2013.04.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-60/13-4/KG
z 3 kwietnia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2012 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) uzupełnionym w dniu 4 marca 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2013 r. Nr IPPP2/443-60/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 25 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia obrotu z tytułu prowadzonej działalności w zakresie udostępniania graczom automatów do gier zręcznościowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu ustalenia obrotu z tytułu prowadzonej działalności w zakresie udostępniania graczom automatów do gier zręcznościowych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 4 marca 2013 r. na wezwanie tut. Organu z dnia 20 lutego 2013 r. Nr IPPP2/443-60/13-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 25 lutego 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza urządzać gry komputerowe niebędące grami hazardowymi. System do prowadzenia gier składa się z następujących elementów:

bazy danych; baza ta zawiera informacje związane z funkcjonowaniem gry, a w szczególności schematy przebiegu gry (dane sekwencji); zbiór sekwencji jest zbiorem zamkniętym i niezmiennym w trakcie trwania konkursu; baza ta jest zainstalowana na serwerze podatnika;
serwera; na serwerze tym jest zainstalowany program, który jest odpowiedzialny za działanie gry, tj. za obsługę połączeń aplikacji klienckieh, a także za przebieg gry (program ten będzie nazywany dalej aplikacją);
komputerów umiejscowionych w różnych miejscach, w punktach urządzania gier prowadzonych przez podatnika; na tych komputerach są zainstalowane programy stanowiące aplikacje dla uczestników gier, które łączą się z programem zainstalowanym na serwerze i umożliwiają uczestnictwo w grze poszczególnym graczom; komputer połączony jest również ze znajdującym się w jednej obudowie z nim urządzeniem bankomatowym, dzięki któremu gracze mogą uiszczać opłaty za gry oraz odbierać wygrane i kwoty uprzednio wpłacone, które nie zostały wykorzystane do opłacenia uczestnictwa w grach. Samo urządzenie bankomatowe jest urządzeniem wrzutowym, zaś środki pieniężne gromadzone są w zaplombowanym sejfie, znajdującym się w automacie do gier.

Aplikacja, o której była mowa wyżej, umożliwia użytkownikowi zdobywanie punktów poprzez wybranie trzech kolejnych gier z całej sekwencji dostępnych gier. Sekwencja, w jakiej następują po sobie poszczególne gry, ma być dostępna dla wszystkich uczestników. Aplikacja umożliwia zdobywanie punktów poprzez uruchamianie odpowiedniej funkcji w aplikacji, w czasie umożliwiającym wykorzystanie sekwencji zdarzeń przynoszących maksymalną ilość punktów. Użytkownik jest informowany na ekranie aplikacji o następnej dostępnej sekwencji trzech gier, które może wybrać do rozegrania. Przy tym to, czy każda z trzech gier da uczestnikowi gry wygraną, czy też nie, jest z góry zaprogramowane, zaś gracz także posiada taką wiedzę z udostępnionej mu przez podatnika listy sekwencji gier. Od zręczności i pamięci użytkownika zależy, czy w odpowiednim czasie wykona działania umożliwiające mu uzyskanie dostępu do sekwencji gier dających mu najwyższą wygraną, zanim uczynią to inne osoby biorące udział w grze.

Udział w grze umożliwia graczom uzyskanie wygranych. W grze przewidziano dwa typy tych wygranych: tzw. wygrane gwarantowane oraz nagrodę główną.

Wygrane gwarantowane uzyskuje się za udział w jednej sekwencji składającej się z trzech gier, wybranej przez gracza. Do każdej z gier przypisana jest określona ilość punktów. Jeśli uczestnik uruchomi grę z sekwencji trzech wybranych przez siebie gier i gra ta okaże się grą wygraną, uzyska odpowiednią, z góry przypisaną ilość punktów. Po rozegraniu tej gry może on przejść do kolejnej z gier z wybranej przez niego sekwencji lub też przerwać grę. Jeśli zdecyduje się na rozegranie kolejnych gier z sekwencji, może on zdobyć kolejne punkty. Może jednak zrezygnować z dalszej gry. Jednak w takiej sytuacji nie może on już rozegrać kolejnych gier z sekwencji, ani też wybrać w ramach tej gry kolejnej sekwencji trzech gier. Udział w konkursie wiąże się z uiszczeniem opłaty. Uiszczenie opłaty umożliwia rozegranie pojedynczej gry objętej wybraną przez gracza sekwencją gier i zdobycie w niej punktów. Gracz może także z góry uiścić wielokrotność opłaty za jedną grę, co pozwoli na rozgrywanie kolejnych gier. W przypadku niewykorzystania wszystkich wpłaconych środków do opłacenia udziału w poszczególnych, pojedynczych grach, gracz może uzyskać zwrot dokonanej wpłaty. Wypłata niewykorzystanej kwoty następuje poprzez urządzenie bankomatowe połączone z komputerem na którym zainstalowana jest gra.

Użytkownicy mają możliwość przerwania gry w każdej chwili i zapisania swojego aktualnego stanu gry. W przypadku zdobycia punktów w związku z uczestnictwem w grach, uczestnik ma możliwość natychmiastowego odebrania nagrody gwarantowanej. Po zakończeniu gry, stan gry zapisywany jest na serwerach firmy, a użytkownik otrzymuje potwierdzenie wyniku w postaci wydrukowanego biletu.

Nagrody gwarantowane mają formę pieniężną i mogą być wypłacane natychmiast, a ich wielkość uzależniona jest od liczby zdobytych punktów. Przy tym, każdemu zdobytemu przez gracza punktowi przypisana jest stała, z góry określona wysokość wygranej. Jej wypłata odbywa się w sposób automatyczny przy wykorzystaniu urządzenia bankomatowego połączonego z komputerem na którym zainstalowana jest gra.

Obok nagród gwarantowanych, wszyscy gracze biorą udział w grze o nagrodę główną, która ma formę rzeczową o z góry określonej wartości. Zdobywca nagrody głównej jest wyłaniany raz w miesiącu przez komisję konkursową. Przy tym zdobywcą tej nagrody jest osoba, która w trakcie danego miesiąca uzyskała najwyższą ilość punktów w grze, obejmującej jedną lub kilka sekwencji gier wybranych przez uczestnika.

Informacja o wygranej jest przekazywana do punktów, w których prowadzony jest konkurs, a dodatkowo odpowiednia informacja pojawia się na ekranie gry. W celu odbioru nagrody, zdobywca musi skontaktować się z organizatorem konkursu. Nagroda jest wydawana w ciągu 4 tygodni od zakończenia danego etapu gry.

Jak wskazano wyżej, z tytułu uczestnictwa w grze uczestnicy uiszczają opłaty, które są wpłacane przez nich za pomocą urządzenia bankomatowego. Przy wykorzystaniu tego samego urządzenia uczestnik gry odbiera wpłacone i niewykorzystane w grze środki pieniężne. Za jego pomocą wypłacane są również graczom wygrane z poszczególnych gier.

Z powyższego wynika, że nie cała suma środków pieniężnych pochodzących z wpłat uczestników gry może być swobodnie wykorzystana przez podatnika. Może on pobrać z urządzenia do gier taką kwotę, jaka pozostanie po dokonaniu wypłat wszystkich wygranych za pośrednictwem urządzenia bankomatowego.

W dniu 4 marca 2013 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawione zdarzenie przyszłe wskazując, iż gry zręcznościowe będą prowadzone przy użyciu komputerów usytuowanych w różnych miejscach, w punktach urządzania gier. Urządzenia te są połączone przez sieć Internet z serwerem stanowiącym własność Wnioskodawcy. Na poszczególnych komputerach zainstalowane jest jedynie oprogramowanie stanowiące aplikację, z której korzysta gracz. Stąd też na dyskach tych komputerów nie są rejestrowane informacje dotyczące kwot wpłaconych przez uczestników, ani też kwot które zostały im wypłacone.

Wszelkie wpłaty uczestników gier oraz dokonywane na ich rzecz wypłaty są dokonywane poprzez urządzenia wpłatomatowe stanowiące integralną część automatów do gier zręcznościowych. Każda wpłata oraz wypłata jest zatem rejestrowana przez to urządzenie, zaś dane o niej są przekazywane w formie elektronicznej do serwera stanowiącego własność wnioskodawcy i są na nim rejestrowane oraz przechowywane. Przy tym rejestracja ta odbywa się w taki sposób, że możliwe jest ustalenie wpłat i wypłat dokonanych zarówno przez poszczególne urządzenia znajdujące się w punktach gier, jak też ujętej globalnie kwoty wpłat i wypłat dokonanych przez wszystkie automaty do gier zręcznościowych, które znajdują się w punktach gier i są połączone w sieć.

