Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1104/12/IK
z 6 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2012 r. (data wpływu 26 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego oraz wypłaconych w przyszłości odszkodowań oraz nagrody rocznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2012 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego oraz wypłaconych w przyszłości odszkodowań oraz nagrody rocznej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 stycznia 2013 r. (data wpływu 28 stycznia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 16 stycznia 2013 r. znak: IBPP2/443-1104/12/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (zwany w dalszej części niniejszego wniosku również „Menedżerem”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł kontrakt menedżerski ze spółką prawa handlowego (spółką kapitałową).

Na mocy postanowień powyższego kontraktu spółka powierzyła Wnioskodawcy pełnienie funkcji członka Zarządu, zaś Wnioskodawca zobowiązał się do zarządzania spółką. Zakres zarządzania spółką obejmuje jej reprezentowanie oraz prowadzenie wszystkich spraw zarządzanego podmiotu.

Zgodnie z kontraktem wszelkie obowiązki z zakresu zarządzania spółką Menedżer powinien wykonywać ze starannością, jakiej wymaga się od firmy zajmującej się profesjonalnie zarządzaniem cudzymi interesami i jest on odpowiedzialny za niezachowanie takiej staranności.

Ponadto, w ramach postanowień określających sposób wykonywania przez Wnioskodawcę czynności kontrakt przewiduje, że Menedżer sprawuje swoje główne czynności w siedzibie spółki (biurze zarządu) w takich ramach czasowych, jakie niezbędne są do sprawnego zarządzania, jednakże jednocześnie Menedżer powinien być stale dostępny dla spółki w sprawach wymagających jego osobistego zaangażowania. Dodatkowo odpłatnie, tj. w zamian za zryczałtowaną opłatę miesięczną w określonej w umowie wysokości, Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania z pewnych składników majątku spółki: telefonu komórkowego z abonamentem, samochodu osobowego, komputera osobistego i środków łączności umożliwiających dostęp do Internetu.

Jak przewidziano w umowie Menedżer zarządzając spółką jest obowiązany stosować się do przepisów kodeksu spółek handlowych, postanowień umowy spółki i uchwał organu stanowiącego oraz nadzorczego spółki.

Za świadczenie usług polegających na zarządzaniu spółką Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie, na które składa się podstawowe wynagrodzenie określone miesięcznie oraz nagroda roczna, której uwarunkowania, parametry ekonomiczne i wysokość określa rada nadzorcza spółki. Ponadto wszelkie prawidłowo udokumentowane wydatki ponoszone przez Menedżera, a zaliczane przez spółkę do kosztów uzyskania przychodu i związane z prowadzeniem spraw spółki, w tym w szczególności koszty delegacji służbowych ponosi spółka. Spółka ponosi także lub refinansuje koszty szkolenia Menedżera związane z zakresem wykonywanych na rzecz spółki czynności w ramach określonego w umowie limitu kwotowego i na podstawie zgody rady nadzorczej spółki.

Menedżerowi przysługuje także zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne w stałej, określonej wysokości zwiększone o należny podatek VAT 23% na pokrycie wydatków związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego, płatne na podstawie wystawianych przez Menedżera faktur VAT.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 13 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku od osób fizycznych (t.j. - Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście. Od tego przychodu spółka jako płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz odprowadza należne składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Menedżer dokonał zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług, rejestrując się jako czynny podatnik podatku VAT. Zgodnie z warunkami kontraktu wynagrodzenie należne Wnioskodawcy spółka wypłaca na podstawie wystawianych przez Menedżera faktur VAT.

Wnioskodawca jest ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej. Warunkiem wejścia w życie kontraktu było bowiem (według wyboru Menedżera) uiszczenie spółce przez Wnioskodawcę takiej części kosztów zawarcia generalnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej członków władz spółek grupy kapitałowej, do jakiej należy zarządzana przez Wnioskodawcę spółka, jaka zostanie przypisana Menedżerowi zgodnie z zasadami rozdzielenia tych kosztów albo zawarcie indywidualnej umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej na określoną sumę ubezpieczenia.

