Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1137/12/AL
z 8 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. organu w dniu 25 października 2012r., uzupełnionym pismem z dnia 21 stycznia 2013r. (data wpływu 25 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu zabudowanego częścią niedokończonego budynku oraz określenia podstawy opodatkowania w związku z ww. sprzedażą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży gruntu zabudowanego częścią niedokończonego budynku oraz określenia podstawy opodatkowania w związku z ww. sprzedażą.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 stycznia 2013r. (data wpływu 25 stycznia 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 15 stycznia 2013r. Nr IBPP1/443-1137/12/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina planuje sprzedać U. działki gruntu oznaczone nr geodezyjnymi 4227, 4228, 4231, 4234, 4235 i 4236, zabudowane częścią nieukończonego budynku Wydziału X. wzniesionego przez U. ze środków własnych. Budowa przedmiotowego obiektu nie została nigdy ukończona i tym samym nie nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie. Pozostałe części budynku posadowione są na działkach stanowiących własność U., które nie będą objęte planowaną transakcją.

Na poczet ceny sprzedaży zostanie zaliczona wartość posadowionego na gruncie składnika budowlanego należącego do U.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

U. nie dysponował żadnym tytułem do działek będących przedmiotem sprzedaży, na których została wzniesiona część nieukończonego budynku Wydziału X.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy przed dokonaniem sprzedaży działek Wnioskodawca wejdzie w ekonomiczne posiadanie (zostanie Wnioskodawcy wydany) nieukończonego budynku Wydziału X?” Wnioskodawca wskazał, iż: „Działki będące przedmiotem sprzedaży są w posiadaniu U. bez tytułu prawnego. Wnioskodawca przed ich sprzedażą nie wejdzie w ich ekonomiczne posiadanie. Sprzedaż nieruchomości będzie faktycznie uregulowaniem stanu posiadania U., który jest właścicielem sąsiednich działek, na których posadowione są pozostałe części budynku.”

Nakłady poniesione przez U. na budowę budynku nie zostaną przed sprzedażą zwrócone, ale zaliczone na poczet ceny sprzedaży.

Ceną sprzedaży będzie wartość całej nieruchomości tj. wartość działek oraz posadowionego na gruncie składnika budowlanego. Na poczet ceny zostanie jednak zaliczona wartość nakładów, która jest równa wartości składnika budowlanego. Zatem U. będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Gminy kwoty równej wartości gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług i czy podstawą opodatkowania będzie wartość całej nieruchomości tj. gruntu oraz składnika budowlanego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowa czynność winna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%, natomiast podstawą opodatkowania będzie kwota stanowiąca wartość całej nieruchomości tj. wymienionych działek gruntu oraz posadowionego na nim składnika budowlanego - pomimo jej zaliczenia na poczet ceny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. z 2011r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik „świadczyć” jako „wykonywać coś na czyjąś rzecz”, „świadczenie” zaś, to – według niego – obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Usługa, w rozumieniu ust. 1 powołanego wyżej art. 8 ustawy o VAT, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Należy podkreślić, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiujący pojęcie „dostawy towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 cyt. Kodeksu, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z treści art. 46 § 2 ustawy Kodeks cywilny, wynika natomiast, iż częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl art. 46 § 3 ustawy Kodeks cywilny przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 ustawy Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z regulacji prawa cywilnego powołanego na użytek interpretacji wynika, iż budynki są częścią składową gruntu, a także – na mocy przepisów szczególnych – stanowią odrębny przedmiot własności.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, planuje sprzedać U. działki gruntu oznaczone nr geodezyjnymi 4227, 4228, 4231, 4234, 4235 i 4236, zabudowane częścią nieukończonego budynku Wydziału X. wzniesionego przez U. ze środków własnych. Budowa przedmiotowego obiektu nie została nigdy ukończona i tym samym nie nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie.

Pozostałe części budynku posadowione są na działkach stanowiących własność U., które nie będą objęte planowaną transakcją.

U. nie dysponował żadnym tytułem do działek będących przedmiotem sprzedaży, na których została wzniesiona część nieukończonego budynku Wydziału X. Działki będące przedmiotem sprzedaży są w posiadaniu U. bez tytułu prawnego.

Wnioskodawca przed ich sprzedażą nie wejdzie w ich ekonomiczne posiadanie. Sprzedaż nieruchomości będzie faktycznie uregulowaniem stanu posiadania U., który jest właścicielem sąsiednich działek, na których posadowione są pozostałe części budynku.

Nakłady poniesione przez U. na budowę budynku nie zostaną przed sprzedażą zwrócone, ale zaliczone na poczet ceny sprzedaży.

Ceną sprzedaży będzie wartość całej nieruchomości tj. wartość działek oraz posadowionego na gruncie składnika budowlanego. Na poczet ceny zostanie jednak zaliczona wartość nakładów, która jest równa wartości składnika budowlanego.

Zatem U. będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Gminy kwoty równej wartości gruntu.

Zatem w przedmiotowej sprawie, ze strony Wnioskodawcy na gruncie podatku od towarów i usług nastąpi sprzedaż wyłącznie gruntu (geodezyjnie wyodrębnionych działek), a nie nakładów wraz z gruntem, gdyż Gmina jest właścicielem wyłącznie gruntu, natomiast zabudowanie na ww. gruntach stanowi odrębną ekonomiczną własność U. i w istocie nie stanowi przedmiotu dostawy. Przedmiotowy nieukończony budynek Wydziału X. wzniesiony został przez U. ze środków własnych i nie był w ekonomicznym posiadaniu Wnioskodawcy.

Ponadto nakłady poczynione przez U. na budowę budynku nie zostaną przed sprzedażą zwrócone. Zatem w przedmiotowej sprawie uznać należy, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt.

W związku z powyższym dostawa – w sensie cywilistycznym – prawa własności nieukończonego budynku wzniesionego przez U. na zbywanych przez Wnioskodawcę nieruchomościach gruntowych, nie będzie spełniać definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem na gruncie ustawy o VAT Wnioskodawca nie przenosi w sensie ekonomicznym prawa do rozporządzania tymi nakładami czy budynkiem jak właściciel, gdyż prawo to jest po stronie U., który jest właścicielem przedmiotowych nakładów w postaci niedokończonej budowy budynku Wydziału X.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona jest od podatku dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż na gruncie ustawy o VAT w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia jedynie z dostawą działek gruntu nr 4227, 4228, 4231, 4234, 4235 i 4236 podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146 pkt 1 ustawy o VAT.

Nie jest bowiem możliwe zastosowanie do dostawy tego gruntu zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie grunt wskazany w tym przepisie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż sprzedaż nieruchomości tj. działek gruntu wraz z częścią nieukończonego budynku Wydziału X będzie podlegała opodatkowaniu 23% podatku VAT uznać należało za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie nie będzie bowiem podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku sprzedaż całej nieruchomości (działek gruntu wraz z częścią nieukończonego budynku) tylko opodatkowaniu 23% stawką podatku będzie podlegała jedynie sprzedaż działek gruntu nr 4227, 4228, 4231, 4234, 4235 i 4236.

Ponadto wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii ustalenia czy podstawą opodatkowania będzie wartość całej nieruchomości tj. gruntu oraz składnika budowlanego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Biorąc pod uwagę fakt, iż podstawa opodatkowania (obrót) obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy, uznać należy, że skoro na gruncie ustawy o VAT, w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia jedynie z dostawą gruntu, zatem podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług będzie w przedmiotowej sprawie kwota należna z tytułu sprzedaży gruntu, z pominięciem wydatków poniesionych przez Uniwersytet ze środków własnych na budowę budynku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż podstawą opodatkowania będzie wartość całej nieruchomości tj. wymienionych działek gruntu oraz posadowionego na nim składnika budowlanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.