Wskazane wyżej dane będzie można również wydrukować z poziomu serwera.

W konsekwencji można zatem stwierdzić, iż urządzenia o których mowa we wniosku o udzielenie interpretacji, będą umożliwiały zarejestrowanie obrotów, wydruk danych dotyczących tego obrotu i jego kontrolę w odniesieniu do każdego, konkretnego automatu do gier zręcznościowych.

Płatności dokonywane przez gracza oraz na jego rzecz są dokonywane poprzez urządzenie wpłatomatowe. Dzięki temu, każdy pojedynczy komputer znajdujący się w punkcie gier rejestruje fakt dokonania każdej wpłaty przez uczestnika gry oraz pojedynczej wypłaty dokonanej na jego rzecz. Dane te są odnotowywane przez urządzenie wpłatomatowe zamontowane w każdym pojedynczym urządzeniu, a następnie są przekazywane w formie elektronicznej do centralnego serwera i rejestrowane na nim.

W konsekwencji należy stwierdzić, że wszystkie wpłaty uczestników gier są rejestrowane za pomocą urządzeń technicznych stanowiących element urządzenia do gier, co pozwala na ustalenie rzeczywistego przebiegu transakcji.

Dzięki opisanemu powyżej systemowi poboru i rejestracji opłat, w pamięci serwera obsługującego system gry zostaną odnotowane i zachowane dane dotyczące stawek wpłaconych przez graczy oraz kwot wypłaconych tytułem wygranych.

Jak wskazano wyżej, dane dotyczące gier, w szczególności wpłat oraz wypłat dokonanych poprzez poszczególne urządzenia do gier są rejestrowane na serwerze stanowiącym własność Wnioskodawcy. Rejestracji podlegają takie dane jak: wpłaty uczestników, dokonane na ich rzecz wypłaty, zakończenie gry, a także informacje związane z przebiegiem gry. Stąd też należy stwierdzić, że dzięki danym zawartym w pamięci tego serwera jest możliwe odtworzenie i analiza przebiegu gry, w szczególności zaś jej aspektów finansowych.

Gry, które zamierza prowadzić Wnioskodawca przy wykorzystaniu opisanych we wniosku urządzeń nie podlegają żadnym regulacjom prawnym. Nie są one w szczególności grami hazardowymi, a tym samym nie podlegają ustawie o grach hazardowych. Stąd też żadne przepisy prawa nie przewidują jakichkolwiek warunków technicznych, które muszą spełniać opisane we wniosku urządzenia, ani też nie normują zasad dopuszczania do eksploatacji tych gier, czy też urządzeń na których są one prowadzone.

Co więcej, skoro gra którą zamierza urządzać Wnioskodawca nie podlega ustawie o grach hazardowych, Wnioskodawca nie ma uprawnienia do wystąpienia do jednostki badającej w rozumieniu przepisów tej ustawy o grach hazardowych o sporządzenie opinii technicznej o spełnianiu warunków dopuszczenia urządzeń do eksploatacji.

Natomiast, ze względu na to, że gry które zamierza prowadzić Wnioskodawca są prowadzone na standardowych komputerach, które są połączone z serwerem należy stwierdzić, że te urządzenia spełniają właściwe normy przewidziane dla tego rodzaju urządzeń.

Jak wskazano wyżej, dane dotyczące przebiegu poszczególnych gier, w szczególności zaś dane dotyczące wpłat ich uczestników oraz wypłat na ich rzecz, będą rejestrowane i na trwałe zapisywane na serwerze będącym własnością Wnioskodawcy. Będą to dane dotyczące zarówno wpłat i wypłat dokonanych przez poszczególne urządzenia do gier, jak też dane dotyczące globalnych kwot wpłat i wypłat dokonanych w ramach całego systemu gry urządzanej przez Wnioskodawcę.

Dane te będą mogły być drukowane na dowolny dzień okresu rozliczeniowego, w szczególności na koniec tego okresu. Stąd też dla rozliczenia kwoty podatku od towarów i usług Wnioskodawca będzie posiadał wydruki z serwera, który będzie zawierał dane dotyczące: wpłat wszystkich uczestników gier, wypłat na rzecz uczestników gier, kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy dwiema pierwszymi kwotami, która będzie stanowiła kwotę pozostającą dla Wnioskodawcy jako jego przychód.

Ponadto, Wnioskodawca będzie sporządzał raporty pobrania kwot z poszczególnych urządzeń do gier. Obok tej dokumentacji, będzie również prowadzona standardowa dokumentacja, przewidziana w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dla Podatnika podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie stanowiła cała wartość wpłat dokonanych przez graczy, czy też jedynie różnica pomiędzy wartością wpłat dokonanych przez uczestników gry, a kwotą dokonanych wypłat, którą będzie mógł Wnioskodawca uzyskać z urządzenia do gry?

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie stanowiła różnica pomiędzy wpłatami dokonanymi przez graczy i kwotami wypłaconymi graczom.

Uzasadniając taki pogląd należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje kwestii ustalania podstawy opodatkowania w wypadku urządzania gier na automatach. Zasadniczo gry tego rodzaju podlegają opodatkowaniu podatkiem od gier hazardowych. Jednakże gra urządzana przez podatnika nie jest grą hazardową, bowiem nie zawiera elementu losowości, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od gier hazardowych.

Sama treść art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług mogłaby sugerować, że podstawę opodatkowania działalności polegającej na urządzaniu gier na automatach jakimi dysponuje podatnik, będzie stanowiła suma wpłat dokonanych przez uczestników tych gier. Jednakże dokonując wykładni tego przepisu należy również uwzględnić obowiązujące przepisy prawa unijnego oraz orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które zapadło na tle tych przepisów.

Tymczasem Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zajmował się już kwestią ustalania podstawy opodatkowania dla gier na automatach. Kwestia ta była rozstrzygnięta m.in. w wyroku z dnia 5 maja 1994 r. sygn. akt C-38/93 w sprawie H. J. Glawe Spiel- und Unterhaltungsgeräte Aufstellungsgesellschaft mbH & Co. KG przeciwko Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst.

W orzeczeniu tym Trybunał stwierdził, że: „Podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu artykułu 11(A)(1)(a) VI Dyrektywy stanowi wynagrodzenie faktycznie otrzymane w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygraną jako określony procent całkowitej wrzuconej stawki, wynagrodzenie faktycznie otrzymane przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby podstawa opodatkowania czynności związanych z takimi automatami nie obejmowała określonej ustawowo części całkowitej stawki odpowiadającej wygranej wypłaconej graczom”.

Z cytowanego wyżej orzeczenia wynika zatem, że w przypadku, gdy urządzane są gry na automatach, zaś gracze mają prawo do otrzymania wygranej, zaś wygrana ta jest ustalona, kwota tej wygranej nie może wchodzić do podstawy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej. W wypadku gier organizowanych przez podatnika, z góry oznacza on, jaką wygraną uzyskuje gracz za każdy zdobyty punkt. Z kolei, dla każdej gry ustalona jest ilość możliwych do zdobycia punktów. Tym samym, kwota wygranych jest ściśle określona i ustalona z góry. Zatem, z góry wiadomo, jaką kwotę wpłat uczestników będzie mógł zatrzymać dla siebie podatnik, jaką zaś będzie zobowiązany przeznaczyć na wygrane.

W tej sytuacji, jeśli uwzględni się przywołane wyżej orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości z dnia z dnia 5 maja 1994 r. w sprawie H. J. Glawe Spiel - und Unterhaltungsgeräte Aufstellungsgesellschaft mbH & Co. KG v. Finanzamt Hamburg-Barmbek-Uhlenhorst, należy dojść do wniosku, że podstawę opodatkowania będzie stanowiła jedynie kwota, którą będzie mógł zatrzymać podatnik jako wynagrodzenie za urządzanie gier. Będzie nią zaś różnica pomiędzy wartością wpłat dokonanych przez uczestników gry, a kwotą dokonanych wypłat.

Nawet, gdyby powyższe argumenty uznać za wadliwe, należy podnieść, że mimo wszystko kwoty wypłacone uczestnikowi gry musiałyby pomniejszyć podstawę opodatkowania. Kwota taka musiałaby zostać bowiem uznana za premię pieniężną wypłacaną graczowi.

Tymczasem, jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w swojej uchwale z dnia 25 czerwca 2012 r. (I FPS 2/12), wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zmniejszający podstawę opodatkowania.

Wprawdzie w niniejszej sprawie ewentualny bonus wypłacany graczowi miałby inną przyczynę, niż wskazane w powyższym wyroku, tym niemniej byłaby to kwota zwracana przez podatnika graczowi z kwoty, którą ten uiścił w celu wzięcia udziału w grze.

Tylko taka wykładnia przepisów art. 29 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług będzie stała w zgodzie z art. 1 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1), zgodnie z którym, zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem. Efekt polegający na tym, iż podatek będzie proporcjonalny do kwoty uzyskanej przez podatnika będzie mógł zostać osiągnięty jedynie w wypadku, gdy do podstawy zostanie przyjęta kwota wpłat uczestników gier, pomniejszona o kwoty, które zostały wypłacone tym osobom po zakończeniu gry. Natomiast przyjęcie innej wykładni przepisów art. 29 ust. 1 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług będzie prowadziło do sytuacji, w której podatek będzie uiszczany od wyżej kwoty, niż faktycznie otrzymana przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy o VAT. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Treść art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT wskazuje, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami inwestycyjnymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku (…).

Odpowiednikiem art. 29 ustawy o VAT w prawie wspólnotowym pozostaje art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L. 06.347.1), zwany dalej Dyrektywą 112.

Powołany wyżej przepis Dyrektywy 112 stanowi, że podstawę opodatkowania, co do zasady, stanowi wszystko, co stanowi wartość otrzymanego wynagrodzenia rozumianego jako zapłata, które dostawca lub świadczący usługi otrzymuje lub powinien otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej, z tytułu takich dostaw, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw. Przyjąć zatem należy, iż w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania będzie zatem zapłata – wynagrodzenie ustalone przez strony transakcji.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza urządzać gry komputerowe niebędące grami hazardowymi. System do prowadzenia gier składa się z następujących elementów: bazy danych; serwera, na którym zainstalowany jest program, odpowiedzialny za działanie gry oraz komputerów umiejscowionych w różnych miejscach, w punktach urządzania gier prowadzonych przez podatnika.

Na tych komputerach są zainstalowane programy stanowiące aplikacje dla uczestników gier, które łączą się z programem zainstalowanym na serwerze i umożliwiają uczestnictwo w grze poszczególnym graczom; komputer połączony jest również ze znajdującym się w jednej obudowie z nim urządzeniem bankomatowym, dzięki któremu gracze mogą uiszczać opłaty za gry oraz odbierać wygrane i kwoty uprzednio wpłacone, które nie zostały wykorzystane do opłacenia uczestnictwa w grach. Samo urządzenie bankomatowe jest urządzeniem wrzutowym, zaś środki pieniężne gromadzone są w zaplombowanym sejfie, znajdującym się w automacie do gier. Od zręczności i pamięci użytkownika zależy, czy w odpowiednim czasie wykona działania umożliwiające mu uzyskanie dostępu do sekwencji gier dających mu najwyższą wygraną, zanim uczynią to inne osoby biorące udział w grze.

Każda wpłata oraz wypłata jest rejestrowana przez urządzenie bankomatowe. Automaty do gier, będą umożliwiały zarejestrowanie obrotów, wydruk danych dotyczących tego obrotu i jego kontrolę, w odniesieniu do każdego, konkretnego urządzenia. Dzięki systemowi poboru i rejestracji opłat, w pamięci serwera obsługującego system gry, zostaną odnotowane i zachowane dane dotyczące stawek wpłaconych przez graczy oraz kwot wypłaconych tytułem wygranych. Dzięki danym zawartym w pamięci tego serwera, jest możliwe odtworzenie i analiza przebiegu gry, w szczególności zaś jej aspektów finansowych.

Na tle powyższego, Spółka powzięła wątpliwości odnośnie sposobu ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT świadczonych usług w zakresie gier zręcznościowych na automatach.

Wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także przepisy wspólnotowe nie określają jednoznacznie podstawy opodatkowania przy usługach w zakresie gier na automatach, jakie to usługi w ramach prowadzonej działalności świadczyć będzie Wnioskodawca.

W związku z powyższym w odniesieniu do transakcji zawieranych w związku z wykonywaniem działalności przy użyciu automatów do gier zręcznościowych, ze względu na brak uregulowań związanych z wszystkimi aspektami dotyczącymi określenia podstawy opodatkowania przy tych transakcjach, zasadnym jest posłużenie się wykładnią przedstawioną przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości (ETS). W jednym z orzeczeń (sprawa C-38/93 pomiędzy Hi. Glawe Spiel- und Unterhaltungsgerate Ausfsettungsgesellschaft mbH St KG a Finanzamt Hamburg - Barbek- Uhlenhorst) ETS uznał, że postawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu artykułu 11(A) (1) (a) VI Dyrektywy stanowi zapłata faktycznie otrzymana w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygrane, zapłata faktycznie otrzymana przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie.

W kwestii ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku usług w zakresie gier zręcznościowych na automatach, podstawę opodatkowania w przypadku świadczenia usług w rozumieniu art. 73 Dyrektywy 112, stanowi zapłata faktycznie otrzymana w zamian za wyświadczoną usługę. W przypadku automatów do gry dających możliwość uzyskania wygranej, które zgodnie z bezwzględnie obowiązującymi przepisami ustawowymi wypłacają wygrane, zapłata faktycznie otrzymana przez usługodawcę w zamian za udostępnienie automatów stanowi wyłącznie część stawki, którą może zatrzymać dla siebie. Przepis ten należy zatem interpretować w taki sposób, aby podstawa opodatkowania czynności związanych z takimi automatami nie obejmowała określonej w regulaminie części całkowitej stawki odpowiadającej wygranej wypłaconej graczom.

Ustalenie wynagrodzenia sprowadza się zatem do tego, co Wnioskodawca otrzymuje z tytułu transakcji zawieranych w związku z wykonywaniem działalności przy użyciu automatów do gier zręcznościowych, to znaczy co jest faktycznym wynagrodzeniem za świadczenie usług związanych z udostępnianiem graczom automatów do gier zręcznościowych z wbudowanym urządzeniem wpłatomatowym.

Co istotne w przedmiotowej sprawie to fakt, iż system urządzeń technicznych stanowiący element automatów pozwala na ustalenie rzeczywistego przebiegu transakcji, rejestruje poszczególne wpłaty oraz wypłacone wygrane. System zainstalowany w automatach zawiera w pamięci dane dotyczące ogólnej sumy wpłaconych stawek i wypłaconych kwot tytułem wygranej, a więc rejestracji podlega wartość wpłat do automatu i wypłat z tytułu wygranych z automatu, od pierwszego uruchomienia do chwili obecnej. Dane o wysokości wpłaconych stawek oraz wygranych są następnie przesyłane w formie elektronicznej na serwer i są na nim rejestrowane i przechowywane.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w przypadku, gdy Wnioskodawca udostępni graczom automaty do gier zręcznościowych, to obrót z tytułu czynności polegającej na udostępnieniu graczom tych automatów będzie stanowił kwoty wpłacone przez nabywców usług pomniejszone o wypłacone wygrane oraz o kwotę należnego podatku.

Kluczową rolę w rozwiązaniu wskazanego we wniosku problemu odgrywa art. 29 ust. 1 w związku z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami podstawą opodatkowania jest obrót. Podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi dla prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, agenta, zleceniobiorcy lub innej osoby świadczącej usługi o podobnym charakterze - kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usługi, pomniejszona o kwotę podatku.

Reasumując, podstawą opodatkowania podatkiem VAT w przypadku działalności w zakresie gier zręcznościowych na automatach będzie różnica między wpłatami, a wypłatami z urządzenia (automatu o niskich wygranych), stanowiąca postać innego wynagrodzenia za wykonanie usługi pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym należało uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii, czy planowane gry zręcznościowe na automatach podlegają ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.). Okoliczność, iż organizowane gry nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od gier przyjęto za element zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku. Wskazać jednak należy, iż jeżeli Spółka ma wątpliwości w przedmiotowej kwestii, winna się zwrócić do Ministra Finansów o wydanie w trybie art. 2 ust. 6 ustawy o grach hazardowych o wydanie odpowiedniego rozstrzygnięcia. Jest to bowiem przewidziany przez prawo sposób na rozstrzygnięcie kwestii, czy dana gra jest grą w rozumieniu ustawy o grach hazardowych. Zaznaczyć tu należy, że Minister Finansów nie upoważnił żadnego innego organu do wydawania tego rodzaju rozstrzygnięć w jego imieniu, ponieważ sama ustawa o grach hazardowych nie przewiduje możliwości delegowania tego rodzaju kompetencji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin