedniego roku – 30 listopad danego roku).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka, działając jako płatnik, prawidłowo zastosowała zwolnienie przedmiotowe w podatku dochodowym od osób fizycznych wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki przyjęty sposób stosowania zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowy.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Wynagrodzenie może być wypłacane pracownikom przez pracodawcę także po zakończeniu okresu (w tym przypadku miesiąca), za który jest należne, co potwierdza treść art. 85 par. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 1974 Nr 24 poz. 151): wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.

Na mocy art. 11 ust. 1 ustawy o PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis ten potwierdza, że podatek dochodowy od osób fizycznych jest podatkiem rocznym.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki zwolnienia przedmiotowe, w tym także zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT powinno odnosić się do roku podatkowego, bez względu na fakt, że zgodnie z przepisami prawa pracy wynagrodzenie to może dotyczyć okresów wcześniejszych.

Literalne brzmienie przywołanego przepisu wskazuje, że zwolniona od opodatkowania jest cześć przychodów pracowników Spółki przebywających za granicą za każdy dzień pobytu za granicą. Skoro więc ustawodawca zdecydował się na ograniczenie opodatkowania kwoty odpowiadającej 30% diety określonej w przepisach szczególnych, zasadne jest zastosowanie zwolnienia w relacji do faktycznie spędzonych dni za granicą w danym roku podatkowym (kalendarzowym).

Z konstrukcji omawianego zwolnienia wynika, że ma ono prowadzić do obniżenia przychodu podlegającego opodatkowaniu w roku podatkowym w przypadku czasowego pobytu pracownika za granicą w roku podatkowym, zatem brak jest uzasadnienia dla łączenia go z okresami, za które wypłacane jest wynagrodzenie, które przychód ten stanowi. Kwestia wypłaty wynagrodzenia za miesiąc grudzień w styczniu jest wtórna i nie ma znaczenia przy ustalaniu wysokości zwolnienia w roku podatkowym.

Odmienna interpretacja stałaby w sprzeczności z konstrukcją podatku dochodowego – do przychodu uzyskanego w styczniu należałoby stosować zwolnienie, do którego podatnik uzyskał prawo już w grudniu, tj. w poprzednim okresie rozliczeniowym (roku podatkowym).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że przyjęty przez nią sposób stosowania zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 20 jest prawidłowy. Ponieważ w informacji PIT-11 wykazane są przychody/dochody otrzymane w danym roku podatkowym, zdaniem Spółki, omawiane zwolnienie powinno również odnosić się do przebywania pracownika za granicą w danym roku podatkowym, a nie do okresu 01 grudnia poprzedniego roku – 30 listopada danego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.