2013.03.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1226/12/RSz
z 14 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012r. (data wpływu 5 grudnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 marca 2013r. (data wpływu 6 marca 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy w przypadku stosowania wymienionych we wniosku rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a w konsekwencji czy Spółka ma obowiązek wystawienia korekty faktury – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w przypadku stosowania wymienionych we wniosku rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a w konsekwencji czy Spółka ma obowiązek wystawienia korekty faktury.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 marca 2013r. (data wpływu 6 marca 2013r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 22 lutego 2013r. znak: IBPP2/443-1226/12/RSz, IBPBI/2/423-1544/12/JS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług logistycznych. Usługi polegają na zapewnieniu ciągłości dostaw towarów o określonych parametrach i w określonych cyklach czasowych, dostosowanych z reguły do etapów produkcji lub handlu zleceniodawcy. W ramach świadczonych usług logistycznych wykonywane są czynności związane z przygotowaniem transportu, przeładunku czy magazynowania, ale poszczególne czynności nie stanowią odrębnych usług. Spółka przyjmuje różne towary, aby utrzymać odpowiedni poziom stanów magazynowych odpowiedniego asortymentu, który z kolei ma na celu zabezpieczenie dostaw dla bieżącej produkcji bądź handlu. W konsekwencji ani przepakowywanie, ani magazynowanie nie stanowi odrębnych usług, służą one do wykonania usługi zapewnienia ciągłości dostaw o określonych parametrach i w określonych cyklach czasowych.

Priorytetem dla Spółki jest pozyskanie klientów, z którymi będzie możliwa stała i długotrwała współpraca. W tym celu Spółka przygotowuje projekt umowy i rozliczeń z potencjalnymi kontrahentami. Jednym z jej istotnych elementów jest sposób rozliczania uszkodzeń towaru w związku ze świadczeniem usług logistycznych. Spółka zasadniczo odpowiada za cały proces świadczenia usługi logistycznej, obejmujący czynności przygotowania i realizacji transportu, przeładunku i magazynowania. Na różnych etapach świadczenia Spółka korzysta z usług podwykonawców, ale niezależnie od tego Spółka pełni nadzór za powierzonym towarem.

W umowie z klientami, w zakresie określenia wzajemnych praw i obowiązków, zawarte będą postanowienia, że Spółka nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone klientowi nieumyślnie.

Jednocześnie mając na uwadze długotrwałą współpracę, w ramach wzajemnych rozliczeń, Spółka zobowiązuje się do udzielania klientowi rabatów do ceny wynagrodzenia w przypadkach:

przekroczenia określonego poziomu obrotów (zakupów),
korzystania z usług Spółki przez określony czas,
wystąpienia zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej.

W piśmie z dnia 1 marca 2013r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Intencją Wnioskodawcy było również uzyskanie interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawca załączył potwierdzenie uiszczenia dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł.
W przedmiocie uzupełnienia wniosku, w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stwierdził, że rabat za uszkodzenie towaru ma stanowić bonifikatę.

W związku z powyższym w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy w przypadku stosowania powyżej określonych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku towarów i usług, a w konsekwencji Spółka ma obowiązek wystawienia korekty faktury?

Stanowisko Wnioskodawcy (dotyczące pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1).

Proponowane przez Spółkę zapisy umowne mieszczą się w ramach dopuszczalnej przez prawo zasady swobody umów. Zgodnie art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zgodnie z art. 473 Kodeksu cywilnego:

§ 1. Dłużnik może przez umowę przyjąć odpowiedzialność za niewykonanie lub za nienależyte wykonanie zobowiązania z powodu oznaczonych okoliczności, za które na mocy ustawy odpowiedzialności nie ponosi.

§ 2. Nieważne jest zastrzeżenie, iż dłużnik nie będzie odpowiedzialny za szkodę, którą może wyrządzić wierzycielowi umyślnie.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy Kodeksu cywilnego, rozpatrywane postanowienia umowne w zakresie wyłączenia odpowiedzialności Spółki za szkodę wyrządzoną klientowi nieumyślnie należy uznać za dopuszczalne. Postanowienia umowne dotyczące rabatów stanowią również emanację realizacji zasady swobody umów.

Ponieważ obowiązujące przepisy prawne nie zawierają definicji pojęć rabat, opust, skonto, premia, należy więc posiłkować się definicją określoną w Słowniku języka polskiego.

Zgodnie z definicjami słownikowymi:

rabat - to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie,
skonto - to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką,
opust - to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych),
bonifikata - to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza, jako forma odszkodowania za obniżoną jakość towaru lub poniesioną stratę.

Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku udzielenia rabatów (w sensie szerokim) z tytułów:

przekroczenia określonego poziomu obrotów (zakupów),
korzystania z usług Spółki przez określony czas,
wystąpienia zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej,

ma zastosowanie art. 29 ust. 4 uVAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 uVAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W tym przedmiocie doktryna wskazuje więc, że prawnie dopuszczalne są te rabaty, które nie są wyraźnie zabronione - co faktycznie oznacza pełną dowolność udzielania rabatów (aczkolwiek trzeba mieć na uwadze fakt, że rabat 100% oznacza w praktyce przekwalifikowanie danej czynności na darowiznę, która podlega opodatkowaniu VAT). (Tomasz Michalik, VAT 2010, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2010, str. 442-443).

