Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-43/13-2/AKr
z 3 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do czynności sprzedaży używanych samochodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia do czynności sprzedaży używanych samochodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Bank – w dniu 1 października 2010 r. kupił w następstwie zawarcia umowy w formie aktu notarialnego nieruchomości i majątek ruchomy sprzedawany w postępowaniu upadłościowym (poprzednim właścicielem był podmiot prowadzący działalność gospodarczą (…). Bank nabył zorganizowane przedsiębiorstwo upadłego. W skład wskazanego majątku ruchomego weszły m.in. dwa używane samochody osobowe marki Opel i Volkswagen. Wartość samochodów używanych określono na kwoty odpowiednio 28.000,00 zł i 2.000,00 zł. W związku z tym zakupem Bank nie dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu, bowiem sprzedaż przez syndyka nie była opodatkowana.

Następnie, Bank na podstawie umowy dzierżawy zawartej na okres 1 roku oddał do korzystania majątek ruchomy. Po upływie okresu trwania umowy Bank zamierza wykorzystywać wskazane samochody osobowe jako samochody firmowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Samochody firmowe będą wykorzystywane jako środek transportu:

1. przy przeprowadzaniu obowiązkowych kontroli w miejscu zamieszkania siedzibie lub miejscu realizacji inwestycji przez podmioty ubiegające się o kredyt oraz w ramach prowadzonych przez Bank monitoringów klientów,
2. pozwalający na wyjazdy szkoleniowe, konferencje, zgromadzenia organizowane przez S.A. i temu podobne odbywające się na terenie całego kraju,
3. służący do konwoju gotówki oraz dokumentów objętych tajemnicą bankową pomiędzy Bankiem a jego placówką.
   
   

Tym samym, Bank zamierza wykorzystać samochody firmowe do celów prowadzonej działalności gospodarczej, rozporządzać nimi jak właściciel przez okres co najmniej 6 miesięcy. Ewentualna sprzedaż obu samochodów używanych z chwilą upływu wskazanego terminu w ocenie Banku stanowić będzie dostawę towaru zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą (dostawą) używanych samochodów firmowych wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres 6 miesięcy przy nabyciu których Bank nie skorzystał z odliczenia podatku VAT naliczonego, bowiem sprzedaż przez syndyka była nieopodatkowana, Bank będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 Nr 53, poz. 535 z późniejszymi zmianami) podatnikami podatku VAT są osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą. Art. 5 ust. 1 wspomnianej ustawy mówi, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów, odpłatne świadczenie usług na terytorium całego kraju. Z kolei art. 2 pkt 5 definiuje pojęcie towarów jako rzeczy ruchomych oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 43 ust. 1 pkt 2 wskazuje, iż zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W świetle art. 43 ust. 2 (zgodnie z art. 2 pkt 6) przez towary używane rozumie się ruchomości o ile okres ich używania wyniósł co najmniej 6 miesięcy po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, tj. po upływie okresu umowy dzierżawy.

Reasumując, używane samochody firmowe, które Bank chciałby sprzedać należy traktować jako dostawę towarów przez podatnika. W ocenie Banku taka dostawa powinna podlegać zwolnieniu od podatku VAT, gdyż w stosunku do tych towarów nie przysługiwało Bankowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sprzedaż przez syndyka majątku upadłego była nieopodatkowana. Samochody firmowe, będące przedmiotem dostawy będą również używane przez podatnika przez okres to najmniej 6 miesięcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Przez dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy).

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru.

W myśl definicji zawartej w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) przez używanie, należy rozumieć zrobienie z czegoś użytku, spożytkowanie, natomiast przez użytkowanie rozumie się korzystanie z czegoś, eksploatowanie, używanie np. maszyny, urządzenia.

Z powyższych definicji wynika, że nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

Zatem, dokonującym sprzedaży towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, jest jedynie taki jego właściciel, który korzysta z towaru w ten sposób, że faktycznie go używa. Rzecz ruchoma może być uznana za towar używany wyłącznie wówczas, gdy przed sprzedażą była używana przez zbywcę co najmniej przez pół roku. Przez „używanie”, o którym mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, należy rozumieć faktyczne posługiwanie się zbywaną rzeczą.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca w dniu 1 października 2010 r. kupił w następstwie zawarcia umowy w formie aktu notarialnego nieruchomości i majątek ruchomy sprzedawany w postępowaniu upadłościowym. Bank nabył zorganizowane przedsiębiorstwo upadłego. W skład wskazanego majątku ruchomego weszły m.in. dwa używane samochody osobowe marki Opel i Volkswagen. Wartość samochodów używanych określono na kwoty odpowiednio 28.000,00 zł i 2.000,00 zł. W związku z tym zakupem Bank nie dokonał odliczenia podatku VAT naliczonego przy ich nabyciu, bowiem sprzedaż przez syndyka nie była opodatkowana. Następnie, Bank na podstawie umowy dzierżawy zawartej na okres 1 roku oddał do korzystania majątek ruchomy. Po upływie okresu trwania umowy Bank zamierza wykorzystywać wskazane samochody osobowe jako samochody firmowe przy prowadzeniu działalności gospodarczej przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Samochody firmowe będą wykorzystywane jako środek transportu: przy przeprowadzaniu obowiązkowych kontroli w miejscu zamieszkania siedzibie lub miejscu realizacji inwestycji przez podmioty ubiegające się o kredyt oraz w ramach prowadzonych przez Bank monitoringów klientów; pozwalający na wyjazdy szkoleniowe, konferencje, zgromadzenia organizowane przez S.A. i temu podobne odbywając się na terenie całego kraju; służący do konwoju gotówki oraz dokumentów objętych tajemnicą bankową pomiędzy Bankiem a jego placówką.

Bank zamierza wykorzystać samochody firmowe do celów prowadzonej działalności gospodarczej, rozporządzać nimi jak właściciel przez okres co najmniej 6 miesięcy. Ewentualna sprzedaż obu samochodów używanych z chwilą upływu wskazanego terminu w ocenie Banku stanowić będzie dostawę towaru zwolnioną od podatku VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż samochody osobowe będące przedmiotem zapytania spełniają definicję towaru używanego, bowiem Wnioskodawca będzie używał je w okresie dłuższym niż pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

W związku z powyższym, sprzedaż przez Wnioskodawcę samochodów firmowych będących towarem używanym w myśl art. 43 ust. 2 ustawy, przy nabyciu których nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku należnego, korzystać będzie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Wskazać należy, iż zgodnie z ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35) z dniem 1 stycznia 2014 r. powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług otrzyma nowe brzmienie, a art. 43 ust. 2 ustawy zostanie uchylony.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.