Kontrakt zawarty został na czas nieokreślony, tj. na okres, który zakończy się po upływie wspólnej kadencji zarządu spółki, z chwilą wygaśnięcia mandatu Wnioskodawcy jako członka zarządu, przy czym każdej ze stron przysługuje prawo wcześniejszego wypowiedzenia umowy w terminie trzymiesięcznym, na koniec miesiąca kalendarzowego. W takim przypadku Menedżerowi przysługuje prawo do odszkodowania w wysokości trzykrotności podstawowego wynagrodzenia miesięcznego. W związku z tym, że Menedżer posiada dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić Spółkę na szkodę, zobowiązany został do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej w okresie 6 miesięcy po rozwiązaniu kontraktu, bez możliwości wypowiedzenia, odstąpienia czy zwolnienia z zakazu konkurencji, przez którąkolwiek ze stron, co nie wyłącza możliwości zawarcia stosownego porozumienia między stronami o rozwiązaniu zakazu konkurencji. Tytułem odszkodowania za podporządkowanie się Menedżera zakazowi konkurencji, Spółka wypłacać będzie Menedżerowi - za każdy miesiąc obowiązywania tego zakazu - odszkodowanie w wysokości 100% podstawowego miesięcznego wynagrodzenia.

Ponadto Menedżerowi przysługuje prawo do przerwy w wykonywaniu czynności z zakresu zarządzania spółką w wymiarze 26 dni kalendarzowych w roku bez utraty prawa do wynagrodzenia.

W sprawach nieunormowanych w kontrakcie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 23. 04. 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.).

W chwili obecnej zawarto porozumienie dotyczące rozwiązania kontraktu menedżerskiego ze skutkiem na dzień 31. 01. 2013 r. Na mocy porozumienia Menedżer został zwolniony od dnia 01. 11. 2012 r. z obowiązku wykonywania czynności związanych z zarządzaniem Spółką z zachowaniem miesięcznych wynagrodzeń za ten okres. Wynagrodzenia będą płatne w terminie siedmiu dni od otrzymania faktury VAT. Ponadto Menedżerowi zostanie wypłacone jednorazowo odszkodowanie w wysokości trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia. Spółka wypłaci także Menedżerowi nagrodę roczną za 2012 r.

W porozumieniu ustalono, że po rozwiązaniu Kontraktu pozostają w mocy te jego postanowienia, które w swojej treści odnoszą się do okresu po ustaniu przedmiotowego stosunku prawnego, a więc 6-miesięczny zakaz konkurencji zobowiązujący Menedżera do powstrzymywania się od prowadzenia działalności konkurencyjnej. Menedżerowi przysługuje uprawnienie do skrócenia okresu obowiązywania zakazu konkurencji, jednakże nie więcej niż o 3 miesiące. Odszkodowanie za podporządkowanie się Menedżera zakazowi konkurencji będzie płatne po upływie miesiąca, w którym zakaz konkurencji obowiązywał, na podstawie faktury VAT.

W związku z faktem. iż Wnioskodawca już od pewnego czasu pełni funkcję członka zarządu, a jednocześnie obowiązuje zawarte porozumienie, niniejszym wnioskiem objęty jest zarówno zaistniały stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1.Zgodnie ze wskazanymi w Krajowym Rejestrze Sądowym zapisami przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, w której Wnioskodawca pełni funkcję Menedżera i członka Zarządu jest głównie wytwarzanie i dystrybucja energii elektrycznej, produkcja i dystrybucja ciepła, produkcja urządzeń wytwarzających i wykorzystujących energię mechaniczną.

2.Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania (PKD 70.22.Z).

3.Menedżer jako członek Zarządu zgodnie z literą kontraktu menedżerskiego ponosi odpowiedzialność za dołożenie należytej staranności w zarządzaniu Spółką czyli za prawidłowe wykorzystanie swoich fachowych umiejętności w prowadzeniu przedsiębiorstwa. Odpowiedzialność ta obejmuje zarówno odpowiedzialność względem samej Spółki, jak i względem osób trzecich, a odpowiedzialności tej, w zakresie w jakim wynika ona z bezwzględnie obowiązujących norm prawnych nie można ograniczyć ani wyłączyć.

Wskazując na normy prawne, które statuują odpowiedzialność członków zarządów spółek kapitałowych względem osób trzecich poza samą Spółką (tj. względem wierzycieli spółki, wspólników czy wreszcie Skarbu Państwa) można przywołać art. 291 ustawy z 15.09.2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1024 ze zm., zwanej dalej „KSH”) o treści: „Jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane w oświadczeniu, o którym mowa w art. 167 § 1 pkt 2 lub art. 262 § 2 pkt 3, odpowiadają wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego”. Odpowiedzialność taka wynika z art. 299 par. 1 KSH, który stanowi, że jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Zgodnie z par. 2 członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. Ponadto art. 300 KSH stanowi o tym, że przepisy m.in. wskazanych art. 291 i 299 KSH nie naruszają praw wspólników oraz osób trzecich do dochodzenia naprawienia szkody na zasadach ogólnych.

4.Zgodnie z zapisami kontraktu: „Wszelkie czynności związane z zarządzaniem Spółką Menedżer wykonuje w imieniu i na rzecz Spółki. Wszelkie obowiązki z zakresu zarządzania Spółką Menedżer powinien wykonywać ze starannością jakiej wymaga się od firmy zajmującej się profesjonalnie zarządzaniem cudzymi interesami. Menedżer jest odpowiedzialny za niezachowanie takiej staranności."

5.Kontrakt zobowiązywał Wnioskodawcę do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich.

6.Wnioskodawca jest ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej. Warunkiem wejścia w życie kontraktu było bowiem (według wyboru Menedżera) uiszczenie spółce przez Wnioskodawcę takiej części kosztów zawarcia generalnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej członków władz spółek grupy kapitałowej, do jakiej należy zarządzana przez Wnioskodawcę spółka, jaka zostanie przypisana Menedżerowi zgodnie z zasadami rozdzielenia tych kosztów albo zawarcie indywidualnej umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej, deliktowej i kontraktowej na określoną sumę ubezpieczenia.

Ogólne warunki ubezpieczenia szkód powstałych w następstwie roszczeń z tytułu odpowiedzialności członków organów spółki kapitałowej obejmują następujące roszczenia:

I.wszelkie pisemne żądania podniesione przez dowolną osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną, w którym dana osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna żąda od Ubezpieczonego spełnienia określonego świadczenia w związku z Nieprawidłowym Działaniem, jakiego dopuścił się taki Ubezpieczony;

II.wszelkie powództwa lub inne pisma wszczynające postępowania cywilne o zasądzenie odszkodowania lub innego świadczenia, w tym świadczenia niepieniężnego;


III.wszelkie postępowania karne;


IV.wszelkie postępowania administracyjne i regulacyjne wszczęte na skutek:

1. złożenia skargi lub innego wniosku; lub
2. otrzymania lub przedstawienia zarzutów;

V.wszelkie Śledztwa/Dochodzenia.

7.Kontrakt menedżerski zawiera uregulowania zarówno dotyczące zryczałtowanego pokrycia wydatków związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia obowiązków służbowych, jak i określające warunki wypłaty odszkodowania za rozwiązanie kontraktu i odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji oraz warunki wypłaty

nagrody rocznej.

8.Nagroda roczna jest uzależniona od decyzji Rady Nadzorczej Spółki, na którą wpływ ma jakość i zaawansowanie wykonania zadań zleconych Menedżerowi w kontrakcie.

9.Kontrakt reguluje kwestie korzystania przez Menedżera z majątku Spółki. Menedżer za korzystanie z określonego majątku Spółki ponosi opłatę ryczałtową wnoszoną na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę.

10.Zgodnie z zapisami kontraktu: „Menedżer wykonuje wszelkie czynności z zakresu zarządzania Spółką samodzielnie i osobiście, co - stosownie do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych, umowy Spółki i Regulaminu Zarządu - nie uchybia obowiązkowi współdziałania z pozostałymi członkami Zarządu".

11.Z racji pełnienia funkcji członka Zarządu Menedżer wyraża oświadczenie woli w imieniu i na rzecz Spółki w ramach obowiązujących w Spółce: Statutu, Regulaminów i zasad reprezentacji.

12.W ramach zawartego kontraktu Wnioskodawca kieruje grupą pracowników zatrudnionych w Spółce realizując zadania mu powierzone, a jako członek Zarządu ma możliwość tworzenia polityki osobowej Spółki.

13.Zgodnie z zapisami kontraktu „Menedżer sprawuje swoje główne czynności w siedzibie Spółki (biurze Zarządu), w takich ramach czasowych jakie są niezbędne do sprawnego zarządzania Spółką. Menedżer powinien być stale dostępny dla Spółki w sprawach wymagających jego osobistego zaangażowania".

14.Wnioskodawca jest z tytułu posiadanego wykształcenia ekonomicznego jest członkiem Zarządu Spółki, a jego wiedza jest wykorzystywana w obszarze działalności Spółki.

15.Kontrakt nie zobowiązuje Wnioskodawcy do uczestniczenia w szkoleniach czy seminariach. Jednakże przewiduje możliwość uczestniczenia w takowych o ile ich przedmiot ma związek z wykonywanymi na rzecz Spółki czynnościami. W przypadku akceptacji Przewodniczącego Rady Nadzorczej dla konkretnego projektu dokształcania, Spółka ponosi lub refunduje jego koszty.

16.Wypłacane miesięcznie wynagrodzenie ma charakter ryczałtowy. Nagroda roczna jest uznaniowa i zależy od wyników/rezultatów pracy Menedżera.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie kontraktu menedżerskiego, zryczałtowane wynagrodzenie na pokrycie wydatków związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego, wypłacone w przyszłości odszkodowania za rozwiązanie kontraktu, odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji oraz nagroda roczna podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (sformułowane ostatecznie w ww. piśmie z dnia 25 stycznia 2013 r.).

Świadczone przez Wnioskodawcę w oparciu o kontrakt menedżerski usługi oraz wypłacane na jego podstawie oraz na podstawie zawartego porozumienia odszkodowania i nagrody podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonywanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonywanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do:

• warunków wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT przesłanki, przy zaistnieniu których stosowane jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, muszą wystąpić łącznie.
  
  

Zgodnie z art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy kontrakt menedżerski łączący go ze spółką nie zawiera wszystkich elementów opisanych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, a tym samym czynności wykonywane w jego ramach należy uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą. Kontrakt menedżerski jest nienazwaną umową cywilnoprawną mającą za przedmiot świadczenie usług. Jest to umowa zaliczana do tzw. umów starannego działania z elementami umowy rezultatu. Menedżer ponosi odpowiedzialność za dołożenie należytej staranności w zarządzaniu spółką, czyli za prawidłowe wykorzystanie swoich fachowych umiejętności w prowadzeniu przedsiębiorstwa. Należy przy tym podkreślić, że odpowiedzialność ta obejmuje zarówno odpowiedzialność względem samej spółki, jak i względem osób trzecich. Co więcej odpowiedzialności tej, w zakresie w jakim wynika ona z bezwzględnie obowiązujących norm prawnych, nie można ograniczyć ani wyłączyć. Skoro zaś nie jest możliwe prawnie skuteczne całkowite wyłączenie odpowiedzialności wobec osób trzecich za czynności wiążące się ze świadczeniem usług przez menedżera, osoba fizyczna wykonująca tego rodzaju usługi na podstawie kontraktu menedżerskiego zawartego w ramach prowadzonej w tym zakresie zarejestrowanej działalności gospodarczej jest z tytułu świadczenia tych usług podatnikiem podatku VAT, zaś art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT nie znajduje w stosunku do niej zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie działalności gospodarczej zdefiniowane zostało również w drugim akapicie art. 9 (1) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”. W myśl tego artykułu działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

W akapicie pierwszym, artykuł 9 (1) określa osobę, która może stać się podatnikiem, jako każdą osobę, która niezależnie prowadzi w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Artykuł 10 wyjaśnia znaczenie terminu "samodzielnie" użytego w art. 9 (1). Stwierdza on, że warunek określony w art. 9 (1) stwierdza, że działalność gospodarcza prowadzona „samodzielnie” wyklucza pracowników i inne osoby z podatku VAT o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący relacje między pracodawcą a pracownikiem w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recandadores de Tributos de las Zonas primera y Segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

W celu określenia granic pojęcia „działalności gospodarczej” i „podatnika” należy przypomnieć art. 9 (2) i 12 (1) Dyrektywy.

Artykuł 9 (2) stwierdza, że oprócz osób, o których mowa w ustępie 1, każda osoba, która w sporadycznych przypadkach, dostarcza nowy środek transportu (...) jest uznawana za podatnika. Przy czym, artykuł 12 (1) stanowi, że „państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto, okazjonalnie, zawiera transakcje związane z działalnością, o której mowa w drugim akapicie artykułu 9 (1), w szczególności...” .

Dyrektywa VAT zapewnia bardzo szeroki zakres działalności gospodarczej, obejmujący wszystkie etapy produkcji, dystrybucji i dostarczania towarów i usług. To, że działalność gospodarcza, która ma być traktowana jako taka, nie jest działalnością wykonywaną okazjonalnie, nie oznacza to, że działalność ta, aby mieścić się w zakresie podatku VAT, musi osiągnąć pewną liczbę operacji lub osiągnąć określony poziom dochodu. Decydującym elementem jest wola lub zamiar osoby dokonującej czynności, aby brać udział w produkcji, dystrybucji lub dostarczaniu dóbr lub usług. Elementem definiującym działalność gospodarczą na gruncie przepisów Dyrektywy jest to, że osoba, w celu wykonywania swoich działań, wykorzystuje zasoby ludzkie lub rzeczowe w taki sam sposób, jak są one wykorzystywane przez producenta, handlowca lub osoby świadczące usługi. Działalność gospodarcza w rozumieniu dyrektywy w sprawie VAT będzie miała miejsce, gdy zaistnieje zamiar wykorzystania i zorganizowania środków w celu wzięcia udziału w produkcji, dystrybucji towarów lub świadczeniu usług.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Chodzi zatem o taki stosunek prawny między usługodawcą a usługobiorcą, który wskazuje cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. podporządkowanie usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności, określenie wynagrodzenia, a dodatkowo z dokumentów dotyczących zawarcia umowy o wykonanie świadczenia powinna wynikać kwestia odpowiedzialności osoby zlecającej wobec osób trzecich. Tym samym, w sytuacji, gdy istnieje stosunek prawny, w ramach którego zleceniodawca ponosi odpowiedzialność za działania zleceniobiorcy, wtedy nie jest to działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Istotny zatem, z punktu widzenia uznania realizowanych czynności za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą, jest sposób określenia w umowie odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich.

Zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy: „Menedżer wykonuje wszelkie czynności z zakresu zarządzania Spółką samodzielnie i osobiście, co - stosownie do przepisów Kodeksu Spółek Handlowych, umowy Spółki i Regulaminu Zarządu - nie uchybia obowiązkowi współdziałania z pozostałymi członkami Zarządu”. Wszelkie czynności związane z zarządzaniem Spółką Menedżer wykonuje w imieniu i na rzecz Spółki. Wszelkie obowiązki z zakresu zarządzania Spółką Menedżer powinien wykonywać ze starannością jakiej wymaga się od firmy zajmującej się profesjonalnie zarządzaniem cudzymi interesami. Menedżer jest odpowiedzialny za niezachowanie takiej staranności."

Wnioskodawca wskazał również, że Menedżer jako członek Zarządu ponosi odpowiedzialność za dołożenie należytej staranności w zarządzaniu Spółką. Odpowiedzialność ta obejmuje zarówno odpowiedzialność względem samej Spółki, jak i względem osób trzecich. Menedżer jest czynnym zarejestrowanym podatnikami podatku VAT prowadzącym działalność gospodarczą, a przedmiotem działalności jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Ponadto, w ramach postanowień określających sposób wykonywania przez Menedżera czynności kontrakt przewiduje, że Menedżer sprawuje swoje główne czynności w siedzibie spółki (biurze zarządu) w takich ramach czasowych, jakie niezbędne są do sprawnego zarządzania, jednakże jednocześnie Menedżer powinien być stale dostępny dla spółki w sprawach wymagających jego osobistego zaangażowania. Dodatkowo odpłatnie, tj. w zamian za zryczałtowaną opłatę miesięczną w określonej w umowie wysokości Wnioskodawcy (Menedżerowi) przysługuje prawo do korzystania z pewnych składników majątku spółki: telefonu komórkowego z abonamentem, samochodu osobowego, komputera osobistego i środków łączności umożliwiających dostęp do internetu.

Mając na względzie opis sprawy przedstawiony przez Wnioskodawcę oraz powołane przepisy prawa, należy stwierdzić, iż zawarta umowa nie formułuje pomiędzy stronami więzi analogicznych ze stosunkiem pracy. Zleceniobiorca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za efekt wykonywanej pracy. Wykonuje czynności samodzielnie podejmując decyzje. Przedmiotem wykonywanej przez Menedżera działalności jest zarządzanie Spółką, które obejmuje jej reprezentowanie oraz prowadzenie wszystkich spraw zarządzanego podmiotu. Zatem fakt, sprawowania funkcji członka zarządu nie może w tych konkretnych okolicznościach być przesadzającym. Czynności wykonywane w ramach podpisywanej umowy – kontrakt menedżerski – należy zatem uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, przedsiębiorca świadczący takie usługi nie spełnia przesłanek wyłączenia spod statusu podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Tym samym, świadczone przez Menedżera w oparciu o kontrakt menedżerski usługi oraz wypłacane na jego podstawie oraz na podstawie zawartego porozumienia odszkodowania i nagrody podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że Wnioskodawca w piśmie z dnia 25 stycznia 2013 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu, dokonał przeformułowania własnego stanowiska, zawężając go do kwestii opodatkowania świadczonych prze niego w oparciu o kontrakt menedżerski usług oraz wypłacanego na jego podstawie oraz na podstawie zawartego porozumienia odszkodowania i nagrody. Jednocześnie pominął kwestię opodatkowania zryczałtowanego wynagrodzenia na pokrycie wydatków związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego tut. organ przyjął, iż Wnioskodawca w tej ostatniej kwestii nie oczekuje interpretacji indywidualnej.

A zatem wyrażona w przedmiotowej interpretacji ocena stanowiska Wnioskodawcy odnosi się wyłącznie do kwestii opodatkowania podatkiem VAT usług zarządzania świadczonych w ramach kontraktu menedżerskiego oraz wypłaconych w przyszłości odszkodowań oraz nagrody rocznej. Natomiast nie rozstrzyga kwestii opodatkowania zryczałtowanego wynagrodzenia na pokrycie wydatków związanych z wynajmem lokalu mieszkalnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.