Drugi kluczowy warunek to udokumentowanie rabatu, co wiąże się z obowiązkiem wystawienia faktury korygującej. Na tą kwestię zwraca się uwagę również w orzecznictwie. Przykładowo, w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 maja 2011r. I FSK 783/2010 (http: ...), Sąd stwierdził, że: „W przypadku udzielenia rabatu, którego cechy opisano w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podatnik - podmiot go udzielający - obowiązany jest wystawić fakturę korygującą. Z art. 29 ust. 4a i art. 29 ust. 4b wynika jednoznacznie, że jedynymi dokumentami pozwalającymi na zmniejszenie obrotu są faktury krygujące.

Ponadto, w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2012r. I FPS 2/12 (http: ...), Sąd stwierdził, że: „Wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004r. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), zmniejszający podstawę opodatkowania."

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że udzielenie rabatów z tytułu:

przekroczenia określonego poziomu obrotów (zakupów),
korzystania z usług Spółki przez określony czas,
wystąpienia zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej,

jest prawnie dopuszczalne i powinno być w każdym z powyższych przypadków udokumentowane fakturą. W konsekwencji, udzielenie takich rabatów wiąże się ze zmniejszeniem podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, ma zastosowanie art. 29 ust. 4a uVAT, zgodnie, z którym, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (art. 7 ust. 2).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ww. ustawy).

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 29 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

Zaznacza się, iż z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy. Udzielenie takiego rabatu wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Tut. organ zauważa jednakże, iż kwestia dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992):

rabat – to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie;
skonto – to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką;
opust – to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych);
bonifikata – to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.

Zatem, w sytuacji udzielenia przez sprzedawcę rabatu na nabywany przez klienta towar lub usługę, podstawą opodatkowania podatkiem VAT będzie kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić, pomniejszona o wartość należnego podatku VAT, z uwzględnieniem udzielonego rabatu.

Na podstawie art. 29 ust. 4b ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż sam fakt wystawienia faktury korygującej nie jest wystarczający by sprzedawca mógł dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W celu obniżenia podstawy opodatkowania niezbędne jest posiadanie przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi. Art. 29 ust. 4a przewiduje prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania w deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy pod warunkiem otrzymania przed terminem złożenia deklaracji potwierdzenia odbioru faktury korygującej.

Dokonanie obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego nie będzie możliwe w rozliczeniu za okres, w którym zostanie wystawiona przez sprzedawcę faktura korygująca, jeśli okres ten nie będzie również okresem, w którym nabywca otrzymał tę fakturę korygującą oraz bez uzyskanego potwierdzenia jej odbioru przez kontrahenta. Warunkiem bezwzględnym, dającym prawo do dokonania przedmiotowego obniżenia, jest bowiem fakt posiadania przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę.

Zatem, dopiero w sytuacji, kiedy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy sprzedawca będzie posiadał potwierdzenie odbioru faktury korygującej, może dokonać obniżenia podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług logistycznych. Usługi polegają na zapewnieniu ciągłości dostaw towarów o określonych parametrach i w określonych cyklach czasowych, dostosowanych z reguły do etapów produkcji lub handlu zleceniodawcy. W ramach świadczonych usług logistycznych wykonywane są czynności związane z przygotowaniem transportu, przeładunku czy magazynowania, ale poszczególne czynności nie stanowią odrębnych usług. Spółka przyjmuje różne towary, aby utrzymać odpowiedni poziom stanów magazynowych odpowiedniego asortymentu, który z kolei ma na celu zabezpieczenie dostaw dla bieżącej produkcji bądź handlu. W konsekwencji ani przepakowywanie, ani magazynowanie nie stanowi odrębnych usług, służą one do wykonania usługi zapewnienia ciągłości dostaw o określonych parametrach i w określonych cyklach czasowych.

Spółka zasadniczo odpowiada za cały proces świadczenia usługi logistycznej, obejmujący czynności przygotowania i realizacji transportu, przeładunku i magazynowania. Na różnych etapach świadczenia Spółka korzysta z usług podwykonawców, ale niezależnie od tego Spółka pełni nadzór za powierzonym towarem.

W umowie z klientami, w zakresie określenia wzajemnych praw i obowiązków, zawarte będą postanowienia, że Spółka nie ponosi odpowiedzialności za szkody wyrządzone klientowi nieumyślnie.

Jednocześnie mając na uwadze długotrwałą współpracę, w ramach wzajemnych rozliczeń, Spółka zobowiązuje się do udzielania klientowi rabatów do ceny wynagrodzenia w przypadkach:

przekroczenia określonego poziomu obrotów (zakupów),
korzystania z usług Spółki przez określony czas,
wystąpienia zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej.

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż rabat (bonifikata) – o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy – rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonej usługi.

Wnioskodawca wniósł o rozstrzygnięcie kwestii, czy w przypadku stosowania rabatów, wymienionych we wniosku, ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku towarów i usług, a w konsekwencji czy Spółka ma obowiązek wystawienia korekty faktury.

W oparciu o powyższe należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją w której czynnikami warunkującymi udzielenie rabatu (bonifikaty) jest spełnienie wymogów określonych w zawartych umowach tj. przekroczenie określonego poziomu obrotów (zakupów), korzystanie z usług Spółki przez określony czas, wystąpienie zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej.

Przedstawiona treść wniosku nie wskazuje, że udzielenie przez Wnioskodawcę rabatu (bonifikaty) jest uzależnione od spełnienia dodatkowych świadczeń poza przekroczeniem określonego poziomu obrotów (zakupów), korzystaniem z usług Spółki przez określony czas, wystąpieniem zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej. W zamian za uzyskanie rabatów kontrahenci nie będą zobowiązani do wykonywania jakichkolwiek ekwiwalentnych czynności na rzecz Wnioskodawcy. Zatem przyznanie przez Wnioskodawcę odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz kontrahentów będzie związane z konkretnymi usługami, z uwagi na fakt, iż obrót uprawniający do otrzymania gratyfikacji ustalany będzie na podstawie wielkości wcześniej dokonanych transakcji.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż udzielane przez Wnioskodawcę rabaty (mające również formę: bonifikaty) związane z przekroczeniem określonego poziomu obrotów (zakupów), korzystaniem z usług Spółki przez określony czas, wystąpieniem zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej mają niewątpliwie bezpośredni wpływ na wartość konkretnej transakcji (świadczenia usługi) i w efekcie prowadzą do obniżenia jej wartości (ceny). Tym samym, w zakresie dokumentowania wypłaconych klientom przedmiotowych rabatów, zastosowanie znajdzie art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT.

Odnośnie kwestii dokumentacji udzielonego rabatu wskazać należy, iż zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze (art. 106 ust. 7).

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Stosownie do § 13 ust. 2 cyt. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać:

1.numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;

3.kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;

4.kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Natomiast § 13 ust. 3 rozporządzenia stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4;
okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (§ 13 ust. 4 rozporządzenia).

Zgodnie z § 13 ust. 5 pkt 1 cyt. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

W myśl ust. 8 cytowanego paragrafu, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur, bowiem celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Przywołane regulacje art. 29 ust. 4a i ust. 4c ustawy o podatku od towarów i usług jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatek należny, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą.

Ponadto w § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia jednoznacznie określono formę udokumentowania rabatów, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, w sytuacji gdy pierwotny obrót z kontrahentem był dokumentowany fakturą. Zatem, z wykładni gramatycznej oraz systemowej przepisów art. 29 ust. 4 ustawy o VAT i § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że jeżeli podatnik dokonuje obniżenia obrotu z tytułu rabatu (bonifikaty) udzielonego po wystawieniu faktur, fakt udzielenia takiego rabatu (bonifikaty) dokumentowany jest fakturą korygującą. Jeżeli obrót został udokumentowany fakturą to w pełni logicznym jest, że w przypadku obniżenia obrotu z tytułu przyznanego rabatu - z uwagi na rolę faktury w systemie podatku od towarów i usług w zakresie odliczania podatku naliczonego w niej wykazanego - obniżenie to powinno zostać udokumentowane również fakturą, z tym, że fakturą korygującą pierwotną fakturę, w której wykazano obrót i kwotę podatku podlegającą obniżeniu.

W przedmiotowej sprawie kluczowym w odniesieniu do prawidłowego dokumentowania udzielonego rabatu jest § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług.

Odnosząc przedstawione w treści wniosku zdarzenie przyszłe do powołanych powyżej przepisów prawa stwierdzić należy, iż w przypadku udzielenia przez Wnioskodawcę rabatu (bonifikaty) związanego z przekroczeniem określonego poziomu obrotów (zakupów), korzystaniem z usług Spółki przez określony czas, wystąpieniem zdarzeń skutkujących uszkodzeniem towaru na etapie świadczenia usługi logistycznej, zmniejszającego podstawę opodatkowania, ma zastosowanie art. 29 ust. 4 cyt. ustawy o VAT, z uwzględnieniem art. 29 ust. 4a ustawy o VAT.

Jednocześnie, prawidłowym sposobem dokumentacji będzie wystawienie na rzecz klienta faktur korygujących, przy czym pamiętać należy, iż faktury te spełniać muszą wymogi powołanego § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług. Faktura korygująca jest bowiem dokumentem określonym w niniejszym rozporządzeniu wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług wskazującym na zasadę dokumentacji udzielonych rabatów.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska zaprezentowanego przez tut. Organ w przedmiotowej interpretacji powołać należy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2012r. sygn. akt I FPS 2/12, w którym Sąd wskazał, że „wypłata kontrahentowi bonusu warunkowego (premii pieniężnej) z tytułu osiągnięcia określonej wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności stanowi rabat w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zmniejszający podstawę opodatkowania”.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za prawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, iż w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin